จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1421

บรรพบุรุษโลหิตโมโหมาก สะบัดมือตบ ตรามือโลหิตที่มีพลานุภาพถูกผลักออกมา

เหมือนอากาศจะแยกออกจากกัน แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

พวกเขาสองคนกำลังลอยอยู่กลางอากาศ ด้านล่างยังมีผู้ฝึกบู๊และคนทั่วไป ที่มีความกล้าอยู่เป็นจำนวนมาก

อีกทั้งในมือของคนทั่วไปยังมีกล้องถ่ายรูป ที่มีเลนส์ซูมระดับสูงและกล้องวิดีโออีกด้วย

เมื่อเกิดการต่อสู้ขนาดใหญ่กลางอากาศ คนด้านล่างพากันคึกคักขึ้นมาทันที

บรรพบุรุษโลหิตทำการศึกษามาตลอดว่าจะเปิดพระราชวังที่อยู่ในอากาศได้อย่างไร

นี่ไม่ใช่ความลับ มันต่อเนื่องมาเป็นเวลานานแล้ว

แน่นอนว่าช่วงนี้บรรพบุรุษโลหิตเข่นฆ่าไม่น้อย แต่ก็ยังมีคนอายุน้อยที่ไม่กลัวตาย หรือไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำอยู่ที่นี่ไม่น้อยเหมือนกัน

ตอนนี้เห็นการต่อสู้กลางอากาศเริ่มขึ้น ก็เห็นเงาของหลินหยุน

ยอดฝีมือบู๊บางส่วน ในบรรดานั้นมีไม่น้อยที่เคยต่อกรกับหลินหยุน หรือไม่ก็รู้ว่าหลินหยุนเป็นใคร

จนปัญญา ในโลกบู๊ หลินหยุนก็เหมือนเทพ ผู้ฝึกบู๊ที่ไม่รู้จักหลินหยุนมีน้อยมาก

ตอนนี้เห็นด้านหลังของหลินหยุน ถึงคนที่มีความแค้นใหญ่หลวงกับหลินหยุน ก็เริ่มตื่นเต้นขึ้นมา

บางคนถึงกับส่งเสียงร้องออกมาอย่างตกใจ

“ดูเร็ว นั่นหลินชางฉอง!”

“นั่นคงเป็นหลินชางฉองสินะ! เขาหายไปพักใหญ่เลย!”

“ใช่ ว่ากันว่าทะเลสาบเยว่หยาของเขา โดนปีศาจอย่างหลงอ้าวโจมตีแล้ว ตอนนี้ไม่รู้ว่าปู่ แม่ คู่หมั้นและลูกศิษย์ อยู่ที่ไหน!”

“เขาเก็บตัวมาตลอด ตอนนี้ออกมาแล้วเหรอ”

“นี่คือหลินชางฉองจริงเหรอ ไม่ใช่หรอกมั้ง ถึงคนนี้ดูคล้ายหลินชางฉอง แต่ดูอายุมากกว่าหลินชางฉองนะ”

“พวกนายดูสิ คนนี้ผมขาวทั้งหัว ใบหน้าซูบผอม ไม่ใช่หลินชางฉองแน่ หลินชางฉองตัวจริงจะกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร”

“ยิ่งไปกว่านั้น ถึงผลการฝึกตนของหลินชางฉองสูงส่งมาก แต่นี่เพิ่งผ่านไปนานแค่ไหนกัน”

“จะมีผลการฝึกตนสูงส่ง ที่สามารถต่อสู้กับบรรพบุรุษโลหิตได้อย่างไร”

“ดังนั้นถึงคนคนนี้เหมือนหลินชางฉองมาก แต่ฉันว่าไม่ใช่หลินชางฉองตัวจริง!”

“เอ่อ......พูดมาก็มีเหตุผล”

“ถึงคนนี้ไม่ใช่หลินชางฉอง แต่ดูท่าว่าจะเกี่ยวข้องกับหลินชางฉองแน่ๆ หรือบางทีอาจเป็นผู้ฝึกบู๊ของตระกูลหลิน!”

“ไม่แน่อาจเป็นยอดฝีมือที่ตระกูลหลินซ่อนเอาไว้นานแล้วก็ได้!”

“ดูสิ ถ้าคนคนนี้เอาชนะบรรพบุรุษโลหิตได้ ต้องเป็นโชคดีของชาวจีนแน่ๆ”

“อย่างน้อยก็ไม่ทำร้ายเข่นฆ่าพวกเรา!”

ผู้ฝึกบู๊ด้านล่างจำนวนมาก ต่างพากันเริ่มคาดเดาตัวตนของหลินหยุน

ถึงขั้นที่มีคนคิดว่าเป็นยอดฝีมือ ที่ตระกูลหลินซ่อนเอาไว้

มิน่าล่ะ

ตอนนี้สภาพของหลินหยุนมีผมขาวทั้งหัว และบาดเจ็บสาหัส เมื่อกี้เผชิญหน้ากับเจ้าสำนักอริยสัจ ในโลกคุนชาง ใช้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ร่วงสังหาร ทำให้สูญเสียอายุขัยไปไม่น้อย

ตอนสูญเสียอายุขัยไปไม่กี่ครั้งก่อนหน้านี้ ภายนอกของเขา ยังไม่เปลี่ยนไปมากเท่าไร

อย่างน้อยก็ไม่ชัดเจนเหมือนครั้งนี้

แต่ครั้งนี้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ราวกับว่าเจ้าสำนักอริยสัจที่ก้าวเข้าสู่แดนจิตปฐม แข็งแกร่งจริงๆ แข็งแกร่งจนถึงขั้นเหลือเชื่อ

เขาทำได้เพียงแผดเผาอายุขัยให้มากขึ้น ใช้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ร่วงสังหารอย่างไม่คิดชีวิต ถึงจะสามารถฆ่าอีกฝ่ายได้

ดังนั้นเปรียบเทียบเขากับก่อนหน้านี้ เหมือนเป็นคนละคนจริงๆ

ตั้งแต่ระยะนี้ บรรพบุรุษโลหิตแข็งแกร่งไร้เทียมทาน กดดันทุกคนได้เป็นอย่างมาก เข่นฆ่าอย่างตามใจชอบ

เมื่อแทงออกมา ความอันตรายถาโถมลงมายังพื้นดิน

บรรพบุรุษโลหิตาสูดหายใจเฮือก เบิกตาโตทันที คิดไม่ถึงว่าหลินหยุนจะมีผลการฝึกตนแข็งแกร่งเช่นนี้

อุทานอย่างตกใจ และใช้นิ้วแตะตรงหว่างคิ้ว เลือดหนึ่งหยดลอยออกมา และพุ่งออกไป

ลมปราณของเขาอ่อนแอลงทันที แต่ความเร็วยังไม่ลดลง หันหลังเหาะหนีอย่างรวดเร็ว

กระบี่ยักษ์ฟาดฟันลงบนหยดเลือดที่กลายเป็นตาข่ายโลหิต ทำให้ตาข่ายโลหิตพังทลายลงทันที

แต่พลานุภาพของกระบี่ยักษ์ ก็ลดลงไปมากเช่นกัน

เงากระบี่ค่อยๆ ริบหรี่ลง

แต่ชี่กระบี่อันบ้าคลั่ง ยังคงถาโถมบรรพบุรุษโลหิตอยู่ในนั้น

ร่างของบรรพบุรุษโลหิตค่อยๆ เลือนรางลง ลมปราณอ่อนแอลงมาก แต่กลับเหาะหนีโดยไม่หันหลังกลับมา

เห็นบรรพบุรุษโลหิตหนีไป สีหน้าของหลินหยุนเคร่งขรึม แต่ไม่ได้ตามไล่ฆ่าอีกฝ่าย

คนคนนี้มีวิธีมากมาย ตอนนี้เขากำลังบาดเจ็บ ถ้าจะฆ่าอีกฝ่าย คงต้องสูญเสียกำลังมาก และเสียเวลามากอีกด้วย

เมื่อเห็นหลินหยุนไม่ไล่ตามมา เจียซินที่อยู่ในหลิงไถ “ถ้าไม่ฆ่าเขาตอนนี้ ต่อไปถ้าคิดจะฆ่าเขา ต้องยากแน่นอน ทาสโลหิตเจ้าเล่ห์เพทุบายที่สุด อีกทั้งยังมีวิธีที่ไม่ธรรมดาด้วย”

“และสิ่งที่เชี่ยวชาญที่สุดคือการปกปิด”

“ยังมีอีกอย่างหนึ่ง แค่ทาสโลหิตเพิ่มขึ้น ผลการฝึกตนของเขาก็จะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นการยกระดับของเขาจึงเร็วมาก”

“สรุปว่าถ้านายไม่คว้าโอกาสนี้ไว้ ครั้งหน้าอยากมีโอกาสแบบนี้อีก คงไม่ง่ายขนาดนั้น”

หลินหยุนพยักหน้า แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันมีเรื่องสำคัญยิ่งกว่าที่ต้องทำ แค่ทาสโลหิตธรรมดาๆ ไม่มีทางทำอะไรได้หรอก!”

เจียซินพูดว่า “งั้นคุณจะหาหลงอ้าวยังไง ในสำนักนั้นของคุณ แม้จะมีร่องรอยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่พอให้เป็นเบาะแสหรอกนะ”

หลินหยุนขมวดคิ้ว ถอนหายใจเบาๆ เย็นสะท้านไปทั้งใจ