หลังจากที่เสียงหัวเราะอันน่าสยดสยองนั้นดังขึ้น
ความรู้สึกถึงวิกฤตอันตรายอันหนักหน่วงก็ได้เกิดขึ้นในจิตใจของทั้งสองคนแล้ว
หลินหยุนหยุดฝีเท้าลงอย่างกะทันหัน แววตาก็หม่นหมองลง
ในขณะที่พวกเขาทั้งสองคนกำลังคิดว่า จะเกิดอันตรายที่ยิ่งใหญ่ขึ้นนั้น เสียงหัวเราะอันน่าสยดสยองนั้นก็พลันหยุดลงอย่างกะทันหัน
ความรู้สึกถึงวิกฤตอันตรายอย่างรุนแรงนั้นก็ได้สูญหายไปด้วยเช่นกัน
ซินเฟยถอนหายใจยาว จับตัวของหลินหยุนและถามขึ้นว่า “เกิดอะไรขึ้น เมื่อครู่ฉันรู้สึกถึงความน่าสะพรึงกลัวอย่างที่สุด แต่หลังจากที่เสียงหัวเราะนั้นสูญหายไป ความน่าสะพรึงกลัวนั้นก็เหมือนจะสูญหายตามไปด้วย”
หลินหยุนพยักหน้า “ฉันก็เหมือนกัน ในทะเลกวางยักษ์นี้ ถือได้ว่ามีเจตนาสังหารอยู่ทุกที่ทุกฝีก้าว”
ซินเฟยพูดขึ้นว่า “ฉันรู้สึกว่าทหารโครงกระดูกที่ปรากฏตัวขึ้นนั้นยิ่งจะมีความแข็งแกร่งมากขึ้น สามกลุ่มแรก อยู่ในขั้นแดนฝึกพลัง สองกลุ่มหลัง อยู่ในขั้นแดนยาทองแล้ว อีกทั้ง แต่ละกลุ่มก็ยิ่งจะแข็งแกร่งขึ้น! ถ้าหลังจากนี้......”
หลินหยุนดวงตาเป็นประกาย เรื่องนี้เขาเองก็คิดได้แน่นอนเช่นกัน
แต่ละครั้งที่ทหารโครงกระดูกปรากฏตัวขึ้นจะมีจำนวนที่ไม่มาก
โดยที่กำลังปรากฏอยู่ในขณะนี้ พลังบำเพ็ญยังถือว่าไม่สูงนัก ประมาณขั้นยาทองระดับหนึ่ง
ผ่านไปสักพักหากว่ามีพลังบำเพ็ญที่มากเกินกว่าขั้นยาทองระดับห้า ขั้นยาทองระดับหกแล้ว ก็คงจะลำบากยากยิ่งขึ้นแน่นอน
เขากำลังคิดถึงคำถามหนึ่งอยู่ว่า ทหารโครงกระดูกเหล่านี้ออกมาจากที่ไหนกันแน่ อีกทั้ง ยังจะเป็นทหารโครงกระดูกที่มาในรูปแบบของกองทัพด้วย
ทหารโครงกระดูกที่มีอยู่เหล่านี้ หลินหยุนไม่ได้แปลกตาอะไร
และสำหรับเงื่อนไขคุณสมบัติการเป็นทหารโครงกระดูก เขาเองก็เข้าใจชัดเจนอย่างดี
ท่ามกลางสนามรบอันกว้างใหญ่ไพศาล ก็ถือว่าเพียบพร้อมด้วยเงื่อนไขของการเป็นทหารโครงกระดูก
แต่ต่อให้กลายร่างสมบูรณ์แล้ว ก็คงไม่สามารถที่จะบุกโจมตีได้เอง จำเป็นต้องมีคำสั่ง
จากสถานการณ์ในตอนนี้ดูเหมือนว่า ทหารโครงกระดูกเหล่านี้ จะต้องมีหัวหน้าคนหนึ่งอยู่เป็นแน่
โดยที่หัวหน้าคนนี้คงจะฟื้นฟูสติความทรงจำขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ได้บ้างแล้ว
แน่นอนว่า อาจจะเป็นเพียงความทรงจำเล็กน้อยบางอย่างในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่
คิดถึงตรงนี้ ดวงตาของหลินหยุนก็พลันเป็นประกายขึ้น
รีบหันหลังกลับมามองซินเฟย และพูดขึ้นว่า “ในโลกคุนชาง ก่อนที่ทะเลกวางยักษ์นี้จะถือกำเนิดขึ้น มีตำนานเล่าขานเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้บ้างไหม? ”
ซินเฟยตกใจ และพูดว่า “จะมีตำนานอะไรที่ไหนกันล่ะ? ทะเลกวางยักษ์นี้มีอยู่มาช้านานแล้ว ประวัติของโลกคุนชางมีมานานเท่าไร ทะเลกวางยักษ์แห่งนี้ก็มีประวัติมายาวนานเท่านั้น”
หลินหยุนได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า
ก็ใช่ เพราะถ้าหากไม่มีมหาสงครามครั้งนั้นเกิดขึ้น คาดว่าก็คงจะไม่มีการถือกำเนิดขึ้นของโลกคุนชาง
ดังนั้น ถ้าหากไม่เกิดความผิดพลาดอะไร ทะเลกวางยักษ์ก็คงจะมีขึ้นก่อนโลกคุนชางถึงจะถูกต้อง
แต่ว่าเรื่องนี้ก็ไม่ได้ขัดแย้งอะไรกับ การคาดเดาในใจของหลินหยุน
คิดถึงตรงนี้ หลินหยุนก็ครุ่นคิดเล็กน้อย และพูดขึ้นว่า “ทหารโครงกระดูกที่พวกเราพบเจอเมื่อครู่นี้นั้น อาจจะเป็นพวกลาดตระเวน โดยที่ศูนย์กลางของทะเลกวางยักษ์นี้ อาจจะเป็นสำนักโบราณแห่งหนึ่งก็เป็นได้”
“ถึงแม้จะไม่ใช่สำนัก ก็อาจจะเป็นชนเผ่าที่แข็งแกร่งอย่างมากก็เป็นได้ หรือว่าอาจจะเป็นแคว้นโบราณ”
“ความเป็นไปได้ที่จะเป็นแคว้นโบราณนั้นน่าจะมากที่สุด”
ซินเฟยได้ยินดังนั้น ก็สั่นไหวไปทั้งร่างกาย เบิกตาโพลงและพูดขึ้นว่า “ความหมายของนายก็คือ......”
เดิมทีเธอก็ฉลาดอยู่แล้ว และเมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าวของหลินหยุนอีก ก็เข้าใจได้ทันทีถึงความหมายของหลินหยุน
นอกจากนี้ เธอเองก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นได้ โดยอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจลึก และพูดขึ้นว่า “พวกทหารโครงกระดูกนี้ ตั้งแต่กลุ่มแรก จนมาถึงกลุ่มสุดท้ายที่พวกเราพบเจอนั้น การแต่งกายของพวกเขา แม้ว่าจะแตกต่างกัน มีการเปลี่ยนแปลงบ้างเล็กน้อย แต่กลับที่จะมองออกได้ว่า มีการสืบทอดต่อกันมา”
“เพียงแค่ด้วยพลังบำเพ็ญที่สูงขึ้น ระดับสถานะก็จะยิ่งสูงขึ้น ดังนั้นจึงเกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย”
“หากเป็นเช่นนี้ก็หมายความว่า......”
“ถ้าพวกเรามุ่งหน้าเดินต่อไปอีก ก็เป็นไปได้ที่จะพบเจอกับทหารโครงกระดูกที่แข็งแกร่งมากขึ้น! ”
“อีกทั้ง เหมือนจะเป็นการยืนยันเรื่องหนึ่งว่า พวกเรากำลังเดินหน้าไปยังใจกลางของทะเลกวางยักษ์อยู่จริง ๆ”
“นอกจากนี้ ถ้าพวกทหารโครงกระดูกเหล่านี้กำลังลาดตระเวนอยู่ เพียงแค่พวกเราโชคดีหน่อย ก็สามารถที่จะหลบหลีกพวกทหารโครงกระดูกนี้ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...