ซิงเฟยจ้องเขม็งไปที่หลินหยุนและพูดด้วยความโมโห "เถ้าแก่ของหอไป่เต้าที่อยู่ในเมืองของเก้าสำนักใหญ่ พวกเขาก็คือหัวหน้าหอ"
"ก็เหมือนกับจางฟาฉายคนนั้นเลย เขาก็เป็นหนึ่งในหัวหน้าหอ เขามีอำนาจไม่น้อยแล้ว"
"แน่นอนว่าในหอไป่เต้าที่อยู่ในเมืองฉีซาน ก็มีหัวหน้าหอที่เหมือนกับจางฟาฉายอยู่"
"ถ้าคุณต้องการก็ลองไปติดต่อดูละกัน แต่พวกเขาก็อาจจะหาสมบัติล้ำค่าที่คุณต้องการไม่เจอก็ได้!"
พูดล้อเล่นใช่ไหม สมบัติล้ำค่าที่จะนำมาสร้างยาทองระดับฟ้า มันมีเยอะขนาดนั้นได้ยังไง!
แน่นอน เธอไม่รู้อยู่แล้ว ยาทองที่หลินหยุนจะสร้างนั้น ไม่ใช่ยาทองระดับฟ้า แต่เป็นยาทองระดับเทพที่มีอยู่ในตำนานเท่านั้น
ตำนานเรื่องนี้ โลกคุนชางไม่มีบันทึก มันเป็นตำนานของจักรวาลจำนวนมากเท่านั้น
อยู่ในโลกคุนชางสามารถสร้างรากฐานยาทองสองครั้ง
และในสำนักหยุนเยว่ ยังมีสมบัติล้ำค่าสองชิ้นที่เย่เยว่เหลือไว้ให้เขา มันสามารถเอามาสร้างรากฐานยาทองได้อีกสองครั้ง
เรื่องนี้ทำให้หลินหยุนพอใจมากๆ
อย่างไรก็ตาม เมื่อดูจากสถานการณ์ตอนนี้ ในโลกคุนชางยังมีสถานที่อีกมากมายที่เขาไม่เคยไป มันอาจจะมีสมบัติล้ำค่าอื่นๆก็เป็นไปได้
ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องยากลำบาก แต่มันก็ยังคงพอมีโอกาสอยู่
หลินหยุนพยักหน้าอีกครั้งและพูด "เป็นอย่างนี้นี่เอง ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว งั้นก็ไปที่หอไป่เต้าของเมืองฉีซานละกัน"
ซิงเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูด "ถึงแม้ตอนนี้ทุกคนจะให้ความสนใจกับเรื่องการปรากฏตัวของบุตรอริยสัจ อย่างไรก็ตาม เรื่องของหลินชางฉองนั้น สำนักเทียนหยุนก็ไม่ยอมจบง่ายๆอย่างแน่นอน"
"และหอไป่เต้าเป็นสถานที่ที่มีข้อมูลทุกอย่างของโลกคุนชาง"
"ถ้าคุณปรากฏตัวแบบนี้ และไปหาพวกเขาด้วยตัวเอง มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย"
"ถ้าอีกฝ่ายจำคุณได้ คุณคงอันตรายอย่างแน่นอน!"
หลินหยุนพูด "ไม่เป็นไร! พวกเราก็แค่ไปทำธุรกิจเท่านั้น มันคงไม่ทำให้ฐานะที่แท้จริงของฉันเปิดเผยออกมาหรอก"
ซิงเฟยขมิบปาก "ยังไงซะคุณก็ดูเอาเองละกัน! อย่าทำให้ฉันต้องลำบากไปด้วยก็พอ ฉันเป็นสาวงาม ยังหาคู่ฝึกฝนไม่ได้เลย คุณอย่าทำให้ฉันต้องเดือดร้อนก็พอ!"
เมื่อพูดจบ เธอก็หันหลังและเดินจากไปทันที
ผ่านไปชั่วครู่ หลินหยุนก็เดินตามไปทันที
หอไป่เต้าในเมืองฉีซาน เป็นสถานที่หาเจอง่ายมากๆ
หลินหยุนเดินมาถึงหน้าประตูอย่างรวดเร็ว
มีชายวัยกลางคนเดินเข้ามาและถามหลินหยุนว่าต้องการอะไร
หลินหยุนไม่ได้พูดจู้จี้ เขาพูดตามตรงว่าอยากจะเจอเถ้าแก่ของหอไป่เต้า นั้นก็คือหัวหน้าหอไป่เต้า
อย่างไรก็ตาม หลังจากหลินหยุนพูดจบ ชายวัยกลางคนหัวเราะอย่างดูถูก เขามองไปที่หลินหยุนและเปล่งเสียงไม่พอใจออกมา "คุณอยากเจอเถ้าแก่ของพวกเราเหรอ? ต้องขอโทษด้วย เถ้าแก่ของเรายุ่งมากๆ ไม่ใช่ใครหน้าไหนก็สามารถเข้าพบได้!"
หลินหยุนพูดเบาๆ "เรื่องที่ฉันต้องการ คุณตัดสินใจแทนไม่ได้หรอก!"
ชายวัยกลางคนมองเห็นหลินหยุนที่แต่งตัวธรรมดา และเขาก็เห็นว่าหลินหยุนไม่มีพลังที่แข็งแกร่งด้วย
เขาทนไม่ไหวก็เลยเปล่งเสียงไม่พอใจออกมาอีกครั้งและพูด "ใช่เหรอ? งั้นคุณก็ลองพูดมาสิ คุณต้องการซื้ออะไรกันแน่ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน มีสิ่งของอะไรที่ฉันจัดการไม่ได้และตัดสินใจแทนไม่ได้ด้วย!"
หลินหยุนไม่ได้พูดมาก ฝ่ามือของเขามีแสงแวบผ่าน มีกระบี่เล่มยาวปรากฏที่ฝ่ามือของเขาทันที
กระบี่ยาวเล่มนี้สีดำสนิท บนกระบี่มีพลังที่แข็งแกร่งมากๆถูกปลดปล่อยออกมา
ถึงแม้มันจะไม่ใช่เครื่องรางทิพย์ชั้นยอดจริงๆ แต่มันก็เกือบจะถึงเครื่องรางทิพย์ชั้นยอดแล้ว
เมื่อเห็นเครื่องรางทิพย์ชิ้นนี้ ไม่เพียงแค่ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าหลินหยุน แม้แต่ลูกค้าที่อยู่ข้างๆ พวกเขาเปิดตากว้างและหายใจเร็วด้วยความตกใจทันที
เครื่องรางทิพย์ เครื่องรางทิพย์ที่เกือบจะถึงชั้นยอดแล้ว!
เครื่องรางประเภทนี้ หายากมากๆ
มีคนจำนวนไม่น้อยขยี้ตาตัวเอง เพราะมันเหลือเชื่อมากๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...