จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1215

ชายวัยกลางคนใช้สายตามองไปที่หลินหยุน จากนั้นเขาก็เดินขึ้นมาทันที

จากนั้นเขาก็มองเห็นซิงเฟยกับเด็กผู้หญิงคนนั้น

เมื่อเขามองเห็นซิงเฟย ชายวัยกลางคนก็พูดทันที "เธอหน้าตาไม่เลวเลย! ถือได้ว่าสวยมากๆ!"

เดิมทีซิงเฟยก็โกรธอยู่แล้ว

ในเวลานี้ เธอเห็นเอี๋ยนเฟิงที่โดนตัวเองตบหน้าไปเมื่อสักครู่ ตอนนี้กลับพาคนกลับมา สีหน้าของเธอก็เย็นชาขึ้นมาทันที

ซิงเฟยเปล่งเสียงไม่พอใจออกมา เธอมองไปที่เอี๋ยนเฟิงและพูด "ฉันไว้ชีวิตสุนัขอย่างแก แต่แกกลับไม่รู้จักรักชีวิตตัวเองเลย!"

เอี๋ยนเฟิงใช้มือปิดหน้าตัวเอง เธอจ้องเขม็งไปที่ซิงเฟยและด่าอย่างเย่อหยิ่ง "นังชั่ว ตบหน้าฉันแล้วคิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ? คุณลองไปถามในตำบลสือเหมินดู ฉันเอี๋ยนเฟิงเป็นใคร!"

เมื่อเอี๋ยนเฟิงพูดจบ ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆก็รีบโบกมือทันที เขาแกล้งทำเป็นไม่พอใจและพูด "ไอ้เฟิง คุณพูดกับผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง? คุณไม่รู้จักทะนุถนอมผู้หญิงเลย?"

เอี๋ยนเฟิงพูดด้วยความโกรธ "พี่ใหญ่ คุณรู้หรือเปล่า นังนี่ลงมือหนักมาก! พลังของเธอก็ไม่ธรรมดาเลย ถ้าคุณไม่สั่งสอนเธอสักหน่อย เธอต้องไม่เชื่อฟังอย่างแน่นอน!"

เมื่อชายวัยกลางคนได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาก็หรี่ตาลงทันที เขาไม่มองหลินหยุนอยู่ในสายตาเลย เขามองไปที่ซิงเฟยและพูด "คุณคงไม่ใช่คนของตำบลสือเหมินใช่ไหม!"

"ฉันไม่สนว่าคุณเป็นใครมาจากไหน แต่เมื่อคุณมาที่ตำบลสือเหมิน!"

"ถ้าคุณเป็นมังกร คุณก็ต้องหมอบเอาไว้!"

"ถ้าคุณเป็นเสือ คุณก็ต้องหมอบเอาไว้เช่นกัน!"

"คนที่กล้าทำร้ายคนของตระกูลสือ ไม่มีใครจากไปได้อย่างปลอดภัย!"

"อย่างไรก็ตาม วันนี้ฉันจะให้โอกาสกับคุณหนึ่งครั้ง ถ้าคุณยอมนอนกับฉันหนึ่งคืน ฉันจะไม่เอาเรื่อง คุณคิดว่าไง?"

สายตาของชายวัยกลางคนที่มองซิงเฟยเต็มไปด้วยไฟราคะที่ร้อนแรง

ซิงเฟยโกรธมากๆจนหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา เธอกัดฟันตัวเองและพูด "ใช่เหรอ? คุณอยากให้ฉันนอนกับคุณหนึ่งคืนเหรอ? งั้นก็ต้องดูว่าคุณมีความสามารถนั้นหรือเปล่า!"

ชายวัยกลางคนหัวเราะออกมา เขาพยักหน้าเบาๆและพูด "น่าสนใจจริงๆ! ฉันชอบผู้หญิงนิสัยใจกล้าอย่างคุณมากๆ! ในเมื่อคุณพูดแบบนี้แล้ว ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณจะแข็งแกร่งขนาดไหน!"

ขณะพูด ชายวัยกลางคนก็เดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น คนที่กำลังจะขึ้นบันไดและคนที่อยู่ข้างๆต่างถอยหลังทันที

พวกเขามองซิงเฟยและอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวและพูดคุยสนทนาทันที

"ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักประมาณตนเลย!"

"เธอกล้าพูดแบบนี้กับเจ้าบ้านสือได้ยังไง!"

"เธอคิดว่าตัวเองมีพลังแข็งแกร่งมากเหรอ เธอคงไม่เคยมีประสบการณ์ชีวิตอะไรเลย!"

"ฮ่าๆๆ ครั้งนี้เธอล่วงเกินผิดใจกับเจ้าบ้านสือ เธอคงซวยแน่ๆ"

"ผู้หญิงคนนี้อาจจะออกมาจากตระกูลใหญ่ๆที่ไหนก็ได้"

"เธอคงคิดว่าตำบลสือเหมินเป็นแค่ตำบลเล็กๆ เธอจะรังแกใครก็ได้!"

"แต่เธอคงไม่รู้จริงๆ ฐานะที่แท้จริงของตระกูลสือน่ากลัวแค่ไหน!"

"ใช้แล้ว! เธอไม่รู้จักก็เลยไม่เคยรู้สึกกลัว!"

"ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง เจ้าบ้านคนเก่าสือ ตอนนี้เขาเป็นอาวุโสเก้าของสำนักสุริยัน! เขาเป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับหนึ่งแล้ว!"

"ไม่ว่าผู้หญิงคนนี้มาจากตระกูลไหน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสำนักสุริยัน เธอก็เป็นได้แค่มดตัวเล็กๆเท่านั้น!"

……

ชายวัยกลางคนหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ เขามองไปที่ซิงเฟยและพูด "เธอได้ยินหรือยัง? คนที่อยู่เบื้องหลังของตระกูลสือก็คือสำนักสุริยันที่ยิ่งใหญ่มากๆ ไม่ว่าคุณจะมาจากตระกูลไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน มันก็ไม่มีความหมายอะไรเลย!"

ขณะพูด ชายวัยกลางคนก็ยื่นมือออกมา พลังของแดนฝึกพลังระยะหลังก็ปะทุออกมา และจับซิงเฟยทันที

ซิงเฟยตะโกนออกมาและโจมตีด้วยฝ่ามือทันที

"ตูม——"

เกิดเสียงดังสนั่น ทั้งสองคนถอยหลังหนึ่งก้าวทันที

สีหน้าของชายวัยกลางคนแสดงความตกใจออกมา คนที่ยืนมองดูเหตุการณ์อยู่ข้างๆต่างอุทานออกมาทันที

"ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?"

"เจ้าบ้านสือฝึกฝนถึงแดนฝึกพลังระยะหลังแล้วนะ!"

"ผู้หญิงคนนี้ต้องมีฐานะที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน! เธอเป็นอัจฉริยะที่ตระกูลเล็กๆไม่สามารถสร้างขึ้นมาได้อย่างแน่นอน!"

"เธอสามารถต่อสู้กับเจ้าบ้านสือได้อย่างสูสี!"