จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1133

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน สายตาของฉินชิงถงก็รังเกียจหลินหยุนมากขึ้น

ทำตัวจอมปลอม!

ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันจะโดนด่าแบบนี้เหรอ?

ตอนนี้ยังกล้ามาพูดว่าลืมไปแล้ว!

ถ้าเชื่อก็โง่แล้ว!

ถ้าคุณลืมเรื่องนั้นไปจริงๆ คุณแม่จะลากฉันมาขอโทษตอนเช้าขนาดนี้เลยเหรอ?

เมื่อวานหลังจากที่ตัวเองจากไปแล้ว เขาต้องพูดอะไรไม่ดีกับคุณแม่อย่างแน่นอน!

ฉินชิงถงมองไปที่ฉินเหมยด้วยความไม่เต็มใจและพูด "คุณแม่ ถ้าไม่มีอะไร ฉันขอตัวก่อน! ฉันมีนัดกับเมิ่นหยู่และคนอื่นๆ พวกเราจะออกไปเดินเที่ยวตลาดด้วยกัน! เพื่อเตรียมตัวไปสอบเข้าสำนักสุริยันด้วย!"

ฉินเหมยรีบพูดทันที "ได้! ต้องคิดเรื่องสอบเข้าสำนักสุริยันให้เยอะๆถึงจะดี! ตอนนี้ก็ว่างพอดีเลย ให้หลินหยุนไปด้วย! เขาพึ่งมาถึงเมืองมี่หยุนและยังไม่เคยไปเที่ยวในเมืองมี่หยุนเลย เธอก็พาเขาออกไปเที่ยวด้วย!"

ฉินชิงถงอึ้งไปเลย เธอรีบตอบปฏิเสธด้วยความโกรธทันที "คุณแม่ ฉันมีนัดกับเมิ่นหยู่และคนอื่นๆ มันไม่สะดวกที่จะพาผู้ชายไปด้วย "

ฉินเหมยขมวดคิ้วและตะโกนทันที "เธอลืมไปแล้วใช่ไหมว่าฉันเคยพูดอะไรไว้? ชิงถง ดูเหมือนเธอยิ่งอยู่ก็ยิ่งทำตัวกำเริบเสิบสานขึ้นเรื่อยๆ! ตอนนี้เธอกล้าเถียงฉันแล้วใช่ไหม? ฉันจะบอกให้คุณรู้ ถ้าคุณไม่ยอมพาหลินหยุนไปด้วย งั้นเธอก็ไม่ต้องออกจากบ้าน!"

"คุณแม่!"

"ไม่ต้องพูดแล้ว! เธอเลือกเองเลยว่าจะเอายังไง!"

"หึ!"

ฉินชิงถงเปล่งเสียงไม่พอใจออกมา จากนั้นเธอก็หันหลังและเดินจากไป!

ฉินเหมยรีบมองไปที่หลินหยุนทันทีและพูด "เสี่ยวหยุน เธอไปเป็นเพื่อนชิงถงได้ไหม!"

"ช่วงนี้มีคนแปลกหน้าจำนวนมากเข้ามาในเมือง เพราะใกล้จะถึงเวลาที่สำนักสุริยันรับลูกศิษย์ใหม่แล้ว"

"ชิงถงเป็นเด็กผู้หญิง ถ้าเธอออกไปแบบนี้ ฉันไม่ค่อยไว้ใจ"

"คุณก็คิดซะว่าช่วยน้าฉินดูแลเธอหน่อยละกัน!"

เมื่อฉินเหมยพูดออกมาขนาดนี้แล้ว ถึงแม้หลินหยุนอยากจะปฏิเสธจริงๆก็คงพูดไม่ได้

ตอนนี้เขาทำได้แค่พยักหน้าและพูดเบาๆ "ก็ได้!"

ขณะพูด เขาก็เดินตามฉินชิงถงทันที

เมื่อเห็นหลินหยุนเดินตามไป ทำให้ฉินชิงถงก็รู้สึกโกรธมากๆ

เธอพยายามเดินให้เร็วขึ้น เพราะเธออยากจะเดินหนีหลินหยุน

แต่หลินหยุนก็เดินเร็วเหมือนกัน

เมื่อเห็นว่าตัวเองไม่สามารถเดินหนีหลินหยุนได้ ฉินชิงถงก็ทำได้เพียงแค่จำใจยอมรับ

หลังจากออกจากตระกูลฉินได้ไม่นาน มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งอายุพอๆกับฉินชิงถง เธอตะโกนทักทายมาแต่ไกล จากนั้นเธอก็เดินมาหาฉินชิงถงอย่างรวดเร็ว

ผู้หญิงคนนี้แต่งตัวเซ็กซี่มากๆ รูปร่างก็ดีด้วย

ดูจากภายนอกแล้ว เธอเป็นคนที่ดูร่าเริงมาก

เมื่อมองเห็นผู้หญิงคนนี้ ฉินชิงถงก็ดีใจขึ้นมาทันที "เมิ่นหยู่ เธอมาแล้วเหรอ! ฉันก็นึกว่าตัวเองยังต้องยืนรอเธอสักพัก!"

ผู้หญิงที่ชื่อเมิ่นหยู่หัวเราะออกมา "ฉันเคยมาสายด้วยเหรอ?"

ฉินชิงถงขมิบปากและพูด "เธอยังกล้าพูดแบบนี้อีกเหรอ!"

เมิ่นหยู่หัวเราะออกมา ดวงตาสวยๆของเธอมองไปรอบๆและพูด "ชิงถง บ้านของเธอมีคนบ้านนอกมาไม่ใช่เหรอ? ก่อนหน้านี้คุณยังบอกว่าแม่ของคุณอยากจะให้คุณคบกับเขา? มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?"

เมื่อฉินชิงถงได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอแสร้งทำเหมือนไม่ได้ตั้งใจและเหลือบมองหลินหยุนที่อยู่ด้านหลัง

"มันเป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว! ยังไงก็ตาม ถึงแม้จะฆ่าฉันให้ตาย ฉันก็ไม่รับปากเรื่องนี้อยู่แล้ว ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนจะสามารถมาคบหากับฉันได้!"

เมื่อเห็นสายตาของเธอ ทำให้เมิ่นหยู่มองหลินหยุนที่อยู่ด้านหลังทันที