จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1216

สือจงซิ่นมองหน้าหลินหยุนหนึ่งครั้งแล้วค่อยมองไปที่ซิงเฟย เขาหัวเราะและพูดอย่างดูถูก "แม่นาง ฉันคิดว่าเด็กหนุ่มคนนั้นน่าจะเป็นแค่คนรับใช้ของเธอใช่ไหม!"

"จนถึงเวลานี้แล้ว คุณอย่าใช้กลอุบายโง่ๆแบบนี้หลอกฉันอีกเลย!"

"ฉันยังคงยืนยันคำพูดเดิม!"

"ถ้าคุณยอมรับปาก และนอนกับฉันคืนหนึ่ง ฉันก็จะไม่ทำอะไรคุณและลูกน้องของคุณอีก!"

"รวมทั้งเด็กผู้หญิงคนนี้ด้วย ฉันจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเอง!"

"ถ้าคุณไม่รับปากละก็……"

ซิงเฟยกัดฟันตัวเองอย่างแน่น สีหน้าของเธอเย็นชามากๆ และถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "คุณจะทำอะไรฉันได้เหรอ?"

สือจงซิ่นพูดด้วยรอยยิ้ม "ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันคงต้องใช้กำลัง! เมื่อถึงเวลานั้น หลังจากที่ฉันนอนกับคุณแล้ว ฉันคิดว่าเพื่อนๆของฉันก็คงอยากจะนอนกับคุณเหมือนกัน!"

ซิงเฟยรู้สึกโกรธมากๆจนไฟขึ้นหัว

ความโกรธในดวงตาของเธอกำลังจะปะทุออกมา

เธอจ้องเขม็งไปที่หลินหยุนและกัดฟันพูด "นายจะยืนดูไอ้เดรัจฉานคนนี้ข่มเหงฉันจริงๆเหรอ?"

สีหน้าของหลินหยุนนิ่งสงบมากๆและไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเลย

เมื่อได้ยินคำพูดของซิงเฟย เขาก็เดินเข้ามาอย่างช้าๆและพูดเบาๆ "ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้ เธอจะทำยังไง?"

ซิงเฟยโกรธมากๆ เธอพูดอย่างเคร่งขรึม "ถ้างั้นฉันคงระเบิดฆ่าตัวตายพร้อมกับไอ้เดรัจฉานพวกนี้!"

หลินหยุนส่ายหัวทันทีและพูดเบาๆ "ระเบิดฆ่าตัวตาย บางทีอาจจะฆ่าไอ้เดรัจฉานพวกนี้ไม่ได้ นี่คือวิธีแก้ปัญหาของเธอเหรอ?"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ทำให้สือจงซิ่นและคนอื่นๆสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

เอี๋ยนเฟิงตะโกนพูดอย่างเสียงดัง "ไอ้เด็กเวร มึงพูดอะไรออกมา? มึงเชื่อไหมว่ากูสามารถฆ่ามึงตายตรงนี้ได้เลย!"

เมื่อหลินหยุนได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็มองไปที่เอี๋ยนเฟิงทันที จากนั้นเขาก็ชี้นิ้วออกไป

"ตูม——"

ยอดฝีมือแดนฝึกพลังระยะกลางอย่างเอี๋ยนเฟิง ร่างกายของเขาแตกสลายและ ตายคาที่

"อ๊าก……"

"นี่มัน……"

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้ทุกคนอุทานออกมาทันที

สายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เขาไม่ได้พูดมากและลงมือทันที

เขาใช้หนึ่งนิ้วสังหารเอี๋ยนเฟิงจนเสียชีวิตทันที

มัน……

มันน่ากลัวมากๆ!

ในตอนนี้ ไม่มีใครกล้ามองหลินหยุนเป็นมดตัวเล็กๆที่ไม่มีพลังอีกแล้ว

เดิมทีพวกเขาคิดว่าหลินหยุนเป็นเพียงแค่ลูกน้องของซิงเฟย และเขาก็อ่อนแอเหมือนมดตัวเล็กๆ

แต่ตอนนี้พวกเขาเข้าใจแล้ว ไม่ใช่หลินหยุนไม่มีพลัง แต่เขาแข็งแกร่งจนพวกเขาคาดคิดไม่ถึงต่างหาก

สีหน้าของสือจงซิ่นเคร่งขรึมมากๆ เขาจ้องมองไปที่หลินหยุนทันที "เด็กหนุ่ม คุณเป็นใครกันแน่?"

เขาเริ่มรู้สึกหวาดกลัวแล้ว เพราะพลังของเอี๋ยนเฟิงอยู่แดนฝึกพลังระยะกลาง

พลังของเขาอยู่แดนฝึกพลังระยะหลัง ขาดเพียงก้าวเดียวก็สามารถฝึกฝนถึงแดนยาทองแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถฆ่าเอี๋ยนเฟิงได้อย่างง่ายดายเหมือนกับที่หลินหยุนทำ

เห็นได้อย่างชัดเจน เด็กหนุ่มที่อยู่ด้านหน้าคนนี้น่าจะเป็นยอดฝีมือแดนยาทอง และตัวเองก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม สือจงซิ่นที่เป็นเจ้าบ้านตระกูลสือ เขาสามารถสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว

สือจงซิ่นหายใจเข้าลึกๆ สายตาของเขาเปล่งประกายและพูด "ฉันเข้าใจแล้ว พวกคุณเป็นยอดฝีมือที่ตระกูลเถาหามาใช่ไหม เพื่อมาต่อกรกับตระกูลสือของฉัน ฉันพูดถูกใช่ไหม?"

ฟิ๊ว——

เขารีบเก็บตาข่ายดำที่อยู่บนร่างกายของซิงเฟยกลับมาทันที

เขามองไปที่หลินหยุนอีกครั้งและพูด "ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกคุณสองคนก็พูดมาตามตรงเลย ตระกูลเถาให้อะไรเป็นการตอบแทนกับพวกคุณ ตระกูลสือของฉันจะให้พวกคุณเพิ่มเป็นสองเท่า!"

หลินหยุนพูดเบาๆ "คุณคิดมากไปแล้ว! ใต้หล้านี้ยังไม่มีใครที่สามารถจ้างหลินชางฉองอย่างฉันได้!"

"ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสกับคุณอีกครั้ง ฆ่าตัวตายตอนนี้เลย ฉันจะไม่ทำร้ายครอบครัวของคุณ!"

"ไม่งั้น ฉันจะฆ่าล้างทุกคนในตระกูลของคุณ!"

ตูม!

คำพูดของหลินหยุนเบามากๆ แต่เมื่อคนของตระกูลสือที่อยู่ด้านหลังสือจงซิ่นได้ยินคำพูดนี้ ทำให้พวกเขาตกตะลึงมากๆ

สายตาของสือจงซิ่นเปล่งประกาย จู่ๆเขาก็หัวเราะออกมา

"สหาย คุณแข็งแกร่งมากๆ เรื่องนี้ฉันยอมรับ แต่ถ้าคิดจะฆ่าล้างทุกคนในตระกูลสือ? คุณพูดจาอวดดีมากเกินไปแล้ว!"

"พ่อของฉันเป็นผู้อาวุโสเก้าของสำนักสุริยัน!"

"ตระกูลสือของเรามีสำนักสุริยันคอยช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง!"

"อาศัยคุณเพียงคนเดียวก็คิดจะฆ่าล้างทุกคนในตระกูลสือเหรอ?"

"ฉันอยากจะรู้จริงๆ คุณเอาความมั่นใจแบบนี้มาจากไหน!"

"พวกคุณสองคนลองพูดมาสิว่าคุณเป็นใครมาจากไหน ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน พวกคุณเป็นคนของตระกูลไหนกันแน่ ถึงทำให้พวกคุณมั่นใจได้ขนาดนี้!"

หลินหยุดพูดเบาๆ "ความมั่นใจของฉัน มาจากตัวฉันเอง!"

เมื่อพูดจบ หลินหยุดยื่นมือออกไปทันที มีพลังที่น่ากลัวมากๆ พุ่งไปปิดล้อมสือจงซิ่นทันที

สือจงซิ่นตกใจจนหน้าซีด เขารีบปลดปล่อยพลังทั้งหมดของตัวเองออกมาทันที

แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับหลินหยุน เขาไม่สามารถขัดขืนได้เลย

เขาในฐานะเจ้าบ้านสือ ตอนนี้โดนหลินหยุนบีบคออยู่ ราวกับเขาเป็นลูกไก่ในกำมือ

"เด็กหนุ่ม คุณกล้าเหรอ!"

"ฉันเป็นเจ้าบ้านสือ!"

"พ่อของฉันเป็นผู้อาวุโสของสำนักสุริยัน!"

"ถ้าคุณกล้าทำอะไรฉันละก็……"

กรอบแกรบ

ตูม!

สือจงซิ่นยังไม่ทันได้พูดจบ มือยักษ์ที่มองไม่เห็นก็บีบจนร่างกายของเขาแตกสลายทันที

ชั่วพริบตา เลือดสดพุ่งกระฉูด ร่างกายแตกสลาย

"อ๊าก……"

"เขา เขาฆ่าเจ้าบ้านสือ……"

"โอ้พระเจ้า เจ้าบ้านสือตายแล้ว!"

ใครก็คาดคิดไม่ถึงจริงๆ หลินหยุนไม่พูดอะไรเลยและสังหารสือจงซิ่นจนเสียชีวิตทันที

ในเวลานี้ ทุกคนเบิกตากว้าง และไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

ปัญญาชนที่ปรึกษาอีกคนหนึ่งของตระกูลสือที่อยู่ใกล้ๆ เขาตกตะลึงจนอึ้งไปเลย

"คุณ คูณกล้าฆ่าเจ้าบ้านสือ คุณรอดู!"

"เด็กหนุ่ม ครั้งนี้คุณต้องตายอย่างแน่นอน!"

ร่างกายของปัญญาชนที่ปรึกษาอีกหนึ่งคนสั่นไหวทันที เขาหายใจอย่างรวดเร็ว ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น เขาขยับร่างกายและหายไปทันที

สีหน้าของหลินหยุนนิ่งสงบมากๆ เขาชี้นิ้วออกไปอีกครั้ง

"ตูม!"

ร่างกายของปัญญาชนที่ปรึกษาคนนั้นแตกสลายทันที

ในเวลานี้ ทุกคนที่อยู่ชั้นสองอึ้งไปเลย! พวกเขายืนนิ่งๆเหมือนกับหุ่น พวกเขาไม่กล้าหายใจแรงๆเลยด้วยซ้ำ

พวกเขากลัวว่าตัวเองส่งเสียงออกมา อาจจะโดนหลินหยุนสังหารจนเสียชีวิตก็ได้

หลินหยุนหันหน้าไปมองซิงเฟยและพูดเบาๆ "พอได้แล้ว ไปกันเถอะ!"

ซิงเฟยกลืนน้ำลายตัวเองอย่างแรง เธอพาเด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างๆและเดินตามหลินหยุนลงไปชั้นหนึ่งทันที

เดิมทีร้านอาหารที่ควรมีเสียงดังครึกครื้น ตอนนี้กลับเงียบสนิทมากๆ จนได้ยินลมหายใจ

ทุกคนพยายามกลั้นหายใจ พวกเขามองดูหลินหยุนและผู้หญิงสองคนนั้นด้วยความกลัว และมองดูพวกเขาจากไปทีละก้าวๆ

ในเวลานี้ มีแสงสีฟ้าบินมาอย่างรวดเร็วราวกับเสียงของฟ้าผ่า

มีหมัดหนึ่งโจมตีใส่หลินหยุนทันที

สายลมพัดมาอย่างรุนแรง บวกกับรังสีฆ่าฟันที่น่ากลัว

"เด็กหนุ่ม! แกกล้ามาที่ฆ่าลูกชายของฉัน แกควรไปตายได้แล้ว!"

หลินหยุนชี้นิ้วออกไปอีกครั้ง มีพลังที่รุนแรงมากๆและมองไม่เห็น ทำลายพลังหมัดที่โจมตีเข้ามา

หลินหยุนบินขึ้นท้องฟ้าทันที

อีกด้านหนึ่ง มีชายชราใส่ชุดสีเหลืองปรากฏตัวทันที

ชายชรามีเส้นผมสีขาว ร่างกายผอมแห้ง ตอนนี้สีหน้าของเขาโกรธมากๆ ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นใบหน้าของหลินหยุน สีหน้าของชายชราก็เปลี่ยนไปทันที เขาทรุดตัวลงทันทีและเกือบจะตกลงจากท้องฟ้า