จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1471

ยาฟ้าร้อง ยังมีอีกชื่อหนึ่งว่าฟ้าร้องในมือ

นี่คือเครื่องรางที่มีเอกลักษณ์หนึ่งเดียวของสำนักหั่วหลิง ในภาคเหนือของแคว้นน้ำแดง

เป็นเครื่องรางแบบใช้แล้วทิ้ง

ที่จริงแล้วก็เหมือนกับแผ่นหยกที่เย่เยว่เหลือทิ้งไว้ที่สำนักหยุนเยว่ซึ่งสามารถที่จะระเบิดขึ้นได้เพียงแค่ครั้งเดียว

ฟ้าร้องในมือแบ่งออกเป็นสามระดับ

ระดับขั้นต่ำสุด ใช้ดวงจิตเป็นตัวกำหนดนำให้ระเบิด ซึ่งสามารถระเบิดพลังได้เทียบเท่ากับพลังการโจมตีของผู้บำเพ็ญเซียนขั้นจิตปฐมตอนต้น

ระดับกลางก็เทียบเท่ากับพลังการโจมตีของผู้บำเพ็ญเซียนขั้นจิตปฐมตอนกลาง

ระดับสูงก็เทียบเท่ากับขั้นจิตปฐมตอนปลาย

ความแตกต่างของแต่ละระดับ ต่างก็มีราคาที่แตกต่างกันสิบเท่า

ฟ้าร้องในมือระดับต่ำทุกเม็ด โดยทั่วไปแล้วจะต้องใช้หินทิพย์ชั้นล่างหนึ่งพันก้อนเพื่อแลกเปลี่ยน

สามเม็ด นั่นก็เท่ากับหินทิพย์ชั้นล่างจำนวนสามพันก้อน

กิจการของสำนักหั่วหลิงมีขนาดที่ใหญ่โตได้ ส่วนที่สำคัญที่สุด ก็เป็นเพราะฟ้าร้องในมือนี้

แน่นอนว่า ผู้บำเพ็ญเซียนทั่วไปไม่สามารถที่จะใช้ของสิ่งนี้ได้

หินทิพย์ชั้นล่างหนึ่งพันก้อน ไม่ใช่ว่าจะเป็นจำนวนที่น้อยเลย

ดังนั้นเมื่อเห็นคุณชายจินเอี้ยนนำฟ้าร้องในมือออกมาสามเม็ด ไม่เพียงแค่จื่อหยุน จูหยู่ รวมไปถึงลู่ซานต่างก็สูดหายใจลึกในทันที

แต่ก็ต้องจำใจเพราะทำอะไรไม่ได้

คุณชายจินเอี้ยนนี้ได้รับการสนับสนุนจากสำนักหั่วหลิง ที่มีเงินทองและอิทธิพล ซึ่งจุดนี้พวกเขาเองไม่มีทางที่จะไปเทียบเคียงได้อยู่แล้ว

จื่อหยุนยื่นมือออกมารับ พร้อมกับมองไปยังคุณชายจินเอี้ยนอย่างตื่นเต้นและพูดขึ้นว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ขอขอบคุณคุณชายจินเอี้ยนเป็นอย่างมาก! ”

ไม่เอ่ยถึงเรื่องอื่น แม้ว่าจะไม่นับหินทิพย์จำนวนหนึ่งพันก้อนนี้ เพียงฟ้าร้องในมือแค่สามเม็ดนี้ ก็ถือว่าการมาในครั้งนี้ไม่เปล่าประโยชน์

คุณชายจินเอี้ยนได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะขึ้นอย่างสบายใจ และพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอก แค่นางฟ้าไม่รู้สึกว่าเสียเปรียบก็พอแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ สมบัติชิ้นนี้ก็กลายเป็นของฉันแล้ว สหายทั้งหลาย ขอบคุณที่กรุณา! ”

ขณะที่พูด ก็หันหลังแล้วเดินไปยังกล่องหยกสีขาวที่โปร่งแสงใบนั้น

คุณชายจินเอี้ยนตาลุกวาวขึ้น

สมบัติชิ้นนี้ไม่ธรรมดาทีเดียว

แม้ว่าสำนักหั่วหลิงจะมีเงินทองและอิทธิพลอย่างมาก ในภาคเหนือของแคว้นน้ำแดง

โดยพลังความสามารถจัดอยู่ในสามลำดับแรกของสำนักใหญ่

แต่ว่า เมื่อสำรวจไปทั่วทั้งสำนัก ก็ไม่มีสมบัติล้ำค่าระดับนี้เลย

อาจจะมีเพียงแค่กระบี่ไฟของเจ้าสำนักเท่านั้น ที่ถือว่าเทียบเคียงได้กับระดับนี้

ถ้าหากในครั้งนี้พวกเขาสามารถนำกระบี่เล็กเล่มนี้กลับไปยังสำนักได้สำเร็จ แม้ว่าสุดท้ายตนเองจะไม่ได้ใช้ ก็จะต้องได้รับรางวัลตอบแทนจำนวนมากจากสำนักอย่างแน่นอน

บางทีอาจจะได้รับสมบัติล้ำค่าสูงสุดในการหลอมยาทองในระดับที่สูงขึ้น

ถ้าหากมอบสมบัติล้ำค่าสูงสุดในการหลอมยาทองระดับฟ้าให้เป็นของรางวัลแก่ตนเองแล้ว จะทำให้พลังบำเพ็ญของเขาก้าวหน้าสูงขึ้นมากอีกครั้ง

เมื่อถึงเวลานั้น หลังจากที่สำเร็จขั้นแดนจิตปฐมแล้ว ผู้อื่นก็คงไม่สามารถมาเทียบเคียงพลังบำเพ็ญกับตนได้อีกแล้ว

ตำแหน่งสถานะในสำนักก็จะมั่นคงมีเสถียรภาพมากยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน

ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถมาทำให้สั่นคลอนได้

คุณชายจินเอี้ยนสูดลมหายใจลึก แล้วก็ค่อย ๆ ยื่นมือไปที่กล่องหยกสีขาวนั้นอย่างระมัดระวัง

กล่องหยกไม่ได้ล็อคกุญแจ

โดยเขาเอื้อมมือเข้าไปแล้วค่อย ๆ เปิดมันขึ้นมา

แต่ทันใดนั้น ภาพเหตุการณ์ที่ทุกคนคาดคิดไม่ถึงก็เกิดขึ้น

ภายในกล่องหยกนั้นมีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีกระบี่เล็กอะไรเลย และก็ไม่มีพลังกลิ่นอายที่แข็งแกร่งไร้เทียมทานอะไรด้วย?

ไม่มีอะไรสักอย่างเลย!

เห็นเหตุการณ์นี้แล้ว คุณชายจินเอี้ยนพลันเบิกตาโพลงขึ้น ไม่อยากที่จะเชื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าอย่างสิ้นเชิง

“เป็นไปไม่ได้! ”

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ”

“กระบี่เล็กล้ำค่านั่นอยู่ไหนล่ะ? ”

“หายไปได้อย่างไรกัน? ”