จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1462

แต่หลินหยุนสัมผัสได้อย่างชัดเจน ในสี่คนนี้ คนที่โง่ที่สุดน่าจะเป็นคุณชายจินเอี้ยน

คนๆนี้ฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับเจ็ดสูงสุด ขาดอีกแค่นิดเดียวเขาก็สามารถสร้างยาทองระดับแปดได้แล้ว

เขาอายุยี่สิบหกปี ถือได้ว่าเป็นอัจฉริยะคนหนึ่ง

เนื่องจากตรงนี้เป็นโลกของนักบำเพ็ญเซียน เมื่อเทียบกับโลกคุนชางที่เป็นดาวเล็กๆและมีพลังชี่ทิพย์เพียงน้อยนิด มันต่างกันราวฟ้ากับเหว

ถ้าคนๆนี้ไปอยู่ในโลกคุนชาง พรสวรรค์ขอเขาน่าจะพอๆกับเจียงยี่และมู่หงเท่านั้น บางทีเขาอาจจะเทียบเจียงยี่กับมู่หงไม่ได้ด้วยซ้ำ

ส่วนสามคนที่เหลือนั้น คนที่ชื่อลู่ซานเป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับเก้า

จูหยู่เป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับแปด เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขามีวิชาเก็บซ่อนพลังเอาไว้ แต่วิชาเก็บซ่อนพลังอันนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาน่าจะเป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับเก้า

จื่อหยุนก็เป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับเก้าเหมือนกัน

ถ้าสามคนนี้ใครที่อันตรายมากที่สุด คงจะเป็นผู้หญิงคนนี้กับจูหยู่

เพราะวิชาที่จื่อหยุนฝึกฝนอยู่นั้นไม่ธรรมดาเลย

อย่างไรก็ตาม หลินหยุนไม่ได้กลัวพวกเขาร่วมมือกันอยู่แล้ว

พวกเขาเดินทางไปทิศเหนือตลอด ถึงแม้จื่อหยุนจะคุยกับคุณชายจินเอี้ยนอย่างสนิทสนม

แต่สายตาของเธอกลับมองมาที่หลินหยุนตลอด ถึงแม้หลินหยุนไม่ได้หันหน้ากลับไปมอง แต่เขาก็สัมผัสสายตาของเธอได้อย่างชัดเจน

จูหยู่มองเห็นว่าทุกคนไม่อยากคุยกับหลินหยุน เขาก็เลยพยายามคุยกับหลินหยุนตลอดเวลา แน่นอนว่าเขาก็อยากรู้ว่าหลินหยุนเป็นใครมาจากไหนเหมือนกัน

หลินหยุนก็พูดกับอีกฝ่ายบ้างเป็นครั้งคราว เขามีความคิดเหมือนกับอีกฝ่ายเช่นกัน

ทุกคนเคลื่อนไหวไม่ค่อยเร็ว ผ่านไปหลายวัน พวกเขามาถึงบริเวณรอบนอกของหนองน้ำ

พวกเขาบินลงมาจากท้องฟ้า ดูเหมือนทุกคนจะไม่ได้รู้สึกแปลกใจกับสถานที่แห่งนี้ มีเพียงหลินหยุนคนเดียวที่ดูหนองน้ำด้วยความละเอียดและระมัดระวัง

พื้นที่แห่งนี้กว้างใหญ่ไพศาลมากๆ มันเป็นสถานที่อันตรายมากๆแห่งหนึ่ง

ด้านในไม่เพียงมีพลังอันแข็งแกร่งมากมาย ด้านบนยังมีควันพิษอีกด้วย

เมื่อใช้พลังจิตสัมผัสแล้ว ควันพิษนี้อันตรายมากๆ มันสามารถกัดกร่อนพลังจิตด้วย

สถานที่แบบนี้ สำหรับยอดฝีมือแดนยาทอง มันเป็นสถานที่อันตรายมากๆ แม้แต่ยอดฝีมือแดนจิตปฐม ถ้าเข้าไปเพียงคนเดียว มันก็อันตรายเหมือนกัน บางทีอาจจะเสียชีวิตอยู่ด้านในก็ได้

ทุกคนมองดูสักพัก ยังไม่ทันที่จูหยู่จะเอ่ยปากพูด คุณชายจินเอี้ยนก็พูดอย่างเคร่งขรึม "คุณจู ลองพูดสถานที่ที่คุณค้นพบหน่อยสิ จากนั้นพวกเราค่อยดูว่าสามารถเข้าไปได้ไหม ถ้าเข้าไปไม่ได้ก็ล้มเลิกแผนการที่จะเข้าไปตอนนี้เลย!"

"ถ้าสามารถเข้าไปได้ ก็รีบๆเข้าไปเลย!"

"อย่าทำให้ทุกคนต้องเสียเวลามากไปกว่านี้อีก!"

เมื่อจินเอี้ยนพูดจบ จื่อหยุนที่ยืนอยู่ข้างๆก็หัวเราะออกมาทันที "คุณชายจินเอี้ยนเป็นคนที่สง่างามและเด็ดเดี่ยวจริงๆ ทำอะไรก็เด็ดขาดมากๆ พี่จูหยู่ทำอะไรก็ชักช้าตลอด!"

จูหยู่หัวเราะด้วยความเขินอาย เขาส่ายมือและพูด "ฉันจะเทียบคุณชายจินเอี้ยนได้ยังไง? โอเค ในเมื่อทุกคนบอกให้ฉันรีบๆพูดออกมา ฉันก็จะพูดเรื่องสำคัญๆออกมาละกัน!"

ขณะพูด เขาก็ชี้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือและพูด "ก่อนหน้านี้ฉันจับคางคงทองอยู่ตรงนั้น จากนั้นก็เห็นทิศนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่"

"แสงสว่างพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า"

"ดังนั้นฉันก็เลยรีบพุ่งไปทันที"

"แต่ตำแหน่งนั้นมันอยู่ลึกมากๆ ฉันไม่สามารถไปถึงตำแหน่งนั้น"

"ฉันพุ่งเข้าไปได้แค่หลายพันเมตร"

"ห่างจากตำแหน่งนั้น น่าจะเหลือแค่ครึ่งทางเท่านั้น!"

"ฉันรู้แล้วว่าตัวเองเข้าไปไม่ได้ ก็เลยรีบออกมาทันที และติดต่อสหายทุกคน"

"ดังนั้นครั้งนี้พวกเราทุกคนต้องร่วมมือกัน มิฉะนั้น พวกเราเข้าไปถึงตำแหน่งนั้นได้ยาก!"

"ฉันจำเป็นต้องพูดอีกครั้ง "