จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 139

บทที่ 138 ไปให้พ้น

บริกรหลายคนพุ่งออกไป เพื่อต้องการปกป้องพี่โล่โล่ แต่ชั่วพริบตาก็ถูกลูกน้องของคุณท่านหลู่ปราบอย่างง่ายดาย

ใบหน้าของพี่โล่โล่ซีดเซียว และหลับตาลงยอมรับชะตากรรม “ปล่อยพวกเขาไป ฉันทำตามเงื่อนไขของคุณ!”

หลู่สุ่ยเซิงเดินไปหาพี่โล่โล่อย่างมีชัย และพูดพร้อมกับยิ้มเยาะ “ทำถูกต้องแล้ว! ผู้หญิงต้องเชื่อฟังถึงจะน่ารัก!”

ในขณะที่พูด หลู่สุ่ยเซิงก็ใช้มือไปสัมผัสใบหน้าที่เนียนนุ่มของพี่โล่โล่

พี่โล่โล่อดทนกับความขยะแขยง และหลับตาลงอย่างอัปยศ

หยวนหยวที่อยู่ด้านข้างกระทืบเท้าอย่างกังวลใจ “จะทำยังไงดี? หลินหยุน นายรีบคิดหาวิธีสิ! อย่าปล่อยให้อันธพาลคนนั้นรังแกพี่โล่โล่!”

“หือ หลินหยุนอยู่ไหน?”

ขณะที่มือของหลู่สุ่ยเซิงกำลังจะสัมผัสใบหน้าที่เนียนนุ่มสวยงามของพี่โล่โล่ ด้านข้างเขาก็มีมือข้างหนึ่ง จับเขาไว้แน่น

มือที่ผอมบาง แข็งแรง ราวกับเสาที่แข็งแกร่งมั่นคง!

“ไอ้หนุ่ม นายอยากตายหรือ? กล้าลงมือกับฉัน!” หลู่สุ่ยเซิงที่กำลังเข้าใกล้สาวงาม จู่ๆก็มีคนมาขวางไว้ ทันใดนั้นก็โกรธมาก

พี่โล่โล่ผงะไปชั่วขณะ “หลินหยุนมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

เพียงแต่ว่าขณะนี้ไม่ใช่เวลามาถามประเด็นนี้ พี่โล่โล่รีบตะโกน “หลินหยุน รีบกลับเร็ว! นายไม่ใช่พนักงานในบาร์อีกต่อไป อย่ามาวุ่นวาย!

พี่โล่โล่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน หลู่สุ่ยเซิงมีความคิดอยากจะฆ่าคน

หลินหยุนเห็นพี่โล่โล่ที่วิตกกังวล และยิ้มเล็กน้อย “นี่เป็นสาเหตุที่คุณไล่ทุกคนหนีไปเหรอ?”

พี่โล่โล่ คุณไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นนายทุน!”

พี่โล่โล่ไม่รู้ว่าทำไมขณะนี้หลินหยุนยังคงสนทนาและหัวเราะกับเธอ แต่เธอรู้ดีว่า ถ้าหลินหยุนยังไม่ไป หลู่สุ่ยเซิงจะต้องฆ่าหลินหยุนแน่ๆ

“หลินหยุน นายรีบไปเร็ว! เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนาย นายไม่จำเป็นต้องเข้าข้องเกี่ยว!” พี่โล่โล่กังวลจริงๆ ปกติเธอจะเป็นคนที่นิ่งและสง่างามอยู่เสมอ และเป็นครั้งแรกที่เกือบจะหลั่งน้ำตาออกมา

หลู่สุ่ยเซิงตะคอกอย่างเย็นชา “อยากหนีเหรอ? มันสายไปแล้ว!”

“มานี่ มาตีไอ้หนุ่มคนนี้ให้ตาย! หลู่สุยเซิงตะโกน

“ครับ!” ลูกน้องในสังกัดของเขาหลายสิบคนตอบพร้อมเพรียงกัน

หลินหยุนยิ้มให้พี่โล่โล่และพูดว่า “พี่โล่โล่ ฉันจะช่วยพี่สั่งสอนพวกอันธพาลเหล่านี้!”

“แม่ง ไอ้โง่มาจากไหน กล้ามาโอ้อวดอยู่ตรงนี้!”

“พวกเรามีคนเยอะขนาดนี้ เขายังกล้ามาอวดเก่ง!"

“จัดการมัน ตีให้ตาย!”

ชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งต่างพากันดุด่ากัน

ชายหนุ่มหลายสิบคนพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว แต่ก็ล้มลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน

คนเหล่านี้ล้วนเป็นอันธพาล และนักมวยเถื่อนในวงการ สามารถเอาชนะพวกเขาหลายสิบคนได้อย่างง่ายดาย

โดยเฉพาะหลินหยุนที่เป็นผู้บำเพ็ญเซียน

หนึ่งหมัดต่อหนึ่งคน ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาที คนเหล่านี้ต่างนอนร้องครวญครางอยู่บนพื้น

พี่โล่โล่มองไปที่หลินหยุนด้วยความประหลาดใจ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทั้งหมดนี้เป็นความจริง

ในความรู้สึกของเธอ หลินหยุนเป็นคนนิสัยซื่อๆเป็นที่ระบายอารมณ์ของคนอื่น ถูกรังแกก็ไม่กล้าตอบโต้

โดยไม่คาดคิดว่าหลินหยุนสามารถชกต่อยได้ หนึ่งต่อสิบกว่าคน!

ยิ่งไปกว่านั้น ดูแล้วสบายๆ

คนที่ตกตะลึงอีกคนก็คือหลู่สุ่ยเซิง ถึงแม้ว่าลูกน้องที่เขาพามาจะไม่ใช่ยอดฝีมือ แต่พวกเขาล้วนเป็นผู้ที่ผ่านการต่อสู้มาจนชำนาญ ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ถือว่าใช้ได้

โดยไม่คาดคิดว่าหลินหยุนชกและเตะสองสามครั้งก็สามารถจัดการพวกเขาอย่างง่ายดาย

หลู่สุ่ยเซิงเริ่มรู้สึกให้ความสนใจหลินหยุนขึ้นมาทันที