จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1458

ด้านล่างเป็นหุบเขาที่เต็มไปด้วยต้นไม้ และเป็นต้นไม้น้อยใหญ่สุดลูกหูลูกตา

เพียงแต่ต้นไม้และพืชพรรณพวกนี้ ต่างมีความสูงพันเมตร

ต้นไม้และพืชพรรณเหล่านี้ โลกไกอาไม่มีเลย

เมื่อเหตุทิวทัศน์ที่อยู่ตรงหน้า หลินหยุนไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะชาติที่แล้วเขาเคยเห็นมามากพอแล้ว ต้นไม้และพืชพรรณเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกตกตะลึงเลย แต่ฉินหลันรู้สึกตกตะลึงมากๆ

มีพืชพรรณจำนวนมากที่สูงพันเมตร และอากาศของที่นี่ก็สดชื่นมากๆ

มันไม่ใช่ความรู้สึกทางจิตวิทยา แต่อากาศมันสดชื่นมากๆจริงๆ

ฉินหลันพูด "เสี่ยวหยุน พวกเรามาถึงโลกใบใหม่แล้วเหรอ?"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ใช่แล้ว แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าโลกใบนี้เป็นยังไง แต่ดูจากพลังชี่ทิพย์อันมหาศาลพวกนี้ โลกใบนี้จะต้องเป็นโลกอันกว้างใหญ่ของนักบำเพ็ญเซียนอย่างแน่นอน"

ฉินหลันพูด "คนของโลกใบนี้ จะร้ายกาจเหมือนกับคุณหรือเปล่า?"

หลินหยุนส่ายหัวเบาๆและอธิบายทันที "มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นโลกใบไหน ต่างก็มีประชาชนธรรมดาทั่วไปจำนวนมากอาศัยอยู่ การฝึกฝนบำเพ็ญเซียน มีคนส่วนน้อยเท่านั้นที่ทำได้!"

"ไม่ใช่ทุกคนสามารถฝึกฝนบำเพ็ญเซียนได้"

"แต่โลกใบนี้ น่าจะมียอดฝีมือที่แข็งแกร่งกว่าดาวไกอาและโลกคุนชางอย่างแน่นอน"

"เรื่องเหล่านี้ ถ้าคุณพบเจอบ่อยๆ คุณก็จะเข้าใจเอง!"

ฉินหลันพูด "ตอนนี้พวกเราควรทำอะไรเหรอ? ฉันคิดว่าพวกเรารีบออกไปหาแม่นางซิงกันเถอะ!"

หลินหยุนพยักหน้า เขาพาฉินหลันบินขึ้นไปบนท้องฟ้า หลังจากตรวจดูแล้ว พวกเขาก็บินตรงไปทิศใต้ทันที

เพราะทิศทางนี้คือเส้นทางที่เร็วที่สุดในการออกจากหุบเขาแห่งนี้

ผ่านไปครึ่งวัน ทั้งสองคนก็ออกจากหุบเขาแล้ว

แต่ในเวลานี้ ด้านล่างมีเสียงคำรามที่สะเทือนฟ้าดินดังขึ้นทันที

จากนั้นก็มีพลังที่แข็งแกร่งมากๆพุ่งทะลุขึ้นไปบนท้องฟ้าและแพร่กระจายออกไปทันที

สายตาของหลินหยุนกระตุกทันที เขารีบเพิ่มความเร็วทันที

อันที่จริงเขาไม่ค่อยอยากสนใจเรื่องนี้ ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่ในหุบเขาลึก เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งมากๆจากหลายๆที่

น่าจะเป็นสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากๆและอาศัยอยู่ในหุบเขาส่วนลึก

เนื่องจากเขาบินอยู่บนท้องฟ้าที่สูงมากๆ ดังนั้นสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากๆแค่ปล่อยพลังของตัวเองออกมาเพียงชั่วครู่ จากนั้นก็นิ่งสงบทันที

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ตอนนี้หลินหยุนกำลังจะออกจากหุบเขาแล้ว

หลังจากเกิดเสียงคำรามที่ดังมาจากด้านล่างแล้ว ก็มีร่างใหญ่ยักษ์อันหนึ่งพุ่งขึ้นมาทันที

สายตาของหลินหยุนกระตุกทันที จากนั้นก็ต่อยหมัดออกไปทันที

"ตูม——"

นี่เป็นลิงไฟสีแดงตัวหนึ่ง ร่างกายของมันสูงประมาณสามเมตรและใหญ่เหมือนกับภูเขาเล็กๆ

เมื่อมองเห็นหลินหยุนต่อยหมัดออกมา ลิงไฟก็สะบัดแขนทันที

ลิงไฟใช้แค่พลังจากกล้ามเนื้อเท่านั้น แต่มันกลับทำลายพลังจากหมัดของหลินหยุนทันที

เมื่อหลินหยุนเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาสัมผัสได้ทันที พลังของลิงไฟตัวนี้ใกล้จะถึงแดนจิตปฐมแล้ว

หลินหยุนเปล่งเสียงไม่พอใจออกมา สายตาของเขามีแต่รังสีฆ่าฟัน

ในมือของหลินหยุนมีแสงสว่างขึ้นมา กระบี่เฮ่าเทียนก็ปรากฏบนมือของหลินหยุนทันที

หลินหยุนปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาและโจมตีทันที

กระบี่นี้ทรงพลังมากๆ ปราณกระบี่ปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า

มีรังสีกระบี่ปรากฏขึ้น และส่องสว่างไปทั่วท้องฟ้า

ลิงไฟก็สัมผัสได้ทันทีถึงพลังอันน่ากลัวจากกระบี่ของหลินหยุน

ตอนนี้ลิงไฟคำรามขึ้นมาอีกครั้ง

ลิงไฟเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว และต้องการหลบการโจมตีด้วยกระบี่ของหลินหยุน

อย่างไรก็ตาม เมื่อโดนพลังของกระบี่ล็อกตัวไว้แล้ว ทำให้ลิงไฟหลบไม่พ้น

ในเวลานี้ ลิงไฟอ้าปากทันที จู่ๆมันก็พ่นมังกรไฟออกมา และโจมตีใส่กระบี่อันน่ากลัวของหลินหยุนทันที