จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1195

เมื่อซิงเฟยได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทำให้เธอตกตะลึงมากๆ เธอถามด้วยความประหลาดใจ "เมื่อก่อนคุณฝึกฝนวิชาอยู่ในที่กันดารมากๆเลยเหรอ เมื่อก่อนคุณไม่เคยออกมาเดินในโลกคุนชางเลยเหรอ?"

หลินหยุนกลอกตาใส่เธอและพูด "อย่าพูดล้อเล่นอีก พูดเรื่องจริงได้แล้ว!"

ซิงเฟยขมิบปากตัวเองและพูด "ในโลกคุนชาง มีลำดับยอดฝีมืออยู่สองอัน"

"อันหนึ่งก็คือลำดับเยาว์คุนชางที่พวกเขาพูดถึงเมื่อสักครู่!"

"แค่ได้ยินชื่อก็น่าจะเดาออก มันคือลำดับสำหรับวัยรุ่นอัจฉริยะ!"

"ยอดฝีมือวัยรุ่นทุกคน การที่พวกเขามีอันดับในลำดับเยาว์คือความภาคภูมิใจที่สุดของพวกเขาแล้ว"

"นอกจากลำดับเยาว์แล้ว ยังมีลำดับอีกอันหนึ่ง มันคือลำดับสำหรับยอดฝีมือที่แข็งแกร่งมากๆของโลกคุนชาง!"

"มันมีชื่อว่าลำดับคุนชาง!"

"มันแน่นอนอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าคนที่มีชื่อเสียงอยู่ในลำดับพวกนั้น จะสามารถเอาชนะคนที่ไม่มีชื่ออยู่ในลำดับได้"

"ไม่มีอะไรที่แน่นอนอยู่แล้ว!"

"แต่ก็มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งมากๆและสามารถมีชื่ออยู่ในลำดับพวกนั้นได้ แต่ชื่อของพวกเขาก็ไม่ได้มีอยู่ในลำดับเหล่านั้นเลย"

"คนที่ชื่อวูแสหยุน ฉันเคยได้ยินชื่อเสียงของเขามาก่อน"

"เขาถือว่าเป็นลูกศิษย์วัยรุ่นอัจฉริยะของสำนักเต๋าเสินเซียว เขาน่าจะแข็งแกร่งมากๆและอยู่ในสามอันดับแรกของลูกศิษย์วัยรุ่นในสำนักเต๋าเสินเซียว!"

"ถ้าฉันจำไม่ผิดละก็ ปีนี้เขาน่าจะอายุยี่สิบเก้าปี เขาเข้าสู่แดนยาทองเมื่อปีที่แล้ว ยาทองระดับดำ"

"ฉันจำได้ว่าตอนนั้น สำนักเต๋าเสินเซียวยังประกาศให้ทุกคนรับรู้และจัดงานประลองกลั่นยาครั้งใหญ่ด้วย"

"เรื่องนี้ทำให้มองเห็นอย่างชัดเจน วูแสหยุนคนนี้มีฐานะที่สูงมากๆในสำนักเต๋าเสินเซียว"

หลินหยุนพยักหน้าทันที อายุไม่ถึงสามสิบก็ฝึกฝนถึงแดนยาทอง เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์มากๆ และแดนยาทองของเขายังอยู่ในระดับดำด้วย

ซิงเฟยพูดอีกว่า "ลำดับเยาว์คุนชางมีทั้งหมดสามสิบหกอันดับ และยอดฝีมือทุกคนอายุต้องไม่เกินสามสิบปี"

"ถ้าอายุเกิน หรือพ่ายแพ้ให้กับยอดฝีมือที่ไม่ได้อยู่ในลำดับเยาว์คุนชาง ชื่อของคนที่พ่ายแพ้ก็จะออกจากลำดับเยาว์คุนชางทันที"

"อย่างไรก็ตาม คนที่สามารถอยู่ในลำดับเยาว์คุนชางนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นคนของเก้าสำนักสิบแปดสำนักเต๋า!"

"แต่คนของสิบแปดสำนักเต๋ามีน้อยกว่า! คนของสิบแปดสำนักเต๋าที่มีอันดับอยู่ในลำดับเยาว์คุนชางประมาณสามสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น"

หลินหยุนพยักหน้าอีกครั้ง ลำดับของยอดฝีมือพวกนี้ เขาไม่ได้รู้สึกแปลกใจ แต่เขาไม่ได้สนใจมากนัก

คนที่มีอันดับอยู่ในลำดับเยาว์คุนชาง นอกจากจะมีชื่อเสียงแล้ว ไม่เห็นจะมีข้อดีอย่างอื่นเลย และคนพวกนี้ก็จะกลายเป็นเป้าหมายของคนอื่นๆด้วย!

ยอดฝีมือที่ร้ายกาจส่วนใหญ่จะไม่ค่อยอยู่ในลำดับพวกนี้อย่างแน่นอน

ถ้าไปล่วงเกินผิดใจกับพวกเขา พลังที่พวกเขาปลดปล่อยออกมาอาจจะทำให้ทุกคนตกตะลึงได้

ในเวลานี้ สายตาของทุกคนต่างจ้องมองไปที่วูแสหยุน

เห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางคนของตึกปาอินจำวูแสหยุนได้ ตอนนี้เขารีบเดินขึ้นไปข้างหน้าทันที

"คุณคือคุณชายแสหยุนของสำนักเต๋าเสินเซียวนี่เอง!"

"ข้าน้อยชื่อหูหลงจากตึกปาอิน ข้าน้อยขอคารวะคุณชายแสหยุน!"

"คุณชายแสหยุนมาถึงแล้ว ถ้างั้นก็เชิญคุณเข้าไปก่อน! พวกเราตึกปาอินกำลังรอยอดฝีมือจากสำนักต่างๆมารวมตัวกัน!"

"ตอนนี้มียอดฝีมือจำนวนมากจากตระกูลต่างๆมาถึงแล้ว พวกคุณเข้าไปปรึกษากันข้างในดีกว่า!"

ขณะพูด หูหลงรีบโบกมือทันที ให้ลูกน้องเหล่านั้นหลีกทางให้เขาทันที

วูแสหยุนไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำ และเขาก็ไม่ได้มองหูหลงเลย เขาเดินเข้าไปด้านในทันที

อย่างไรก็ตาม หลังจากวูแสหยุนเข้าไปแล้ว ทางเดินก็โดนคนของตึกปาอินบังไว้ทันที

เรื่องนี้ทำให้ผู้ฝึกอิสระทุกคนรู้สึกโกรธมากๆ

ถึงแม้พวกเขาจะตะโกนจนสะเทือนฟ้าดิน แต่ไม่มีใครสักคนที่กล้าลงมือกับคนของตึกปาอินเลย

ผ่านไปไม่นาน ก็มียอดฝีมือจากตระกูลต่างๆเดินทางมาถึง

จากนั้นก็มีคนของสำนักสุริยันกับวิหารผนึกวิญญาณมาถึงเหมือนกัน

เมื่อคนของวิหารผนึกวิญญาณมาถึง ทุกคนรีบออกห่างจากพวกเขาทันที

เรื่องแบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นมาหลายครั้งแล้ว

เมื่อมองเห็นโจงหมิงกับฉู่จิงเผิงเดินเข้าไปแล้ว ซิงเฟยรีบพูดทันที "น่าจะมาหมดแล้ว! ยอดฝีมือของตระกูลใหญ่ๆก็มาเกือบจะหมดแล้ว แค่คนของตระกูลเหล่านี้ที่พวกเรามองเห็นก็มียี่สิบกว่าคนแล้ว!"

"ถ้ารวมกับคนที่พวกเรามองไม่เห็น ด้านในอย่างน้อยคงมีสามถึงสี่สิบคน!"

หลินหยุนพยักหน้า "ถ้างั้นพวกเราก็เข้าไปกันเถอะ!"

หูหลงคนนี้ยังฝึกฝนไม่ถึงแดนยาทอง ระดับพลังของเขาเทียบเท่ากับซิงเฟย หลินหยุนสามารถสัมผัสได้ เขาเหลือแค่ก้าวเดียวก็สามารถเข้าสู่แดนยาทองแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงหลินหยุน แม้แต่ซิงเฟยเอง ก็ไม่ได้มองอีกฝ่ายอยู่ในสายตา

อย่าว่าแต่หูหลงเลย แม้แต่ตึกปาอิน ซิงเฟยก็ไม่ได้มองอยู่ในสายตาอยู่แล้ว

อย่าลืมไปว่าเธอคือคนของตระกูลซิงจากเมืองเทียนเฟิง เธอเป็นคุณหนูใหญ่จริงๆ

หลินหยุ่นกำลังจะก้าวเดินออกไป จู่ๆสายตาของซิงเฟยก็เป็นประกายและรีบดึงเขาเอาไว้

หลินหยุนพูดด้วยความสงสัย "เป็นอะไรเหรอ?"

ซิงเฟยรีบพูดทันที "คุณน่าจะปลอมตัวหน่อยนะ? ฉันไม่อยากให้คนอื่นๆเห็นใบหน้าของคุณแล้ว พวกเขาจะร่วมมือกันเพื่อโจมตีคุณ!"

"ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันคงซวยแน่ๆ!"

หลินหยุนอึ้งไปชั่วครู่ จากนั้นเขาก็พยักหน้า คำพูดของซิงเฟยนั้นมีเหตุผลมากๆ

ก่อนหน้านี้เขาอยู่ในเมืองมี่หยุน เขาเคยต่อสู้กับยอดฝีมือพร้อมกันสามคน เขาสังหารผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักสุริยัน ทำให้ทูตวิญญาณที่หนึ่งของวิหารผนึกวิญญาณหนีไปเพราะความหวาดกลัว แม้แต่ฝูเหลยที่มีชื่อเสียงมากๆก็หนีตายอย่างหัวซุกหัวซุน

อันที่จริงตอนนั้นยังดีหน่อย ถึงแม้ชื่อเสียงของหลินหยุ่นได้แพร่กระจายออกไปแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใคร และคนส่วนใหญ่ก็ไม่เชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง

แต่เมื่อหลินหยุนไปที่สำนักสุริยันแล้ว

มีเสียงระฆังหกเสียงจากคำบัญชาชำระล้างดังขึ้น

จากนั้นหลินหยุนก็ปรากฏตัวพร้อมกับคำบัญชาชำระล้าง เขาใช้เพียงนิ้วเดียวก็ทำลายหลานเหอ เมื่อไปถึงสำนักสุริยัน เขาใช้วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์สังหารรองเจ้าสำนักซ่านเต้าจนเสียชีวิต ตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมาก็ไม่มีใครกล้าสงสัยถึงความแข็งแกร่งของหลินหยุนอีกเลย!