จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 133

บทที่ 132 อนาคตทุกสิ่งคาดคะเนไม่ได้ อย่ามองว่าเขาจนก็จะดูถูกและรังแก

หลินชางฉองคนนี้ไม่ได้ก่อให้เกิดกระแสใดๆ ก็เหมือนกับผู้สัญจรไปมา

เพื่อนร่วมชั้นยังคงเฝ้าติดตามการไลน์สดของสาวนมใหญ่ที่กำลังอ้อน กำลังพูดกับหลี่หงถูว่ารักนะ จุ๊บๆ

นอกจากนี้ เขายังอัพเกรดหลี่หงถูเป็นผู้ดูแลการไลน์สด

หยางเทียนโยว่และจางซือจู่และคนอื่นๆต่างอิจฉา และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “โลกแห่งความจริงของผู้หญิง!”

ในขณะนี้ มีเสียงหึ่งๆดังขึ้น เงาสีดำบินผ่านหน้าจอโทรศัพท์

ระบบเตือน 【หลินชางฉอง】 มอบให้ 【หยู่หัน】 เรือบรรทุกเครื่องบินหนึ่งลำ

ทันใดนั้น ห้องไลน์สดก็ระเบิดขึ้นทันที

“ว้าว หลินชางฉองนี่เป็นใคร? พอออกมาปุ๊บก็เปย์เรือบรรทุกเครื่องบินมูลค่าหนึ่งพันบาท ยอดเยี่ยมมาก!”

“หลินชางฉองคนนี้ต้องเป็นเศรษฐีซ่อนตัวอยู่ในมหาลัยของเรา หรือเป็นเพื่อนร่วมชั้นในขณะนี้ของหวางหยู่หัน”

ก่อนที่พวกเขาจะพูด ระบบได้ส่งเสียงเตือนอีกครั้ง

【หลินชางฉอง】 มอบให้ 【หยู่หัน】 เรือบรรทุกเครื่องบินหนึ่งลำ

【หลินชางฉอง】 มอบให้ 【หยู่หัน】 เรือบรรทุกเครื่องบินหนึ่งลำ

……

เปย์หนึ่งร้อยครั้งต่อเนื่อง!

เป็นเวลาหลายนาที ในหอพักของหลินหยุน หน้าจอโทรศัพท์ของคนหลายคนยังคงมีเสียงเตือนต่อเนื่อง

ข้อความของทุกคนถูกปฏิเสธ ไร้เสียงไร้ร่องรอย

หลังช็อกไปหลายนาที……

“ยอดเยี่ยมมาก……เรือบรรทุกเครื่องบินราคาหนึ่งพันบาทต่อลำ เปย์ติดต่อกันหนึ่งร้อยลำเต็มๆ ถ้าเทียบกับเงินเท่ากับเงินสดหนึ่งแสนพอดี!”

“หลินชางฉองคนนี้เป็นใคร นี่มันร่ำรวยเกินไปแล้ว!”

หลังจากของขวัญหยุดลง ในห้องไลน์สดก็ระเบิดอีกครั้ง

หวางหยู่หันหน้าแดงด้วยความตื่นเต้น และเธอก็ตะลึงกับเรือบรรทุกเครื่องบินหนึ่งร้อยลำ

เธอออกอากาศสดมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว และนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนเปย์ของขวัญมากขนาดนี้ให้กับเธอ

“ขอบคุณพี่หลินชางฉอง จุ๊บๆ หยู่หันรักนะ!”

หวางหยู่หันเขย่าหน้าอก และจูบส่งไปที่หน้าจอโทรศัพท์

“ว้าว สาวนมใหญ่ส่งจูบแล้ว มีเงินก็ดีอย่างนี้แหละ!”

“แต่ว่าหลินชางฉองคนนี้เป็นใครกันแน่ ครั้งเดียวก็เปย์ของขวัญมูลค่าหนึ่งแสน นี่มันสุดยอดมาก!”

“หยู่หัน หลินชางฉองคนนี้เป็นเพื่อนของเธอใช่ไหม? หรือว่าเป็นแฟน?”

ผู้ชมต่างพากันพูด

หวางหยู่หันพูดอย่างเขินอาย “น่าเกลียด เค้ายังไม่มีแฟนเลย!”

“จริงสิพี่หลินชางฉอง คุณบอกฉันได้ไหมว่าคุณเป็นใคร?” หวางหยู่หันทำท่าอ้อนหน้าจอ

【หลินชางฉอง】 “ไม่จำเป็น แค่ไม่อยากเห็นบางคนที่โอ้อวด จำประโยคนี้ไว้ อนาคตทุกสิ่งทุกอย่างสามารถเปลี่ยนแปลงได้ โดยไม่อาจคาดคะเนได้ อย่ามองว่าเขาจนก็จะดูถูกและรังแกเขา!”

แม้ว่าหลินชางฉองจะไม่ได้ระบุว่าใครที่โอ้อวด แต่ทุกคนก็รู้ว่า เมื่อกี้มีเพียงหลี่หงถูที่โอ้อวด

ในหอพัก จางซือจู่ตบต้นขา และอุทานว่า “ดี พูดได้ดี อนาคตทุกสิ่งคาดคะเนไม่ได้ อย่ามองว่าเขาจนก็จะดูถูกและรังแก! พูดได้ดีมาก!”

“ดูอย่างหลินชางฉองสิ เปย์ครั้งแรกก็มอบของขวัญหนึ่งแสน แม้แต่ชื่อเขายังไม่อยากบอกเลย นี่คือเศรษฐีอย่างแท้จริง!”

“ไม่เหมือนกับคนไร้สาระอย่างหลี่หงถู มอบของขวัญสองพันบาท ก็รู้สึกว่าในโลกนี้ไม่มีใครเทียบเขาได้!”

นี่คือช่องว่างระหว่างเศรษฐีตัวจริงกับเศรษฐีจอมปลอม!”