จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1036

ตูมมมมม!

ฟ้าดินสั่นสะเทือนเลือนลั่นไปชั่วขณะ

กระบี่ยักษ์สีดำสีขาวและสีแดงทั้งสามเล่ม รวบรวมเข้ากันเป็นหนึ่งเดียวขึ้นโดยพลัน

ดาบยักษ์เจ็ดสีก่อนหน้านี้นั้น ได้ปรากฏขึ้นบนอากาศอีกครั้ง

แต่ว่า เมื่อเทียบกับตอนแรกเริ่มนั้น กลับมีกลิ่นอายที่ทำให้ผู้คนเกิดความหวาดกลัวเพิ่มมากขึ้น

ราวกับว่า เมื่อกระบี่นั้นปรากฏตัวขึ้น ฟ้าดินถึงขนาดสามารถแยกออกจากกันได้

”ดาบเทพสังหาร! ”

บัณฑิตหนุ่มตะโกนดังอย่างบ้าคลั่ง และมีเลือดไหลออกมาจากทั้งเจ็ดทวาร

ดาบยักษ์เจ็ดสีราวกับสามารถแบ่งแยกเวลาและพื้นที่ว่างเปล่าออกจากกันได้ โดยมีทหารเทพ

ชั้นยอดนภา จากโบราณกาลพุ่งกระโจนออกมา

บริเวณที่เคลื่อนผ่านนั้น สั่นสะเทือนไปทั้งหมด ภายในอากาศได้ปล่อยสายฟ้าสีดำขนาดเล็ก

ออกมา นั่นคือสัญญาณของการทำลายอากาศความว่างเปล่า

หลินหยุนสีหน้าท่าทางไร้อารมณ์ไร้ความรู้สึก เงาร่างหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ และยื่นมือทั้ง

สองข้างออกมา

ดาบเฮ่าเทียนล่องลอยวนเวียนอยู่เบื้องหน้าของเขาที่ระยะห่างสามเมตร แล้วค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น กระบี่ยักษ์โบราณเล่มหนึ่ง ก็ปรากฏขึ้นอยู่กลางอากาศเหนือศีรษะของหลินหยุน

กระบี่ยักษ์เล่มนั้นดูเรียบราบไม่โดดเด่นอะไร คล้ายกับกระบี่หินเล่มหนึ่ง แต่ว่า ตัวกระบี่กลับ

กระจายส่งกลิ่นอายความโบราณและปล่าวเปลี่ยววังเวงออกมา

ดวงตาสองข้างของหลินหยุนเบิกโพลงขึ้นทันที แล้วชี้พลังออกมาเป็นกระบี่ และชี้เอียงขึ้นท้องฟ้า

”สังหารเทพด้วยดาบเดียว! ”

ดาบเฮ่าเทียนราวกับนักรบที่ได้รับคำสั่ง พุ่งทะยานออกไปในทันที เพื่อเผชิญหน้ากับดาบยักษ์เจ็ดสีนั้น

ดาบเฮ่าเทียนมีความเร็วที่เหนือกว่า แต่ว่า บริเวณที่เคลื่อนผ่านกลับไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ซึ่งดูจากพลังอานุภาพแล้วนั้นยังเทียบไม่ได้กับดาบยักษ์เจ็ดสี

บัณฑิตหนุ่มยิ้มเยาะและพูดว่า: “หลินชางฉอง ดาบกระจอกของนายนี้ยังคู่ควรที่จะเรียกว่า

เทพสังหารอีกเหรอ? ”

“ดาบเล่มนี้ไปขุดคุ้ยออกมาจากถังขยะที่ไหนสักแห่งหนึ่งล่ะสิ! ”

“ฮ่าฮ่า......”

พวกคนอื่น ๆ ต่างก็พากันหัวเราะเยาะขึ้น

หลินหยุนเอามือไขว้หลัง แล้วมองไปยังกระบี่ยักษ์สองเล่มนั้นที่กำลังจะเข้าปะทะกัน ด้วยท่าทาง

ที่สงบนิ่ง โดยไม่ได้สนใจกับการเยาะเย้ยของพวกคนเหล่านั้น

ในที่สุดกระบี่ยักษ์สองเล่มนั้นก็ปะทะกันขึ้น

ซึ่งก็เหมือนกับขีปนาวุธล่องเรือสองลูกปะทะกัน แต่ว่า กลับไม่ได้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรงดั่งที่

คาดคิดเอาไว้ และถึงขั้นที่เงียบสงบไม่มีเสียงดังอะไรเลย

กระบี่หินเรียบง่ายที่ดูแล้วไม่มีพลังอานุภาพของหลินหยุนนั้น ได้พุ่งชนบดขยี้ดาบเจ็ดสีนั้น

จนแหลกละเอียด จากนั้นยังคงพลังอานุภาพเหมือนเดิม แล้วก็พุ่งทะยานเข้าไปฟาดฟันยอดฝีมือ

แดนเทพทั้งเก้าคนนั้นที่กำลังควบคุมค่ายกลเทพสังหาร

“แย่แล้ว! ” บัณฑิตหนุ่มตะโกนร้องขึ้น

“เริ่มต้นโจมตีครั้งที่สองได้! ”

บัณฑิตหนุ่มได้ส่งสัญญาณไปให้กับกี่คนนั้น โดยที่ทั้งแปดคนนั้นได้รับทราบ พร้อมกับพุ่งกระโจน

เข้าใส่ยอดฝีมือแดนเทพสองคนที่เหลือนั้น

“แย่แล้ว รีบหนีเร็ว! ”

ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสองคนนั้นก็เข้าใจค่ายกลเทพสังหารเป็นอย่างดี รู้ว่าในทุกครั้งที่ค่ายกล

เทพสังหารทำการโจมตี ยอดฝีมือแดนเทพจะต้องเสียสละแก่นแท้แห่งชีวิตของตน ถึงขนาดที่

สามจิตเจ็ดวิญญาณในร่างกายแตกกระเจิงสูญหายไป

เมื่อครู่ยอดฝีมือแดนเทพผู้นั้น แม้แต่จิตวิญญาณก็ยังไม่หลงเหลือเอาไว้ ซึ่งพวกเขาไม่อยากที่

จะถลำเข้าไปในความผิดพลาดแบบเดิมอีก

แต่น่าเสียดายที่ พวกเขาเผชิญหน้าอยู่กับยอดฝีมือแดนเทพทั้งเก้าคน โดยในจำนวนนี้มี

หนึ่งยอดฝีมือแดนเทพระดับใหญ่อยู่ด้วย

อีกทั้งยังมีค่ายกลเทพสังหาร ซึ่งพวกเขาไม่มีทางหนีรอดไปได้อย่างแน่นอน

ครั้งนี้ บัณฑิตหนุ่มควบคุมค่ายกลเทพสังหาร โดยได้ดูดกลืนสองคนนั้นเข้ามาด้านใน

“สารเลวยิ่งนัก! ”

ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสองคนที่ถูกค่ายกลเทพสังหารควบคุมตัวนั้น ดุด่าโวยวายขึ้น

บัณฑิตหนุ่มยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์: “ขอโทษทั้งสองท่านด้วย การสังหารหลินชางฉอง เพื่อที่จะได้รับ

วิชาการบำเพ็ญเซียนนั้น จำเป็นต้องเสียสละทั้งสองท่านแล้ว”

“อีกทั้งต่อให้พวกท่านจะไม่ยอมเสียสละชีวิตต่อค่ายกลเทพสังหาร พวกท่านก็จะคงถูก

หลินชางฉองสังหารอยู่ดี ถึงอย่างไรก็ต้องตาย ฉะนั้นยอมเสียสละให้กับพวกเราไม่ดีกว่าหรือ”

“ต่ำช้ายิ่งนัก! ” ยอดฝีมือแดนเทพอีกคนหนึ่งดุด่าขึ้น: “ต่อให้พวกเราต้องตาย ก็คงจะไม่ยอมที่จะ

ให้นายได้ประโยชน์หรอก! ”

บัณฑิตหนุ่มยิ้มเยาะแหะแหะ: “นั่นคงจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับพวกท่านแล้ว! ”

“สังเวยดาบ！”

บัณฑิตหนุ่มตะโกนขึ้น

ดาบเจ็ดสีที่ถูกหลินหยุนฟันจนแหลกละเอียดนั้น ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้งกลางอากาศเหนือ

ศีรษะของทุกคน

เพียงแต่ว่า พวกเขาไม่มีโอกาสแล้ว

หลินหยุนได้นำกระบี่หินเล่มนั้นลงมา

แล้วก็ฟาดฟันไปที่ตัวของดาบเจ็ดสีที่ปรากฏขึ้นใหม่อีกครั้ง

ตูม!

เสียงดังสะเทือนเลือนลั่น

คลื่นการโจมตีขนาดใหญ่ที่มีการปะทะเป็นจุดศูนย์กลาง ได้แผ่กระจายเป็นวงกว้างนับพันเมตร

ยอดฝีมือแดนเทพสองคนนั้นที่ถูกควบคุมอยู่กลางอากาศ ได้ถูกกระบี่หินฟันจนร่างแหลกละเอียด