เมื่อเห็นชายชราปรากฏตัวบนท้องฟ้า
ไม่เพียงยอดฝีมือที่อยู่ในร้านอาหาร แต่ยอดฝีมือทุกคนในตำบลสือเหมินต่างมองมาที่เขาทันที
"เขาคือเจ้าบ้านคนเก่าสือ!"
"ดูเหมือนเขาจะเผชิญหน้ากับเด็กคนนั้นแล้ว!"
"เป็นเด็กหนุ่มคนนั้นจริงๆ!"
"เด็กหนุ่มคนนี้เป็นใครกันแน่?"
"เขาล่วงเกินเจ้าบ้านคนเก่าสือได้ยังไง?"
"อยู่ตำบลสือเหมินแล้วกล้าล่วงเกินเจ้าบ้านคนเก่าสือ เขาต้องตายแน่ๆ!"
……
นักบำเพ็ญเซียนที่ตกใจมากๆและอยู่ในร้านอาหาร เมื่อพวกเขาเห็นเจ้าบ้านคนเก่าสือมาถึง ทำให้พวกเขาตกตะลึงอีกครั้ง
มีคนบางส่วนรู้ว่าเจ้าบ้านสือคนเก่าอยู่ในตระกูลสือ ทำให้พวกเขาไม่ได้รู้สึกแปลกใจ
แต่ก็มีคนบางส่วนไม่รู้เรื่องนี้ ทำให้พวกเขาประหม่าขึ้นมาทันที
"คิดไม่ถึงจริงๆ ตอนนี้เจ้าบ้านคนเก่าสือจะอยู่ในตระกูลด้วย!"
"เด็กหนุ่มคนนี้ที่ชื่อหลินชางฉอง ตอนนี้เขาหนีไม่รอดแล้ว!"
"เด็กหนุ่มคนนี้กล้าสังหารเจ้าบ้านสือจงซิ่น!"
"ความแค้นใหญ่หลวงขนาดนี้ เขาคงต้องเสียชีวิตอยู่ตรงนี้อย่างแน่นอน!"
"หึ ถึงแม้เจ้าบ้านสือคนเก่าจะไม่ได้อยู่ในตระกูล คนที่ชื่อหลินชางฉองก็คงหนีไม่พ้นโดนตามสังหารอย่างแน่นอน!"
"เจ้าบ้านสือจงซิ่นน่าจะมีวิญญาณชีวิตเก็บไว้ในตระกูล เมื่อเขาเสียชีวิต วิญญาณชีวิตก็จะแตกสลายทันที"
"ใช้สายเลือดในการนำทาง ก็จะหาตัวผู้สังหารได้ทันที!"
"ตอนนี้เจ้าบ้านคนเก่าสืออยู่ในตระกูล ทำให้เขาไม่ต้องยุ่งยากในการหาตัวผู้สังหาร!"
พลังที่หลินหยุนแสดงออกมาเมื่อสักครู่แข็งแกร่งมากๆ และป่าเถื่อนมากๆเช่นกัน
แม้แต่ยอดฝีมืออย่างสือจงซิ่นที่ขาดเพียงก้าวเดียวก็จะฝึกฝนถึงแดนยาทอง แต่ก็โดนเขาสังหารด้วยนิ้วเดียว
พูดได้อย่างชัดเจนว่าหลินหยุนเข้าสู่แดนยาทองแล้ว
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ แต่ทุกๆคนก็รู้สึกว่าหลินหยุนไม่ใช่คู่สู้ของเจ้าบ้านคนเก่าสือ
พ่อของสือจงซิ่นชื่อสือโม่ เป็นเจ้าบ้านสือคนก่อน
เขาฝึกฝนถึงแดนยาทองมาหลายสิบปีแล้ว ตอนนั้นเขาก็เข้าสู่แดนยาทองระดับสอง จากนั้นไม่นาน เขาก็กลายเป็นผู้อาวุโสเก้าของสำนักสุริยัน
ในตอนนี้ ถึงแม้เขาจะอยู่แดนยาทองระดับสอง พลังของเขาก็คงเพิ่มขึ้นและพลังของเขาก็คงใกล้จะเข้าสู่ถึงแดนยาทองระดับสามแล้ว
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสือโม่ ทุกคนคิดว่าหลินหยุนต้องตายอย่างแน่นอน
แต่ในเวลานี้ ด้านบนท้องฟ้า
เมื่อเห็นใบหน้าของหลินหยุ่น ทำให้สือโม่ตกใจมากๆและเกิดความหวาดกลัวในจิตใจทันที
เขาในฐานะผู้อาวุโสของสำนักสุริยัน ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ลำดับหน้าๆ แต่ฐานะของเขาก็ไม่ธรรมดา
ก่อนหน้านี้ สำนักสุริยันเกิดเรื่องใหญ่ที่สะเทือนไปทั่วสำนัก เขารู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี
เนื่องจากช่วงนี้สำนักสุริยันไม่ค่อยสงบ
ดังนั้น หลังจากจัดการเรื่องงานศพของรองเจ้าสำนักแล้ว เขาก็หาข้ออ้างออกมาจากสำนักและกลับมาที่ตำบลสือเหมิน เพราะเขาอยากจะหนีปัญหาทั้งหมด
ในช่วงเวลาที่เจ้าสำนักใหญ่อย่างฉิวหรงเก็บตัวฝึกฝน ถึงแม้สำนักสุริยันจะดูแข็งแกร่งมากๆ แต่ถ้าหลินชางฉองปรากฏตัวอีกครั้ง ในสำนักสุริยันไม่มีใครสามารถรับมือเขาได้เลย
การเสียชีวิตของซ่านเต้าก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนแล้ว
สำหรับพลังและความแข็งแกร่งของหลินชางฉอง เขากับคนอื่นๆในสำนักสุริยันเป็นต่างรู้ดี พวกเขากลัวหลินชางฉองมากๆ
ในเวลานี้ เมื่อเขามองเห็นใบหน้าของหลินหยุนแล้ว ถ้าเขาไม่หวาดกลัว มันจะเป็นไปได้เหรอ?
เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ คนที่สังหารลูกชายของเขา ก็คือหลินหยุนที่สังหารรองเจ้าสำนักซ่านเต้า
"คุณ……"
"คุณคือคุณชายชางฉองใช่ไหม?"
เมื่อหลินหยุนได้ยินก็อึ้งไปชั่วครู่ จากนั้นเขาก็เข้าใจทันที
คนๆนี้น่าจะเคยเห็นหน้าหลินหยุนตอนที่เขาไปที่สำนักสุริยัน
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาทันที "ใช่ ฉันเอง!"
สือโม่หายใจอย่างแรงด้วยความหวาดกลัว จากนั้นเขาก็รีบใช้สองมือคำนับทันที "คุณคือคุณชายชางฉองจริงๆด้วย! ข้าน้อยสือโม่ เป็นเจ้าบ้านสือของตำบลสือเหมิน คนที่คุณชายชางฉองสังหารเมื่อสักครู่ เป็นลูกเนรคุณของฉันเอง!"
"คุณชายชางฉอง!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...