จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1092

ประมุขเขาคุนชางหัวเราะอย่างเย็นชา "พลังของคุณไม่ธรรมดาจริงๆ!"

"เด็กหนุ่ม ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียดายที่ต้องฆ่าคุณ!"

"น่าเสียดาย คุณอวดดีจองหองมากจนเกินไป"

เมื่อพูดจบ ประมุขเขาคุนชางกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า และต่อยหมัดใส่หลินหยุนทันที

ครั้งนี้ การเคลื่อนไหวของเขาเร็วขึ้น

"เด็กหนุ่ม ฉันไม่เล่นกับคุณแล้ว คุณเตรียมตัวตายได้แล้ว!"

การโจมตีด้วยหมัดครั้งนี้ ประมุขเขาคุนชางเปลี่ยนทิศทางทั้งหมดไปแปดครั้ง ดูแล้วเหมือนมีแปดคนโจมตีหลินหยุนพร้อมกันในทิศทางที่ต่างกัน

เขาเคลื่อนไหวเร็วมากๆ!

สีหน้าของหลินหยุนปกติมากๆ ถึงแม้การเคลื่อนไหวของประมุขเขาคุนชางรวดเร็วมากๆจนตรวจจับการโจมตีได้ยาก

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้สายตาจะมองไม่ชัดเจน แต่ไม่ได้แปลว่าเขาไม่สามารถตรวจจับการเคลื่อนไหวได้

การกระทำทุกอย่างของเขา ถูกหลินหยุนใช้พลังจิตสำนึกมองเห็นได้อย่างชัดเจน

จู่ๆหลินหยุนก็ต่อยใส่ท้องฟ้าเหนือศีรษะทันที

ร่างกายของประมุขเขาคุนชางก็ปรากฏที่นั่นพอดี

ตูม!

หมัดของทั้งสองคนปะทะกันอีกครั้ง

ครั้งนี้ ประมุขเขาคุนชางโดนพลังปะทะจนปลิวออกไปทันที

หลินหยุนก็โดนแรงปะทะจนถอยหลังไปหลายก้าว

อย่างไรก็ตาม ดูจากสถานการณ์ พลังของทั้งสองคนน่าจะสูสีกัน

ลูกศิษย์เหล่านั้นของเขาคุนชาง ต่างตกตะลึงเล็กน้อย "หลินชางฉองคนนี้ร้ายกาจมากๆ เขาสามารถต่อสู้กับท่านประมุขได้อย่างสูสี!"

"ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วว่าผู้อาวุโสอู๋ยิวหมิงตายด้วยน้ำมือของเขาจริงๆ!"

คนอื่นๆก็ตกตะลึงเหมือนกัน "ประมุขเขาคุนชางกับปรมาจารย์หลินต่อสู้กันอย่างสูสี ดูเหมือนยอดฝีมือสี่ค่ายใหญ่ของโลกนักบู๊โบราณร้ายกาจสมคำร่ำลือจริงๆ!"

ทุกคนมีจุดยืนของตัวเอง ถึงแม้คนส่วนใหญ่จะนึกว่าหลินหยุนพ่ายแพ้อย่างแน่นอน แต่สำหรับนักบู๊เหล่านั้นที่มาดูการต่อสู้ในครั้งนี้ พวกเขาหวังว่าหลินหยุนจะสามารถเอาชนะได้

เพราะในจิตใจของพวกเขา หลินหยุนคือตัวแทนจากโลกนักบู๊

ประมุขเขาคุนชางหยุดร่างกายตัวเองกลางอากาศ เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "เด็กหนุ่ม คุณสามารถตรวจจับการเคลื่อนไหวของฉันได้ คุณไม่เลวจริงๆ!"

"มาอีก!"

ประมุขเขาคุนชางโจมตีอีกครั้งทันที

ครั้งนี้ เขาเคลื่อนไหวเร็วกว่าเมื่อสักครู่นิดหน่อย

ในสายตาของนักบู๊ธรรมดาพวกนั้น ประมุขเขาคุนชางกลายเป็นแค่เงาดำๆเท่านั้น เมื่อเขาเคลื่อนไหวแล้ว เขารวดเร็วราวกับสายลม แม้แต่เงาดำก็มองไม่เห็น

ความเร็วของเขาเร็วเท่ากับหลินหยุนปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา

ตูม!

หลินหยุนต่อยหมัดไปข้างหน้า หมัดของเขาปะทะกับการพลังการโจมตีของประมุขเขาคุนชางอย่างแม่นยำอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้หลินหยุนโดนแรงปะทะจนถอยหลังไปหลายก้าว แต่ประมุขเขาคุนชางถอยหลังไปเพียงสองก้าวเท่านั้น

ประมุขเขาคุนชางได้เปรียบเล็กน้อย!

"เอาใหม่!"

ดูเหมือนประมุขเขาคุนชางโจมตีอย่างเมามัน ทำให้เขาปลดปล่อยความเร็วทั้งหมดออกมา เขาเหมือนลูกข่างที่หมุนอย่างรวดเร็ว และชนกับหลินหยุนจากทั่วทิศทาง

หลินหยุนตั้งรับการโจมตีอย่างสงบ อย่างไรก็ตามภายใต้การโจมตีของประมุขเขาคุนชาง ทำให้หลินหยุนค่อยๆเสียเปรียบมากขึ้นเรื่อยๆ

"มันถึงเวลาที่ควรจบได้แล้ว!"

ประมุขเขาคุนชางรู้สึกว่ามันถึงเวลาที่ควรจะจบแล้ว เขาตะโกนออกมาทันที "มหามุทราคุนชาง!"

จู่ๆประมุขเขาคุนชางกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า ยืดฝ่ามือทั้งสองข้างออกไป ดูเหมือนฝ่ามือทั้งสองข้างนั้นจะเล็กมากๆ แต่มันกลับสามารถบดบังท้องฟ้าได้

ท้องฟ้ามืดขึ้นมาทันที

"โอ้พระเจ้า นี่มันวิชาอะไรกันแน่ มันสามารถบดบังท้องฟ้าได้!"

นักบู๊ที่ดูเหตุการณ์อยู่รอบๆต่างตกตะลึงทันที

วิชาทั่วไป ถ้าสามารถทำให้พลังของนักบู๊เพิ่มขึ้นสิบเปอร์เซ็นต์ก็ถือว่าเป็นวิชาที่ดีแล้ว

ถ้าเป็นวิชาที่สามารถเพิ่มพลังของนักบู๊ได้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ มันก็คือวิชาชั้นสูงแล้ว

แต่วิชาที่ประมุขเขาคุนชางใช้ออกมานั้น สามารถบดบังท้องฟ้าได้ มันอาจจะเกินวิชาชั้นเลิศไปแล้ว

ฝ่ามือคู่นั้น ไม่เพียงสามารถบดบังท้องฟ้า แต่หลินหยุนสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน พลังของฟ้าดินรวมตัวกันที่ฝ่ามือคู่นั้น

"เขาสามารถใช้พลังฟ้าดินได้แล้ว!"

"นี่คือพลังที่แท้จริงของยอดฝีมือแดนยาทอง"