จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1380

หลินหยุนไม่ได้ใส่ใจ เพราะได้คาดการณ์เอาไว้อยู่แล้ว

ต่อให้ยอดฝีมือสำนักอริยสัจและสำนักเทียนหยุนได้จากไปกันหมดแล้ว ก็จะต้องมีผู้ที่แอบซ่อนตัวหลงเหลืออยู่บ้าง

หลินหยุนได้พาซินเฟยมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่ตั้งของเมืองกวางยักษ์ก่อน

ไม่ใช่ว่าจะไปที่เมืองกวางยักษ์ แต่เพราะจะต้องวนผ่านทะเลกวางยักษ์ จึงต้องไปในทิศทางนั้นก่อน

จากนั้นถึงจะมุ่งหน้าตรงไปทางทิศตะวันออก ซึ่งก็คือทิศทางที่ตั้งของสำนักหยุนเยว่

หลินหยุนในเวลานี้ เมื่อเทียบกับความเร็วของเขาก่อนหน้านี้นั้น เกือบจะอยู่ในระดับเดียวกันกับการใช้แผ่นทองเกล็ดมังกรแล้ว

แต่เพราะแผ่นทองเกล็ดมังกรในตอนนี้ ได้ถูกนำมาใช้ผสมรวมกับน้ำรวมสารไม้วิญญาณ หล่อหลอมกลายเป็นตราประทับสีฟ้าไปแล้ว

หลินหยุนรวดเร็วอย่างมาก คนที่แอบติดตามอยู่ด้านหลังนั้น ไม่นานก็ถูกเขาทิ้งระยะห่างออกไปไกลแล้ว

แต่พวกเขาก็ได้นำข่าวสารส่งต่อออกไปอย่างรวดเร็ว

ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง เสิ่นฉงกับเฉินฉางเฟิงทั้งสองคนที่เพิ่งจะมาถึงเมืองกวางยักษ์นั้น ก็ได้รับข่าวสารนี้แล้ว

เห็นศิษย์พี่สำนักของตนหยิบยันต์สื่อสารขึ้นมาดูแล้วก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เฉินฉางเฟิงที่นั่งขัดสมาธิอยู่ด้านข้างนั้นก็รีบถามขึ้นทันทีว่า “ศิษย์พี่ เป็นอะไรไปเหรอ? ”

เสิ่นฉงมีสีหน้าที่หม่นหมองอย่างที่สุด และพูดเสียงแข็งขึ้นว่า “ในที่สุดไอ้ปีศาจหลินชางฉองก็ปรากฏตัวขึ้นแล้ว เขาไม่ได้ถือโอกาสจากความโกลาหลแทรกตัวเข้าไปในกลุ่มการต่อสู้นั้น แต่กลับหลบซ่อนตัวอยู่โดยตลอด”

“ก่อนหน้านี้ที่พวกเราออกมาจากสุดหล้าทะเล ก็เหลือเพียงแค่ไอ้คนชั่วสองเยว่แห่งสำนักหยุนเยว่นั้นแล้ว”

“เธอคือคนสุดท้ายที่ออกมาจากที่นั่น! ”

“หลังจากที่ไอ้คนชั่วนั้นออกมาจากที่นั่นไม่นาน หลินชางฉองก็ปรากฏตัวขึ้น แล้วก็จากไป! ”

“สำนักหยุนเยว่! ”

“พวกเธอช่างรนหาที่ตายกันเสียจริง! ”

“จนถึงขณะนี้แล้ว คิดไม่ถึงว่ายังกล้าที่จะไปเกี่ยวข้องกับไอ้ปีศาจหลินชางฉองนั่นอยู่อีก! ”

เฉินฉางเฟิงดวงตาเป็นประกาย พยักหน้าเล็กน้อย และพูดว่า “ดูเหมือนว่า เป็นอย่างที่ศิษย์พี่ได้พูดเอาไว้ ไอ้คนชั่วนี้จะไปที่สำนักหยุนเยว่จริง ๆ ด้วย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็ไม่ต้องรีบร้อนเกินไปนัก สั่งให้คนคอยจับตาดูสำนักหยุนเยว่เอาไว้ก่อนก็พอ! ”

เสิ่นฉงเองก็พยักหน้า และพูดว่า “ฮึ! ถูกต้อง ไอ้พวกคนชั่วสำนักหยุนเยว่ ซึ่งก็ไม่ชื่นชอบพวกหล่อนมาตั้งนานแล้ว เดิมทีคิดว่าครั้งนี้พวกหล่อนจะเสียตำแหน่งเก้าสำนักใหญ่ไป แต่คิดไม่ถึงว่างานประลองยุทธเก้าสำนักครั้งนี้นั้น พวกหล่อนจะสามารถรักษาตำแหน่งเอาไว้ได้! ”

“แต่ในครั้งนี้ ถ้าหากมอบตัวหลินชางฉองออกมาก็ถือว่าเป็นเรื่องดี ฉันเองก็ไม่ต้องการที่จะก่อเรื่องราวใหญ่โตอีก! ”

“หากไม่มอบตัวออกมา งั้นก็เตรียมพร้อมเอาไว้ เพื่อจะจัดการให้พวกเขาตายไปพร้อมกันเลย! ”

ส่วนด้านนอกของสุดหล้าทะเล เวลานี้คนกลุ่มหนึ่งก็กำลังไล่ล่าตุ้นโคงผู้ที่มีพลังบำเพ็ญขั้นยาทองระดับแปดคนนั้นอยู่อย่างบ้าคลั่ง

ความเร็วของตุ้นโคงนั้นช่างยอดเยี่ยมไร้เทียนทานยิ่งนัก

ครึ่งวันผ่านไป ก็สามารถทิ้งระยะห่างหลบหนีจากพวกผู้คนที่ไล่ล่าตามตัวเขาทั้งหมดแล้ว

ผู้คนเหล่านั้นต่างก็เป็นยอดฝีมือที่มีพลังบำเพ็ญขั้นยาทองระดับแปดเหมือนกันกับเขา แต่ทั้งหมดก็ถูกเขาทิ้งห่างออกไปไกลอย่างไร้ร่องรอย

ถึงขนาดที่เขายังมีเวลาหยุดพักอย่างสบายใจ จนรอไปสักพักหนึ่งแล้ว ก็ยังคงไม่มีผู้ใดสามารถไล่ตามมาได้ทัน

ท่าทางของเขาในตอนนี้ก็คือ กำลังเล่นตราประทับสีฟ้าอยู่ในมือ และยิ้มแย้มที่มุมปากอย่างภาคภูมิใจ

“ช่างเป็นสมบัติล้ำค่าที่ยอดเยี่ยมยิ่งนัก ภายในมีพลังที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน ซึ่งมีผลดีหลายอย่างกับดวงจิตเป็นอย่างมากเลย! ”

“แต่ภายในสิ่งของชิ้นนี้มีรอยประทับของยอดฝีมือแฝงอยู่ หรือว่าอาจจะเป็นของวิเศษของยอดฝีมือคนใดคนหนึ่งในยุคโบราณกาล! ”

“เหอะเหอะ คิดไม่ถึงว่าจะตกมาอยู่ในมือของฉันได้! ”

“ฉันสามารถรับรู้ได้ว่า สมบัติชิ้นนี้เหมือนจะเป็นสมบัติล้ำค่าที่ใช้ในการเหาะเหินชิ้นหนึ่ง ซึ่งมันช่างเหมาะกับฉันอย่างมากเลยทีเดียว! ”

“เหอะเหอะ ลำพังแค่พวกกระจอกอย่างพวกนายนี้ คิดที่จะไล่ตามจับตัวฉัน? มันช่างน่าขันยิ่งนัก! ”

“ต่อให้มีคนจำนวนมากแล้วอย่างไรล่ะ? ก็ยังคงถูกฉันเล่นงานจนหัวปั่นกันไปทั้งหมดไม่ใช่เหรอ? ”

“ไม่ต้องการเสียเวลาที่จะเล่นกับพวกนายอีกแล้ว ฉันขอตัวไปก่อนแล้ว! ”

ขณะที่พูด เงาร่างของตุ้นโคงก็กลายเป็นเส้นลำแสง มุ่งหน้าต่อไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

เขารวดเร็วอย่างมาก วินาทีก่อนหน้านี้ยังอยู่ที่เบื้องหน้า วินาทีถัดไปก็ไปถึงขอบฟ้าไกลโพ้นแล้ว

ท้องฟ้ามืดมิดลงแล้ว

ผู้คนที่ไล่ล่าตุ้นโคงนั้นต่างก็หยุดลงกันทั้งหมด

การต่อสู้เพื่อแย่งชิงสมบัติล้ำค่าที่ดุเดือดไปทั่วทั้งโลกคุนชางนั้น ก็ได้มาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว