ทุกคนต่างก็คิดว่าพลังแรงมหาศาลของฉื้อซานนั้นทำให้หลินหยุนตกใจจนเสียสติไปแล้ว!
จนกระทั่งลืมลงมือตอบโต้กลับไป
แต่ว่า!
ทันทีที่พลังงานน่าสะพรึงกลัวกำลังเข้าใกล้นั้น
ในที่สุดหลินหยุนก็ขยับตัวแล้ว!
ได้ยินเขาตะโกนพูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า “ท่าแยกน้ำของสิบแปดท่าต้าเต๋า!”
พอสิ้นเสียง ก็ปรากฏมีพลังแรงที่อ่อนโยนอยากที่จะจับต้องได้เข้าสลายพลังค้อนมหาจักรอันน่าสะพรึงกลัวของฉื้อซานออกไปจนหมดสิ้น
ในขณะเดียวกัน หลินหยุนก็พูดต่อไปว่า “ท่าสยบเขาของสิบแปดท่าต้าเต๋า!”
พลังแรงอันน่าสะพรึงกลัวที่สามารถถล่มเขาทลายแม่น้ำก็ปรากฏขึ้นมา แล้วไปปะทะกับประกายแสงที่ปลดปล่อยออกมาจากค้อนมหาจักรจนแตกละเอียดไปหมดภายในชั่วพริบตา!
จากนั้นก็พุ่งไปยังร่างของฉื้อซาน
“ปั้ง!”
ทันใดนั้นก็เกิดเสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหวขึ้นมา
ร่างของฉื้อซานราวกับว่าวที่สายป่านขาดลอยละล่องออกไปไกลกว่าพันเมตร
แล้วตกลงบนพื้นอย่างแรง
กระอักเลือดออกมาเต็มปาก
สายตาที่ฝ้าฟางของเขานั้น เต็มไปด้วยอาการเหลือเชื่อออกมา
“แก.....แคะๆ.....ทำไมแกถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้........”
“นี่เป็นไปไม่ได้!”
ไม่เพียงแต่เขาไม่เชื่อ
อู๋หุนที่ยืนอยู่กลางอากาศก็ยังเบิ่งตาโตขึ้นด้วยความรู้สึกช็อกอย่างมาก ในใจก็รู้สึกตื่นตกใจอย่างรุนแรง
สายตาแสดงออกถึงความหวาดกลัวออกมาอย่างเห็นได้ชัด
ไม่อยากจะเชื่อเลย
ยอดฝีมือที่มุงดูอยู่จำนวนมากนั้นต่างก็อ้าปากค้างอย่างพร้อมเพรียงกัน
ไม่มีใครเชื่อว่าฉากนี้เป็นความจริงเลย
“เจ้าเด็กนี่........แข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง?”
“เห็นอยู่ว่าเขายังไม่ได้เข้าแดนยาทองเลย แต่กลับสามารถเอาชนะฉื้อซานที่มีค้อนมหาจักรในมือได้ภายในชั่วพริบตา.......”
“นี่ก็น่ากลัวเกินไปแล้ว!”
“เขาเป็นสัตว์ประหลาดตัวอะไรกันแน่!”
“ความเป็นมาของเจ้าเด็กนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!”
“ไม่เพียงแต่ไม่ธรรมดา การต่อสู้ที่ข้ามทะลุแดนยิ่งใหญ่เช่นนี้ ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!”
พูดถึงในระดับแดนเดียวกันแล้ว ถ้าสามารถต่อสู้ข้ามแดนเล็กไปได้ นั่นยังไม่ใช่เป็นเรื่องที่เข้าใจยากเท่าไหร่นัก!
ความจริงแล้วอัจฉริยะสุดยอดบางคนก็สามารถทำเช่นนั้นได้
แต่ว่าหลินหยุนไม่ใช่เช่นนั้น!
เขาก้าวทะลุข้ามแดนระดับใหญ่ไปเลย!
คู่ต่อสู้ก็ไม่ใช่พวกยอดฝีมือที่เพิ่งย่างเข้าแดนยาทองระดับหนึ่งหรือสองพวกนั้นด้วยซ้ำ!
แต่เป็นฉื้อซานที่มีค้อนมหาจักรในมือ และพลังมหาศาลที่ถล่มฟ้าดินเมื่อครู่นี้ ก็มากพอที่จะสังหารยอดฝีมือของแดนยาทองระดับสามได้เลยทีเดียว!
นี่หมายความว่าอะไร?
ขณะนี้ ทุกคนต่างก็รู้สึกว่าสมองตัวเองมึนตึ้บไปหมดแล้ว!
น่ากลัวเกินไปแล้ว!
ในเวลานี้เอง ฉื้อซานพลิกตัวขึ้นมา ร่างกายก็สลายกลายเป็นลำแสงลำหนึ่ง รีบมุดหนีไปด้วยความหวาดกลัว!
“ไอ้เด็กหลินหยุน ฝากไว้ก่อนเถอะ!”
“สำนักสุริยันเราจะไม่ปล่อยแกอย่างแน่นอน!”
“ฉันจะต้องกลับมาหาแกอีก!”
“ถึงเวลานั้น ก็จะเป็นวันตายของแก!”
ลำแสงหลบหนีไปไกล ได้ยินแต่เสียงที่โกรธแค้นของฉื้อซานแว่วดังออกมา
หลินหยุนยืนอยู่กลางอากาศ ส่งเสียงเยาะเย้ย
“คิดจะหนีเหรอ?”
“ฉันอนุญาตให้แกไปแล้วเหรอ?”
หลินหยุนสายตาส่องประกายวาววับ จากนั้นก็ชกหมัดอย่างแรงออกไปหนึ่งที
พลังหมัดที่สามารถทลายฟ้าดินได้ก็ระเบิดออกมาทันที
ทันใดนั้น ก็ทุบลงไปยังฉื้อซานที่ได้หลบหนีไปไกลนั้นร่วงหล่นลงมา
ฉื้อซานร้องเสียงโหยหวนดังลั่น
ทันใดนั้น เนื้อตัวทั้งร่างก็แหลกละเอียดแตกกระจายออกไปทั่ว
ยาทองก็เผยตัวออกมา
จิตวิญญาณของเขาก็สิงอยู่ในยาท้องนั้น แล้วรีบมุดหนีต่อไปอย่างรวดเร็ว!
สายตาหลินหยุนส่องประกายวาววับ ชกหมัดออกไปอีกหนึ่งที ยาทองก็แตกละเอียดกระจายออกไปทันที
ฉื้อซาน ดับสูญแล้ว!
ยื่นมือออกไป แหวนเก็บของวงหนึ่งที่ตกลงมาก็ถูกเขาคว้ากลับมาได้
เมื่อเห็นฉากเช่นนี้แล้ว ทุกคนต่างก็ส่งเสียงดังแตกตื่นออกมาอีกครั้ง
และต่างก็กลืนน้ำลายเฮือกอย่างแรง
ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าว่าจะเป็นความจริง
สายตาที่มองไปยังหลินหยุนก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ฉื้อซานที่มีค้อนมหาจักรในมือ และฝีมืออยู่เหนือกว่าแดนยาทองระดับห้า ก็ต้องจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของหลินหยุนเช่นนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...