จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1252

คิดถึงจุดนี้ เขาก็ได้ตะโกนเสียงแข็งขึ้นว่า “ไอ้คนชั่ว นายหลบหนีไม่รอดหรอก! ไม่มีผู้ใดที่จะมีชีวิตรอดไปได้ หลังจากที่ได้สังหารคนของสำนักเทียนหยุนแล้ว! ”

เมื่อพูดจบ เขาก็ได้เร่งความเร็วขึ้นอีกเล็กน้อย และก็ขยับเข้าใกล้หลินหยุนอีกครั้ง

เสียงของฝั่งตรงข้ามดังสนั่นกึกก้อง เจตนาสังหารแผ่ปกคลุมไปทั่ว

ซิงเฟยตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก

หลินหยุนกลับไม่ได้ใส่ใจอะไร

ชาติที่แล้ว ตั้งแต่ที่เขาอ่อนแอจนแข็งแกร่งนั้น ได้ตระเวนท่องโลกมากมายอย่างนับไม่ถ้วน จนสำเร็จขึ้นเป็นมหากษัตริย์ ไล่ตามสังหารผู้คนจำนวนมาก และแน่นอนว่าก็ถูกคนอื่นไล่ตามสังหารมากครั้งด้วยเช่นกัน

สถานการณ์เช่นนี้ สำหรับเขาแล้วนั้นไม่นับประสาอะไรเลย

แต่ว่า โชคดีที่ก่อนหน้านี้ได้เกล็ดมังกรนั้นมา อีกทั้งได้สละยายั้งอายุไปหลายเม็ด เพื่อแลกซื้อวัตถุดิบจำนวนไม่น้อย มาหลอมเป็นสมบัติล้ำค่าที่ใช้ในการหลบหนี

ไม่อย่างนั้นตอนนี้คงจะต้องตกอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่คับขันเป็นแน่

หลินหยุนรวดเร็วอย่างมาก แต่รองเจ้าสำนักเทียนหยุนที่อยู่ด้านหลังนั้นก็ถือว่าไม่ช้า

กลับกลายเป็นว่ายอดฝีมือขั้นยาทองระดับห้า และขั้นยาทองระดับหกกี่คนที่อยู่ด้านหลังนั้น เหมือนจะไล่ตามไม่ทันแล้ว เริ่มที่จะเกิดระยะห่างกับพวกเขาสองคนมากขึ้น

เดิมทีพลังทิพย์ในร่างกายของหลินหยุนก็ได้สูญสิ้นไปอย่างมาก เวลานี้ยังใช้แผ่นทองเกล็ดมังกรอีก ยิ่งทำให้เขาสิ้นเปลืองพลังมากขึ้นไปอีก ราวกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด

เงยหน้าขึ้นเพื่อกลืนโอสถลงไป พลังทิพย์ได้รับการเพิ่มพลังไม่น้อย จึงทำให้เขาสามารถยืนหยัดใช้แผ่นทองเกล็ดมังกรต่อไปได้

หลบหนีมาเป็นเวลานาน จนเขาได้ทิ้งพวกคนที่ติดตามอยู่ด้านหลังไปจนหมดแล้ว เหลือเพียงแค่รองเจ้าสำนักคนเดียวที่ยังคงไล่ตามอย่างไม่ท้อถอย

หลินหยุนสีหน้าขาวซีดอย่างที่สุด

ซิงเฟยเห็นแล้วก็ยิ่งเป็นกังวลอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ตอนนี้ทำได้เพียงแค่กัดฟันยืนหยัด โดยที่ไม่มีทางเลือกอย่างอื่นแล้ว

ยอดฝีมือที่อยู่ด้านหลังนั้น คงจะตั้งใจอย่างแน่วแน่แล้วที่จะสังหารพวกเขาให้จงได้

แต่จะพูดถึงการตกตะลึงนั้น รองเจ้าสำนักที่ไล่ตามอย่างรวดเร็วมาโดยตลอด ถึงจะเรียกได้ว่าตกตะลึงอย่างแท้จริง

เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ และไม่ได้สูญเสียพลังงานอะไร

แต่ไล่ตามมาตั้งนานแล้ว คิดไม่ถึงว่าฝ่ายตรงข้ามก็ยังคงยืนหยัดความเร็วโดยไม่ได้ลดลงเลย

นี่คือสิ่งที่เหนือการคาดคิดของเขาแล้ว

จากคำพูดของผู้อาวุโสสี่ แม้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะสังหารผู้อาวุโสไปหลายคนแล้ว แต่ก็ต้องสูญเสียพลังงานไปอย่างมาก และยังได้รับบาดเจ็บด้วย

แต่นี่เป็นลักษณะของผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ ผู้ที่สูญเสียพลังงานไปอย่างมากอย่างนั้นเหรอ?

หรือว่า คนผู้นี้ไม่ใช่เด็กหนุ่มอย่างที่พูดกัน แต่เป็นยอดฝีมืออาวุโส?

หากเป็นเช่นนั้นจริง ก็เกรงว่าคงอาจจะไม่เกรงกลัวตนเองก็เป็นได้

ที่ไม่ต่อสู้ก็อาจเป็นเพราะไม่ต้องการอยู่ใกล้กับขอบเขตของสำนักเทียนหยุน แล้วถูกยอดฝีมือของสำนักเทียนหยุนรุมโจมตีก็เท่านั้น

คิดถึงจุดนี้แล้ว รองเจ้าสำนักได้หันหลังกลับไปมอง จิตใจก็พลันเย็นชาขึ้น

ผู้อาวุโสหลายคนที่ไล่ตามมาพร้อมกับเขานั้น เวลานี้ไม่เห็นร่องรอยแม้แต่เงาเลย

ตนเองไล่ติดตามด้วยความเร็วสูง กี่คนนั้นไม่สามารถไล่ตามได้ทัน

เวลานี้ เขาเองก็เกิดความลังเลใจขึ้นแล้ว

ถ้าหากฝ่ายตรงข้ามเป็นเหมือนดั่งที่เขาคิด เป็นยอดฝีมืออาวุโสที่เก่งกาจทรงพลัง

ตนเองนั้นก็อาจจะไม่สามารถควบคุมจับตัวฝ่ายตรงข้ามได้

คิดถึงจุดนี้ ก็ลดความเร็วในการไล่ตามลงเล็กน้อย

ที่จริงแล้วเขาเองก็อดไม่ได้ที่จะขบคิดเช่นนี้ขึ้น

ฝ่ายตรงข้ามถึงขนาดกล้าลงมือฟาดฟันสังหารในบริเวณใกล้กับสำนักเทียนหยุนของเขา นั่นแสดงว่าอาจหาญไม่มีความเกรงกลัวอะไรเลย

เวลานี้ที่กำลังหลบหนีไม่ยอมต่อสู้นั้น บางทีอาจจะเป็นแผนการล่อลวงก็ได้!

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้สูงมาก

ดังนั้นความตั้งใจในการไล่ตามของเขานั้นก็เกิดการสั่นคลอน ความเร็วก็ลดลงด้วยเช่นกัน

ส่วนหลินหยุนกับซิงเฟยที่อยู่ด้านหน้า ก็รับรู้ได้ในทันที

ซิงเฟยดีใจอย่างมาก และพูดขึ้นว่า “เขาลดความเร็วลงแล้ว! เหมือนจะไม่ไล่ตามมาแล้ว! ”

แม้ว่าเขากับเจ้าสำนักต่างก็มีพลังบำเพ็ญขั้นยาทองระดับแปด

แต่การสืบค้นวิญญาณชีวิต มีเพียงแค่เจ้าสำนักเท่านั้นถึงจะกำหนดเป้าหมายฝ่ายตรงข้ามได้

อีกทั้งยังมีข้อจำกัดในเรื่องของเวลาที่แน่นอน

หากว่าเวลายืดเยื้อนานเกินไป รอยประทับวิญญาณชีวิตก็จะค่อย ๆ เบาบางและสูญหายไป

เมื่อถึงตอนนั้นหากคิดที่จะตามล่าจับตัวคนผู้นี้ ก็ไม่ต่างอะไรกับการงมเข็มในมหาสมุทร

โลกคุนชางกว้างใหญ่ไพศาล คิดจะตามหาคนผู้หนึ่ง โดยเฉพาะการตามหายอดฝีมือที่เก่งกาจขั้นสุดยอดนั้น ก็คงจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย

คิดถึงจุดนี้ รองเจ้าสำนักก็พูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “รีบกลับไปที่สำนักกันเดี๋ยวนี้ เพื่อเชิญเจ้าสำนักออกจากการเก็บตัวบำเพ็ญฝึกฝน! ”

ขณะที่พูด ก็ได้นำกี่คนนั้นแวบหายตัว กลับไปที่สำนัก

ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง หลินหยุนเองก็หลบหนีมาอีกสักพักใหญ่ ในที่สุดก็พบเจอสถานที่แห่งหนึ่ง

เขาควบคุมร่างของตนเอง ให้ลงมาที่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง แล้วก็สะบัดโบกมือสร้างเป็นถ้ำแห่งหนึ่งขึ้น พร้อมกับจัดตั้งค่ายกลป้องกันเอาไว้ด้วย

นั่งขัดสมาธิอยู่ในถ้ำ โดยที่หลังจากกินโอสถจำนวนมากเข้าไปแล้ว ก็ดูดซับตัวยาและปรับสภาพพลังบำเพ็ญให้ดีขึ้นอย่างรวดเร็ว

ซิงเฟยมองดูอยู่ที่ด้านข้าง โดยที่ไม่พูดจาอะไรรบกวน

เธอรู้ดีว่าหลินหยุนสูญเสียพลังงานไปอย่างมาก

การสูญเสียพลังมากขนาดนี้ หากว่าฟื้นฟูไม่ทันเวลา อาจจะทำลายไปถึงพลังพื้นฐานก็เป็นได้

ซึ่งจะส่งผลกระทบอย่างร้ายแรง ต่อเส้นทางการบำเพ็ญฝึกฝนในอนาคต

ดังนั้นต่อให้ตอนนี้เธอจะวิตกกังวลมากขนาดไหน แต่ก็จะต้องฝืนอดทนเอาไว้

หลินหยุนกลับไม่มีความกังวลใด ๆ เลย เพราะเขาเชื่อว่าฝ่ายตรงข้ามไม่ไล่ตามมาอย่างแน่นอน

ฟื้นฟูไปสักพักหนึ่ง หลินหยุนก็เปิดตาสองขึ้นโดยพลัน และเปลวไฟก็พุ่งขึ้นมาจากฝ่ามือของเขา จากนั้นในดวงตาของหลินหยุนทั้งสองข้างราวกับว่ามีเปลวไฟโชติช่วงไปมา

ผ่านไปชั่วครู่ ก็ได้ยินเสียงดังแกร็ก ๆ ขึ้นในร่างกายของหลินหยุน

หมอกควันสีขาวเทานับไม่ถ้วน ได้ล่องลอยแผ่กระจายออกมาจากร่างกายของหลินหยุน และยังแฝงไปด้วยกลิ่นคาวเลือดจาง ๆ