จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 132

บทที่ 131ไลน์สด

สาวนมใหญ่เป็นดาวประจำชั้นห้องหลินหยุน ชื่อหวางหยู่หัน

ผู้หญิงคนนี้มีหน้าตาใสซื่อมาก ดูเหมือนนักเรียนมัธยมปลาย แต่มีพัฒนาการทางร่างกายที่ดีมาก กระเพื่อมๆเลยทีเดียว

ในยุคสมัยนี้ต้องอาศัยรูปร่างหน้าตาหากิน รูปร่างหน้าตาดีก็เป็นทุน โดยเฉพาะผู้หญิง

แม้ว่าสาวนมใหญ่จะไม่ใช่ดาวประจำโรงเรียน แต่คนที่ติดตามเธอก็มีเป็นกลุ่มก้อน

เมื่อไม่นานมานี้ มีหญิงสาวคนหนึ่งในภาควิชาวรรณคดี ออกอากาศไลน์สดจนเป็นที่นิยม กลายเป็นเน็ตไอดอล

จากนั้น ผู้หญิงคนนี้ก็ถูกบริษัทวงการบันเทิงแห่งหนึ่งถูกใจ และได้เซ็นสัญญาจ้างงาน

นี่มันเจ๋งมาก

ไม่นาน หลายคนที่รู้สึกว่าตัวเองเลิศเลอ ก็ค่อยๆเริ่มการไลน์สด โดยหวังว่าจะเป็นเน็ตไอดอล และเป็นที่ชื่นชอบของบริษัทวงการบันเทิง

หวางหยู่หันก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน

เพียงแต่ว่าหวางหยู่หันไลน์สดเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว และแฟนคลับยังไม่เกินร้อย มีแฟนคลับเพียงไม่กี่สิบคน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้ชายในมหาลัย

และแทบจะรู้ชื่อแฟนคลับทุกคน

“สาวนมใหญ่ไลน์สด นี่เป็นสวัสดิการ! คุณหมอ ลิงค์ล่ะ？ เหลยเฉียงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและถาม

หมอตอบอย่างกระตือรือร้น “ในกลุ่มชั้นเรียน มันมีลิงค์…….”

คนอื่นๆก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา คลิกไปที่กลุ่มชั้นเรียน และเข้าไปในไลน์สดของสาวนมใหญ่

หลินหยุนจัดที่นอนบนเตียง แล้วนอนลง กดโทรศัพท์มือถือและกดเข้าไปในกลุ่มห้องเรียนแล้วเชื่อมสู่การไลน์สดของสาวนมใหญ่

บนหน้าจอโทรศัพท์ เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักใสซื่อ และหูกระต่ายสีขาวสองข้างน่ารักมาก กำลังร้องเพลง

ร้องไปด้วยและร้องอ้อนวอนไปด้วย “ที่รักทุกคน ถ้าชอบหยู่หันโปรดดับเบิลคลิกเพื่อติดตาม หยู่หันจะขอบคุณทุกคนมาก!”

“ไม่เสียแรงที่เป็นดาวประจำชั้นจริงๆ เธอสวยมาก แถมยังทำตัวน่ารัก ทำปากหมู ขี้อ้อน บิดเอวบางๆ และยั่วจนผู้ชายหลายคนเอาทิชชูเช็ดหน้าจอโทรศัพท์มือถือ

บนหน้าจอโทรศัพท์ มีคำเตือนอยู่ตลอดเวลา 【เชี่ยวชาญในโรคทางนรีเวชที่ว่ายาก】 เข้ามาในไลน์สด

【ลมพัดก้นเย็น】 เข้ามาในไลน์สด

【พระสระผมใช้Rejoice】 เข้ามาในไลน์สด

เมื่อคนยิ่งเข้ามาดูมากขึ้นเรื่อยๆ หวางหยู่หันโบกมือเล็กๆ และพูดหวานๆว่า “สวัสดีค่ะทุกคน!”

【เชี่ยวชาญในโรคทางนรีเวชที่ว่ายาก】 สวัสดีสาวนมใหญ่!”

【หล่อจนทำให้ตกใจ】 “หยู่หัน เดาดูสิว่าผมเป็นใคร?”

【มีนักเรียนที่ต้องการทำร้ายฮ่องเต้อย่างข้าเสมอ】 หวางหยู่หันเธอทำการบ้านปิดเทอมปลายภาคเสร็จหรือยัง?”

ในหอพัก จางซือจู่ร้องแปลกๆ “ว้าว ไอ้หมอนี่ต้องเป็นอาจารย์ลู!”

หวางหยู่หันตะโกนใส่หน้าจอ “ที่รักทุกคน ฉันอยากได้ของขวัญ ฉันอยากได้ของขวัญ!”

“ไลน์สดของการเปิดเทอมวันแรก ขอของขวัญมานะคะ! 666……”

จากนั้น หน้าจอโทรศัพท์ก็เริ่มแสดงข้อความ 【เชี่ยวชาญในโรคนรีเวชที่ว่ายาก】 มอบให้ 【หยู่หัน】 อมยิ้มหนึ่งอัน

【ลมพัดก้นเย็น】 มอบให้ 【หยู่หัน】 ลิปสติกหนึ่งแท่ง

【หล่อจนทำให้ตกใจ】 มอบให้ 【หยู่หัน】 ลิปสติกหนึ่งแท่ง

……

【หล่อจนทำให้ตกใจ】 “หยู่หัน ผมคือหลิวเสี่ยวตง”

หวางหยู่หันพูดอ่อนหวานบนหน้าจอ “ขอบคุณเสี่ยวตงสำหรับลิปสติกที่มอบให้!”

“ขอบคุณหวังฮวน!”

“ขอบคุณเสี่ยวอี!”

ที่ระเบียงทางเดินของหอพัก มีเสียงดังเหมือนหมาป่าหอน “ดาวประจำห้องพูดขอบคุณพวกเราแล้ว! ฮ่าๆๆ……”

หลังจากนั้น

มีเสียงเตือน ระบบแจ้งว่า 【เชี่ยวชาญในโรคทางนรีเวชที่ว่ายาก】 ถูกระงับข้อความ

จางซือจู่พิมพ์ข้อความไว้ยังไม่ได้ส่งออกไป ชั่วขณะก็คร่ำครวญอย่างอ่อนแรง “บ้าเอ้ย ทำไมต้องระงับข้อความของฉัน ฉันแค่พูดว่าสาวนมใหญ่แค่นั้นเอง?”

【พระสระผมใช้Rejoice】 มอบให้ 【หยู่หัน】 ดอกกุหลาบหนึ่งดอก

หวางหยู่หันยกมุมปากและอมยิ้ม “พระสระผมใช้Rejoice เป็นใครกันแน่?”