จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1381

เมื่อคนชุดดำพูดจบ เขาก็ลงมือมันที

เห็นเขายกแขนขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็เอื้อมมือไปจับตัวของตุ้นโคง

ตุ้นโคงพลันยิ้มเยาะขึ้น “ทำเป็นเล่นตลกหลอกลวงไปได้ ไม่สนว่านายจะเป็นใคร หากคิดต้องการที่จะเอาชีวิตของฉันแล้ว? ต้องขออภัยด้วย เพราะในโลกคุนชางนั้น คนลักษณะนี้ยังไม่ได้กำเนิดขึ้นมา! ”

เขาเองก็ไม่ได้พัวพันยืดเยื้ออะไรกับชายชุดดำอีก ทันใดนั้นร่างกายก็เลือนราง และหายวับไปในทันที

ในเมื่อวิมานแห่งนี้ได้ถูกเปิดเผยออกมาแล้ว ก็ไม่จำเป็นจะต้องเก็บเอาไว้อีกต่อไป

คนอย่างเขานี้ ไม่เคยที่จะเปิดเผยไพ่ใบสุดท้ายของตนเองให้กับผู้ใดมาก่อนเลย

ดังนั้นก็ไม่จำเป็นที่จะต้องลงไม้ลงมือ รีบหลบหนีจากไปก็พอแล้ว

แต่ในวินาทีถัดมา ตุ้นโคงก็รู้สึกว่ามีพลังที่มองไม่เห็นอันแข็งแกร่ง ได้พุ่งตรงเข้ามาปกคลุมร่างของเขาไว้

ทำให้ร่างกายของเขาที่หายตัวไปนั้น กลับปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง

ชายชุดดำหัวเราะและส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา เขากำฝ่ามือแน่น พลังที่มองไม่เห็นที่ปกคลุมร่างกายของตุ้นโคงนั้นก็พลันเปลี่ยนเป็นโซ่ตรวนที่มองไม่เห็น และเริ่มที่จะล็อกแน่นขึ้น ซึ่งไม่ปล่อยโอกาสให้ตุ้นโคงสามารถหลบหนีได้เลย

ส่วนตุ้นโคงในตอนนี้ มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปในทันที จิตใจราวกับถูกคลื่นยักษ์โหมซัดเข้าใส่อย่างหนัก

ขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญทั้งหมด และขยับตัวดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็ยังคงไม่สามารถที่จะเอาตัวหลุดพ้นออกมาได้

“เป็นไปได้อย่างไรกัน? ”

“นายเป็นใครกันแน่? ”

“เป็นไปไม่ได้! ”

“ในโลกคุนชางนี้ ไม่มีใครที่จะสามารถหยุดยั้งฉันได้! ”

“พลังบำเพ็ญของนายแข็งแกร่งมากขนาดนี้ คงจะไม่ใช่คนธรรมดาที่ไม่มีชื่อเสียงอย่างแน่นอน ตกลงนายเป็นใครกันแน่? ”

เวลานี้ ในที่สุดตุ้นโคงก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นแล้ว

เพราะว่าคู่ต่อสู้ที่ตนกำลังเผชิญหน้าอยู่ในเวลานี้ ช่างแข็งแกร่งอย่างมาก ซึ่งแข็งแกร่งเกินกว่าที่เขาคาดคิดเอาไว้อีก

นี่คือยอดฝีมือขั้นยาทองระดับเก้า

และยังเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญพลังควบคุมอย่างที่สุดอีกด้วย

จึงได้ทำการกักขังตัวเขาเอาไว้

ตุ้นโคงยังคงดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งในขณะที่ดิ้นรนนั้นก็ร้องตะโกนไปด้วย “นายคือเจ้าสำนักเทียนหยุน ใช่ไหม? ในโลกคุนชางนี้ ถ้าหากมีใครที่สามารถลงมือจัดการกับฉันได้ถึงขั้นนี้ คงจะต้องเป็นนายอย่างแน่นอนแล้ว! ”

“เจ้าสำนักเทียนหยุน เพียงแค่วันนี้นายตกลงที่จะปล่อยตัวฉันไป ฉันจะนำตราประทับสีฟ้านั้นมอบให้กับนาย! ”

“ฉันพูดจริงทำจริง! ”

ชายชุดดำได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะเยาะขึ้น โดยที่ไม่ได้พูดอะไร

ฝ่ามือของเขาค่อย ๆ กำแน่นขึ้น

จากนั้นก็ได้ยินเสียงบึ้มดังขึ้น ในขณะที่พลังที่มองไม่ได้เห็นห่อหุ้มตัวของตุ้นโคงอยู่ โดยผู้ที่หลงเหลือชีวิตรอดของสำนักตุ้นโคงจากเหตุการณ์ในอดีตนั้น ในวันนี้ ได้สำเร็จเข้าสู่ขั้นยาทองระดับแปดแล้ว

การปรากฏตัวขึ้นในครั้งนี้ ถึงขนาดที่ทำเป็นไม่เห็นผู้บำเพ็ญเซียนในโลกคุนชางทั้งหมดอยู่ในสายตาเลย

เวลานี้ คิดไม่ถึงว่าจะเสียชีวิตลงไปแล้ว

ถึงขนาดที่ว่าแม้แต่คนที่สังหารตนเองนั้นคือใครก็ยังไม่รู้ ก็ได้ตายลงไปแล้ว

ต้องบอกว่า มันน่าอึดอัดใจยิ่งนัก

ชายชุดดำส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา และยื่นมือออกไป หยิบแหวนเก็บของของตุ้นโคง

ใช้ดวงจิตสำรวจเล็กน้อย ก็พบว่าตราประทับสีฟ้าอยู่ในแหวนเก็บของ และยังมีสมบัติล้ำค่าอย่างอื่นด้วย เพียงแต่นอกจากตราประทับสีฟ้าแล้ว เขาก็ไม่เห็นคุณค่าของสมบัติชิ้นอื่น ๆ เลย

เมื่อเก็บแหวนเก็บของเสร็จแล้ว ชายชุดดำก็ย่ำขึ้นไปในอากาศแล้วเหาะเหินจากไป

หลังจากที่เขาจากไปแล้วนั้น ในอากาศ เงาร่างของชายชราบ้านนอกคนหนึ่ง ก็ค่อย ๆ ปรากฏตัวขึ้น

มองไปยังทิศทางที่ชายชุดดำจากไป ชายชราก็ขมุบขมิบปากสองสามครั้ง จากนั้นก็ส่ายศีรษะเล็กน้อย แล้วก็หายตัวไปในทันที

พูดถึงทางด้านหลินหยุนกับซินเฟยบ้าง โดยที่ไม่นานนักพวกเขาก็ไล่ตามสองเยว่ได้ทันแล้ว

เห็นหลินหยุนพาซินเฟยไล่ตามมาแล้ว จะบอกว่าสองเยว่นั้นรู้สึกแปลกใจก็แปลกใจ หากจะบอกว่าไม่แปลกใจนั้นก็ไม่แปลกกัน