สือจงซิ่นมองหน้าหลินหยุนหนึ่งครั้งแล้วค่อยมองไปที่ซิงเฟย เขาหัวเราะและพูดอย่างดูถูก "แม่นาง ฉันคิดว่าเด็กหนุ่มคนนั้นน่าจะเป็นแค่คนรับใช้ของเธอใช่ไหม!"
"จนถึงเวลานี้แล้ว คุณอย่าใช้กลอุบายโง่ๆแบบนี้หลอกฉันอีกเลย!"
"ฉันยังคงยืนยันคำพูดเดิม!"
"ถ้าคุณยอมรับปาก และนอนกับฉันคืนหนึ่ง ฉันก็จะไม่ทำอะไรคุณและลูกน้องของคุณอีก!"
"รวมทั้งเด็กผู้หญิงคนนี้ด้วย ฉันจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเอง!"
"ถ้าคุณไม่รับปากละก็……"
ซิงเฟยกัดฟันตัวเองอย่างแน่น สีหน้าของเธอเย็นชามากๆ และถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "คุณจะทำอะไรฉันได้เหรอ?"
สือจงซิ่นพูดด้วยรอยยิ้ม "ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันคงต้องใช้กำลัง! เมื่อถึงเวลานั้น หลังจากที่ฉันนอนกับคุณแล้ว ฉันคิดว่าเพื่อนๆของฉันก็คงอยากจะนอนกับคุณเหมือนกัน!"
ซิงเฟยรู้สึกโกรธมากๆจนไฟขึ้นหัว
ความโกรธในดวงตาของเธอกำลังจะปะทุออกมา
เธอจ้องเขม็งไปที่หลินหยุนและกัดฟันพูด "นายจะยืนดูไอ้เดรัจฉานคนนี้ข่มเหงฉันจริงๆเหรอ?"
สีหน้าของหลินหยุนนิ่งสงบมากๆและไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเลย
เมื่อได้ยินคำพูดของซิงเฟย เขาก็เดินเข้ามาอย่างช้าๆและพูดเบาๆ "ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้ เธอจะทำยังไง?"
ซิงเฟยโกรธมากๆ เธอพูดอย่างเคร่งขรึม "ถ้างั้นฉันคงระเบิดฆ่าตัวตายพร้อมกับไอ้เดรัจฉานพวกนี้!"
หลินหยุนส่ายหัวทันทีและพูดเบาๆ "ระเบิดฆ่าตัวตาย บางทีอาจจะฆ่าไอ้เดรัจฉานพวกนี้ไม่ได้ นี่คือวิธีแก้ปัญหาของเธอเหรอ?"
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ทำให้สือจงซิ่นและคนอื่นๆสีหน้าเปลี่ยนไปทันที
เอี๋ยนเฟิงตะโกนพูดอย่างเสียงดัง "ไอ้เด็กเวร มึงพูดอะไรออกมา? มึงเชื่อไหมว่ากูสามารถฆ่ามึงตายตรงนี้ได้เลย!"
เมื่อหลินหยุนได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็มองไปที่เอี๋ยนเฟิงทันที จากนั้นเขาก็ชี้นิ้วออกไป
"ตูม——"
ยอดฝีมือแดนฝึกพลังระยะกลางอย่างเอี๋ยนเฟิง ร่างกายของเขาแตกสลายและ ตายคาที่
"อ๊าก……"
"นี่มัน……"
เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้ทุกคนอุทานออกมาทันที
สายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เขาไม่ได้พูดมากและลงมือทันที
เขาใช้หนึ่งนิ้วสังหารเอี๋ยนเฟิงจนเสียชีวิตทันที
มัน……
มันน่ากลัวมากๆ!
ในตอนนี้ ไม่มีใครกล้ามองหลินหยุนเป็นมดตัวเล็กๆที่ไม่มีพลังอีกแล้ว
เดิมทีพวกเขาคิดว่าหลินหยุนเป็นเพียงแค่ลูกน้องของซิงเฟย และเขาก็อ่อนแอเหมือนมดตัวเล็กๆ
แต่ตอนนี้พวกเขาเข้าใจแล้ว ไม่ใช่หลินหยุนไม่มีพลัง แต่เขาแข็งแกร่งจนพวกเขาคาดคิดไม่ถึงต่างหาก
สีหน้าของสือจงซิ่นเคร่งขรึมมากๆ เขาจ้องมองไปที่หลินหยุนทันที "เด็กหนุ่ม คุณเป็นใครกันแน่?"
เขาเริ่มรู้สึกหวาดกลัวแล้ว เพราะพลังของเอี๋ยนเฟิงอยู่แดนฝึกพลังระยะกลาง
พลังของเขาอยู่แดนฝึกพลังระยะหลัง ขาดเพียงก้าวเดียวก็สามารถฝึกฝนถึงแดนยาทองแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถฆ่าเอี๋ยนเฟิงได้อย่างง่ายดายเหมือนกับที่หลินหยุนทำ
เห็นได้อย่างชัดเจน เด็กหนุ่มที่อยู่ด้านหน้าคนนี้น่าจะเป็นยอดฝีมือแดนยาทอง และตัวเองก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม สือจงซิ่นที่เป็นเจ้าบ้านตระกูลสือ เขาสามารถสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว
สือจงซิ่นหายใจเข้าลึกๆ สายตาของเขาเปล่งประกายและพูด "ฉันเข้าใจแล้ว พวกคุณเป็นยอดฝีมือที่ตระกูลเถาหามาใช่ไหม เพื่อมาต่อกรกับตระกูลสือของฉัน ฉันพูดถูกใช่ไหม?"
ฟิ๊ว——
เขารีบเก็บตาข่ายดำที่อยู่บนร่างกายของซิงเฟยกลับมาทันที
เขามองไปที่หลินหยุนอีกครั้งและพูด "ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกคุณสองคนก็พูดมาตามตรงเลย ตระกูลเถาให้อะไรเป็นการตอบแทนกับพวกคุณ ตระกูลสือของฉันจะให้พวกคุณเพิ่มเป็นสองเท่า!"
หลินหยุนพูดเบาๆ "คุณคิดมากไปแล้ว! ใต้หล้านี้ยังไม่มีใครที่สามารถจ้างหลินชางฉองอย่างฉันได้!"
"ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสกับคุณอีกครั้ง ฆ่าตัวตายตอนนี้เลย ฉันจะไม่ทำร้ายครอบครัวของคุณ!"
"ไม่งั้น ฉันจะฆ่าล้างทุกคนในตระกูลของคุณ!"
ตูม!
คำพูดของหลินหยุนเบามากๆ แต่เมื่อคนของตระกูลสือที่อยู่ด้านหลังสือจงซิ่นได้ยินคำพูดนี้ ทำให้พวกเขาตกตะลึงมากๆ
สายตาของสือจงซิ่นเปล่งประกาย จู่ๆเขาก็หัวเราะออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...