จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1059

“ฮ่าๆๆ.......” เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งของแกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่าดังก้องกังวานไปทั่วมหาสมุทรสีเลือดอย่างไม่หยุดหย่อน

“ฝ่าบาทเหรอ? ก็แค่เศษสวะเท่านั้นเอง ตอนนั้นยังคิดว่าแกยังพอมีคุณค่าให้หลอกใช้บ้าง รอให้แกหยั่งรู้พรสวรรค์ทางสายเลือดก่อน ฉันก็จะสามารถเอามาใช้เองได้ คิดไม่ถึงว่าแกเทียบไม่ได้แม้กระทั่งมาร์ควิสคนหนึ่งเลย!”

น้ำเสียงของแกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่าเต็มไปด้วยความเหยียดหยามและเย้ยหยัน คาร์นอตวิลเลียมฟังแล้วรู้สึกโกรธแค้นมาก

สีหน้าของคาร์นอตวิลเลียมเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดมากขึ้น มีทั้งความโกรธ ความอัดอั้นตันใจ และแฝงไปด้วยความเจ็บใจอีกด้วย

“ที่แท้ ตอนนั้นแกคอยดูแลเอาใจใส่ฉันอย่างดี เพียงแค่หวังอยากได้พรสวรรค์ทางสายเลือดในตัวของฉันเท่านั้นเอง”

“แกนี่เหมือนปีศาจร้ายตัวหนึ่งจริงๆเลย!”

แกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่าหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ปีศาจร้ายเหรอ? ฉันชอบชื่อนี้จังเลย!”

“ในกฎเกณฑ์การอยู่รอดของเผ่าโลหิตนั้น ตั้งแต่ไหนมาคนที่แข็งแกร่งที่สุดจึงจะเป็นผู้นำได้ แกถึงกับไปหัดมีอารมณ์ความรู้สึกเหมือนกับพวกมนุษย์ไปแล้ว ช่างโง่เขลาจริงๆเลย!”

“ถึงแม้ว่าแกจะเป็นไอ้ขี้แพ้คนหนึ่ง แต่ว่าพละกำลังของแกตอนนี้ก็ได้เพิ่มขึ้นมาไม่น้อยเลยทีเดียว ก็ยังพอมีสิทธิ์ที่จะมาเติมเต็มขุมนรกทะเลเลือดของฉันได้”

“ดังนั้น แกก็ควรไปตายได้แล้ว ฝ่าพระบาท”

เมื่อสิ้นเสียงของแกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่าลง ทันใดนั้นคาร์นอตวิลเลียมก็รู้สึกว่าแรงดูดที่อยู่รอบๆตัวเขาพวกนั้นเพิ่มความรุนแรงมากยิ่งขึ้น

คาร์นอตวิลเลียมคำรามเสียงดังว่า “คิดจะเอาเลือดของฉันมาไปเติมเต็มขุมนรกทะเลเลือดของแก ฝันไปเถอะ!”

ในตัวของคาร์นอตวิลเลียม ก็ระเบิดแสงสีดำกลุ่มหนึ่งออกมา เพื่อพยายามต่อต้านการกัดกร่อนของทะเลเลือดอย่างสุดฤทธิ์

“ฮ่าๆๆ ก็ยังพอมีน้ำยาอยู่บ้าง แต่ว่า แกคงต้านไว้ไม่นานหรอก ล้มเลิกการขัดขืนแต่โดยดีจะดีกว่านะ!”

“ฉันจะจัดการกับหลิงชางฉองก่อน จากนั้นค่อยมาจัดการกับเศษสวะอย่างแกทีหลัง!”

หลินหยุนยืนอยู่ท่ามกลางมหาสมุทรสีเลือดอย่างเงียบๆ ค่อยๆรับรู้ถึงพลังแรงที่มากัดกร่อนพลังของเขาอยู่รอบๆอย่างไม่หยุดหย่อน

“นี่คือพลังจากกฎเกณฑ์ธรรมชาติ แต่ก็ไม่ใช่พลังจากกฎเกณฑ์ธรรมชาติไปเสียทั้งหมด”

“พลังแรงที่แปลกประหลาดมาก!”

“พลังของดาบทะลุสวรรค์ถึงกับถูกพลังแสงสีแดงนี้ขัดขวางไว้อีกทั้งยังกลืนกินไปด้วย ขุมนรกทะเลเลือดนี้ก็นับว่ายังพอมีฤทธิ์เดชอยู่บ้าง”

หลินหยุนยืนอยู่ท่ามกลางทะเลเลือดนั้น ยื่นมือออกไปข้างหนึ่ง กระบี่ด้ามยาวสีดำก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า

ดาบพิกัดต้าเต๋า สามารถตัดขาดพลังจากกฎเกณฑ์ธรรมชาติทุกอย่างได้

เสียดายที่ว่า ท่ามกลางมหาสมุทรสีเลือดนั้นกระบี่ยาวสีดำมุ่งไปข้างหน้าได้เพียงแค่ไม่กี่เมตรเท่านั้น ก็หายสาบสูญไปแล้ว

หรืออาจจะพูดได้ว่าถูกกลืนกินไปหมดแล้ว

น้ำเสียงที่ภาคภูมิใจของดยุกแดร็กคูล่าก็ดังขึ้น “หลินชางฉอง อย่าได้เสียแรงเปล่าเลย นี่คือขุมนรกทะเลเลือดของบรรพบุรุษเผ่าโลหิต สามารถกลืนกินพลังทุกอย่างในโลกนี้ได้”

“นอกเสียจากว่าแกสามารถพังทลายทะเลเลือดทั้งหมดนี้ได้ ไม่เช่นนั้นแล้วแกก็ไม่มีทางที่จะทำลายขุมนรกทะเลเลือดได้เลย”

หลินหยุนไม่ได้สนใจเขา แต่กลับหลับตาลง แล้วลืมตาอีกครั้ง ดวงตาทั้งสองก็เปลี่ยนเป็นสีเทาข้างหนึ่งสีขาวข้างหนึ่ง

พลังดวงตาทำลายล้าง!

มองออกไปข้างหน้า มหาสมุทรสีเลือดที่อยู่ตรงหน้า ก็มลายหายไปจนหมดสิ้น

ไม่ได้กลายเป็นเส้นไหมสีดำ แต่กลับหายสาบสูญไปอย่างสิ้นเชิง ไม่เหลืออะไรไว้สักอย่างเลย

แต่ว่า เงาร่างคนสีดำที่เกิดจากการรวมตัวของเส้นไหมสีดำ กลับปกคลุมไปเกือบทั้งวังใต้ดินแล้ว

ทันใดนั้น หลินหยุนก็เข้าใจแล้ว

“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง!”

“ขุมนรกทะเลเลือดบ้าบออะไรกัน ทุกอย่างก็แค่ของปลอมทั้งนั้น!”

“เวทมนตร์ของแกล้ำเลิศจริงๆ แม้แต่ฉันก็เกือบถูกหลอกแล้ว”

เสียงที่แตกตื่นตกใจของแกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่าก็ดังขึ้น “แกถึงกับสามารถดูออกได้!”

“หลินชางฉอง แกไม่ธรรมดาจริงๆ”

“แต่ว่า ต่อให้แกจะดูกออก แล้วจะทำอะไรได้ล่ะ? แกก็ยังคงหนีออกมาจากขุมนรกทะเลเลือดของฉันไม่ได้อยู่ดี”

หลินหยุนยิ้มเล็กน้อย “งั้นเหรอ?”

ขุมนรกทะเลเลือดถึงแม้จะเป็นของปลอมก็จริง แต่ว่าพลังของขุมนรกทะเลเลือดกลับเป็นของจริงอย่างแน่นอน

เพราะว่า ขุมนรกทะเลเลือดทั้งหมดก็คือร่างกายของแกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่าที่แปลงร่างขึ้นมาทั้งนั้น

ลำแสงสีแดงพวกนั้น ก็เป็นเพียงแค่ภาพลวงตา ใช้สำหรับปกปิดซ่อนเร้นร่างอันแท้จริงของแกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่าไว้เท่านั้นเอง

เพียงแต่ว่า ภายใต้พลังดวงตาทำลายล้างนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพแท้จริง เงาร่างของแกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่านั้น ก็ไม่มีที่สำหรับให้ซ่อนตัวได้อีกแล้ว

กลยุทธ์ที่แดร็กคิวล่าใช้นั้น น่าจะเป็นเคล็ดวิชาดูดกลืนพลังชนิดหนึ่ง ดังนั้นขุมนรกทะเลเลือดเป็นของปลอม แต่พลังแรงนั้นกลับเป็นของจริง

แต่ว่า ในเมื่อสามารถเห็นร่างของแดร็กคูล่าปรากฏขึ้น เช่นนั้นแล้วถ้าหลินหยุนจะทำลายขุมนรกทะเลเลือดของเขา ก็ย่อมเป็นเรื่องที่ง่ายดายมากขึ้นเช่นกัน

หลินหยุนยื่นมือออกไป ดาบเฮ่าเทียนก็ลอยมาอยู่ในมือของเขา

แล้วฟาดลงไปยังศีรษะของแกรนด์ดยุกแดร็กคิวล่า

โครม!