จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1195

เมื่อซิงเฟยได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทำให้เธอตกตะลึงมากๆ เธอถามด้วยความประหลาดใจ "เมื่อก่อนคุณฝึกฝนวิชาอยู่ในที่กันดารมากๆเลยเหรอ เมื่อก่อนคุณไม่เคยออกมาเดินในโลกคุนชางเลยเหรอ?"

หลินหยุนกลอกตาใส่เธอและพูด "อย่าพูดล้อเล่นอีก พูดเรื่องจริงได้แล้ว!"

ซิงเฟยขมิบปากตัวเองและพูด "ในโลกคุนชาง มีลำดับยอดฝีมืออยู่สองอัน"

"อันหนึ่งก็คือลำดับเยาว์คุนชางที่พวกเขาพูดถึงเมื่อสักครู่!"

"แค่ได้ยินชื่อก็น่าจะเดาออก มันคือลำดับสำหรับวัยรุ่นอัจฉริยะ!"

"ยอดฝีมือวัยรุ่นทุกคน การที่พวกเขามีอันดับในลำดับเยาว์คือความภาคภูมิใจที่สุดของพวกเขาแล้ว"

"นอกจากลำดับเยาว์แล้ว ยังมีลำดับอีกอันหนึ่ง มันคือลำดับสำหรับยอดฝีมือที่แข็งแกร่งมากๆของโลกคุนชาง!"

"มันมีชื่อว่าลำดับคุนชาง!"

"มันแน่นอนอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าคนที่มีชื่อเสียงอยู่ในลำดับพวกนั้น จะสามารถเอาชนะคนที่ไม่มีชื่ออยู่ในลำดับได้"

"ไม่มีอะไรที่แน่นอนอยู่แล้ว!"

"แต่ก็มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งมากๆและสามารถมีชื่ออยู่ในลำดับพวกนั้นได้ แต่ชื่อของพวกเขาก็ไม่ได้มีอยู่ในลำดับเหล่านั้นเลย"

"คนที่ชื่อวูแสหยุน ฉันเคยได้ยินชื่อเสียงของเขามาก่อน"

"เขาถือว่าเป็นลูกศิษย์วัยรุ่นอัจฉริยะของสำนักเต๋าเสินเซียว เขาน่าจะแข็งแกร่งมากๆและอยู่ในสามอันดับแรกของลูกศิษย์วัยรุ่นในสำนักเต๋าเสินเซียว!"

"ถ้าฉันจำไม่ผิดละก็ ปีนี้เขาน่าจะอายุยี่สิบเก้าปี เขาเข้าสู่แดนยาทองเมื่อปีที่แล้ว ยาทองระดับดำ"

"ฉันจำได้ว่าตอนนั้น สำนักเต๋าเสินเซียวยังประกาศให้ทุกคนรับรู้และจัดงานประลองกลั่นยาครั้งใหญ่ด้วย"

"เรื่องนี้ทำให้มองเห็นอย่างชัดเจน วูแสหยุนคนนี้มีฐานะที่สูงมากๆในสำนักเต๋าเสินเซียว"

หลินหยุนพยักหน้าทันที อายุไม่ถึงสามสิบก็ฝึกฝนถึงแดนยาทอง เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์มากๆ และแดนยาทองของเขายังอยู่ในระดับดำด้วย

ซิงเฟยพูดอีกว่า "ลำดับเยาว์คุนชางมีทั้งหมดสามสิบหกอันดับ และยอดฝีมือทุกคนอายุต้องไม่เกินสามสิบปี"

"ถ้าอายุเกิน หรือพ่ายแพ้ให้กับยอดฝีมือที่ไม่ได้อยู่ในลำดับเยาว์คุนชาง ชื่อของคนที่พ่ายแพ้ก็จะออกจากลำดับเยาว์คุนชางทันที"

"อย่างไรก็ตาม คนที่สามารถอยู่ในลำดับเยาว์คุนชางนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นคนของเก้าสำนักสิบแปดสำนักเต๋า!"

"แต่คนของสิบแปดสำนักเต๋ามีน้อยกว่า! คนของสิบแปดสำนักเต๋าที่มีอันดับอยู่ในลำดับเยาว์คุนชางประมาณสามสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น"

หลินหยุนพยักหน้าอีกครั้ง ลำดับของยอดฝีมือพวกนี้ เขาไม่ได้รู้สึกแปลกใจ แต่เขาไม่ได้สนใจมากนัก

คนที่มีอันดับอยู่ในลำดับเยาว์คุนชาง นอกจากจะมีชื่อเสียงแล้ว ไม่เห็นจะมีข้อดีอย่างอื่นเลย และคนพวกนี้ก็จะกลายเป็นเป้าหมายของคนอื่นๆด้วย!

ยอดฝีมือที่ร้ายกาจส่วนใหญ่จะไม่ค่อยอยู่ในลำดับพวกนี้อย่างแน่นอน

ถ้าไปล่วงเกินผิดใจกับพวกเขา พลังที่พวกเขาปลดปล่อยออกมาอาจจะทำให้ทุกคนตกตะลึงได้

ในเวลานี้ สายตาของทุกคนต่างจ้องมองไปที่วูแสหยุน

เห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางคนของตึกปาอินจำวูแสหยุนได้ ตอนนี้เขารีบเดินขึ้นไปข้างหน้าทันที

"คุณคือคุณชายแสหยุนของสำนักเต๋าเสินเซียวนี่เอง!"

"ข้าน้อยชื่อหูหลงจากตึกปาอิน ข้าน้อยขอคารวะคุณชายแสหยุน!"

"คุณชายแสหยุนมาถึงแล้ว ถ้างั้นก็เชิญคุณเข้าไปก่อน! พวกเราตึกปาอินกำลังรอยอดฝีมือจากสำนักต่างๆมารวมตัวกัน!"

"ตอนนี้มียอดฝีมือจำนวนมากจากตระกูลต่างๆมาถึงแล้ว พวกคุณเข้าไปปรึกษากันข้างในดีกว่า!"

ขณะพูด หูหลงรีบโบกมือทันที ให้ลูกน้องเหล่านั้นหลีกทางให้เขาทันที

วูแสหยุนไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำ และเขาก็ไม่ได้มองหูหลงเลย เขาเดินเข้าไปด้านในทันที

อย่างไรก็ตาม หลังจากวูแสหยุนเข้าไปแล้ว ทางเดินก็โดนคนของตึกปาอินบังไว้ทันที

เรื่องนี้ทำให้ผู้ฝึกอิสระทุกคนรู้สึกโกรธมากๆ

ถึงแม้พวกเขาจะตะโกนจนสะเทือนฟ้าดิน แต่ไม่มีใครสักคนที่กล้าลงมือกับคนของตึกปาอินเลย

ผ่านไปไม่นาน ก็มียอดฝีมือจากตระกูลต่างๆเดินทางมาถึง

จากนั้นก็มีคนของสำนักสุริยันกับวิหารผนึกวิญญาณมาถึงเหมือนกัน

เมื่อคนของวิหารผนึกวิญญาณมาถึง ทุกคนรีบออกห่างจากพวกเขาทันที