หุ่นเวทต์ส่งเสียงคำรามออกมาเบาๆ ชักมีดออกมาแล้วตรงเข้าไป ฟันด้วยความรวดเร็วหนึ่งที
พลังแรงของมีดนั้น คาดว่ายังแข็งแกร่งกว่าสิบแปดท่าต้าเต๋าของหลินหยุนเสียอีก
โป้ง!
หลินหยุนถูกมีดฟันกระเด็นออกไป บนไหล่ก็เกิดบาดแผลที่ลึกถึงกระดูกขึ้นมาหนึ่งแผล
นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่หลินหยุนกลับชาติมาเกิดใหม่แล้ว ได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้
“ฮ่าๆๆ พลังความสามารถของบรรพบุรุษตระกูลหลี่เรา จะให้แกมาดูถูกได้ง่ายๆเหรอ!” หลี่ชิวต้าวหัวเราะเสียงดังด้วยความภูมิใจ
หลินหยุนสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย “ถึงกับเป็นร่างมนุษย์เซียน!”
“คิดไม่ถึงเลยว่า เมื่อชาติที่ก่อนหุ่นเวทต์นี้ถึงกับเป็นยอดฝีมือแดนยาทองคนหนึ่ง”
ภายใต้ความสามารถฟื้นฟูสภาพที่แข็งแกร่งของร่างภูตป่า บาดแผลบนไหล่ของหลินหยุนก็สมานกันจนหายสนิทอย่างทันตาเห็น
ร่างมนุษย์เซียนแล้วยังไง? ฉันก็ยังคงฆ่าแกได้!
เสียงของหลินหยุนดังขึ้นอย่างเรียบๆ “ข้ามีกระบี่หนึ่งเดียว สามารถถล่มฟ้าดินได้!”
“เก้ากระบี่ต้าเต๋า ฉีกนภา!”
นี่คือท่ากระบี่ทำลายล้างที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเก้ากระบี่ต้าเต๋า
ดาบเฮ่าเทียนราวกับมังกรบ้าคลั่งที่ออกจากทะเล พุ่งชนหลังคาจนทะลุพังลงมา ลอยอยู่กลางอากาศ แล้วแตกออกเป็นกระบี่นับหมื่นเล่ม
หลินหยุนยื่นมือชี้นิ้วออกไป ลำแสงกระบี่ทั้งหมดนั้นก็ลงมาจากฟากฟ้า พุ่งตกลงมายังหุ่นเวทต์ราวกับฝนห่าใหญ่
กลิ่นอายที่แฝงอยู่ในลำแสงกระบี่ทุกเล่มนั้นแข็งแกร่งมหาศาล สามารถสังหาร ปรมาจารย์สูงสุดคนหนึ่งได้อย่างง่ายดายทีเดียว
ในขณะที่ลำแสงกระบี่นับหมื่นรวมเข้าด้วยกันแล้ว พลังแรงที่ระเบิดออกมานั้นเกรงว่าสามารถทำให้ฟ้าถล่มดินทลายได้เลย
สีหน้าหลี่ชิวต้าวเคร่งเครียด มองไปยังหุ่นเวทต์ด้วยความกังวลใจเล็กน้อย
หุ่นเวทต์นั้นเหลือเพียงแค่ความสามารถรับรู้การต่อสู้เท่านั้น ไม่เคยรู้ว่าอะไรคืออันตราย ใช้มีดฟันไปยังลำแสงกระบี่นับหมื่นที่ถาโถมลงมาอย่างแรง
พลังแรงของมีดนั้นน่าสะพรึงกลัวมาก เป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่หลินหยุนเคยพบมา
ชั่วพริบตาเดียว ลำแสงกระบี่นับพันก็ถูกมีดนั้นฟาดฟันจนดับไปหมด
แต่ว่า ลำแสงกระบี่ส่วนที่เหลือทั้งหมดกลับพุ่งเข้าไปในตัวร่างของหุ่นเวทต์แล้ว
“ท่านบรรพบุรุษ!” หลี่ชิวต้าวตะโกนด้วยความตกใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
แต่ว่า หลังจากที่ลำแสงกระบี่เข้าไปอยู่ในร่างของหุ่นเวทต์แล้ว ก็หายเงียบไปราวกับก้อนหินที่จมลงไปกลางทะเล
หลี่ชิวต้าวหัวเราะเสียงดังขึ้นมาทันที “ไอ้หนุ่ม ด้วยพละกำลังที่แข็งแกร่งของบรรพบุรุษ ฉันตอนนั้น ร่างกายของเขายังแข็งแกร่งกว่าแผ่นเหล็กที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกนี้ด้วยซ้ำไป การโจมตีของแกถึงแม้จะแข็งแกร่งก็จริง แต่ก็ไม่มีผลอะไรต่อร่างกายของบรรพบุรุษฉันแม้แต่นิดเดียว”
ดูเหมือนว่าจะตอบสนองคำพูดของหลี่ชิวต้าว หุ่นเวทต์นั้นก็คำรามเสียงเบาๆ มีดด้ามยาวก็หันกลับไปเล็งที่หลินหยุน
หลินหยุนยิ้มเล็กน้อย “งั้นเหรอ? แกคิดว่ากระบี่ฉีกนภาเป็นชื่อเรียกที่ไม่มีความหมายเหรอไง!”
ทันใดนั้น ภายในร่างของหุ่นเวทต์ก็ระเบิดแสงสีแดงกลุ่มหนึ่งออกมา แสงสีแดงนั้นขยายใหญ่มากยิ่งขึ้น ก็เหมือนกับเป็นระเบิดลูกหนึ่งที่เหนี่ยวนำระเบิดจากภายในร่างของหุ่นเวทต์
เสียงดังโครมคราม ลำแสงกระบี่ภายในร่างของหุ่นเวทต์ก็ระเบิดออกมาทันที
ชุดเกราะที่แข็งแกร่งของหุ่นเวทต์ ก็เริ่มแตกเป็นรอยใยแมงมุม และแตกขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ในที่สุด ก็ระเบิดออกมา
กระบี่ฉีกนภา คิดค้นขึ้นมาเพื่อเป็นทำลายคู่ต่อสู้จากภายในสู่ภายนอก ใช้กับพวกที่มีเกราะแข็งหุ้มอยู่ภายนอกโดยเฉพาะ หรืออาจจะใช้กับคู่ต่อสู้ที่มีพลังปกป้องตัวที่น่ากลัว
เดิมทีกระบี่ฉีกนภาเตรียมไว้เพื่อใช้จัดการกับพวกปีศาจสัตว์ประหลาด แต่ก็เป็นศัตรูตัวฉกาจของหุ่นเวทต์โดยตรงด้วย
ถ้าหากว่าหุ่นเวทต์ยังมีชีวิตอยู่ละก็ ต่อให้กระบี่ฉีกนภาแข็งแกร่งยังไง ก็ไม่แน่ว่าจะทำร้ายเขาได้
แต่เป็นเพราะว่าหุ่นเวทต์มีแต่ความสามารถรับรู้การต่อสู้เพียงอย่างเดียว อาศัยแต่เพียงเคล็ดวิชาของตัวเองที่ไม่กลัวร่างตัวเองจะถูกทำร้าย กลับไม่รู้ว่ากระบี่ฉีกนภานี้ ทำร้ายคู่ต่อสู้จากภายในสู่ภายนอกโดยเฉพาะ
ถ้าสามารถหลบหลีกการโจมตีของกระบี่ฉีกนภาได้ละก็ ย่อมไม่ได้รับอันตรายอย่างแน่นอน
หลี่ชิวต้าวแตกตื่นตกใจด้วยสีหน้าฉงนมึนงง ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า
“ท่านบรรพบุรุษ!”
“เป็นอย่างนี้ได้ยังไง!”
หลินหยุนมองเขาแวบเดียวแล้วพูดอย่างเงียบๆว่า “ก็แค่ร่างมนุษย์เซียนแดนยาทองเท่านั้นเอง จะขวางหลินชางฉองอย่างฉันได้ยังไง!”
พอพูดจบ ก็ยกมือขึ้น กระบี่ฟันลงทันที
หลี่ชิวต้าวก็ถูกฆ่าตาย
หลังจากหลินหยุนออกจากคฤหาสน์ตระกูลหลี่แล้ว ก็ติดตามหารอยตราประทับที่เขาได้ทิ้งไว้บนร่างของคิมชอมอู่ มุ่งหน้าไปยังตระกูลราชวงศ์เกาหลีต่อไป
ความจริงแล้วหลินหยุนสามารถหยุดคิมชอมอู่ไว้ได้ แต่เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...