เมื่อเข้ามาในหอเก้าชั้นแล้ว ซิงเฟยก็ดึงแขนของฉินเหมยทันทีและถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ
"เด็กบ้า เธอบอกฉันมาตามตรงเลย หลินหยุนคนนั้นเป็นใครมาจากไหนกันแน่?"
"เขาที่มีพลังแข็งแกร่งขนาดนี้ เขาต้องมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!"
"ไม่ใช่แล้ว ถ้ามีเพียงแค่ภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา เป็นไปไม่ได้ที่จะสอนเขาให้แข็งแกร่งขนาดนี้ได้!"
"อย่างว่าแต่สิบแปดสำนักเต๋าเลย แม้แต่เก้าสำนักก็ยังยากที่จะสั่งสอนคนที่แข็งแกร่งอย่างเขาได้!"
"และวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของเขาแข็งแกร่งจนน่ากลัว ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน มันไม่ใช่วิชาที่สืบทอดกันในโลกคุนชางที่ฉันรู้จักเลย!"
"คุณพูดกับฉันตามตรง เด็กหนุ่มคนนั้นมาจากไหนกันแน่?"
"ฉันมองเห็นพ่อของเธอประพฤติต่อเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว คุณกับเด็กคนนั้นเกี่ยวข้องอะไรกันแน่? ฉันขอเตือนคุณ เด็กโง่ ห้ามโกหกฉันเด็ดขาด!"
ก่อนหน้านี้หลินหยุนสู้กับยอดฝีมือสามคนพร้อมกัน ทำให้ซิงเฟยรู้สึกตกตะลึงมากๆ มันไม่สามารถอธิบายด้วยคำพูดได้
ผ่านไปนานมาก
จนถึงตอนที่ฉินห้าวเทียนได้สติ และประกาศดำเนินพิธีไหว้บรรพบุรุษต่อ เธอถึงได้สติคืนมา
เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆก็ฝึกฝนถึงแดนยาทอง
ไม่เคยมีอัจฉริยะคนไหนของโลกคุนชางเคยทำได้มาก่อน
ตั้งแต่อดีตจนมาถึงปัจจุบัน คนที่สามารถทำได้ก็มีน้อยมากๆ
แต่หลินหยุนที่ฝึกฝนถึงแดนยาทอง สามารถต่อสู้กับยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงมากๆอย่างท่านเฒ่ายันต์กับทูตวิญญาณที่หนึ่งของวิหารผนึกวิญญาณและผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักสุริยันทั้งสามคนพร้อมกันได้!
และเขายังสามารถสังหารยอดฝีมือได้หนึ่งคนด้วย
ถ้ายอดฝีมือสองคนนั้นไม่หนีอย่างหัวซุกหัวซุน พวกเขาคงโดนหลินหยุนสังหารอย่างแน่นอน!
แดนยาทองของหลินหยุน กับเด็กหนุ่มอัจฉริยะยี่สิบต้นๆที่ฝึกถึงแดนยาทอง มันไม่เหมือนกันเลย!
เธอไม่เคยเห็นเด็กหนุ่มอัจฉริยะที่แข็งแกร่งมากๆอย่างหลินหยุนมาก่อน และเธอก็ไม่เคยได้ยินเด็กหนุ่มที่แข็งแกร่งขนาดด้วย
ฉินเหมยหายใจลึกๆหนึ่งครั้ง เธอมองซิงเฟยและพูด "อาหญิง คุณไม่ต้องคาดเดาแล้ว ฉันกับหลินหยุนไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกันเลย!"
"ฉันเห็นเขาเป็นแค่ลูกหลานคนหนึ่งเท่านั้น!"
ซิงเฟยขมิบปากและพูด "เธออย่าพูดไร้สาระอีก! รีบพูดมาเลย เขาเป็นใครมาจากไหนกันแน่?"
ฉินเหมยพูด "สำนักหยุนเยว่เป็นคนส่งเขามาเอง!"
เมื่อได้ยินสำนักหยุนเยว่ ทำให้ซิงเฟยอึ้งไปเลยและก็เปิดตากว้าง
"อะไรนะ?"
"คุณพูดว่า หลินหยุนถูกส่งมาจากสำนักหยุนเยว่ที่เป็นสำนักของแม่เธอใช่ไหม?"
"มันเป็นไปได้ยังไง?"
"ตอนนี้สถานการณ์ของสำนักหยุนเยว่นั้น ทุกคนก็รู้เหมือนกัน?"
"สำนักของพวกเธอนั้นย่ำแย่มากๆ! ถึงแม้จะเป็นหนึ่งในเก้าสำนัก แต่สำนักของพวกเธอก็อยู่อันดับท้ายๆเท่านั้น!"
"เมื่อถึงการประลองครั้งหน้า พวกเธออาจจะไม่สามารถรักษาตำแหน่งหนึ่งในเก้าสำนักไว้ได้!"
"สถานการณ์ตอนนี้ของสำนักหยุนเยว่ พวกเธอสามารถสร้างอัจฉริยะขนาดนี้ได้ยังไง?"
"เด็กบ้า เธอกำลังหลอกฉันอยู่ใช่ไหม?"
"และวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่หลินหยุนกำลังฝึกฝนอยู่นั้น ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับสำนักหยุนเยว่เลย!"
ฉินเหมยหายใจลึกๆอีกครั้งและพูด "อาหญิง จนถึงตอนนี้แล้ว ฉันยังต้องโกหกคุณอีกเหรอ?"
"หลินหยุนมาหาฉันที่เมืองมี่หยุนในครั้งนี้ เพราะสำนักหยุนเยว่ส่งเขามาเพื่อต้องการค้นหาตำราบันทึกลับกลับไป!"
"คุณน่าจะรู้ฐานะในตอนนั้นของคุณแม่ที่อยู่ในสำนักหยุนเยว่!"
"หลังจากคุณแม่จากที่นั่นมาแล้วก็ไม่เคยกลับไปอีก และคุณแม่ก็ได้นำความลับที่สืบทอดกันปากต่อปากของสำนักหยุนเยว่ออกมาด้วย!"
"การที่ฉันจำเป็นต้องพาเขาเข้ามาในพิธีไหว้บรรพบุรุษด้วยก็เพราะเหตุผลนี้!"
"สถานที่ที่คุณแม่ของฉันเก็บตัวฝึกฝน มันเต็มไปด้วยค่ายกลต่างๆ!"
"จำเป็นต้องใช้สายเลือดโดยตรงของคุณแม่เพื่อเปิดค่ายกลต่างๆ ถึงแม้ฉันจะเป็นลูกสาว แต่พลังของฉันอ่อนแอมากๆ จึงจำเป็นต้องให้คุณเข้ามาด้วย!"
ซิงเฟยรู้สึกสงสัย "มันเป็นอย่างนั้นจริงๆเหรอ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...