จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1069

เมื่อเห็นสีหน้าและท่าทางของหลินหยุน ทำให้ฉินหลันรู้ทันที เรื่องนี้ปกปิดเขาไม่ได้อยู่แล้ว

ถ้าให้หลินหยุนไปถามคนของบริษัทซานซัมกรุ๊ป ด้วยนิสัยของหลินหยุน เขาคงจะฆ่าคนอย่างแน่นอน

"อย่าไปเลย ฉันจะบอกคุณเอง"ฉินหลันยอมจำนน

จากนั้น ฉินหลันก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้หลินหยุนฟัง

อย่างไรก็ตาม เธอพูดแค่ว่าหลี่เผียวฮุ่ยต้องการทำร้ายเธอเท่านั้น แต่เธอไม่ได้พูดว่าหลี่เผียวฮุ่ยต้องการฆ่าเธอ

ถ้าให้หลินหยุนรู้ว่าหลี่เผียวฮุ่ยต้องการจะฆ่าเธอ ด้วยนิสัยของหลินหยุน เขาคงจะไปฆ่าหลี่เผียวฮุ่ยอย่างแน่นอน

หลังจากหลินหยุนฟังจบ แน่นอนว่าเขาไม่ได้เชื่อคำพูดของฉินหลันทั้งหมด ในเมื่อฉินหลันไม่อยากจะพูด เขาก็ไม่อยากถาม

เห็นได้อย่างชัดเจน ฉินหลันมีความรู้สึกดีต่อบริษัทซานซัมกรุ๊ป

โดยเฉพาะเมื่อคืน ตอนที่หลี่เอนห้าวปรากฏตัว และตำหนิหลี่เผียวฮุ่ยต่อหน้าเธอ ทำให้ฉินหลันรู้สึกซาบซึ้งใจมากๆ

ถึงแม้หลินหยุนจะไปแก้แค้นแทนฉินหลัน แต่เขาก็ต้องคิดถึงความรู้สึกของเธอด้วยเช่นกัน

ฉินหลันพูด "อันที่จริง ฉันไม่ได้เกลียดเธอ เพราะฉันที่เป็นคนภายนอกทำให้เธอเข้าใจผิดเอง"

"เอาเป็นว่าพวกเรากลับไปที่ประเทศจีนกันดีกว่า?"

หลินหยุนตอบปฏิเสธทันที "ไม่ได้ คนที่กล้าทำร้ายเธอ มันต้องได้รับโทษ"

ฉินหลันขมวดคิ้ว "แต่เธอเป็นน้องสาวของฉันนะ"

"คุณวางใจ ฉันไม่ฆ่าเธออยู่แล้ว แต่เธอต้องพูดขอโทษคุณ"น้ำเสียงของหลินหยุนหนักแน่นมากๆ

ฉินหลันทำอะไรไม่ได้ แต่หลี่เผียวฮุ่ยก็ต้องขอโทษเธอจริงๆ การกระทำของหลินหยุนก็เป็นสิ่งที่เธอต้องการเหมือนกัน

หลังจากทั้งสองคนปรึกษากันเสร็จ ฉินหลันก็พาหลินหยุนไปที่ห้องพักของหลี่เอนห้าว ประการแรกคือไปบอกลาหลี่เอนห้าว ประการที่สองคือหลินหยุนต้องการให้หลี่เผียวฮุ่ยขอโทษฉินหลัน

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ทั้งสองคนยังไม่ได้เจอหลี่เอนห้าว แต่พวกเขากลับเจอหลี่เผียวฮุ่ยระหว่างทาง

ฉินหลันขมวดคิ้วทันที ตอนนี้หลี่เผียวฮุ่ยควรโดนกักบริเวณไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอยังสามารถเดินเพ่นพ่านในคฤหาสน์ได้

หลี่เผียวฮุ่ยมองไปที่ฉินหลันและหัวเราะอย่างเย็นชา "ทำไม? มาร้องทุกข์กับคุณพ่อเหรอ?"

"ฉันขอเตือนให้คุณรีบไสหัวกลับไปที่ประเทศจีนเลย ครั้งนี้ถึงแม้ฉันจะฆ่าคุณไม่ได้ แต่ครั้งหน้าฉันจะต้องทำลายเวทมนตร์ป้องกันตัวของเธอได้อย่างแน่นอน"

ฉินหลันรู้สึกไม่ดีในจิตใจทันที เธอสัมผัสได้ถึงความเยือกเย็นจากหลินหยุนที่อยู่ข้างๆ

น้ำเสียงปกติของหลินหยุนดังขึ้นทันที "พี่ฉินหลัน ดูเหมือนว่าคุณจะปกปิดเรื่องราวไว้เยอะเลยนะ!"

"เธอก็คือน้องสาวคนเล็กของคุณใช่ไหม เธอไม่ได้แค่ทำร้ายคุณ แต่เธอคิดจะฆ่าคุณต่างหาก!"

"สำหรับเวทมนตร์ป้องกันตัวที่เธอพูดออกมา น่าจะเป็นยันต์หยกคุ้มกายที่ฉันมอบให้คุณใช่ไหม!"

หลี่เผียวฮุ่ยมองหลินหยุนและพูดอย่างเย็นชา "ดีเลย ไอ้ของบ้าๆอันนั้นมาจากคุณนี่เอง คุณคือคนที่ทำลายแผนการทั้งหมดของฉัน!"

เมื่อมองเห็นหลี่เผียวฮุ่ยที่รนหาที่ตาย ทำให้ฉินหลันกังวลทันที

"ปิดปากเดี๋ยวนี้!"ฉินหลันตะโกนอย่างเย็นชา คำพูดของเธอน่าเกรงขามมากๆ เพราะฉินหลันเคยบริหารชางฉองกรุ๊ปมาก่อน

หลี่เผียวฮุ่ยคาดคิดไม่ถึงจริงๆ หลังจากฉินหลันมาที่บริษัทซานซัมกรุ๊ป เธอดูเป็นคนที่อ่อนแอและรังแกได้ง่าย จู่ๆเธอก็เผยด้านที่แข็งแกร่งออกมา

ทำให้เธออึ้งไปเลย

ผ่านไปชั่วครู่ เธอรู้สึกว่าตัวเองได้รับความอัปยศ ทำไมเธอต้องกลัวฉินหลันที่เป็นคนภายนอกด้วย?

"คุณคือคนภายนอกที่อยากจะมาแย่งทรัพย์สมบัติของตระกูลกับฉัน คุณยังกล้าตะโกนให้ฉันหุบปากอีกเหรอ พวกคุณสองคนขึ้นไป และตบปากของเธอเดี๋ยวนี้!"หลี่เผียวฮุ่ยตะโกนใส่บอดี้การ์ดสองคนที่อยู่ด้านหลัง

ฉินหลันหมดคำพูดจริงๆ ตอนนี้เธอกำลังช่วยชีวิตหลี่เผียวฮุ่ย แต่อีกฝ่ายกลับไม่รับยอมรับความช่วยเหลือและยังกล้าทำร้ายเธออีก

"หลี่เผียวฮุ่ย ถ้าคุณไม่อยากตาย ก็รีบจากไปซะ!"ฉินหลันพูดอย่างเย็นชาอีกครั้ง และเธอยังส่งสายตาให้หลี่เผียวฮุ่ยอีกด้วย เธอหวังว่าหลี่เผียวฮุ่ยจะยับยั้งการกระทำของตัวเองบ้าง

หลี่เผียวฮุ่ยหัวเราะเสียงดัง "คุณคิดว่าข้างๆมีผู้ชายเพียงคนเดียว คุณก็กล้าใช้น้ำเสียงแบบนี้มาพูดกับฉันเหรอ? คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร ที่นี่คือบริษัทซานซัมกรุ๊ป เป็นแผ่นดินของคนตระกูลหลี่"

"คุณยังดูไม่ออกอีกเหรอ? เมื่อวานคุณพ่อกักบริเวณฉัน ทำไมวันนี้ฉันถึงออกมาเดินเพ่นพ่านด้านนอกได้ละ?"

"ยังไงซะคุณก็เป็นแค่คนภายนอก และคุณพ่อก็อยู่ข้างพวกเราเสมอ!"

ฉินหลันขมวดคิ้ว ถึงแม้เธอไม่อยากจะเชื่อคำพูดของหลี่เผียวฮุ่ย แต่ความจริงมันปรากฏอยู่ตรงหน้า ถ้าหลี่เอนห้าวไม่ได้อนุญาต หลี่เผียวฮุ่ยจะถูกปล่อยออกมาได้ยังไง?

"ฉันขอร้องละ อย่าฆ่าฉันเลย!"

"ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!"หลี่เอนห้าวที่วิ่งมาถึงหน้าประตูคฤหาสน์ตะโกนออกมาทันที

ฉินหลันก็พูดจาอ้อนวอนเหมือนกัน "หลินหยุน ปล่อยเธอไปเถอะ!"

อย่างไรก็ตาม มันไม่มีประโยชน์แล้ว

หลินหยุนใช้แรงทันที ทำให้ศีรษะของหลี่เผียวฮุ่ยขาดจากร่างกายทันที

"ไอ้สารเลว!"

หลี่เอนห้าวที่พุ่งเข้ามาตะโกนด้วยความโกรธ เขานั่งลงกับพื้นและกอดศพของหลี่เผียวฮุ่ยขึ้นมา จากนั้นก็ตรวจดูร่างกายของเธอ

ฉินหลันทำอะไรไม่ได้นอกจากปิดตา เพราะเธอทนดูต่อไปไม่ไหว

หลี่เอนห้าวตะโกนด้วยความโกรธ "ฉันไม่สนใจว่าคุณจะเป็นใคร เมื่อคุณกล้าฆ่าลูกสาวของฉัน คุณต้องตาย!"

หลินหยุนมองหน้าเขาและพูดเบาๆ "ถ้าฉันไม่ได้เห็นแก่หน้าพี่ฉินหลัน ฉันคงจะฆ่าคนของตระกูลหลี่ทั้งหมด แม้แต่สัตว์เลี้ยงก็ไม่ละเว้น"

จู่ๆหลี่เอนห้าวก็เงยหน้าขึ้นมาและหัวเราะทันที "ฮ่าๆๆๆ เป็นเด็กหนุ่มที่อวดดีเกินไปแล้ว คุณกล้ามากที่มาเกาหลีและพูดว่าจะฆ่าคนของตระกูลหลี่ทั้งหมด แม้แต่สัตว์เลี้ยงก็ไม่ละเว้น!"

"ตอนนี้ฉันจะบอกให้คุณทราบ ในเกาหลี ตระกูลหลี่ของเราก็คือพระเจ้า!"

"ถึงแม้คุณจะเป็นนักบู๊ ถ้าตระกูลหลี่ของเราอยากให้คุณตาย คุณก็ต้องตาย!"

ฉินหลันไม่รู้ความแข็งแกร่งของหลี่เอนห้าว เธอกังวลความปลอดภัยของหลินหยุนมากๆ แต่เธอก็กังวลว่าหลี่เอนห้าวจะทำให้หลินหยุนโกรธมากๆ ทำให้หลินหยุนฆ่าล้างคนของตระกูลหลี่

"คุณพ่อ คุณปล่อยหลินหยุนไปได้ไหม เขาคือน้องชายของฉัน!"ฉินหลันเรียกหลี่เอนห้าวว่าพ่อเป็นครั้งแรก

หลี่เอนห้าวอึ้งไปเลย เขามองฉินหลันและหัวเราะอย่างเย็นชา "นี่คือครั้งแรกที่คุณเรียกฉันว่าพ่อ ถ้าโดยปกติฉันควรจะดีใจ คุณเรียกฉันว่าพ่อแต่จิตใจของคุณไม่ได้ยอมรับฉันเป็นพ่อจริงๆ แต่คุณเรียกฉันว่าพ่อเพื่อให้ฉันปล่อยตัวเด็กหนุ่มคนนี้"

"เมื่อเรื่องทั้งหมดเป็นอย่างนี้ ฉันจะบอกความจริงทั้งหมดให้คุณรู้!"

"อันที่จริง ฉันเดินข้ามน้ำข้ามทะเลหลายพันกิโลเมตรไปที่ประเทศจีนเพื่อตามหาคุณ คุณคิดว่าฉันรู้สึกผิดต่อแม่ของคุณจริงๆเหรอ?"