หลินหยุนกวาดตามองครู่หนึ่ง ดวงจิตเข้าไปใต้น้ำ
พลังทิพย์ในน้ำเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่ง
พลังดวงจิตของหลินหยุนค้นหาลงไปใต้น้ำเกือบพันเมตร แต่ไม่พบอะไรมาก
ดำลงไปในน้ำเรื่อยๆ เมื่อดำลงไปเกือบห้าพันเมตร ในที่สุดก็พบอะไรบางอย่าง
เพราะดวงจิตของหลินหยุน ที่ออกไปค้นหา เหมือนมีสัญญาที่ถูกกลืนกิน
อยู่ที่ความลึกประมาณหกพันเมตร ดวงจิตของหลินหยุน เหมือนหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย โดนกลืนกินไปแล้ว
หลินหยุนแววตาวูบไหว เจียซินที่อยู่ในหลิงไถพูดว่า “พลังจิตญาณของฉันก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ข้างล่างต้องมีอะไรที่น่ากลัวมากอยู่แน่นอน! ฉันแนะนำว่าคุณอย่าประมาทลงไป ไม่งั้นต้องอันตรายถึงชีวิตแน่นอน!”
หลินหยุนขมวดคิ้ว เงียบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงดำต่อไปด้านล่าง
เมื่อมาถึงระดับหกพันเมตร พลังเบาบางที่แปลกมาก ปกคลุมอยู่ในน้ำ
เพราะการมีอยู่ของพลังนี้ ทำให้ดวงจิตของหลินหยุนถูกกลืนกิน
สัมผัสพลังที่มีอยู่อย่างละเอียด หลังผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดหลินหยุนก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
สัมผัสต่อไปเรื่อยๆ หลินหยุนดำลงไปตรงที่มีพลังรุนแรง
หลินหยุนใช้เวลาประมาณหนึ่งก้านธูป พลังที่อยู่ด้านหน้ายิ่งรุนแรงขึ้นไม่น้อย แต่กลับมั่นคงและสงบมาก
จนถึงตอนนี้ หลินหยุนก็ยิ่งเข้าใจขึ้น
ไม่นาน หลินหยุนไม่เปลี่ยนทิศทางอีก ดำลงไปเรื่อยๆ
ตอนดำลงมาเกือบหมื่นเมตร กระดองเต่าขนาดใหญ่ปรากฏตรงหน้าเขา
พลังที่สามารถกลืนกินดวงจิตของเขาได้ ถูกปล่อยออกมาจากกระดองเต่าขนาดใหญ่อันนี้
เจียซินที่อยู่ในหลิงไถ พูดอย่างตกใจว่า “เป็นศพของเต่ามังกร! เหลือเชื่อจริงๆ ทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าบนดาวไกอามีเผ่าเต่ามังกรล่ะ”
หลินหยุนพูดว่า “มีสิ ตั้งแต่โบราณของจีน มีตำนานมังกรฟ้า หงส์แดง เต่ามังกรและเสือขาว สี่เผ่านี้ ถูกเรียกว่าสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งยังมีเผ่ากิเลน ถูกเรียกว่าสัตว์มงคล และเผ่ามังกร เผ่าหงส์ สองเผ่านี้มีความเกี่ยวข้องกับเผ่ามนุษย์เป็นอย่างมาก”
“แต่เผ่าสาปฟ้าแบบพวกเธอ ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน ถึงขั้นที่ไม่มีการบันทึกเอาไว้ด้วย”
“จะเรียกว่าไม่มีบันทึกก็ไม่ได้ น่าจะมีตำนานอยู่บ้าง แต่ไม่ได้สืบทอดต่อกันมาอย่างเหมาะสม”
เผ่าสาปฟ้า อาศัยตรีลักษณ์ซ่อมฟ้า อันที่จริงมีการสืบสานแบบนี้อยู่
เผ่ามนุษย์ส่วนหนึ่ง น่าจะรู้อยู่บ้าง หรือบางทีอาจจะเดินออกมาในเส้นทางของตัวเอง ซึ่งอยู่บนพื้นฐานของเผ่าสาปฟ้า นี่ก็ไม่แน่
เมื่อเจียซินได้ยินก็พยักหน้า “นั่นน่าจะเป็นเรื่องหลังจากสงครามใหญ่ อย่างน้อยก่อนที่จะเริ่มสงครามใหญ่ บนดาวไกอาไม่มีเผ่าเต่ามังกร”
“แต่ฟังจากที่คุณพูด เผ่าเต่ามังกรมีฐานะสูงส่งในเผ่ามนุษย์ขนาดนี้ เหนือความคาดหมายของฉันนะ พูดกันตามเหตุผล ไม่ควรจะเป็นแบบนี้!”
หลินหยุนไม่ได้ต่อบทสนทนานี้ สายตามองไปยังกระดองเต่าขนาดใหญ่ด้านล่าง เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาเบาๆ
หลินหยุนเงียบอยู่ครู่หนึ่ง กระแทกหมัดไปทางกระดองเต่า
แรงสะท้อนกลับอันมหาศาลกระแทกกลับมา
หลินหยุนเตรียมตัวเอาไว้แล้ว ขึ้นไปด้านบนและแตะนิ้ว จากนั้นทำให้พลังนี้สลายหายไป แต่แรงสะท้อนกลับก็ทำให้หลินหยุนสั่นสะเทือนมาก
เดิมทีหลินหยุนบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว โดนแรงสั่นสะเทือนนี้เข้าไปอีก สีหน้ายิ่งซีดเข้าไปใหญ่ พลังทิพย์ในร่างกายก็เกิดการแปรปรวน แต่โดนเขาระงับเอาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...