จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1170

ผู้อาวุโสใหญ่สำนักสุริยันและทูตวิญญาณที่หนึ่งแห่งวิหารผนึกวิญญาณ สายตาก็แสดงความดุร้ายออกมา

ผู้อาวุโสใหญ่สำนักสุริยันหันไปมองท่านเฒ่ายันต์

“ท่านผู้อาวุโส!”

“เจ้าเด็กหลินหยุนนี้ แข็งแกร่งจนเหลือเชื่อไปแล้ว!”

“จะต้องได้รับการสืบทอดที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!”

“พวกเราสามคนร่วมลงมือพร้อมกัน!”

“แล้วฆ่าเจ้าเด็กนี้ จากนั้นก็แบ่งผลประโยชน์กัน ดีไหม?”

ท่านเฒ่ายันต์พยักหน้าแล้วพูดว่า “ฉันก็กำลังคิดเช่นนี้เหมือนกัน!”

พูดพลางก็มองไปยังหลินหยุน แล้วตะคอกด้วยเสียงแข็งว่า “ไอ้เด็กเปรตหลินหยุน ถ้าแกสามารถตายด้วยน้ำมือของพวกเราสามคน แกก็น่าภาคภูมิใจแล้ว!”

หลินหยุนพูดเย้ยหยันว่า “พวกแกอยู่ในสายตาฉัน ก็เป็นแค่มดตัวน้อยเท่านั้นเอง!”

ทั้งสามคนได้ยินดังนั้นก็บันดาลโทสะขึ้นอีกครั้ง

ทูตวิญญาณที่หนึ่งแห่งวิหารผนึกวิญญาณพูดด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “เจ้าเด็กโอหัง! คนที่วิหารผนึกวิญญาณเราต้องการฆ่า ไม่เคยปล่อยให้หลุดมือไปได้เลย!”

พอพูดจบเขาก็เหาะตัวขึ้นกลางอากาศไปก่อนคนอื่น แส้ขังวิญญาณในมือก็หายวับไปกลางอากาศ กลายเป็นประกายแสงสีดำที่มืดฟ้ามัวดินเกิดขึ้นกลางอากาศ

ส่วนอีกด้านหนึ่งนั้น

ผู้อาวุโสใหญ่สำนักสุริยันก็เหาะเหินเดินอากาศขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง

จิตสังหารในตัวก็แผ่ซ่านออกมา

ในสามคนนี้ คนที่แข็งแกร่งที่สุดก็ยังคงเป็นท่านเฒ่ายันต์เช่นเดิม

ตอนนี้ในมือของเขาก็มีลูกบอลกลมสีดำขนาดเท่ากำปั้นลูกหนึ่งปรากฏขึ้นมา

ขณะที่ลูกบอลกลมนี้เพิ่งจะปรากฏตัวขึ้นนั้น ก็ปลดปล่อยอักษรยันต์ที่ถี่ยิบออกมา

อักษรยันต์แผ่กระจายออกไป ราวกับหลอมรวมเข้าไปกับฟ้าดิน

ชั่วพริบตาเดียว ก็ปรากฏมีกลิ่นอายปกคลุมไปทั่วทั้งฟ้าดินทันที

สายตาหลินหยุนส่องประกายวาววับ ก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเช่นกัน

ลูกบอลกลมนี้ถึงกับเป็นเครื่องรางยันต์ที่ปิดกั้นเก้าชั้นชิ้นหนึ่ง

ในตัวปลดปล่อยกระแสคลื่นพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวของธาตุโลหะ ธาตุดิน และธาตุสายฟ้าออกมา

ดูไปแล้วพื้นฐานการฝึกฝนวิชายันต์ของท่านเฒ่ายันต์นี้ ก็อยู่บนเครื่องรางยันต์ที่ปิดกั้นเก้าชั้นชิ้นนี้ทั้งหมด

พลังสายฟ้าที่ไม่มีวันหมดสิ้นก็เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ราวกับว่าขอเพียงสายฟ้าฟาดลงมาแค่ครั้งเดียว ก็สามารถทำให้โลกนี้แตกละเอียดจนหมดสิ้นแล้ว

“ไอ้เด็กเปรต!”

“สามารถบีบคั้นให้ฉันใช้ของล้ำค่าชิ้นนี้ออกมาได้ ตอนลงไปอยู่ในนรก แกก็ควรจะรู้สึกเป็นเกียรติอย่างสูงแล้ว!”

“ไปตายเสียเถอะ!”

“โป้ง_____”

“แก็กๆ_____”

ในที่สุดเทพสายฟ้าที่ทลายโลกได้ก็ฟาดลงมา

เทพสายฟ้านี้ราวกับว่ามีชีวิตจิตใจ

มุ่งตรงไปล็อกตัวหลินหยุนไว้ทันที

หลินหยุนก็ขมวดคิ้ว

แล้วกระโดดลอยตัวขึ้นกลางอากาศอีกครั้งหนึ่ง

พลังสายฟ้าแลบที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ ทำให้เขารับรู้ถึงภัยอันตรายอันใหญ่หลวง

“ข้ามีกระบี่หนึ่งเดียว สามารถทะลุสวรรค์ได้!”

ดาบทะลุสวรรค์แสดงออกมาแล้ว

พลังเทพทลายฟ้าดินที่แท้จริงก็ปรากฏออกมาทันที

เข้าปะทะกับเทพสายฟ้าที่กำลังฟาดลงมาอย่างจัง

ในเวลานี้เอง

แส้ขังวิญญาณที่แปลกประหลาดนั้นก็ฟาดลงมา

ติ่งเล็กของผู้อาวุโสใหญ่สำนักสุริยันก็ปกคลุมไปทั่วทั้งฟ้าดิน

“โคลมๆๆๆๆ!”

“ปั้ง!”

ฟ้าดินสั่นสะเทือน

พลังแรงมหาศาลปะทะเข้าด้วยกัน เกิดพลังเทพยิ่งใหญ่ที่น่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมา

ภายใต้พลังดาบทะลุสวรรค์ที่โจมตีลงมา ติ่งเล็กที่ปกคลุมทั่วทั้งฟ้าดินนั้นก็ระเบิดจนแตกละเอียดก่อนเป็นอันดับแรก

ต่อจากนั้นก็คือแส้ขังวิญญาณก็ถูกกวาดต้อนจนร่วงตกลงไปทั้งหมด

สุดท้ายก็คือลูกบอลเครื่องรางยันต์ที่ปิดกั้นอากาศก็เช่นเดียวกัน เสียงระเบิดแตกละเอียดดังแก๊กๆๆออกมา

ลมปราณกระบี่กวาดต้อนไปทั่วทั้งฟ้าดิน

ร่างของทั้งสามคนต่างกระเด็นถอยออกไป

เนื้อตัวก็ถูกลมปราณกระบี่กวาดผ่านจนเป็นแผลยับเยิน

เลือดสดๆปริมาณมากก็พวยพุ่งออกมา