จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 134

บทที่ 133 บาร์โล่เฉิน

“มันเป็นของปลอมได้ยังไง ดูเอาเอง!” หวางหยู่หันเห็นคนอื่นสงสัย และโกรธมาก

เถียนชุ่ยชุ่ยดึงโทรศัพท์เข้ามาดูใกล้ๆ และเห็นของขวัญที่หลินชางฉองส่งมา และทันใดนั้นประหลาดใจจนอ้าปากค้างเล็กน้อย

หน้าจอโทรศัพท์มือถือ เห็นปากเล็กๆนุ่มของเถียนชุ่ยชุ่ยขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ในเวลาเดียวกันมีเสียงกลืนน้ำลายดังขึ้นในห้องนอนหลายห้อง

“จริงด้วย! มีคนให้ของขวัญเธอเป็นจำนวนเงินหนึ่งแสนจริงๆ!” เถียนชุ่ยชุ่ยยืนอยู่ด้านหลังหวางหยู่หัน ด้วยความประหลาดใจ และมีความอิจฉาริษยา

“เพราะว่า พี่ชางฉองเป็นเศรษฐีตัวจริง!” หวางหยู่หันพูดอย่างภาคภูมิใจ

ไม่ทันไร แม้แต่ชื่อจริงของหลินชางฉองยังไม่รู้จัก กลับกลายเป็นพี่ชางฉองของเธอ

ทันใดนั้นเถียนชุ่ยชุ่ยก็หันหน้ามาทางหน้าจอ และถามด้วยเสียงอ่อนหวาน “พี่ชางฉอง คุณยังอยู่ไหม?”

ถูกต้อง หลินชางฉองก็คือหลินหยุน

เขาเห็นหลี่หงถูดูถูกหยางเทียนโยว่ จึงลงทะเบียนบัญชีใหม่ เพื่อต้องการสั่งสอนหลี่หงถู

น่าเสียดายที่หลี่หงถูลงไลน์เร็วไปหน่อย

หลินหยุนมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ ได้ยินคำทักทายของเถียนชุ่ยชุ่ย หัวใจเฉยชา น้ำเสียงและสีหน้า เหมือนกับตอนที่พวกเขาเจอกันครั้งแรก

ในครั้งนั้น หลินหยุนหลงใหลลึกซึ้ง แต่ครั้งนี้……

หลินหยุนเริ่มพิมพ์

บนหน้าจอไลน์สด

【หลินชางฉอง】 “ฉันอยู่ คุณมีธุระอะไรหรือเปล่า?

ความสวยงามบนใบหน้าของเถียนชุ่ยชุ่ยขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับสาวสวยที่ไร้บ้าน เพียงแต่คุณมารับเธอไปอุปการะ เธอก็สามารถตอบสนองความต้องการของคุณได้ทุกอย่าง

ผู้หญิงบางคนเป็นนักแสดงโดยกำเนิด พวกเธอไม่จำเป็นต้องตั้งใจแสดง ขอเพียงแสดงท่าทางการเคลื่อนไหว ก็สามารถดึงดูดความปรารถนาของผู้ชายที่อยากปกป้องดูแลหัวใจอย่างลึกซึ้ง

เถียนชุ่ยชุ่ยกัดริมฝีปากต่อหน้าจอโทรศัพท์และพูดอ่อนหวาน “พี่ชางฉอง ถ้าฉันไลน์สด คุณจะมอบของขวัญให้ฉันไหม?”

นี่คือจุดประสงค์ที่แท้จริงของเถียนชุ่ยชุ่ย

จางซือจู่ด่าแช่ง “แม่ง คนจิตใจเลวร้ายอย่างเถียนชุ่ยชุ่ย เตรียมจะหลอกคนอีกแล้ว!”

หวังว่าหลินชางฉองคนนี้จะรู้ทันโลก อย่าหลงกลผู้หญิงที่ภายนอกดูดีแต่จิตใจเลวร้ายคนนี้!”

หลินหยุนมองเถียนชุ่ยชุ่ยที่แสดงความอ่อนแอและน่าสมเพชบนหน้าจอ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขยะแขยงในใจ

ก่อนที่หลินหยุนจะตอบกลับ การแสดงออกของเถียนชุ่ยชุ่ยยิ่งน้อยใจมากขึ้น เห็นแล้วก็น่ารักเหมือนกัน

“พี่ชางฉอง คุณพูดสิ? ถ้าฉันไลน์สด คุณจะมอบของให้ขวัญฉันไหม?”

หลินหยุนพิมพ์สองคำ “ไม่ไม่”

“อ๊ะ ทำไมเหรอ? หน้าตาฉันแย่กว่าหยู่หันตรงไหน!” จากนั้นก็น้อยอกน้อยใจมาก มีชีวิตอยู่ต่อไปก็ไร้ประโยชน์ ทำท่าเหมือนจะร้องไห้ ทำให้คนอื่นเห็นแล้วสงสารจับใจ

ดูเหมือนการปฏิเสธเปย์ของขวัญให้เธอ เหมือนทำความผิดอันยิ่งใหญ่

หวางหยู่หันที่อยู่ข้างๆรู้สึกหน้าเสีย เถียนชุ่ยชุ่ยเธอหมายความว่าไง? เธอมีอะไรดีกว่าฉัน? จากนั้นเขาก็ยืดอก ทำหน้าหยิ่งผยอง

หลินหยุนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพิมพ์คำอีกสองสามคำ “คุณมีแฟนหรือยัง?”

เถียนชุ่ยชุ่ยรีบฉีกยิ้มทันที และพูดอย่างเขินๆว่า “ยังไม่มี! ทำไมพี่ชางฉองจึงถามคำถามส่วนตัวเช่นนี้?”

ในที่สุดหวางหยู่หันก็ทนไม่ได้

“เถียนชุ่ยชุ่ยทำไมเธอถึงต้องโกหกด้วย แฟนของเธอชื่อเสิ่นหย่งไม่ใช่เหรอ? เมื่อกี้พวกเธอสองคนอยู่ที่หน้าประตูหอพักยังจู๋จี๋อี๋อ๋อกัน แต่ตอนนี้กลับปฏิเสธไม่ยอมรับมัน!”

สีหน้าเถียนชุ่ยชุ่ยเปลี่ยนไปทันที รีบหันมาหน้าจอเพื่ออธิบายให้หลิงชางฉองฟัง “ไม่มี ฉันไม่มีแฟน หวางหยู่หันเธออย่าพูดเรื่องไร้สาระ!”

หวางหยู่หันรู้สึกพอใจ “เถียนชุ่ยชุ่ย เธอมีเสิ่นหย่งแล้ว ยังต้องการมาแย่งพี่ชางฉองของฉัน ในเมื่อเธอโลภมากขนาดนี้ อย่าตำหนิที่ฉันไม่เห็นความเป็นเพื่อน เพื่อเปิดเผยคำหลอกลวงของเธอ!”

ในเวลานี้ จู่ๆระบบก็แจ้ง 【หลินชางฉอง】 ลงไลน์

“พี่ชางฉอง คุณอย่าพึ่งไป! คุณยังไม่ได้บอกชื่อของคุณเลย? ครั้งต่อไปฉันจะหาคุณยังไง!” หวางหยู่หันพูดอย่างเป็นกังวล

แต่ว่า หลินชางฉองไม่ได้ตอบสนอง

“เถียนชุ่ยชุ่ย เป็นเพราะเธอ ทำให้พี่ชางฉองต้องลงไลน์! เธอนี่มันมีจิตใจที่เลวร้ายจริงๆ เธอเอาพี่ชางฉองของฉันคืนมา!” หวางหยู่หันดุด่า