จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1460

ทั้งสองคนออกจากเมืองอู้ซาน และตรงไปอีกสองเมืองที่อยู่ไม่ไกลมากนัก

หลังจากค้นหามาซิงเฟยมาครึ่งเดือน แต่ก็ไม่มีเบาะแสของเธอเลย

ทำให้หลินหยุนก็รู้สึกร้อนรนใจและกังวลขึ้นมาทันที

เมื่อมองเห็นสีหน้าของหลินหยุน ฉินหลันที่อยู่ข้างๆก็พูดปลอบใจทันที "วางใจเถอะ แม่นางซิงเป็นคนฉลาด เธอต้องปลอดภัยอย่างแน่นอน!"

หลินหยุนหายใจเข้าลึกๆและพูด "ฉันก็หวังว่าเธอจะปลอดภัย"

ฉินหลันพูด "เสี่ยวหยุน หลังจากนี้พวกเราควรทำยังไง?"

หลินหยุนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่และพูด "สถานที่ตรงนี้กันดารมากๆ ฉันต้องการสมบัติล้ำค่าที่จะมาสร้างรากฐานยาทอง หลังจากนี้พวกเราจะแคว้นน้ำแดง"

"เพราะตรงนั้นเป็นแคว้นบำเพ็ญเซียนระดับสอง"

"มียอดฝีมือเยอะๆ โอกาสที่สมบัติล้ำค่าจะปรากฏตัวก็มีสูงมากๆเช่นกัน"

"พี่ฉินหลัน เมื่อถึงแคว้นน้ำแดงแล้ว ฉันจะหาสถานที่ปลอดภัยให้คุณอยู่ จากนั้นฉันจะออกไปหาสมบัติล่ำค่ามาสร้างยาทอง คุณต้องระมัดระวังตัวด้วย"

ฉินหลันพยักหน้าและพูด "คุณวางใจได้ ฉันไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว"

หลินหยุนพาฉินหลันบินขึ้นไปบนท้องฟ้า และออกจากแคว้นผันสือทันที พวกเขาตรงไปยังทิศทางของแคว้นน้ำแดง

ประเทศนี้มีอาณาเขตใหญ่มากๆ แต่มีประชากรอาศัยอยู่น้อยมากๆเช่นกัน

ทั้งสองคนใช้เวลาครึ่งเดือน ในที่สุดก็ออกจากอาณาเขตของแคว้นผันสือและเข้าสู่แคว้นน้ำแดง

เมื่อพวกเขาเข้าสู่แคว้นน้ำแดง หลินหยุนก็สัมผัสได้ทันทีถึงความแตกต่าง

เพราะสภาพแวดล้อมของประเทศแห่งนี้ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่ได้กันดารมากนัก และพลังชี่ทิพย์ก็เยอะกว่าด้วย

แค่พูดถึงพลังชี่ทิพย์อย่างเดียว พลังชี่ทิพย์เยอะกว่าทะเลสาบเยว่หยาที่ใช้ค่ายกลรวมพลังอีก

ฉินหลันก็พูดทันที "เสี่ยวหยุน ตรงนี้สวยมากๆ!"

ด้านล่าง มีต้นไม้ที่อุดมสมบูรณ์อยู่ และมีดอกไม้นานาพันธุ์เต็มไปหมด

หลินหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม "นี่ก็คือโลกของนักบำเพ็ญเซียนจริงๆ ถึงแม้จะเป็นคนธรรมดาทั่วไปอาศัยอยู่ แต่พวกเขาก็มีอายุที่ยืนกว่าที่อื่นๆ"

ฉินหลันพยักหน้าและพูด "พวกเราสร้างบ้านหลังหนึ่งตรงนี้ดีไหม ฉันมองเห็นด้านล่างมีหุบเขา และด้านในหุบเขาก็มีลำธารที่น้ำใสมากๆ"

"ฉันชอบสถานที่แห่งนี้มากๆ!"

หลินหยุนมองลงไปทันที พูดกันตามตรง สถานที่แห่งนี้มีบรรยากาศที่ไม่เลวจริงๆ

สถานที่แห่งนี้เงียบสงบมากๆ มีภูเขาและลำธาร เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินหยุนก็บินตรงไปยังหุบเขาตรงนั้นทันที

ถ้าเป็นนักบำเพ็ญเซียนจริงๆ พวกเขาไม่มองสถานที่แห่งนี้อยู่ในสายตาอย่างแน่นอน

ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไปก็เข้ามายังสถานที่แห่งนี้ไม่ได้ มันเป็นสถานที่ที่ดีมากๆจริงๆ

หลินหยุนลงมาถึงหุบเขาและพูดด้วยรอยยิ้ม "ในเมื่อพี่ฉินหลันชอบสถานที่แห่งนี้ ถ้างั้นพวกเราก็พักอยู่ตรงนี้ละกัน เรื่องสร้างบ้านนั้นช่างมันเถอะ พวกเราสร้างวิมานอันหนึ่งดีกว่า!"

ขณะที่หลินหยุนพูด เขาก็ก้าวเท้าเดินไปข้างหน้าทันที เขาสร้างวิมานแห่งหนึ่งขึ้นมาในหุบเขาทันที และสร้างค่ายกลปกป้องขึ้นมาด้วย

ค่ายกลที่เขาสร้างขึ้นนั้น ถ้าไม่ใช่ยอดฝีมือแดนจิตปฐม คงไม่สามารถทำลายมันได้

และเขาก็ใช้เลือดสารจิงหนึ่งหยดรวมเป็นหนึ่งกับค่ายกลอันนี้ด้วย ถ้าค่ายกลโดนโจมตี เขาก็จะรับรู้ได้ทันที

เมื่อสร้างค่ายกลเสร็จแล้ว สายตาของฉินหลันตกตะลึงมากๆ เพราะหลินหยุนนำเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆออกมาจากมือของตัวเองเหมือนกับมายากลเลย

ก่อนที่พวกเขาจะออกจากโลกไกอา เขาได้เตรียมของใช้ทุกอย่างไว้แล้ว

ถ้ามีเขาเพียงคนเดียว ของเหล่านี้ไม่จำเป็นเลย การที่เขาเตรียมของเยอะขนาดนี้ออกมา เพราะเขาต้องพาฉินหลันออกมาด้วยและสิ่งเหล่านี้เตรียมมาเพื่อให้ฉินหลันได้ใช้งาน