จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1113

ตอนแรกก็ได้ฟันเรือรบยักษ์ขาดไปสองลำ

จากนั้นก็ทำลายหน่วยเครื่องบินรบรุ่นที่หกจนแตกละเอียดเป็นผุยผงด้วยเพลงกระบี่ท่าเดียว

ติดตามมาด้วยหน่วยรบเมคารุ่นที่สองที่เป็นความหวังทั้งหมดนั้น ก็ได้หายสาบสูญเป็นเถ้าถ่านในชั่วพริบตา!

หลินหยุนที่ได้กลับมาปรากฏตัวใหม่อีกครั้ง ไม่เพียงแต่ทำให้คนรู้สึกเซอร์ไพรส์เท่านั้น

แต่กลับรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง!

โดยเฉพาะอเมริกาในเวลานี้

ผู้คนอเมริกาทั้งประเทศ ล้วนแล้วแต่เสียสติบ้าคลั่งกันไปหมด

สำนักงานใหญ่ของผู้บริหารระดับสูงของอเมริกา รวมทั้งผู้นำอเมริกาและสมาชิกจำนวนหลายร้อยคน ตอนนี้ต่างก็ตกใจกลัวจนขี้ขึ้นสมองไปหมดแล้ว!

“หลินชางฉอง!”

“ปีศาจตัวนี้ เขายังมีชีวิตอยู่! เขายังมีชีวิตอยู่!”

“โอ้พระเจ้า! เขาเป็นตัวสัตว์ประหลาดอะไรกันแน่?”

“พวกเราควรทำยังไงดี? ใครช่วยบอกฉันที ตอนนี้พวกเราควรจะทำยังไงดี?”

“ เชี่ย！พวกเราไปหาเรื่องกับตัวอะไรที่น่ากลัวอย่างนี้ได้ยังไงกัน?”

“ใครจะเป็นคนที่รับผิดชอบเรื่องนี้?”

“ใครบอกพวกเราได้บ้างว่า ต่อไปพวกเราควรจะทำยังไงดี?”

“ใครสามารถหยุดการเคลื่อนไหวของปีศาจตัวนี้ได้บ้าง?”

“โอ้สวรรค์! เขามาแล้ว! เขามาถึงแล้ว!”

ภายในสำนักงานใหญ่อเมริกานั้น สมาชิกนับร้อยคนต่างก็ตกอยู่ในสภาพที่โกลาหลวุ่นวาย

ผู้นำอเมริกาคิดจะพยายามควบคุมสถานการณ์อย่างเต็มที่ แต่กลับไม่มีใครฟังคำพูดของเขาเลย!

สมาชิกส่วนใหญ่ต่างก็ทยอยกันหนีออกไปแล้ว

ในช่วงเวลาแค่ไม่กี่นาทีนี้เอง

ภายในห้องประชุมสำนักงานใหญ่นั้น ก็เหลือแต่ผู้นำอเมริกาและทีมงานของเขา รวมทั้งเจ้าหน้าที่อีกสิบกว่าคนเท่านั้น

โดโนแวนสีหน้าแลดูน่าเกลียดเหลือเกิน

“ท่านผู้นำครับ พวกเราตอนนี้จะทำยังไงดี?”

“ด้วยความเร็วของหลินชางฉองตอนนี้ เกรงว่าอีกสิบนาทีเท่านั้นก็สามารถเข้ามาถึงชิงวอตันพวกเราที่นี่ได้แล้ว!”

โดโนแวนยังไงก็ยังไม่ยอมเชื่อ

หลินชางฉองที่ถูกระเบิดจากระเบิดโปรตอนฟิชชั่นและขีปนาวุธเลเซอร์กว่าพันลูกเช่นนั้น ถึงกับยังมีชีวิตรอดมาได้

ผู้นำอเมริกาก็มีสีหน้าบึ้งตึงเช่นกัน

สายตาแสดงความว้าวุ่นออกมา

“ไม่ต้องใจร้อน!”

“เวลานี้พวกเราจะต้องใจเย็นไว้! จะต้องใจเย็นๆ!”

ถึงแม้ปากเขาพูดเช่นนี้ แต่ว่าสีหน้าท่าทางของเขากลับไม่ได้แสดงออกเช่นนั้นเลย

แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่สามารถที่จะใจเย็นได้เลย

หลินหยุนน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้

แม้แต่เครื่องบินรบรุ่นที่หกของพวกเขาที่แอบซ่อนมานานก็ยังต้องเอาออกมาใช้เลย

แต่ตอนนี้กลับสลายกลายเป็นเถ้าถ่านไปในชั่วพริบตาแล้ว

หน่วยรบเมคารุ่นที่สองก็ยังไม่รอดจากโชคชะตาเช่นนี้ไปเหมือนกัน

แสดงให้เห็นว่า การยกระดับในการโจมตีหลินชางฉองเป็นลำดับเช่นนี้ ไม่ได้เกิดผลอะไรขึ้นมาเลย

ในสมองของผู้นำอเมริกาก็เกิดความคิดใหม่ผุดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

รีบสำรวจอย่างรวดเร็วว่า ตัวเองยังมีไพ่ใบสุดท้ายอะไรที่สามารถเอาออกมาได้อีกหรือไม่

เวลาผ่านไปทุกวินาที ส่วนตอนนี้ กล้องถ่ายทอดสดดาวเทียม ก็ไม่สามารถจับภาพ ร่างของหลินหยุนได้อีกแล้ว

โดโนแวนที่อยู่ข้างๆก็พูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า “ท่านผู้นำครับ ฉันคิดว่าในเวลานี้ พวกเราจะต้องใช้ไพ่ใบสุดท้ายจริงๆแล้ว!”

ผู้นำอเมริกาสีหน้าเขียวจนดำ ขมวดคิ้วแล้วส่ายหน้าไม่หยุด “ไม่! ไม่ได้! นั่นเป็นไพ่ใบสุดท้ายของอเมริกาเรา! ไม่ถึงเหตุสุดวิสัยจำเป็นจริงๆแล้ว! จะไม่เอามาใช้อย่างเด็ดขาด!”

โดโนแวนได้ยินแล้วก็รีบพูดทันทีว่า “ท่านผู้นำ หรือว่าตอนนี้ยังไม่ถึงขั้นเหตุสุดวิสัยจำเป็นจริงๆเหรอ?”

“ถ้าหากยังไม่ยอมใช้ไพ่ใบสุดท้ายนี้ละก็!”

“พวกเราจะต้านทานเทพมารอย่างหลินชางฉองได้ยังไงกัน?”

ผู้นำอเมริกายังคงส่ายหน้า “ไม่ๆๆ พวกเรายังมีหมากเบี้ยอยู่! ยังมีหมากเบี้ยอยู่!”

ดวงตาของเขาก็ลุกวาวขึ้น รีบพูดขึ้นว่า “ใช่แล้ว! แม่และผู้หญิงของหลินชางฉองนั้นตอนนี้เป็นยังไงแล้ว?”

โดโนแวนพูดว่า “ตอนนี้ผูกอยู่กับเครื่องประหารแล้ว!”

“เรย์มอนด์พูดว่า เขาจะให้พวกเธอมองดูหลินหยุนตายไปก่อนแล้วจึงจะลงมือประหาร!”

“ตอนนี้น่าจะยังไม่ได้ประหาร!”

ผู้นำอเมริกาได้ยินแล้วก็รีบพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นทันทีว่า “เร็ว! ให้พวกเขาเอาตัวประกันมาให้ฉันด่วน!”

“ใช่แล้ว ขอเพียงให้แม่และผู้หญิงของหลินชางฉอง ยังอยู่ในมือกำมือของพวกเราแล้ว เขาก็ไม่มีทางที่จะทำอะไรได้เลย! นี่ก็คือต้นทุนของพวกเรา!”