จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1072

หลี่เอนห้าวคุกเข่าลง คนตระกูลหลี่ทั้งหมดในห้องโถงต่างก็คุกเข่าลงไปด้วย ตะโกนทักทายเสียงดังว่า “ขอคารวะเหล่าจู่”

คนคนนี้ ก็คือมาสเตอร์ชาวเกาหลี เซียนกระบี่เกาหลีในปัจจุบัน หลี่ชิวต้าว

มองดูลูกหลานที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า เซียนกระบี่ก็ไม่ได้สนใจมองพวกเขาเลย เพียงแต่มองดูคิมชอมอู่แล้วพูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า “ลุกขึ้นเถอะ!”

“ขอบคุณผู้อาวุโสเซียนกระบี่ครับ!”

คิมชอมอู่ลุกขึ้นยืน แล้วมายืนอยู่ข้างๆอย่างนอบน้อม

“ตอนนั้นฉันได้ให้คำมั่นสัญญากับรุ่นบรรพบุรุษของคุณไว้ จะต้องรักษาสายเลือดราชวงศ์เอาไว้ให้ได้” หลี่ชิวต้าวพูดเพียงประโยคเดียวก็ไม่พูดอีกแล้ว ดูเหมือนว่าถ้าพูดอีกคำก็จะเปลืองพลังไปมาก

หลังจากนั้น หลี่ชิวต้าวก็มองไปยังหลินหยุน เขาพบว่าตัวเองยังมองพลังความสามารถของหลินหยุนไม่ออกเลย

“นักบู๊หนุ่มที่มาจากเมืองจีน กลับไปเถอะ ฉันจะไม่ถือสาที่คุณฆ่าลูกศิษย์ของฉันไป”

หลินหยุนยิ้มเล็กน้อย “คิดไม่ถึงจริงๆเลยว่า ในสถานที่คับแคบเช่นนี้ ถึงกับยังมีนักบู๊แดนเทพอยู่ด้วย”

“แต่ว่าคุณขวางฉันไม่ได้หรอก”

หลี่ชิวต้าวเงียบเฉยไปชั่วครู่ แล้วพูดว่า “ฉันก็คิดอยากจะลองดู”

คนทั้งหลายในห้องโถงในใจก็แอบผวา เซียนกระบี่ถึงกับพูดเช่นนี้ เห็นได้ว่าเขายังไม่มั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะหลินหยุนได้เลย

คิมชอมอู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ค่อยๆถอยหลังออกไปยังประตู

หลินหยุนก้าวขาออกไป จากนั้นก็ชกหมัดไปยังหลี่ชิวต้าวหนึ่งที

ปั้ง！

มีลำแสงกระบี่ที่แข็งแกร่งพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า จนหลังคาถูกแทงทะลุ

บนศีรษะของหลวงหลี่ชิวต้าว ก็มีกระบี่ยาวประมาณสามฟุตลอยอยู่ด้ามหนึ่ง

ตัวเขาเองก็ลอยอยู่กลางอากาศ ไม่ได้ทำอะไรเลย กระบี่ด้ามยาวก็ตรงเข้าไปฟันหลินหยุน

แครง！

เมื่อกำปั้นของหลินหยุนและกระบี่ด้ามยาวของหลี่ชิวต้าวปะทะกัน ทำให้เกิดเสียงดังสนั่นราวกับโลหะกระทบกัน จนทุกคนในห้องโถงต่างก็ต้องเอามืออุดหูไว้ด้วยสีหน้าที่แสนทรมาน

หลินหยุนรู้สึกเซอร์ไพรส์เล็กน้อย “รวมร่างกับกระบี่!”

“ก็เป็นการแหวกแนวที่แปลกใหม่อีกแบบหนึ่ง แต่เสียดาย คุณยังไม่สามารถที่จะหลุดพ้นจากกรอบล้อมของนักบู๊ได้เช่นเดิม”

หลินหยุนก็ชกหมัดออกไปอีกหนึ่งที “ท่าสยบเขา!”

คราวนี้ หลินหยุนใช้พละกำลังเต็มที่ในการชกหมัดนั้นออกไป จนทำให้สั่นสะเทือนไปทั้งห้องโถงใหญ่

หลี่ชิวต้าวสีหน้าเคร่งขรึม ทันใดนั้นก็หลับตาทั้งคู่ลงทันที เปล่งประกายลำแสงสีเขียวออกมา พุ่งไปยังกระบี่ยาวที่อยู่บนศีรษะนั้น

ว๊าบ！

ประกายลำแสงกระบี่ด้ามยาวเจิดจ้ามากยิ่งขึ้น ขยายออกไปอีกราวสามฟุต

หลี่ชิวต้าวลืมตาขึ้นมา ตะคอกเสียงดังว่า “ฝ่าล้างใต้หล้า!”

โป้ง！

คราวนี้ หลี่ชิวต้าวไม่สามารถขวางการโจมตีของหลินหยุนได้ พละกำลังของเขาเป็นเพียง แดนเทพระดับใหญ่เท่านั้น จึงไม่สามารถที่ต้านทานสิบแปดท่าต้าเต๋าได้

ทั้งร่างของเขาก็ถูกกระแทกจนกระเด็นลอยออกไปชนกับกำแพงห้อง

“คุณปู่!”

หลี่เอนห้าวตะโกนร้องด้วยเสียงตกใจ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ การสู้รบของยอดฝีมือนักบู๊นั้น คนธรรมดาทั่วไปจะไม่มีสิทธิ์ที่จะไปก้าวก่ายได้เลย

“ท่าแยกน้ำ!”

เสียงของหลินหยุนก็ดังขึ้นอีกครั้ง จากนั้นก็ชกหมัดออกไปอีกหนึ่งที

หลี่ชิวต้าวกระอักเลือดออกมา ก็ยังยกกระบี่ด้ามยาวขึ้นฟันไปยังหลินหยุนอีกครั้งหนึ่ง

โป้ง!

คราวนี้ หลี่ชิวต้าวก็พ่ายแพ้อย่างยับเยินกว่าเดิมเสียอีก กำแพงถูกเขาชนทะลุออกไปเป็นรอยรูปร่างคน

ในใจหลี่เอนห้าวรู้สึกร้อนรนเหลือเกิน หลี่ชิวต้าวไม่เพียงแต่เป็นผู้ที่ปกป้องรักษา ราชวงศ์เกาหลีแล้ว แต่เขาก็ยังเป็นผู้คุ้มกันที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลหลี่พวกเขาอีกด้วย

เขาไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับหลี่ชิวต้าวอย่างเด็ดขาด

“ทุกคน สู้ตายเพื่อปกป้องเซียนกระบี่ตระกูลหลี่!” หลี่เอนห้าวคำรามเสียงดังใส่ผู้คนทั้งหลาย

พวกบอดี้การ์ดและสมาชิกตระกูลหลี่บางส่วน ต่างก็ไปเอาอาวุธพิเศษออกมา เล็งไปยังหลินหยุน

หลี่เอนห้าวก็มายืนขวางอยู่ตรงหน้าหลี่ชิวต้าว แล้วชักปืนออกมาจากหน้าอก เล็งกระบอกปืนไปยังหลินหยุน