จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1393

ครั้งนี้ หลังจากที่หมอกขาวถูกสลาย เห็นได้ชัดว่าใช้เวลาฟื้นฟูนานขึ้นกว่าเดิม

ทว่า ค่ายกลกลับยังคงไม่ถูกทำลาย

จากนั้น ผู้คนที่อยู่ด้านหลังก็พลันเริ่มการโจมตีขึ้นอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง

ทุกครั้งหลังการโจมตี ค่ายกลก็จะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

จนกระทั่งหลังการโจมตีครั้งที่สิบ พวกสามเยว่และห้าเยว่ที่อยู่ในมุมอื่นๆของค่ายกลต่างเผยสีหน้าซีดเผือด

โดยเฉพาะสามเยว่

ที่กระอักเลือดออกมาอย่างต่อเนื่อง

เดิมทีเธอก็ได้รับบาดเจ็บหนักอยู่แล้ว

ตอนนี้ให้เธอมาคุ้มกันตำแหน่งค่ายกล หลังถูกโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า อาการบาดเจ็บก็ยิ่งสาหัสกว่าเดิม

ทันใดนั้น สองเยว่ก็แล่นมาที่ข้างกายของสามเยว่

เธอปลดปล่อยพลังบำเพ็ญ รีบอุดช่องโหว่ตรงตำแหน่งของสามเยว่ทันที

นี่ทำให้ค่ายกลที่เดิมทีสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงมั่นคงขึ้นเล็กน้อย

ทว่า การโจมตีจากภายนอกก็ยังคงดำเนินอย่างต่อเนื่อง

เจ้าสำนักอริยสัจเผยแววตายะเยือก ก่อนจะแผดเสียงเย็นว่า “ทุกท่าน อย่าได้หยุดโจมตี ค่ายกลนี้กำลังจะทลายลงแล้ว!”

“บูม--”

“บูม--”

“บูม--”

ผ่านการโจมตีไปอีกหกครั้ง

ค่ายกลก็พลันระเบิดเสียงทุ้มดังสนั่น

หมอกขาวถูกสลายไปจนหมดสิ้น

ค่ายกลฮู่ซานที่ถูกสืบสานมาเป็นเวลานานนับไม่ถ้วน จนในที่สุดก็ไม่อาจฝืนทนต่อไปได้ แหลกสลายออกเป็นเสี่ยงๆ

หมอกขาวสลาย

สภาพที่แท้จริงของหุบเขาก็พลันปรากฏแก่สายตา

ส่วนตรงหน้าหุบเขา ม่านลึกลับของสำนักหยุนเยว่ก็ถูกเปิดเผยในที่สุด

สำนักหยุนเยว่นั้น ประหนึ่งแดนสวรรค์

พลังทิพย์เองก็นับว่าเข้มข้นเป็นอย่างมาก

ตอนนี้ค่ายกลได้ถูกทลายลง

พลังทิพย์ที่เข้มข้นนั่นก็พลันโชยชายออกมา

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังทิพย์ที่เข้มข้นปานนี้ ทำให้คนไม่น้อยเริ่มหวั่นไหวใจสั่น

ต่างเผยแววกระหายที่ปิดไม่มิด

ที่แบบนี้ นับได้ว่าเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการบำเพ็ญเซียนอย่างแน่นอน

สำนักหยุนเยว่ถูกสืบสานมาเป็นเวลานานนับไม่ถ้วน เพียงแต่ช่วงระยะเวลาพันปีมานี้ ถึงเพิ่งจะหลุดออกจากตำแหน่งเจ้าเหนือหัวไป ไม่ว่ายังไงก็ย่อมต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว

สำนักแบบนี้ มีรากฐานที่หยั่งรากลึกและแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

ยังไงก็ต้องมีของดีมากจนนับไม่ถ้วนแน่ๆ สำหรับคนอย่างพวกเขา แม้จะได้มาเพียงเล็กน้อย ก็นับว่าบุญโขสุดๆแล้ว

ทว่า ตราบใดที่ยังมีสำนักอริยสัจ สำนักเทียนหยุน ฯลฯ ที่เป็นพวกยอดผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้ ยังจะมีส่วนของพวกเขาเหลืออยู่สักที่ไหนกัน?

ค่ายกลถูกทลาย

สองเยว่เองก็พาพวกสามเยว่และห้าเยว่ลอยตัวอยู่เหนืออากาศ

พลันมองไปยังเจ้าสำนักอริยสัจและเจ้าสำนักเทียนหยุนด้วยสีหน้าเคร่งขรึมกว่าเดิม

เจ้าสำนักเทียนหยุนมองไปยังสองเยว่ เอ่ยเสียงเย็นว่า “สหายสองเยว่ ตอนนี้ ยังมีโอกาสกลับใจ หากเธอยอมมอบตัวหลินชางฉองนั่น ทางเราก็จะไม่ลงมือกับผู้บำเพ็ญเซียนของสำนักหยุนเยว่อีก!”

สองเยว่แค่นยิ้มเสียงเย็น เอ่ยว่า “ท่านคิดว่า แค่ทำลายค่ายกลของสำนักเราลงได้ ก็คือคว้าชัยชนะอยู่ในมือแล้วงั้นเหรอ?”

“หากท่านคิดแบบนี้จริงๆ งั้นก็นับว่าช่างไร้เดียงสายิ่งนัก!”

“สำนักหยุนเยว่ของเราสืบสานมาเป็นเวลานานนับไม่ถ้วน รากฐานของเรานั้นไม่ใช่สิ่งที่พวกท่านจะหยั่งถึงได้!”

“ส่วนเรื่องอื่น ก็ไม่จำเป็นต้องมากความอะไรอีก หากอยากจะฆ่าเจ้าพระคุณสำนักเรา ก็ข้ามศพเราไปเสียก่อนเถอะ!”

ทันใดนั้น เจ้าสำนักเทียนหยุนเองก็ปริปากเอ่ยว่า “สหายสองเยว่ พวกเราต่างรู้ดี ว่าสำนักหยุนเยว่ย่อมต้องมีท่าไม้ตายมากกว่านี้อยู่แล้ว”