จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1281

"ยาทองระดับเจ็ดเหรอ?"

"มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจเลย!"

ผู้อาวุโสใหญ่หายใจเข้าลึกๆและค่อยๆหายใจออกมาอย่างช้าๆ

แน่นอน การที่เขาพูดว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องน่าแปลกใจเลย เนื่องจากการปรากฏตัวของบุตรอริยสัจจากสำนักอริยสัจนั้น เมื่อเทียบกับบุตรอริยสัจที่เคยปรากฏตัวในสมัยก่อน อายุยี่สิบต้นๆก็ฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับเจ็ด มันเป็นระดับที่พอรับได้ ไม่ได้โอเวอร์มากจนเกินไป

ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง เมื่อร้อยปีก่อน สำนักอริยสัจเคยมีบุตรอริยสัจคนหนึ่งปรากฏตัว

ในสมัยนั้น เขาอายุยังไม่ถึงสิบแปดปี แต่กลับฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับแปด เรื่องแบบนี้น่ากลัวมากๆ

และบุตรอริยสัจรุ่นก่อน ไม่ใช่คนอื่น เขาคืออาวุโสไท่ซ่างคนปัจจุบันของสำนักอริยสัจ

เมื่อเขาปรากฏตัวและออกเดินทางไปทั่วโลกคุนชาง จากนั้นเขาก็เข้าสู่สำนักอริยสัจและกลายเป็นผู้อาวุโสไท่ซ่างของสำนักอริยสัจ

ตอนนี้ ไม่มีใครรู้เลยว่าเขาแข็งแกร่งขนาดไหน

หวงฉาวยิ้มอย่างขมขื่นและพูด "จากความรู้สึกของฉัน บุตรอริยสัจคนนี้ น่าจะสามารถต่อสู้กับผู้อาวุโสใหญ่ได้อย่างสูสี"

"มันก็พูดยากเหมือนกันว่าใครจะเป็นฝ่ายแพ้หรือชนะ"

ถ้าบอกว่าเขาสามารถต่อสู้กับรองเจ้าสำนักที่ฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับแปดนั้น มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย

แต่ถ้าต่อสู้กับผู้อาวุโสใหญ่ที่ฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับเจ็ด น่าจะต่อสู้กันได้อย่างสูสี

วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่ร้ายกาจมากๆของอีกฝ่าย ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงอันตราย

ถ้าเขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดของแดนยาทองระดับเจ็ดออกมา เขาคาดเดาได้ไม่ยากเลย

รองเจ้าสำนักหายใจเข้าลึกๆและพูดอย่างเคร่งขรึม "สำนักอย่างอริยสัจ มีความแข็งแกร่งมากๆ สำนักเทียนหยุนของพวกเราเทียบไม่ได้เลย!"

"ไม่รู้จริงๆ สุดยอดอัจฉริยะอย่างบุตรอริยสัจนั้น พวกเขาไปหามาจากไหนกันแน่!"

"มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมากๆ!"

อันที่จริง คำถามนี้ไม่ได้มีเพียงแค่รองเจ้าสำนักที่คิดไม่ออก

เพราะทุกคนต่างคิดคำตอบของเรื่องนี้อยู่ ทำไมสำนักอริยสัจถึงได้มีบุตรอริยสัจที่น่ากลัวขนาดนี้

พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ พวกเขาปลูกฝังบุตรอริยสัจที่น่ากลัวขนาดนี้ได้ยังไง

มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมากๆ

ยังมีพระบุตรของสำนักปฏิบัติธรรม บุตรธยานะของสำนักธยานะ รวมไปถึงบุตรกระบี่ของสำนักกระบี่เป่ยโต่วด้วย

ถึงแม้จะกลายเป็นตัวตลก แต่ทุกคนก็ต้องยอมรับ ถึงแม้บุตรกระบี่จะเทียบบุตรอริยสัจ พระบุตร บุตรธยานะไม่ได้ แต่เขาก็เป็นสุดยอดอัจฉริยะเหมือนกัน

หรือว่าเป็นเพราะความโชคดีมากๆเหรอ ถึงทำให้สำนักเหล่านี้สามารถรับลูกศิษย์ที่เป็นสุดยอดอัจฉริยะแบบนี้?

แต่สำนักอื่นๆ ถึงแม้จะจัดตั้งสำนักได้ไม่นาน แต่ก็มีการสืบทอดสำนักมาหลายร้อยปี

สำนักที่จัดตั้งมานาน มีการสืบทอดมานับพันปี บางสำนักสืบทอดมาหลายพันปีแล้ว

ยกตัวอย่างเช่นสำนักหยุนเยว่ สำนักนี้ไม่เคยปลูกฝังสุดยอดอัจฉริยะขนาดนี้ออกมาเลย?

ดังนั้น ต้องเป็นเพราะความโชคดีแน่ๆ สำนักเหล่านี้อาศัยการรับลูกศิษย์ใหม่ จนสามารถค้นหาสุดยอดอัจฉริยะแบบนี้จนเจอ

ความคิดแบบนี้ โดยทั่วไปแล้วไม่ค่อยมีใครเชื่อ

ดังนั้น มันน่าจะมีวิธีพิเศษในการสร้างอัจฉริยะออกมาอย่างแน่นอน

ดังนั้นเมื่อหลายปีที่ผ่านมา สำนักต่างๆอย่างเช่น สำนักเทียนหยุนของพวกเขา ทุกสำนักต่างกำลังค้นหาและวิจัยวิธีการสร้างอัจฉริยะออกมา แต่พวกเขาก็หาวิธีไม่ได้

ทางด้านหวงฉาวนั้น เป็นเพราะความโชคดีและสวรรค์ประทาน ทำให้สำนักเทียนหยุนมีลูกศิษย์อัจฉริยะแบบนี้ได้

แต่เมื่อมองจากตอนนี้ พวกเขาก็รู้ทันทีว่าหวงฉาวไม่สามารถเอาไปเปรียบเทียบกับบุตรอริยสัจได้เลย

และจากคำพูดของหวงฉาว เขาก็รู้ดีว่าตัวเองไม่สามารถเทียบบุตรอริยสัจได้เลย

ระหว่างพวกเขาสองคน มันมีระยะห่างมากๆราวฟ้ากับเหว

คนที่สามารถต่อสู้กับผู้อาวุโสใหญ่ได้อย่างสูสี!

พูดล้อเล่นใช่ไหม!

รองเจ้าสำนักอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวและพูด "เรื่องของบุตรอริยสัจ ยังไม่ต้องไปสนใจ ตอนนี้สำหรับสำนักเทียนหยุนของพวกเรา สิ่งสำคัญที่สุดก็คือหาตัวหลินชางฉองให้เจอ"

"พวกเราต้องหาคนๆนี้ให้เจอโดยเร็วที่สุด!"

"และสังหารเขาให้ได้!"

"เพื่อรักษาหน้าตาของสำนักเทียนหยุนเอาไว้!"

"ทำให้ทุกคนในโลกคุนชางรับรู้ หน้าตาของสำนักเทียนหยุน ไม่ใช่ใครหน้าไหนก็สามารถมาเหยียบย่ำได้!"

เมื่อรองเจ้าสำนักพูดจบ

ผู้อาวุโสใหญ่ขมวดคิ้วและพูด "ศิษย์พี่ แต่ว่าคนๆนี้แข็งแกร่งมากๆ ถ้าเขาไม่ยอมปรากฏตัว พวกเราก็หาตัวเขาไม่เจอ ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป พวกเราจะทำยังไงดี?"