ทันใดนั้น
ผู้หญิงรู้สึกเหมือนตัวเองคิดผิดไป
เดิมทีเธอคิดว่า
คนกระจอกแดนยาทองที่อยู่ตรงหน้า คือโอกาสที่เธอรอมาอย่างทรมานไม่รู้กี่ปี
คือปราณชีวิตเพียงเล็กน้อย ที่เธอไปดูดวง ก่อนที่จะตาย
แต่เหมือนเธอคิดผิดไป
การมาของคนคนนี้ ไม่ใช่คนที่สวรรค์จัดมาให้เธอยืมซากคืนชีพ
ส่วนปราณชีวิตเพียงเล็กน้อยของเธอ คงจะตกอยู่ในคนหนุ่มกระจอกเผ่ามนุษย์ ที่อยู่ตรงหน้า
เมื่อความคิดนี้ผุดขึ้นมา
ผู้หญิงรู้สึกว่าความคิดของตัวเองสอดคล้องกันขึ้นมา
ใช่แล้ว!
ไม่ว่าจะอยู่ที่ดาวไกอา หรืออยู่ที่โลกสวรรค์ เผ่ามนุษย์มักจะมีเงื่อนไขพิเศษ
เผ่ามนุษย์ที่อยู่ตรงหน้า ถึงผลการฝึกตนแค่แดนยาทองธรรมดาๆ
แต่อย่าลืมสิ
สิ่งที่เขากลั่น คือยาทองระดับเทพที่อยู่ในตำนาน!
อัจฉริยะไร้เทียมทานที่กลั่นยาทองระดับเทพได้ เป็นสิ่งที่แทบจะสูญหายไปแล้วในโลกสวรรค์
อย่ามองว่าหลินหยุนกลั่นยาทอง ดูเหมือนว่าจะง่ายมาก
แต่นั่นคือหลินหยุน
โชคมหากษัตริย์ชาติที่แล้วติดตัวมา บวกกับเขาเจออิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ไร้เทียมทานต่างๆ มามากมาย ชาตินี้ เขาจึงเลือกทางเดินที่เหมาะกับตัวเองที่สุด
อีกทั้งทุกก้าว พื้นฐานของเขาก็มั่นคงเป็นอย่างมาก
ไม่มีข้อบกพร่องแม้แต่น้อย
มีสิ่งเหล่านี้เป็นพื้นฐาน บวกกับพรสวรรค์อัจฉริยะที่ไม่อาจเทียบได้ของเขา นี่จึงทำให้หลินหยุนมาถึงทุกวันนี้อย่างประสบความสำเร็จ
อีกทั้งยังมีปัจจัยการมองโลกในมุมกว้าง ที่สำคัญเป็นอย่างมากอีกด้วย
นั่นก็คือบนโลกแห่งนี้ ถึงเป็นยุคเสื่อมธรรม แต่แน่นอนว่าเป็นเงื่อนไขพิเศษ ทำให้เขาสามารถหาสมบัติในการกลั่นยาทองระดับเทพได้จริงๆ
สมบัติล้ำค่าแบบนี้ ในสวรรค์ก็หายากมาก
อย่างเช่นสารจิงและเลือดหนึ่งหยดของเผ่าโลหิต
หลินหยุนใช้กลั่นยาทองหนึ่งครั้ง
แต่เมื่อมองไปทั้งสวรรค์ มียอดฝีมือระดับมหากษัตริย์คนไหน ที่จะเอาสารจิงและเลือดของตัวเอง ไปให้คนอื่นกลั่นยาบ้างล่ะ
ว่าก็ว่าเถอะ ยอดฝีมือมหากษัตริย์ทั้งสวรรค์ จะมีสักกี่คนกันล่ะ
นี่คืออะไร
นี่คือโอกาส!
นี่คือโชคชะตา!
โชคชะตาของหลินหยุน!
แน่นอนว่า
ตอนนี้หลินหยุน เป็นแค่ยาทองระดับสี่
จะกลั่นยาทองระดับเทพออกมาได้จริงหรือเปล่า ยังไม่สามารถแน่ใจได้
แต่......
ความคิดของผู้หญิงรวดเร็วมาก
ถ้าบวกกับสมบัติสามชิ้นของตัวเองที่นี่ งั้นจะถึงยาทองระดับเจ็ด
ถ้าทั้งหมดราบรื่น ก็มีโอกาสสำเร็จสูงมากไม่ใช่เหรอ
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในที่สุดผู้หญิงก็เข้าใจทันที
ที่แท้ปราณชีวิตที่ตัวเองเห็นในตอนนั้น อยู่บนตัวของคนเผ่ามนุษย์ที่อยู่ตรงหน้าจริงๆ
เธอมองหลินหยุนแล้วพูดว่า “ฉันตอบตกลงได้ แต่ฉันมีความต้องการหนึ่งอย่าง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...