จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1277

คนเบื้องหน้าผู้นี้

แม้ว่าจะธรรมดาทั่วไป

แต่ว่า

ด้านอายุนั้น

ก็คงน้อยกว่าเขาอีกแน่นอน

ตัวเขาเอง

เมื่ออายุสิบเก้าปีถูกจัดอันดับเข้าสู่ลำดับเยาว์คุนชาง

จนถึงวันนี้

อายุยี่สิบห้าปีแล้ว

ส่วนผู้ที่อยู่เบื้องหน้านี้

จะมีอายุเท่าไรกัน?

ยี่สิบสามหรือยี่สิบสี่?

ก็น่าจะประมาณนี้!

แต่พลังบำเพ็ญระดับนี้ มันช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!

นี่มันคล้ายคลึงกับเขาอย่างมากเลย!

ถึงขนาดที่ว่าเขาเองก็ไม่อยากที่จะเชื่อ

บนโลกใบนี้

คิดไม่ถึงว่าจะมียอดฝีมือที่เก่งกาจไร้เทียมทานที่จะสามารถนำมาเปรียบเทียบกับเขาได้

เมื่อคิดถึงตรงจุดนี้

หวงฉาวก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป

สมองของเขาเกิดประกายแวบขึ้นหนึ่ง และความคิดอย่างหนึ่งก็ผุดขึ้นมา

เหมือนว่าเขาจะสามารถคาดเดาสถานะของฝ่ายตรงข้ามได้แล้ว

จากพลังบำเพ็ญของฝ่ายตรงข้าม

จากอายุของฝ่ายตรงข้าม

จากพรสวรรค์ความสามารถของฝ่ายตรงข้าม

บางทีอาจจะเป็น......

มีเพียงผู้นั้นคนเดียว!

หวงฉาวแววตาเป็นประกาย แล้วก็มองไปที่หลินหยุน

“ถ้าหากฉันทายไม่ผิด”

“คุณ คงจะมาจากสำนักอริยสัจล่ะสิ? ”

เมื่อหวงฉาวพูดจบ

ก็ได้ยินทุกคนสูดหายใจลึกกันทั้งหมด

ในจิตใจของทุกคนนั้น ยิ่งราวกับว่าถูกคลื่นยักษ์โหมกระหน่ำเข้าใส่

มาจากสำนักอริยสัจ

อายุขนาดนี้

พลังบำเพ็ญขนาดนี้

เกรงว่าสถานะคงจะมีเพียงหนึ่งเดียว

บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ

หรือว่า......

บุตรอริยสัจจะถือกำเนิดขึ้นจริง ๆ แล้ว?

แต่ว่า

ทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่?

และทำไมถึงได้แต่งตัวแบบนี้?

แต่ว่า......

ใครก็ไม่เคยเห็นบุตรอริยสัจ

ไม่ต้องพูดถึงพวกเขาเหล่านี้ที่เป็นคนนอก

ต่อให้เป็นคนของสำนักอริยสัจเอง

ก็คงไม่รู่เช่นกันว่า

ตกลงบุตรอริยสัจนั้นมีลักษณะท่าทางอย่างไร

แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีการแต่งกายที่ธรรมดา

ซึ่งไม่แตกต่างอะไรไปจากคนทั่วไป

แต่ใครจะสามารถรับรองได้ว่า

บุตรอริยสัจจะไม่แต่งกายลักษณะแบบนี้กันล่ะ?

สำหรับพระบุตร และบุตรธยานะ

พระบุตรนั้นคงไม่มีทางเป็นไปได้อย่างแน่นอน

ในฐานะที่เป็นสำนักปฏิบัติธรรม

ทุกครั้งที่พระบุตรปรากฏตัวขึ้น ในสถานะของพระสงฆ์ ก็สามารถที่จะมองออกได้อย่างชัดเจน

ในส่วนของบุตรธยานะ......

เรื่องการแต่งกายภายนอกนั้น

กลับไม่สามารถที่จะมองออกได้

เพราะแม้ว่าสำนักธยานะจะเป็นสาขาของสำนักปฏิบัติธรรม

ถึงขนาดที่ว่ามีการสืบทอดมาจากดั้งเดิมเดียวกัน

แต่การนั่งวิปัสสนากรรมฐานของสำนักธยานะ กับการกราบไหว้บูชาของสำนักปฏิบัติธรรมนั้น แตกต่างกันมาก

กล่าวได้ว่าแตกต่างกันอย่างชัดเจน

สำนักปฏิบัติธรรมบำเพ็ญฝึกฝนทางร่างกาย

สำนักธยานะบำเพ็ญฝึกฝนทางจิตใจ

หากจะพูดถึงเรื่องการแต่งกาย

บางทีน่าจะเหมาะสมกับบุตรธยานะมากกว่า

แต่ว่า

อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของสำนักธยานะ

ทรงพลัง

ดุดัน

น่าเกรงขาม

ซึ่งในสิ่งเหล่านี้แล้ว ยังแฝงไปด้วยความเมตตาอารี

นั่นแม้ว่าจะแตกต่างต่างกับอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของสำนักปฏิบัติธรรม แต่ก็มีความพิเศษในแบบเดียวกัน

เพียงแค่ลงมือ

ก็จะสามารถมองออกได้อย่างชัดเจน

ส่วนเด็กหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้านี้

ไม่ใช่แน่นอน

ดังนั้น

หวงฉาวจึงได้คาดคิดเป้าหมายเอาไว้ว่า

น่าจะเป็นสถานะบุตรอริยสัจ

บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ

สำนักใหญ่อันดับหนึ่งของโลกคุนชาง

ที่สูงศักดิ์อย่างที่สุด

และน่าเคารพเลื่อมใส

เมื่อบุตรอริยสัจทุกรุ่นปรากฏตัวขึ้น ต่างก็เป็นที่ตกตะลึงกันไปทั่ว

ตระเวนผจญภัยไปทั่วใต้หล้า

ลงมาจุติในโลกมนุษย์

สะเทือนเลือนลั่นไปทั่วปฐพี

ผู้ที่อยู่เบื้องหน้านี้

คือบุตรอริยสัจจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?

ไม่รู้!

แต่ก็มีความเป็นไปได้อย่างมาก!

เพราะว่านอกจากบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจแล้ว

ไม่มีใครที่จะน่าสะพรึงกลัวมากขนาดนี้

สายตาของทุกคน ล้วนจับจ้องมาที่หลินหยุน

เหมือนกับว่า

ต่างก็กำลังรอคำตอบจากหลินหยุนอยู่

สีหน้าท่าทางของหลินหยุนก็ยังคงสงบนิ่ง

เมื่อหวงฉาวพูดขึ้น

เขาก็รู้ว่า

ฝ่ายตรงข้ามนั้นคิดว่าตนเองเป็นใคร