จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1071

หลินหยุนไปส่งฉินหลันที่ท่าอากาศยานนานาชาติโซล หลังจากนั้นก็กลับไปยังบริษัท ซานซัม กรุ๊ป แล้วให้หลี่เอนห้าวบอกข้อมูลเกี่ยวกับคิมชอมอู่ให้เขาได้รู้

ฉินหลันไม่อยู่ หลี่เอนห้าวก็ไม่กล้าปฏิเสธใดๆทั้งสิ้น

ถึงแม้ว่าหลินหยุนจะไม่กล้าฆ่าเขาก็จริง แต่ก็อาจจะสังหารลูกหลานตระกูลหลี่ของเขาจนหมดก็ได้

ดังนั้น หลี่เอนห้าวจึงไม่กล้าปฏิเสธเงื่อนไขใดๆของหลินหยุนเลย

“คิมชอมอู่เป็นเจ้าชายในราชวงศ์ เป็นทายาทผู้สืบราชบัลลังก์ในอนาคต คนๆนี้มีความคิดที่ล้ำลึกมาก เป็นอัจฉริยะที่หายากคนหนึ่ง"

หลังจากที่ได้ฟังการแนะนำจากหลี่เอนห้าวแล้ว หลินหยุนก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ แล้วพูดอย่างเรียบๆว่า “อาศัยชื่อของคุณ นัดให้เขามาที่นี่สักครั้ง”

หลี่เอนห้าวขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ถ้าหากผู้สืบราชบัลลังก์จะต้องมาตายในบ้านตระกูลหลี่ละก็ งั้นตระกูลหลี่เราก็จะต้องเป็นศัตรูกับตระกูลราชวงศ์เกาหลีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้”

“ฉันสามารถนัดเขาให้ไปพบที่อื่นได้ อย่าได้ลงมือในบ้านตระกูลหลี่เราเลยจะได้ไหม?”

หลินหยุนปฏิเสธอย่างเด็ดขาดว่า “ไม่ได้ ฉันจะให้ตระกูลหลี่และตระกูลราชวงศ์เกาหลี แตกหักกัน ทำให้ตระกูลหลี่และตระกูลราชวงศ์เกาหลีต้องต่อสู้จนล้มตายไปทั้งสองฝ่าย นี่ก็ถือว่าเป็นการลงโทษพวกคุณแล้ว”

หลี่เอนห้าวพูดว่า “ฉินหลันก็ยอมให้อภัยฉันแล้ว คุณทำไมยังไม่ยอมปล่อยฉันไป?”

หลินหยุนพูดเยาะเย้ยว่า “พี่ฉินหลันใจดีมีเมตตา ใจอ่อนที่จะลงมือกับพ่อบังเกิดเกล้าอย่างคุณ แต่ฉันจะไม่เกรงใจคุณหรอกนะ”

“ฉันเคยบอกแล้วว่า ถ้าในโลกนี้มีใครกล้าทำร้ายคนที่หลินชางฉองอย่างฉันปกป้องอยู่ละก็ ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ก็จะต้องชดใช้อย่างสาสมทั้งนั้น”

หลี่เอนห้าวถอนหายใจเฮือกย่างไม่มีทางเลือก “ก็ได้ ฉันตกลง”

“แต่ว่า ข้างกายของคิมชอมอู่มีนักบู๊ที่แข็งแกร่งมากคอยคุ้มครองอยู่ ไม่ใช่จะฆ่ากันง่ายๆได้”

“คิมซาจังที่อยู่ข้างกายฉัน ก็เป็นนักบู๊ที่ตระกูลราชวงศ์เกาหลีจ้างมา แล้วก็ยังเป็นบอดี้การ์ดของคิมชอมอู่อีกด้วย”

หลินหยุนพูดว่า “คุณมีหน้าที่นัดเขามาที่นี่ก็พอแล้ว ที่เหลือคุณไม่ต้องยุ่งเลย”

หลี่เอนห้าวจึงได้แต่ตอบตกลงว่า: “ได้”

ในคืนวันนั้นเอง หลี่เอนห้าวก็ใช้ชื่อของหลี่เผียวฮุ่ย เชื้อเชิญคิมชอมอู่มาร่วมปรึกษาหารือเรื่องงานแต่งงานในคฤหาสน์ของตระกูลหลี่

ภายในห้องโถงใหญ่คฤหาสน์ตระกูลหลี่นั้น หลี่เอนห้าวก็นั่งตรงตำแหน่งประธาน หลินหยุนนั่งอยู่ตำแหน่งรองลงมา รอการมาถึงของคิมชอมอู่อย่างเงียบๆ

ในไม่ช้า ชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่งก็เดินเข้ามา

หน้าตาที่หล่อเหลาเอาการเช่นนั้นถ้าหากพวกสาวบ้าผู้ชายได้เห็นละก็ จะต้องตะโกนร้องโอปป้าอย่างแน่นอน

คนที่เดิมตามหลังเขามา เป็นหนุ่มวัยกลางคนแต่งตัวในชุดจีนคนหนึ่ง นั่นก็คือคิมซาจังที่เคยติดตามหลี่เอนห้าวมาก่อน

แม้แต่จะมาเป็นแขกที่บ้านพ่อตาในอนาคต ก็ยังไม่ลืมที่จะพาบอดี้การ์ดมาด้วย ผู้สืบราชบัลลังก์คนนี้ช่างระมัดระวังตัวเสียจริง

คิมชอมอู่โค้งตัวทำความเคารพ “ขอคารวะท่านพ่อ!”

หลี่เอนห้าวพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องมากพิธี เชิญนั่ง!”

สายตาของคิมชอมอู่ก็กวาดไปทั่วห้องโถงนั้น แล้วถามว่า “ทำไมไม่เห็นเผียวฮุ่ยล่ะ?”

“ในเมื่อเป็นการหารือเรื่องการแต่งงาน เผียวฮุ่ยก็จะต้องมาร่วมด้วยสิ!”

หลี่เอนห้าวไม่ได้ตอบอะไร หลี่เผียวฮุ่ยถูกหลินหยุนฆ่าตายไปแล้ว คิมชอมอู่ยังไม่รู้เรื่อง

หลินหยุนพูดเสริมขึ้นว่า “อย่าเพิ่งใจร้อน คุณจะต้องได้พบกับเธอในไม่ช้า”

รู้สึกถึงความไม่เป็นมิตรของหลินหยุนแล้ว คิมชอมอู่ก็สำรวจดูหลินหยุนอย่างละเอียดถี่ถ้วน แล้วถามว่า “คุณเป็นใคร? ดูเหมือนว่าฉันไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลย”

หลินหยุนพูดอย่างเรียบๆว่า “คุณไม่ต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร แต่ฉันจะบอกคุณว่า หลี่เผียวฮุ่ยถูกฉันฆ่าตายไปแล้ว ถ้าคุณคิดอยากแต่งงานกับเธอ งั้นก็ไปหาซะเลยสิ!”

คิมชอมอู่อึ้งไปสักครู่ หลังจากนั้นก็มองดูหลินหยุนแล้วหัวเราะขึ้นมา “ไอ้หนุ่ม คุณกำลังล้อเล่นกับฉันใช่ไหม?”

“ที่นี่เป็นถิ่นของบริษัท ซานซัม กรุ๊ปของตระกูลหลี่ คุณพูดอย่างนี้ไม่กลัวว่านายท่านหลี่จะถือโทษโกรธคุณเหรอ?”

คิมชอมอู่ยังคิดว่าหลินหยุนเป็นแขกรับเชิญของหลี่เอนห้าวเสียอีก

พูดจบ คิมชอมอู่มองดูหลี่เอนห้าวแล้วพูดว่า “ท่านพ่อครับ เจ้าเด็กนี่พูดจาไม่ให้เกียรติขนาดนี้ ท่านอย่าได้ปล่อยเขาไปง่ายๆเลย!”

หลี่เอนห้าวก็พูดด้วยเสียงหนักแน่นทันทีว่า “ที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง เผียวฮุ่ยตายไปแล้ว”

“อีกอย่าง เขาก็กำลังจะฆ่าคุณที่นี่ด้วย”

คิมชอมอู่สีหน้าเปลี่ยนทันที มองดูหลี่เอนห้าวแล้วพูดด้วยเสียงเคร่งขรึมว่า “ท่านพ่อครับ ท่านแน่ใจว่าไม่ได้พูดล้อเล่นกับผมอยู่ใช่ไหม?”

หลี่เอนห้าวมองดูหลินหยุน ในใจรู้สึกสะท้านใจ “อันดับหนึ่งในระดับเทพชาวจีน สมคำร่ำลือจริงๆ!”

“พลังความสามารถเช่นนี้ ทั้งประเทศเกาหลีก็คงมีแต่เซียนกระบี่ในตำนานคนนั้นจึงจะสามารถต่อกรได้!”

หลินหยุนมองดูคิมชอมอู่ แล้วพูดอย่างเรียบๆว่า “ตาคุณแล้ว”

“หยุดนะ!”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงคนวัยชราดังแว่วขึ้นมาจากใต้พื้นดิน ราวกับข้ามมิติและเวลามา

“เสียงนี้คือ?” คิมชอมอู่ดีใจมาก

หลี่เอนห้าวก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูกเช่นกัน “นี่คือ? หรือว่าเป็นจริงตามที่ลือกันในตำนาน! เขายังมีชีวิตอยู่!”

ในโลกบู๊เกาหลีมีมาสเตอร์ที่ร่ำลือในตำนานคนหนึ่ง เมื่อก่อนนั้นเคยมีชื่อเสียงเทียบระดับเดียวกับเยนหนานเทียนเทพกระบี่ของจีน

หลังจากนั้นได้ข่าวว่าเขาได้พบกับเรื่องราวปาฏิหาริย์ ทำให้พละกำลังเพิ่มมากยิ่งขึ้น

แต่ว่าไม่รู้สาเหตุอะไร มาสเตอร์คนนี้ก็ไม่ได้ปรากฏตัวมานานหลายสิบปีแล้ว

มีคนบอกว่าเขาตายไปแล้ว แต่ก็มีคนบอกว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ที่ไม่ยอมเปิดเผยตัวออกมา เป็นเพราะว่าเขากำลังฝึกฝนให้บรรลุถึงแดนที่สูงมากยิ่งขึ้น

ส่วนมาสเตอร์คนนี้ มีชื่อว่าหลี่เจิ้งเฟิง เป็นผู้อาวุโสคนหนึ่งในบริษัท ซานซัม กรุ๊ปของตระกูลหลี่ ถ้านับตามศักดิ์แล้ว น่าจะเป็นปู่ของหลี่เอนห้าว

กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวก็พุ่งทะลุขึ้นมาจากใต้พื้นดิน

นั่นคือลำแสงกระบี่ที่ทะลุออกมาจากรอยแตกของพื้นดิน พื้นในห้องโถงตระกูลหลี่ก็แยกออกจากกัน

ชายชราในชุดดำทั้งตัวคนหนึ่ง เหาะเหินเดินอากาศ ลอยตัวอยู่กลางห้องโถงตระกูลหลี่

ชายชราคนนี้แก่เฒ่ามากราวกับไม้ใกล้ฝั่ง แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อพลังอันแข็งแกร่งของเขา

แม้แต่กระแสกลิ่นอายในตัวของเขา ก็ยังทำให้ผู้คนเกิดความหวาดกลัวจนอดไม่ได้ที่ต้องคุกเข่าลงกราบไหว้

คิมชอมอู่ก็คุกเข่าลงตรงหน้าชายชรา “คิมชอมอู่กราบคารวะผู้อาวุโสเซียนกระบี่ครับ!”

หลี่เอนห้าวก็คุกเข่าลงด้วยอาการช็อก “เจ้าบ้านตระกูลหลี่รุ่นที่สามสิบแปด หลี่เอนห้าว “ขอคำนับท่านปู่ครับ!”