จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1029

น้ำเสียงของหลินหยุนเฉยเมย “ในเมื่อเลือกที่จะทรยศ ถ้างั้นคุณก็ควรเตรียมพร้อมที่จะรับผลที่ตามมา”

เจี่ยงสงก้มศีรษะลง ไม่กล้าสบตาหลินหยุน

เสียงของเขาดูอ้างว้างเล็กน้อย “อันที่จริง ตั้งแต่วินาทีแรกที่ฉันตัดสินใจ ฉันก็เตรียมพร้อมแล้ว”

“เพียงแต่ว่า ฉันก็ไม่มีหนทาง ฉันเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง จะไปต่อต้านกับนักบู๊ที่มีพลังมหาศาลได้อย่างไร!”

หลินหยุนพูดดว่า “คนอื่นสามารถต้านได้ ทำไมคุณถึงต้านไม่ได้”

เจี่ยงสงยิ้ม “ควีนจินต้านได้ แต่เธอเสียชีวิตแล้ว”

“ฉันก็เคยคิดจะร่วมเป็นร่วมตายกับชางฉองกรุ๊ป และฉันก็สัญญาต่อหน้าประธานหวาง ในขณะที่พูดคำเหล่านั้น ในตัวฉันรู้สึกดุเดือดเลือดพล่าน”

“แต่ว่า ฉันลืมไปว่า ฉันเป็นแค่นักธุรกิจธรรมดาๆคนหนึ่ง นักธุรกิจที่แสวงหาผลกำไร”

ในขณะที่นักบู๊ผู้ทรงพลังของตระกูลหวางปรากฏตัวต่อหน้าฉันจริงๆ และในขณะที่ควีนจินสิ้นพระชนม์ต่อหน้าฉัน ฉันก็ตระหนักได้ว่า ฉันไม่ใช่วีรบุรุษ และฉันก็ไม่สามารถเป็นวีรบุรุษได้ ฉันเป็นเพียงคนธรรมดาที่มีความโลภและกลัวตาย”

หลินหยุนสีหน้ายังคงไร้ความรู้สึก “คุณพูดเช่นนี้ เพราะต้องการให้ฉันไว้ชีวิตคุณเหรอ?”

“ใช่ครับ ฉันอยากมีชีวิตอยู่” ในขณะนี้เจี่ยงสงพูดตรงไปตรงมา

“คุณไม่คู่ควรที่จะมีชีวิตอยู่” คำตอบของหลินหยุนยิ่งตรงไปตรงมา

เจี่ยงสงขมวดคิ้วเล็กน้อย “อันที่จริง เดิมทีฉันสามารถกำจัดกำลังคนที่เหลืออยู่ในชางฉองกรุ๊ปได้ แต่ว่า ฉันไม่เคยทำเช่นนั้น”

“ฉันเชื่อว่า คุณต้องรู้เหตุผลนั้น”

หลินหยุนพูดว่า “คุณกลัวว่าฉันจะกลับมา ดังนั้นเลยอยากไว้หนทางที่ตัวเองจะรอดชีวิต”

“โชคดีที่ฉันกลับมาแล้ว ถ้ามาช้ากว่านี้ บางทีคุณอาจลงมือกับพี่ฉินหลันและคนอื่นๆไปแล้ว”

“คุณเป็นแค่นักเดิมพันคนหนึ่ง และคุณเดิมพันถูกแล้ว ดังนั้น นั่นไม่ใช่เหตุผลที่จะให้อภัยคุณ”

ดูเหมือนที่พึ่งพาสุดท้ายของตัวเองไม่มีแล้ว เจี่ยงสงรู้สึกอายจนโกรธเล็กน้อย

“ตามที่คุณพูด ในวันนี้ถ้าคนที่นั่งตำแหน่งนี้ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคนอื่น ตอนนี้ฉินหลันและคนอื่นๆอาจถูกไล่ออกจากจงโจวแล้ว”

“หรือเป็นไปได้อาจไปตายที่ไหนแล้วก็ไม่รู้”

“ฉันได้ซื้อเวลาให้คุณ รอจนกว่าคุณจะกลับมา”

“แค่นี้ มันไม่เพียงพอที่จะแลกกับชีวิตฉันเหรอ?”

น้ำเสียงของหลินหยุนเย็นชา “ชะตากรรมของคนทรยศ มีทางเดียวคือตายเท่านั้น และไม่มีเหตุผลอื่น”

“แต่ว่า ฉันจะฆ่าคุณคนเดียวเท่านั้น”

เจี่ยงสงเข้าใจ

ถ้าก่อนที่หลินหยุนจะกลับมา ถ้าเขาลงมือทำอะไรฉินหลันและคนอื่นๆ และคนที่หลินหยุนจะฆ่าจะไม่ใช่เจี่ยงสงเพียงคนเดียวเท่านั้น หรืออาจจะเป็นครอบครัวของเขาทั้งหมด

ตระกูลสงในตอนนั้น ก็เป็นแบบอย่างให้เห็นอย่างชัดเจน

ตระกูลส้ง นั่นคือการฆ่าล้างเก้าชั่วโคตร

“ฮ่าฮ่า ถ้าเป็นเช่นนี้ ฉันควรจะรู้สึกเป็นเกียรติ ท้ายที่สุดแล้ว ปรมาจารย์หลินผู้เย็นชาและไร้ความปรานีมาโดยตลอด ถือได้ว่าใจดีต่อฉันมาก”

ขณะที่หัวเราะ เจี่ยงสงก็ร้องไห้

เป็นถึงผู้มีอิทธิพลใหญ่ที่สง่างามในหลินโจว ผู้รับผิดชอบน้ำแห่งชีวิต มองไปทั่วประเทศจีน ก็ถือได้ว่าเป็นบุคคลสำคัญอันดับหนึ่ง

ตอนนี้ เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย เจี่ยงสงก็หวาดกลัว เสียดาย และไม่เต็มใจ

“ฉันเกลียดมาก!”

“ถ้าตอนนั้นเจตจำนงของฉันหนักแน่นกว่านี้ ตอนี้ คงไม่ถึงขั้นต้องตาย!”

“ในโลกนี้ไม่มียารักษาความเสียใจภายหลัง ในเมื่อได้ตัดสินใจแล้ว ก็ต้องเตรียมพร้อมที่จะรับผลที่จะตามมา” หลังจากที่หลิน หยุนพูดจบ ดาบเฮ่าเทียนก็ชูขึ้น

แสงสีแดงสาดส่อง ปาดที่คอของเจี่ยงสงอย่างไร้ความปรานี

จากนั้น หลินหยุนค่อยๆเดินผ่านชางฉองกรุ๊ป

ผู้ทรยศเหล่านั้น ตระกูลหวางไม่ได้ทำอะไร และส่วนใหญ่ยังอยู่ในชางฉองกรุ๊ป

และกลุ่มชางฉองที่ทรยศเหล่านั้น ก็ยังคงอยู่ที่เดิม

เพียงแต่ว่า พวกเขาได้เปลี่ยนเจ้านาย

คราวนี้ หลินหยุนไม่ได้แสดงความเห็นอกเห็นใจใดๆ บรรดาผู้ที่ผู้บริหารระดับสูงที่เลือกที่จะทรยศชางฉองกรุ๊ป ล้วนถูกปาดคอด้วยดาบ