จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1463

เจียซินนิ่งเงียบไปชั่วครู่แล้วพูด "คุณก็ต้องระวังคนที่ชื่อจูหยู่ไว้ด้วย คนๆนี้เก็บซ่อนพลังและไม่ค่อยแสดงออกมา คนประเภทนี้ค่อนข้างน่ากลัวอยู่"

"ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง อย่าเชื่อคำพูดของพวกเขาที่พูดว่าคนที่ออกแรงมากกว่าจะได้ส่วนแบ่งสมบัติที่มากกว่า"

"เมื่อถึงเวลาแย่งชิงสมบัติกันจริงๆ พวกเขาก็จะหักหลังและสังหารคุณ เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว"

"ห้ามเชื่อใจใครเด็ดขาด!"

เธอพยายามเตือนสติหลินหยุนตลอด ให้เขาระมัดระวังตัวมากขึ้น

ถึงแม้ในโลกคุนชาง การกระทำต่างๆของหลินหยุนจะอยู่ในสายตาของเธอตลอดเวลา

อันที่จริงหลินหยุนทำได้ไม่เลวเลย เพียงแต่โลกคุนชางคือโลกประเภทไหน?

โลกคุนชางเป็นเพียงแค่โลกที่กันดารและเล็กมากๆเท่านั้นเอง

แต่โลกใบนี้กลับตรงกันข้าม เพราะโลกใบนี้เป็นโลกของนักบำเพ็ญเซียนจริงๆ

โลกใบนี้เต็มไปด้วยภัยอันตราย บางทีอาจจะมียอดฝีมือที่แข็งแกร่งมากๆปรากฏตัวเมื่อไหร่ก็ได้

ถ้าไม่ระมัดระวังตัว อาจจะเสียชีวิตเมื่อไหร่ก็ได้

หลินหยุนสามารถเอาชนะทุกคนในโลกคุนชางได้ แต่เมื่อมาถึงที่นี่ เจียซินกังวลใจเรื่องความปลอดภัยของหลินหยุนทันที

หลินหยุนไม่ได้พูดอะไรมา เขารับปากเบาๆ จากนั้นก็ตามอยู่ด้านหลังทุกคน คนที่ชื่อจื่อหยุนนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ

เธอกับจูหยู่เดินอยู่ด้านหน้าสุด มือของเธอถือถุงหอมใบหนึ่งอยู่ มีกลิ่นเบาๆที่อธิบายไม่ได้แพร่กระจายออกไป ทำให้สัตว์อสูรที่อยู่ด้านล่างเงียบสงบทันที

อย่างไรก็ตามหลินหยุนก็ระมัดระวังตัวมากๆเช่นกัน

เขาใช้พลังจิตคอยตรวจสอบความเคลื่อนไหวในหนองน้ำตลอดเวลา

ถึงแม้พลังจิตจะสามารถตรวจสอบได้แค่ร้อยเมตรเท่านั้น แต่ก็สามารถตรวจเจอภัยอันตรายได้อย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้ เจียซินเอ่ยปากพูดอีกครั้ง "ตรงนี้ยังเป็นบริเวณด้านนอก ยังไม่มีภัยอันตรายมากนัก สัตว์อสูรที่อยู่ด้านล่างก็ไม่ค่อยแข็งแกร่งมากนัก พวกมันไม่กล้าออกมาอย่างแน่นอน!"

"ถ้าเดินลึกเข้าไปอีกพันกว่าเมตร ก็มีสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากๆอาศัยอยู่!"

"เมื่อถึงตรงนั้น คุณต้องระวังตัวให้มากๆ!"

หลินหยุนพยักหน้า เขารู้ว่าเจียซินใช้พลังจิตตรวจสอบบริเวณรอบๆตลอดเวลา

ดังนั้นเขาก็เลยไม่ค่อยกังวลใจมากนัก การเคลื่อนไหวของทุกคนนั้นไม่ได้เร็วมากนัก และไม่ได้ช้าจนเกินไป

เมื่อเวลาผ่านไปครึ่งก้านธูป ในที่สุดพวกเขาก็เข้ามาถึงส่วนลึกพันกว่าเมตรของหนองน้ำแล้ว

ควันพิษที่อยู่ด้านหน้าก็หนาแน่มากขึ้นหลายเท่าตัว

จูหยู่กับจื่อหยุนหยุดลงทันที ทุกคนเห็นจูหยู่หันหน้ากลับมาและพูด "ทุกท่าน ถ้าเดินไปข้างหน้าอีก มันจะมีภัยอันตรายทุกย่างก้าว! ทุกคนต้องระมัดระวังตัวให้มากๆ"

"มีอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าให้ดีที่สุดอย่างใช้พลังจิตออกไปตรวจสอบบริเวณโดยรอบ"

"พลังจิตของพวกเรา เมื่ออยู่ตรงนี้สามารถตรวจสอบได้ไม่ถึงร้อยเมตร"

"ดังนั้น ถ้าพลังจิตของพวกเราไปรบกวนสัตว์อสูรที่อยู่ด้านล่าง มันจะได้ไม่คุ้มเสีย!"

"โอเค เดินทางไปข้างหน้าได้เลย"

เมื่อพูดจบ เขาก็หันหน้ากลับไปมองจื่อหยุนที่อยู่ข้างๆ จื่อหยุนพยักหน้าทันที สีหน้าของเธอไม่ได้ดูผ่อนคลายเหมือนก่อนหน้านี้ ตอนนี้สีหน้าของเธอเคร่งขรึมมากๆ

ทั้งสองคนเดินไปข้างหน้า ด้านหลังคือคุณชายจินเอี้ยน ลู่ซานและหลินหยุนตามอยู่ด้านหลัง

ถุงหอมที่อยู่ในมือของจื่อหยุน สามารถทำให้สัตว์อสูรที่อยู่ข้างล่างสงบนิ่ง

และเธอก็เปลี่ยนทิศทางตลอดเวลา เพื่อหลบหลีกสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากๆ

เธอมีวิธีสัมผัสอันตรายที่อยู่ด้านล่าง ทุกคนบินไปข้างหน้าพันกว่าเมตรอย่างรวดเร็ว แต่ในเวลานี้ หลินหยุนขมวดคิ้วทันที จู่ๆเขาก็หยุดบินทันที

หลินหยุนเอ่ยปากพูดทันที "หยุดก่อน!"

ทุกคนหยุดลงทันที จูหยู่รีบถามทันที "สหายหลินหยุน เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ? สถานที่ตรงนี้อันตรายมากๆ พวกเราไม่ควรหยุดอยู่ที่ไหนเป็นเวลานานๆ!"

คุณชายจินเอี้ยนมองหน้าหลินหยุนและพูดอย่างเย็นชา "ถ้าคุณคิดว่านางฟ้าจื่อหยุนนำทางแล้วจะเจอเรื่องอันตราย ถ้างั้นคุณก็ไม่ต้องตามพวกเรามา! คุณเลือกอีกเส้นทางหนึ่งก็ได้!"

ขณะพูด เขาก็รีบบินตามขึ้นไปทันที

ลู่ซานก็มองหลินหยุนด้วยสายตาดูถูก และรีบบินตามไปทันที

ในสมองของหลินหยุน เจียซินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "พวกคนโง่ๆที่คิดว่าตัวเองฉลาดและไม่กลัวตายจริงๆ"

สีหน้าของหลินหยุนแย่มากๆ แต่เขาหยุดนิ่งเพียงชั่วครู่ จากนั้นเขาก็เลือกที่จะไล่ตามไป

เขาไม่แน่ใจตำแหน่งที่จูหยู่พูดออกมาก่อนหน้านี้ ดังนั้นเขาก็เลยไม่สามารถเดินทางด้วยตัวคนเดียว

และจูหยู่ก็ห้ามตายอยู่ตรงนี้เด็ดขาด

ถ้าจูหยู่เสียชีวิตจริงๆ มันก็ไม่มีวิธีหาตำแหน่งนั้นเจออย่างแน่นอน ดังนั้นเขาก็เลยต้องไล่ตามไปทันที

ทุกคนบินไปด้านหน้า เมื่อบินไปข้างหน้าเกือบร้อยเมตร แต่มันกลับเงียบสงบมากๆ

ไม่มีอันตรายอะไรปรากฏเลย ทุกคนหันหน้ากลับมามองหลินหยุนทันที

คนอื่นๆไม่พูดอะไรออกมา แต่คุณชายจินเอี้ยนพูดเยาะเย้ยดูถูกทันที "อันตรายที่คุณพูดถึงอยู่ตรงไหนเหรอ? ในเมื่อข้างหน้ามีอันตราย ทำไมคุณต้องตามมาด้วย เรื่องนี้มันตลกมากๆ!"

"คนที่หน้าด้านขนาดนี้ ฉันก็พึ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกเหมือนกัน!"

เมื่อเขาพูดจบ มีพลังที่สะเทือนฟ้าสะเทือนดินปะทุออกมาจากสวนลึกของหนองน้ำที่อยู่ด้านล่างทันที

หลังจากนั้น ก็มีพลังดูดอันมหาศาล ทำให้ทุกคนไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้ จากนั้นก็เห็นสัตว์อสูรตัวหนึ่งอ้าปากและกำลังจะกลืนกินพวกเขาทันที

"แย่แล้ว! ด้านล่างมีอันตราย รีบหนีเร็วๆ!"

"มันคือคางคกเลือดทอง ถ้าโดนมันกลืนกินเข้าไปในท้อง พวกเราต้องตายอย่างแน่นอน!"

ในเวลานี้ จูหยู่ปลดปล่อยพลังออกมา เขารีบจับจื่อหยุนที่อยู่ข้างๆและโยนลงไปด้านล่างทันที

ในเวลาเดียวกัน เขาอาศัยพลังดูดที่อ่อนแอลง เขารีบพุ่งเข้าไปส่วนลึกของหนองน้ำทันที