จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1163

ฉินเหมยอึดอัดจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว

แกนั่นแหละที่แก่หงำเหงือก!

ชาตินี้ก็ไม่มีใครเอาแก!

ยัยเด็กบ้าคนนี้ น่าโมโหจริงๆเลย!

หลินหยุนและฉินเหมยต่างมองตากันและกัน จากนั้นทั้งสองคนก็หันหลังเข้าไปในรถเมฆ

ซิงเฟยก็อึ้งไปทันที แล้วรีบวิ่งตามเข้าไป แล้วสอบถามหลินหยุนด้วยคำถามต่างๆอีกต่อไป

หลินหยุนรู้สึกรำคาญจนไม่รู้จะทำยังไงดี สะบัดแขนขึ้น สกัดกั้นเสียงของเธอเอาไว้เลย

ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรอีก ก็จะไม่มีเสียงอะไรออกมา

ในที่สุดก็สงบเงียบลงเสียที

รถเมฆก็มุ่งหน้าเดินทางต่อไป

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ทั้งสามคนก็กลับมาถึงเมืองมี่หยุนแล้ว

หลินหยุนไม่ได้ไปที่ตระกูลฉิน แต่กลับไปยังบ้านพักเงียบสงบที่อยู่ทางด้านใต้ของเมืองหลังนั้น

เมื่อเห็นหลินหยุนไม่ยอมไปบ้านตระกูลฉิน ซิงเฟยก็ไม่ยอมไปอยู่ตระกูลฉินด้วยเช่นกัน

ยังไงก็จะต้องอยู่กับหลินหยุนให้ได้

ตอนนี้หลินหยุนในสายตาของเธอ ก็เหมือนกับขุมทรัพย์ที่ลึกลับแห่งหนึ่ง รอให้เธอเข้าไปขุดค้นหา

หลินหยุนก็ย่อมไม่ยอมอย่างแน่นอน แต่ว่าก็ไม่ได้พูดอะไรมากเช่นกัน

เพื่อให้คุณหนูคนนี้อยู่ในเมืองมี่หยุนอย่างสงบเสงี่ยม รอจนถึงวันเซ่นไหว้บรรพบุรุษตระกูลฉินแล้ว เขาจึงได้แต่ยอมตกลง

เมื่อจัดการที่พักให้สองคนนั้นเรียบร้อยแล้ว ฉินเหมยจึงถอนหายใจโล่งอกเสียที

หลินหยุนก็กลับเข้าไปในห้องตัวเองแล้วปิดประตูไว้

ตั้งแต่ที่ได้หินสังเวยจิตจากงานประมูลที่หอไป่เต้ามาแล้ว เขายังไม่ทันได้มีเวลาชมดูอย่างละเอียดเลย

นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง แล้วพลิกฝ่ามือขึ้น หินสังเวยจิตก็ถูกเขานำออกมาแล้ว

มองดูหินสังเวยจิตขนาดใหญ่ที่อยู่ในมือถือก้อนนี้ ต่อให้เป็นคนที่มีความรู้กว้างขวางมากประสบการณ์อย่างหลินหยุน ตอนนี้ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาบ้างแล้ว

“เป็นหินสังเวยจิตไม่ผิดจริงๆ!”

“อีกอย่างยังมีสิ่งมีชีวิตเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงอยู่ภายในอีกด้วย!”

“สิ่งมีชีวิตที่สามารถอยู่ภายในหินสังเวยจิตได้นั้น จะต้องเป็นไหมจัญไรไร้เงาอย่างแน่นอน!”

“คิดไม่ถึงว่า ชาตินี้ฉันถึงกับได้พบกับสิ่งดุร้ายเช่นนี้ได้!”

“ยิ่งคิดไม่ถึงเลยก็คือ ของสิ่งนี้แม้แต่ในสวรรค์ทั้งหลายโลกนับหมื่นนับแสนก็ยังหาได้ยากเลย กลับมาปรากฏอยู่บนโลกใบนี้ได้!”

“มันช่างเหลือเชื่อเสียจริงเลย!”

เมื่อชาติที่แล้ว หลินหยุนในนามของมหากษัตริย์ชางฉอง

เดินทางไปทั่วทั้งจักรวาลโลกนับหมื่นนับแสน!

เคยพบเห็นได้ยินเรื่องราวมามากมายเหลือคณานับ!

แต่เขาก็ยังต้องยอมรับ!

หินสังเวยจิตชนิดนี้ เป็นของล้ำค่าที่หายได้ยากยิ่ง

อีกอย่าง ถึงแม้จะพูดว่าไหมจัญไรไร้เงาเกิดขึ้นจากหินสังเวยจิตก็จริง

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีอยู่ภายในหินสังเวยจิตทุกก้อน

ไม่เช่นนั้นแล้ว เกรงว่าทั่วทั้งจักรวาลโลกนับหมื่นก็คงถูกไหมจัญไรไร้เงาทำลายจนหายสาบสูญไปจนหมดสิ้นแล้ว

ก่อนหน้านั้นเขาเคยพบเห็นมาครั้งหนึ่ง เพียงแค่ตัวเดียวก็สามารถทำให้สุดยอดฝีมือระดับมหากษัตริย์ตายและบาดเจ็บไปแล้วหลายสิบคน

จะเห็นได้ว่าไหมจัญไรไร้เงานั้นดุร้ายเพียงใด

หลินหยุนซึ่งอยู่ในฐานะผู้นำของมหากษัตริย์ทั้งหลาย

แต่ว่าถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ก็ตาม ต่อให้ตอนนั้นเขาได้ประมือกับไหมจัญไรไร้เงาตัวนั้นขึ้นมาจริงๆ ก็ไม่ใช่ว่าจะได้เปรียบเสียทีเดียว

สูดหายใจลึกๆ แล้วเพ่งดวงจิตเข้าไปสำรวจหินสังเวยจิตที่อยู่ภายใน

ทันใดนั้น กระแสจิตของเขาก็หายสาบสูญไปราวกับรูปปั้นวัวดินที่ตกลงไปในทะเล

ดูราวกับว่าถูกตัดขาดไปทันที

แต่ว่า

ก็ยังคงสัมผัสได้อย่างลึกซึ้งว่า พลังชีวิตที่แข็งแกร่งนั้นก็ยังแฝงอยู่ภายในไข่ของไหมจัญไรไร้เงาเช่นเดิม

“ดูจากความแข็งแกร่งของพลังชีวิตเช่นนี้แล้ว เกรงว่ายังต้องใช้เวลาอีกระยะหนึ่งจึงจะสามารถฟักออกเป็นตัวได้”

“ภายในหนึ่งร้อยปี น่าจะพอมีความหวังอยู่บ้าง!”

“แต่ว่าหนึ่งร้อยปีสำหรับฉันแล้ว ก็ยังรู้สึกช้าไปหน่อย!”

ถ้าหากสามารถทำให้ไหมจัญไรไร้เงาฟักออกมาได้เร็วที่สุดละก็ งั้นจะเป็นตัวช่วยที่ยิ่งใหญ่ของเขาในอนาคตได้ทีเดียว!

แล้วจะทำให้เขาได้ไพ่ใบสุดท้ายที่ล้ำค่าเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งใบ!

ลองคิดดูให้ดี ในระหว่างที่กำลังต่อสู้กับศัตรูอยู่นั้น จู่ๆก็ปล่อยไหมจัญไรไร้เงาออกมา แล้วใครจะคาดคิดได้บ้าง?

สาเหตุที่ไหมจัญไรไร้เงาร้ายกาจเช่นนั้น ก็เป็นเพราะว่ามีคุณสมบัติพิเศษอย่างหนึ่ง

สามารถกลืนกินอิทธิฤทธิ์ได้ กลืนกินกฎเกณฑ์ต้าเต้าได้

ไม่ว่าอิทธิฤทธิ์อะไรก็ตามเมื่ออยู่ต่อหน้ามันแล้วก็เหมือนไม่มีผลอะไรเลย

ต่อให้เป็นกฎเกณฑ์ต้าเต้าก็เช่นเดียวกัน

แน่นอน

นี่ก็จะต้องขึ้นอยู่กับพลังฝึกฝนในตัวของไหมจัญไรไร้เงาที่จะต้องอยู่ในระดับสูงพอสมควรด้วย