สีหน้าของกู่ยู่เย็นชาขึ้นมาทันที
เขามองนางฟ้าอิ้งเยว่ด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรและพูดอย่างเย็นชา "นางฟ้าอิ้งเยว่พูดล้อเล่นใช้ไหม คนอย่างศิษย์พี่หวงฉาว จะมีใครในโลกคุนชางที่เปรียบเทียบกับเขาได้?"
"คงมีแค่บุตรอริยสัจ พระบุตรกับบุตรธยานะเท่านั้นที่เปรียบเทียบกับศิษย์พี่หวงฉาวได้"
"คนอย่างฉันกู่ยู่ ถึงแม้จะได้รับการขนานนามว่าเป็นอัจฉริยะวัยรุ่นที่เป็นรองแค่ศิษย์พี่หวงฉาวเท่านั้น แต่ฉันจะไปเปรียบเทียบกับศิษย์พี่หวงฉาวได้ยังไง?"
"นางฟ้าอิ้งเยว่ใช้ศิษย์พี่หวงฉาวเยาะเย้ยกู่ยู่ เรื่องนี้คุณคิดผิดไปแล้ว!"
"กู่ยู่นับถือศิษย์พี่หวงฉาวมากๆ ในโลกคุนชางคงไม่มีใครเทียบได้!"
"อย่างไรก็ตาม ในเมื่อนางฟ้าอิ้งเยว่พูดถึงศิษย์พี่หวงฉาวหลายครั้ง จากคำพูดของคุณแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า คุณสามารถเทียบกับศิษย์พี่หวงฉาวของสำนักเราได้ ถ้างั้นกู่ยู่ก็อยากจะรู้เหมือนกัน นางฟ้าอิ้งเยว่จะมีพลังที่แข็งแกร่งแค่ไหนกันแน่!"
"ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน นางฟ้าอิ้งเยว่จะเทียบกับศิษย์พี่หวงฉาวของเราได้จริงๆหรือเปล่า!"
เมื่อพูดจบ ร่างกายของกู่ยู่ก็ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา
เขาเป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับห้า และปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา
เขาสมแล้วที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นยอดฝีมือในสำนักเทียนหยุนที่เป็นรองแค่หวงฉาวเท่านั้น
ด้วยพลังที่เขามีอยู่ในตอนนี้ น่าจะมีความแข็งแกร่งเท่ากับผู้อาวุโสทั่วไปของสำนักแล้ว
ถ้านำเขาไปเทียบกับสิบแปดสำนักเต๋า และเป็นสำนักที่ค่อนข้างอ่อนแอ เขาสามารถเป็นเจ้าสำนักได้เลย
นี่คือความแข็งแกร่งของเก้าสำนักใหญ่
เมื่อสัมผัสพลังอันแข็งแกร่งที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของกู่ยู่ ดวงตาของนางฟ้าอิ้งเยว่ก็กระตุกทันที สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม
สำหรับชื่อเสียงของกู่ยู่ เมื่อเอาเทียบได้กับนิ่งเป่ยเฉินของสำนักเต๋าเฉินเซียว เขาด้อยกว่าเล็กน้อย แต่พลังของพวกเขาสูสีกันเลย
ซิงเฟยที่อยู่ด้านล่างอุทานออกมา และพูดกับหลินหยุน "สำนักเทียนหยุนถ่อมตัวมากๆ และมีอันดับในเก้าสำนักใหญ่ที่ไม่ค่อยสูงนัก ไม่ใช่สำนักที่แข็งแกร่งที่สุด!"
"แต่ลูกศิษย์ในรุ่นนี้ ต่างเป็นอัจฉริยะเหมือนกัน!"
นี่มันเป็นเรื่องจริง
หวงฉาว ยอดฝีมือแดนยาทองระดับหก สามารถปลดปล่อยพลังเทียบเท่ายอดฝีมือแดนยาทองระดับเจ็ดได้
ไม่ต้องพูดถึงสุดยอดอัจฉริยะแบบหวงฉาว
คนอย่างกู่ยู่ จางเซี่ยวยู่ เจียงยี่และคนอื่นๆ ก็ถือได้ว่าเป็นอัจฉริยะระดับต้นๆของโลกคุนชางเลย
สำหรับหวงฉาวและบุตรอริยสัจและคนในระดับนี้ ถือได้ว่าเป็นสุดยอดอัจฉริยะแล้ว
พวกเขาไม่ได้อยู่ระดับเดียวกัน และคนเหล่านี้ก็มีอยู่น้อยมากๆ
กู่ยู่มองไปที่นางฟ้าอิ้งเยว่และหัวเราะอย่างโหดเหี้ยมแล้วพูด "นางฟ้าอิ้งเยว่ ฉันอาจจะรู้เหมือนกันว่าคุณแข็งแกร่งแค่ไหน!"
เมื่อนางฟ้าอิ้งเยว่ได้ยิน เธอก็พูดอย่างเย็นชา "กู่ยู่ คุณคิดว่าฉันกลัวคุณจริงๆเหรอ? ในเมื่อคุณอยากหาเรื่องตาย ฉันก็จะสนองตามที่คุณต้องการ!"
ร่างกายของนางฟ้าอิ้งเยว่ก็ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา
มีผ้าแพรผืนหนึ่งพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว เมื่อเจอลมแล้วก็ค่อยๆใหญ่ขึ้นและปกคลุมไปทั่วฟ้าดิน
จู่ๆพลังของเธอก็สูงกว่ากู่ยู่ทันที
เมื่อมองเห็นพลังอันแข็งแกร่งของนางฟ้าอิ้งเยว่ คนของทั้งสองฝ่ายต่างตกตะลึงทันที
ลูกศิษย์เหล่านั้นของสำนักหยุนเยว่ พวกเธอตกตะลึงและดีใจไปด้วย
"ศิษย์พี่ใหญ่ยังไงก็เป็นศิษย์พี่ใหญ่!"
"ดูเหมือนศิษย์พี่ใหญ่จะสร้างยาทองระดับหกสำเร็จแล้ว!"
"ศิษย์พี่ใหญ่แข็งแกร่งมากๆ!"
"ไม่แปลกใจเลยที่เธอเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งในกลุ่มวัยรุ่นของสำนักหยุนเยว่!"
"หึ! กู่ยู่คนนี้มีชื่อเสียงมานาน เขาคงนึกว่าพลังยาทองระดับห้าของตัวเอง สามารถเอาชนะศิษย์พี่ใหญ่ได้ เขาอยากจะข่มสำนักหยุนเยว่ของเรา ก่อนที่จะถึงงานประลองเก้าสำนักใหญ่"
"แต่เขาคงคาดคิดไม่ถึงจริงๆ พลังของศิษย์พี่ใหญ่จะสูงกว่าเขา พลังของเขาเทียบศิษย์พี่ใหญ่ไม่ได้เลย!"
"สมน้ำหน้า!"
"อย่างนี้เขาเรียกว่ายกก้อนหินขึ้นมาแล้วก้อนหินหล่นลงไปทุบโดนหน้าเท้าของตัวเอง!"
"ดูให้ดีๆว่าศิษย์พี่ใหญ่จะสั่งสอนเขายังไง!"
"เมื่อก่อนเคยได้ยินคนอื่นพูด กู่ยู่เป็นคนที่สุภาพถ่อมตนมากๆ ใครจะไปคาดคิดว่าเจอเขาในวันนี้ เขาเป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอกเท่านั้น!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...