จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1112

“โอ้พระเจ้า นั่นเป็นหลินชางฉองจริงๆเหรอ? ทำไมเขายังมีชีวิตอยู่อีก?”

“เขาไม่ใช่คน เขาเป็นเทพมาร! เขาเป็นเทพมารจริงๆ!”

“ไม่มีใครสามารถที่จะมีชีวิตรอดจากพลังงานยิ่งใหญ่มหาศาลพวกนั้นได้ หลินชางฉองคนนี้ไม่ใช่คนอย่างแน่นอน!”

ผู้คนทั่วโลกที่กำลังดูการถ่ายทอดสดอยู่ ล้วนแต่ไม่เชื่อสายตาของตัวเองทั้งนั้น

ไม่อยากจะเชื่อว่าหลินหยุนยังมีชีวิตอยู่

ปวงชนชาวจีนทั่วทั้งแผ่นดินต่างก็คึกคักขึ้นมาอีกครั้ง

“หลินชางฉอง! เขายังมีชีวิตอยู่!”

“เทพแห่งสงครามของชาวจีนเรายังมีชีวิตอยู่!”

“หลินชางฉองไร้เทียมทาน! เทพแห่งสงครามไร้เทียมทาน!”

ในสำนักงานใหญ่ชางฉองกรุ๊ป ตอนนี้นายท่านหลิน ซูจื่อเหลียงและซูหนัน ทุกคนต่างก็ลุกขึ้นยืนทั้งหมด

สายตาของทั้งสามคนล้วนมีแต่อาการช็อกเช่นกัน

ที่ตระกูลอีแห่งเจียงหนาน

เมื่อเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยของหลินหยุนปรากฏอยู่บนจอมอนิเตอร์แล้ว อีหลิงก็ดีใจจนน้ำตาไหล

“เขายังมีชีวิตอยู่! เขายังมีชีวิตอยู่จริงๆ........”

คาร์นอตวิลเลียมก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจมาก ดวงตาที่ร้อนผ่าวทั้งคู่จ้องมองไปยังอีหลิง “เป็นไงล่ะ ฉันบอกแต่แรกแล้วไงว่า เจ้าหมอนี่เป็นแมลงสาบที่ไม่มีวันตาย! เขาจะต้องไม่ตายอย่างแน่นอน!”

ที่ประเทศจีน

ห้องประชุมประธานาธิบดีจีน ประธานาธิบดีและท่านหงสองคน ในใจก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาในเวลาเดียวกัน

ยิ่งไปกว่านั้นท่านหงก็ยังตื่นเต้นจนอดไม่ได้ที่จะยกแข้งยกขาขึ้นมา

“เขา......เขายังไม่ตายจริงๆ! ไม่ตายจริงๆนะ!”

“เจ้าเด็กนี่ไม่ใช่มนุษย์แน่นอนเลย!”

“ฮือๆๆ อาวุธเทคโนโลยีล้ำหน้าที่ถล่มโลกได้ของอเมริกาพวกนั้นก็ได้ใช้จนหมดแล้ว ก็ยังไม่สามารถฆ่าหลินหยุนได้ จากนี้ไปพวกเขาต้องจบแน่เลย! โจรถ่อยพวกนี้จะต้องจบเห่กันอย่างแน่นอนเลย!”

ประธานาธิบดีจีนถอนหายใจเฮือกยาวๆ นัยน์ตาที่ลึกล้ำของเขาก็ไม่สามารถระงับความตื่นเต้นได้

“หลินหยุน หลุดพ้นจากขอบเขตความเป็นมนุษย์ธรรมดาไปแล้วจริงด้วย!”

“ผู้บำเพ็ญเซียน ที่แท้ก็ยังมีอยู่จริง........”

ประเทศจีนตั้งแต่โบราณมาก็ได้มีการสืบทอดวิชาบู๊มานานแล้ว

นอกจากโลกบู๊ในโลกมนุษย์แล้ว ก็ยังมีโลกบู๊โบราณที่ยิ่งลึกลับกว่าปรากฏอยู่อีกด้วย

นี่เป็นเรื่องที่ผู้บริหารระดับสูงอย่างพวกเขาได้รับรู้มาก่อนแล้ว

แต่ว่า การที่หลินหยุนจู่ๆก็โผล่ขึ้นมาจากฟากฟ้าเช่นนี้

ก็นับได้ว่าอยู่เหนือขอบข่ายของพวกผู้บำเพ็ญเซียนโลกบู๊อย่างสิ้นเชิงแล้ว

ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ ได้มีข่าวลือแพร่สะพัดว่า หลินหยุนไม่ใช่นักบู๊ที่ฝึกฝนบำเพ็ญธรรมดา แต่เป็นผู้บำเพ็ญเซียนคนหนึ่ง

คำร่ำลือถึงแม้จะแพร่กระจายออกไปไกลก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเชื่อทั้งหมด

ต่อให้มีคำพูดที่ว่า“ยาทองเสร็จสิ้น ประตูเซียนเปิดออก”ก็ตาม การฝึกบำเพ็ญเซียนก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปได้อย่างที่คิด

อย่างน้อย ก็ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน

เช่นเดียวกับวิชาบู๊ที่มีอยู่จริง

การบําเพ็ญเซียน ก็ยังคงเลื่อนลอยเกินไป เป็นเรื่องที่ห่างไกลความจริงมากเกินไป!

แต่ว่าวินาทีนี้ ในฐานะที่เป็นประธานาธิบดีจีน เขาก็เชื่อจริงๆแล้ว!

ถ้าหากหลินหยุนไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเซียนละก็ งั้นก็ไม่สามารถอธิบายเหตุผลที่ยังสามารถมีชีวิตรอดมาจากท่ามกลางพลังแรงระเบิดมหาศาลพวกนั้นได้เลย

ในขณะนี้เอง ที่แดนประหารอเมริกา

หวางซูเฟินและฉินหลันที่ถูกผูกติดอยู่กับเครื่องประหารนั้น ก็ได้เห็นการปรากฏตัวขึ้นของหลินหยุนแล้วเช่นกัน

“เสี่ยวหยุน แม่ก็รู้ว่าลูกจะต้องไม่ตายง่ายๆอย่างนี้หรอก! ลูกจะต้องไม่ตาย!”

“ผู้จัดการคะ เขายังมีชีวิตอยู่ เขาก็ยังมีชีวิตอยู่จริงๆ.......”

ฉินหลันก็ตื้นตันจนร้องไห้ออกมา

ผู้พิพากษาเรย์มอนด์ที่อยู่ตรงหน้าพวกเธอทั้งสองคนนั้น ก็รู้สึกช็อกจนพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว

ไม่เพียงแต่เท่านี้ ที่สำนักงานใหญ่อเมริกานั้น

ผู้นำอเมริกาและผู้นำระดับสูงพวกนั้น ตอนนี้ต่างก็เหมือนได้เห็นผีกันทั้งนั้น

“ใครบอกฉันได้บ้างว่านี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“ทำไมเขายังมีชีวิตอยู่อีก?”

“หน่วยเครื่องบินรบ หน่วยรบเมคา รีบโจมตีอีกรอบด่วน!”

“จะต้องฆ่าเขาให้ได้!”

ส่วนทางนี้

เรือรบยักษ์ทั้งสองลำก็จมดิ่งลงสู่ท้องทะเลเรียบร้อยแล้ว สีหน้าหลินหยุนไม่มีความรู้สึกใดๆเลย สายตาจ้องไปยังทางด้านทิศใต้

กำลังจะจากไปนั้น โทรศัพท์ในตัวก็ดังขึ้นมาทันที

หลินหยุนเมื่อเห็นเป็นปู่โทรมา ก็รับโทรศัพท์แล้วพูดว่า “คุณปู่ครับ วางใจเถอะ ผมไม่ได้เป็นอะไร!”

นายท่านหลินพูดด้วยความร้อนใจว่า “เสี่ยวหยุน ฉันรู้ว่าตอนนี้นายไม่เป็นไร แต่ว่าแม่นายและยัยฉินหลันตอนนี้ถูกพวกอเมริกาจับตัวไปพิพากษาแล้ว อีกทั้งยังถูกตัดสินให้แขวนคอด้วย กำลังจะเข้าแดนประหารแล้ว! นายต้องรีบไปให้ทันนะ!”

“ตอนนี้มีแต่นายเท่านั้นที่สามารถช่วยพวกเธอสองคนได้!”

“รนหาที่ตาย!”

โครม!

พลังแรงแค้นพุ่งขึ้นจากเท้าไปสู่ท้องฟ้า

จิตสังหารพุ่งพรวดสะท้านฟ้า

หน่วยเครื่องบินรบรุ่นที่หกที่ทำให้ผู้คนทึ่งไปทั่วโลกในขณะที่ปรากฏตัวขึ้นนั้น ก็แตกละเอียด สลายกลายเป็นเถ้าถ่านไปจนหมดสิ้น！

สีหน้าหลินหยุนไร้ความรู้สึก

จากนั้นก็รีบมุ่งลงไปทางใต้ต่อไป แล้วเหาะลอยลงไปยังฐานทัพทหารที่อยู่ใกล้ชายฝั่งอเมริกาแห่งหนึ่ง

ในไม่ช้า เครื่องบินรบรุ่นที่ห้าลำหนึ่งก็พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

ด้วยความเร็วเหนือเสียง มุ่งหน้าไปยังผืนแผ่นดินอเมริกา

พลังฝึกฝนของหลินหยุนตอนนี้ ยังไม่สามารถที่เหาะบินบนดาบได้ ทำได้แค่เหาะเหินเดินอากาศเพียงช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้นเอง

แต่ถ้าจะไปให้ถึงแผ่นดินอเมริกานั้นยังทำไม่ได้

ปฏิกิริยาตอบโต้ของอเมริกาก็ช่างรวดเร็วเหลือเกิน

ในขณะที่เครื่องบินรบรุ่นที่ห้าที่หลินหยุนปล้นมานั้นกำลังจะมาถึงแผ่นดินอเมริกา หน่วยรบเมคารุ่นที่สองของอเมริกาก็มาล้อมรอบไว้อย่างรวดเร็ว

ลำแสงเลเซอร์ที่ทรงพลังยิ่งใหญ่ก็ยิงออกมา

เครื่องบินรบรุ่นที่ห้าก็ระเบิดขึ้นทันที

หลินหยุนเหาะทะยานพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

สายตาก็จ้องเล็งไปที่หน่วยรบเมคาทั้งหมดนั้น

หลินหยุนเอ่ยปากพูดขึ้นด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “ข้ามีหนึ่งกระบี่ที่ทลายฟ้าดินได้”

กระบี่ฉีกนภาก็ปรากฏขึ้นมาทันที

ดินฟ้าอากาศแปรปรวน

ลำแสงกระบี่ที่แหลมคมจำนวนนับไม่ถ้วนมากพอที่จะทลายฟ้าดินได้นั้น ก็ปรากฏขึ้นมาราวกับปาฏิหาริย์

ทันทีที่เพิ่งปรากฏขึ้น ก็พุ่งยิงไปยังหน่วยรบเมคารุ่นที่สองทั้งหมด ราวกับว่ามีดวงตามองเห็นได้เอง

“โป้ง!”

“โป้ง!”

“โป้ง!”

“.........”

ทุกครั้งที่ลำแสงกระบี่แวบผ่าน ก็จะต้องมีเมคารุ่นที่สองลำหนึ่งถูกระเบิดทันที

เสียงระเบิดสลับกันดังขึ้นเรื่อยๆ

เพียงชั่วพริบตาเดียว

หน่วยรบเมคาทั้งหมดก็ถูกทลายกลายเป็นผุยผง

หลินหยุนไม่รีรออะไรต่อไป

อีกทั้งยังไม่ได้มองด้วยซ้ำไป

หลังจากเดินลมปราณฝึกฝนแล้ว มองไปยังแผ่นดินอเมริกาที่อยู่ใกล้ก็แค่เอื้อม จึงเหาะเหินเดินอากาศพร้อมกับความโกรธแค้นคับฟ้า มุ่งตรงไปข้างหน้าต่อไปอีกครั้ง