จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1451

เพราะหลิ่วชินคนนั้นคุกเข่ากลางอากาศให้กับหลินหยุนเลย……

และเขาก็คำนับไม่หยุด

เขาคำนับไปด้วยและพูดด้วยความจริงใจ "ผู้อาวุโส! เมื่อสักครู่หลิ่วชินล่วงเกินผู้อาวุโส ขอผู้อาวุโสอย่าได้ถือโทษโกรธฉันเลย!"

"อย่างไรก็ตาม จากการสัมผัสเมื่อสักครู่"

"ทำให้หลิ่วชินรู้จักนิสัยของผู้อาวุโสทันที!"

"ถึงแม้หลิ่วชินจะมีพลังที่ไม่แข็งแกร่งมากนัก และเป็นคนที่ไม่ค่อยมีพรสวรรค์เลย แต่ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่มีสายตาเฉียบแหลมมากๆ!"

"ฉันไม่เคยมองคนผิดพลาดมาก่อน !"

"ผู้อาวุโสคือคนที่ฉันตามหามาตลอดเลย!"

"ฉันเห็นความสง่างาม ความสุขุม ความเปล่งประกายบนตัวของผู้อาวุโส คุณไม่ได้เป็นคนใช้อำนาจบาตรใหญ่ ไม่ได้เป็นคนที่ชอบกลั่นแกล้งและรังแกคนที่อ่อนแอกว่า"

"ขนาดฉันจงใจเสียมารยาทต่อนางฟ้าคนนั้นที่อยู่ข้างๆผู้อาวุโส แต่ผู้อาวุโสกลับลงโทษฉันเบาๆและไม่ได้ทำโทษฉันอย่างหนัก"

"ขอพูดตามตรง โลกคุนชางในยุคปัจจุบัน ด้วยสภาพสังคมในทุกวันนี้ ไม่มีใครสามารถเทียบผู้อาวุโสได้เลย?"

"ถึงแม้ผู้อาวุโสจะดูมีอายุไม่มาก แต่พลังของคุณกลับแข็งแกร่งมากๆ!"

"บนตัวของผู้อาวุโสมีหลายๆเรื่องที่พวกเราควรจะเรียนรู้!"

"ดังนั้น หลิ่วชินขอความกรุณา ฉันอยากให้ผู้อาวุโสรับฉันเป็นลูกศิษย์!"

"ถ้าฉันได้เป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสจริงๆ หลิ่วชินจะขยันและตั้งใจฝึกฝน และเรียนรู้มารยาทและการประพฤติตนจากผู้อาวุโส!"

"ฉันจะไม่ทำให้ผู้อาวุโสขายหน้าอย่างแน่นอน!"

"ฉันหวังว่าผู้อาวุโสจะเห็นความจริงใจจากฉัน และรับฉันเป็นลูกศิษย์!"

"ผู้อาวุโส หลิ่วชินมีความจริงใจมากๆ!"

"คำพูดของฉันทุกคำล้วนมาจากใจและไม่ได้พูดโกหกเลย!"

"หวังว่าผู้อาวุโสจะยอมรับฉันเป็นลูกศิษย์!"

หลิ่วชินคุกเข่าคำนับและพูดไม่หยุด

ไม่เพียงแค่หลินหยุนกับฉินหลันที่คาดคิดไม่ถึง แม้แต่ยอดฝีมือแดนยาทองระดับสี่จำนวนสามคนและชายวัยกลางคนที่เป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับห้า พวกเขาก็เบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่อ

ไม่มีใครคาดคิดเลยว่าหลิ่วชินจะกล้าทำเรื่องนี้ออกมา

หลินหยุนคาดคิดไม่ถึงจริงๆ เด็กหนุ่มคนนี้จะเปลี่ยนไปได้เร็วขนาดนี้

พูดกันตามตรง เขาเคยเห็นคนหน้าด้าน แต่คนที่หน้าด้านมากๆอย่างหลิ่วชิน เขาพึ่งเคยเห็นครั้งแรก

อย่างไรก็ตาม เรื่องรับลูกศิษย์นั้น เขาไม่ได้คิดเรื่องนี้อยู่แล้ว

คนที่หน้าด้านมากๆอย่างเขา บางทีเขาอาจจะหักหลังอาจารย์ของตัวเองเมื่อไหร่ก็ได้

แม้แต่ซูจื่อเหลียงกับซูหนัน หลินหยุนได้ทดสอบพวกเขานานมากๆ สุดท้ายจึงตัดสินใจรับพวกเขาเป็นลูกศิษย์

คนๆนี้พึ่งมาถึงก็พูดแค่ไม่กี่ประโยค จากนั้นก็อยากให้ฉันรับเป็นลูกศิษย์เหรอ?

มันเป็นเรื่องที่ตลกมากๆ!

สีหน้าของหลินหยุนเย็นชามากๆและมองไปที่อีกฝ่ายแล้วตะคอกออกมา "รีบไสหัวไปซะ! ถ้ายังไม่ยอมไสหัวไป ฉันอาจจะสังหารคุณก็ได้!"

ขณะพูด หลินหยุนก็สะบัดแขนอีกครั้ง

มีพลังที่มองไม่เห็นพัดใส่หลิ่วชินจนเขาปลิวออกไปเลย หลินหยุนพาฉินหลันออกไปจากที่นี่ทันที

คิดไม่ถึงจริงๆ หลังจากเข้ามาในโลกคุนชางครั้งนี้ พวกเขากลับเจอคนที่มีนิสัยแปลกประหลาดมากๆ

หลิ่วชินที่โดนพลังมองไม่เห็นพัดจนปลิวออกไป เขาโดนยอดฝีมือแดนยาทองระดับห้ารับไว้อย่างรวดเร็ว

ราวกับเขาไม่มีความรู้สึก สายตาของเขายังคงมองดูหลินหยุนที่จากไปตั้งนานแล้ว เขาพูดพึมพำกับตัวเอง และดูเหมือนกำลังพูดกับชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ "คนๆนี้ไม่ธรรมดาเลย ฉันจะต้องเป็นลูกศิษย์ของเขาให้ได้!"

ชายวัยกลางคนหมดคำพูดทันที เขาพูด "คุณชาย คุณอย่าหาเรื่องอีกเลย คนๆนี้แข็งแกร่งมากๆ แต่เขายังไม่ได้แข็งแกร่งมากพอที่จะเป็นอาจารย์ของคุณ!"