จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1258

ไม่นานนัก ก็มีเด็กหนุ่มที่แต่งตัวดีจำนวนไม่น้อย เดินตรงเข้ามาหาพวกเขาสองคน

ซิงเฟยเองก็ไม่ได้แสดงท่าทีปฏิเสธ โดยได้ยิ้มแย้มทักทายให้กับทุกคน แสดงท่าทางที่อ่อนน้อมถ่อมตน และอ่อนโยน

หลินหยุนทำได้เพียงยืนอยู่ด้านหลังโดยพูดอะไรไม่ออก

สำหรับผู้คนที่เข้ามาทักทายนั้น ส่วนใหญ่หลังจากที่ชายตามองหลินหยุนอย่างเหยียดหยามแล้ว ก็หันมองจับจ้องไปที่ร่างของซิงเฟย

มีผู้คนที่เข้ามาพูดคุยด้วยจำนวนมาก ไม่นานนักที่บริเวณเชิงเขาก็เกิดผลกระทบที่ตามมาขึ้น

ในเวลานี้เอง เด็กหนุ่มในชุดคลุมยาวสีขาวสลับสีฟ้าคนหนึ่ง พร้อมกับชายชราผู้ติดตามที่สงบเสงี่ยม และมีลมหายใจที่ทรงพลัง ได้เดินตรงเข้ามาทางนี้

ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคมคาย ท่าทีสง่างาม ดวงตาล้ำลึก และมีรอยยิ้มอยู่ที่มุมปาก

ลักษณะท่าทางเพียบพร้อมไปด้วยความองอาจห้าวหาญและมีรสนิยม

เห็นชายหนุ่มคนนี้แล้ว ผู้คนโดยรอบต่างก็ทยอยหลีกทางให้ และได้กระซิบวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้น

“นี่คือมู่เฉินคุณชายสามแห่งตระกูลมู่เมืองมู่เป่ยไม่ใช่เหรอ? ”

“เดิมทีคนในรถเมฆที่สูงศักดิ์คันนั้นก็คือคุณชายสามแห่งตระกูลมู่นั่นเอง! ”

“หรือว่ามู่เฉินเองก็ชื่นชอบหญิงสาวคนนี้ด้วยเหมือนกัน? ”

“เหอะเหอะ หญิงสาวคนนี้รูปลักษณ์งดงามอย่างมาก ลมหายใจในร่างกายก็ไม่อ่อนแอ ส่วนคุณชายมู่เฉินก็หล่อเหลาสง่างาม......”

“นับตั้งแต่โบราณผู้ชายที่เก่งกาจก็ต้องรักและชื่นชอบผู้หญิงที่งดงาม คุณชายมู่ผู้นี้ชื่นชอบหญิงสาวคนนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ! ”

“พูดได้ถูกต้อง! ”

“แม้ว่าคุณชายมู่เฉินผู้นี้จะเทียบเท่าไม่ได้กับมู่หงพี่ชายของเขา แต่ก็ถือว่าไม่เลวเลย เรียกได้ว่าเป็นผู้ที่โดดเด่นยอดเยี่ยมแล้ว! ”

“เมื่อยืนอยู่ด้วยกันกับหญิงสาวคนนี้ ก็ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันดียิ่งนัก! ”

เวลานี้กลุ่มชายหนุ่มที่กำลังโอบล้อมด้านข้างซิงเฟยอยู่นั้น เห็นว่าแม้แต่มู่เฉินก็เดินเข้ามาหาแล้ว จึงรู้ตัวและต่างก็ถอนตัวเขยิบออกไปยืนอยู่ด้านข้างทันที

ซิงเฟยมองไปยังมู่เฉินที่เดินตรงเข้ามาหา

มู่เฉินมาถึงเบื้องหน้า ยืนนิ่ง น้อมตัวแสดงความเคารพต่อซิงเฟย และพูดขึ้นด้วยเสียงที่อ่อนโยนว่า “แม่นาง ฉันชื่อมู่เฉิน สวัสดีและยินดีที่ได้รู้จัก! ”

ซิงเฟยได้ยินดังนั้น ดวงตาที่งดงามก็เป็นประกายขึ้น และพูดขึ้นอย่างตื่นตะลึงว่า “มู่เฉิน......คุณก็คือมู่เฉินคุณชายสามตระกูลมู่แห่งเมืองมู่เป่ยนั้นใช่ไหม? ”

มู่เฉินคิดไม่ถึงว่า ซิงเฟยจะพูดสถานะของเขาออกมาอย่างเปิดเผย

ท่าทีภาคภูมิใจในดวงตาของมู่เฉินที่ปรากฏขึ้นนั้นก็แวบหายไป จากนั้นก็ยิ้มแย้ม และพูดเสียงเบาขึ้นว่า “คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า แม่นางจะเคยได้ยินชื่อของฉันมาก่อน ทำให้ฉันรู้สึกตื่นตะลึงเหมือนได้รับความโปรดปรานอย่างคาดไม่ถึง”

“ฉันก็คือมู่เฉิน แห่งตระกูลมู่เมืองมู่เป่ย”

“อยากทราบว่าแม่นางมีชื่อว่าอะไร? ”

ซิงเฟยสีหน้าท่าทางเขินอาย และรีบตอบกลับอย่างสุภาพว่า “ที่แท้ก็คือคุณชายมู่เฉินนั่นเอง ฉันคือติงหลิง หากคุณชายมู่เฉินไม่รังเกียจ จะเรียกฉันว่าเสี่ยวหลิงก็ได้! ”

มู่เฉินพลันดีใจขึ้น “ที่แท้ก็คือน้องเสี่ยวหลิงนั่นเอง! น้องเสี่ยวหลิง ครั้งนี้ก็มาเข้าร่วมทดสอบของสำนักฉีซานล่ะสิ? ไม่แน่ว่าอีกไม่นาน พวกเราก็จะกลายเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องร่วมสำนักเดียวกันแล้ว! ”

ซิงเฟยก็รีบพูดขึ้นว่า “ถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริง ก็ถือเป็นโชควาสนาของฉันแล้ว! ”

มู่เฉินพูดขึ้นว่า “น้องเสี่ยวหลิง ในเมื่อคุณกับฉันเพิ่งพบกันครั้งแรกก็ถูกชะตากัน อย่างนั้นพวกเราไปพูดคุยกันบนรถเมฆของศิษย์พี่ดีไหมล่ะ? ศิษย์น้องเห็นว่าอย่างไร? ”

ซิงเฟยก็ตื่นเต้นขึ้น และพูดว่า “ดีเลย! แต่ว่า......”

ขณะที่พูด ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองหลินหยุนโดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นก็พูดกับมู่เฉินว่า “ความหวังดีของพี่มู่เฉิน ฉันรับไว้ด้วยใจแล้ว แต่ขอไม่ไปละกัน”

อันที่จริง หลินหยุนยืนอยู่ตรงนี้ มู่เฉินก็มองเห็นมานานแล้ว แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ หมางเมินว่าหลินหยุนไม่มีตัวตน

เวลานี้เห็นว่าซิงเฟยกลับคำ เขาก็ไม่สามารถที่จะแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นแล้ว สายตาที่รังเกียจก็ได้ปรากฏขึ้นและแวบหายไป

จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “น้องเสี่ยวหลิง ไม่ทราบว่าผู้นี้คือ......เมื่อครู่ฉันเอาแต่พูดอย่างเดียว โดยยังไม่ได้ยินคุณแนะนำเลย! ”

ซิงเฟยได้ยินดังนั้น สีหน้าก็มืดมิดลง และแสดงท่าทางลังเลที่จะพูดออกมา

เธอเองก็คิดไม่ถึงว่า จะพบกับคนที่อยู่เบื้องหน้านี้ ณ ที่ตรงนี้

มู่เฉินมาจากเมืองมู่เป่ย