จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1220

หลังจากครุ่นคิดไปชั่วครู่ สุดท้ายแล้วหลินหยุนก็ส่ายหัวเบาๆ

เขากลับมาถึงพื้นดิน

ซิงเฟยรีบถามทันที "เป็นไงบ้าง? พบอะไรไหม?"

หลินหยุนพยักหน้า จากนั้นก็หยิบเกล็ดมังกรสีดำออกมา

ในเวลานี้ มีพลังที่อ่อนโยนมากๆถูกปลดปล่อยออกมา

เสี่ยวยู่อุทานออกมาทันที "ใช่แล้ว คือพลังอันนี้แหละ! พี่หลินหยุน มันคืออะไรกันแน่?"

ซิงเฟยมองไปที่หลินหยุนด้วยสายตาสงสัย

หลินหยุนพูดเบาๆ "มันคือเกล็ดของมังกรมืด"

"อะไรนะ?"

เมื่อซิงเฟยกับเสี่ยวยู่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทำให้พวกเธอเบิกตากว้างและหายใจแรงด้วยความเหลือเชื่อ

ซิงเฟยพูดด้วยความเหลือเชื่อ "คุณพูดว่ามันคือเกล็ดมังกรเหรอ?"

หลินหยุนพยักหน้าอีกครั้ง "ใช้แล้ว! เป็นเกล็ดของมังกรมืด และเกล็ดมังกรมืดอันนี้มีพลังสายเลือดที่แข็งแกร่งมากๆ! และมันไม่ใช่มังกรธรรมดาทั่วไปอย่างแน่นอน!"

ซิงเฟยกับเสี่ยวยู่รู้สึกงงมากๆเมื่อได้ยินคำพูดพวกนี้

หลินหยุนอธิบายด้วยน้ำเสียงเบาๆ "ชนเผ่ามังกรนั้นแข็งแกร่งและเก่าแก่มากๆ แต่ความสัมพันธ์ของพวกมันซับซ้อนและอยู่กันอย่างกระจัดกระจาย"

"ชนเผ่ามังกรนั้น โลภมากและชอบสมบัติทั่วฟ้ามากๆและยังชอบสำส่อนด้วย!"

"ในเวลาเดียวกัน พวกมันมีการแบ่งชนชั้นที่ละเอียดมากๆ"

"มีพลังสายเลือดที่บริสุทธิ์เท่าไหร่ ฐานะก็จะสูงตามเท่านั้น"

"พลังและความแข็งแกร่งของพวกมันก็จะเกี่ยวข้องกับพลังสายเลือด !"

"ชนเผ่ามังกรก็มีการแบ่งสายกันเยอะมากๆ"

"ชนเผ่ามังกรที่ใหญ่ที่สุดก็คือชนเผ่ามังกรห้าธาตุ"

"ยังมีเผ่ามังกรบางส่วนที่แข็งแกร่งพอๆกับเผ่ามังกรห้าธาตุ อย่างเช่นเผ่ามังกรมืดที่ฉันพูดถึงเมื่อสักครู่!"

"ยังมีเผ่ามังกรลมและเผ่ามังกรฟ้าร้องด้วย"

"ถึงแม้จะมีชนเผ่าที่ไม่เหมือนกัน แต่ตามตำนานที่เล่ากันมา ต้นกำเนิดของมังกรเหล่านี้มาจากบรรพชนมังกรที่แข็งแกร่งมากๆตัวหนึ่งที่สามารถทำลายฟ้าดินได้"

"มังกรทุกตัวเป็นลูกหลานของบรรพชนมังกรตัวนั้น "

"พลังสายเลือดก็มาจากบรรพชนมังกรตัวนั้นเหมือนกัน"

"แต่พวกมันมีธาตุที่ไม่เหมือนกัน ทำให้เวลาผ่านไปนานๆแล้วเกิดการแตกแยก จนกลายเป็นเผ่ามังกรที่ไม่เหมือนกัน"

คำอธิบายของหลินหยุน ทำให้ซิงเฟยกับเสี่ยวยู่รู้สึกว่าตัวเองกำลังฟังเรื่องราวจากหนังสือสวรรค์ พวกเธอรู้สึกเหลือเชื่อมากๆ

เนื่องจากโลกคุนชางไม่ได้มีบันทึกเกี่ยวกับเผ่ามังกรเลย

ทำให้พวกเธอไม่รู้เรื่องเหล่านี้

ซิงเฟยหายใจลึกๆอีกครั้ง เธอมองหน้าหลินหยุนและถาม "เรื่องที่นายพูดเป็นเรื่องจริงเหรอ? นายไปรู้เรื่องเหล่านี้มาจากไหน?"

ในสายตาของซิงเฟย หลินหยุนไม่มีความรู้เกี่ยวกับโลกบำเพ็ญเซียนและโลกคุนชางเลยแม้แต่นิดเดียว

เธอยังสงสัยอีกด้วย เมื่อก่อนหลินหยุนน่าจะเป็นคนธรรมดาเท่านั้น

บางทีเขาอาจจะได้ของวิเศษ ทำให้เขาก้าวเข้าสู่โลกบำเพ็ญเซียน

และเขาก็ค่อยๆเดินออกมา

แต่หลินหยุนกลับรู้เรื่องราวลึกลับและซับซ้อนมากๆที่เธอเองก็ไม่เคยรู้

หลินหยุนไม่ได้ตอบคำถามของซิงเฟย แต่เขากลับหันไปมองเสี่ยวยู่และพูดเบาๆ "หลังจากนี้คุณจะทำอะไรต่อ? คุณเป็นวิญญาณอาฆาต ถึงแม้ชี่พิฆาตได้ก่อตัวขึ้นแล้ว แต่คุณยังไม่ได้เข้าสู่แดนยาทองพิฆาตเลย คุณไม่เหมาะที่จะติดตามพวกเรา"

"คุณสามารถฝึกฝนได้ถึงขนาดนี้ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ถ้าคุณมีจิตใจฝักใฝ่ในพลังต้าเต๋า อนาคตข้างหน้า คุณอาจจะมีโอกาสก็ได้!"

ร่างกายของเสี่ยวยู่สั่นเทาทันที

ตอนนี้เธอได้เข้าสิงในร่างของเด็กผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน เสี่ยวยู่เหลือเชื่อมากๆและพูด "พี่หลินหยุน ฉัน……ฉันสามารถฝักใฝ่พลังต้าเต๋าได้จริงๆเหรอ?"

ฝักใฝ่พลังต้าเต๋า!

ฝักใฝ่พลังต้าเต๋าแล้วจะมีชีวิตอมตะ!

สำหรับเรื่องนี้เสี่ยวยู่รู้ดี

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ได้อยู่แล้ว! นักฝึกอาฆาตก็มีพลังเต๋าฟ้าดินเหมือนกัน"

"ดังคำที่ว่าพลังต้าเต๋ามีทั้งหมดห้าสิบ ฟ้าดินสร้างขึ้นมาสี่สิบเก้า มีพลังอันหนึ่งที่หายไป!"