จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1475

ลู่ซานเปลือกตากระตุกขึ้นในทันที แล้วก็พูดว่า “นายหมายความว่า......”

จูหยู่แววตาเป็นประกายขึ้น และพูดว่า “ถูกต้อง! คนผู้นี้ไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเซียนในภาคเหนือของพวกเราเป็นแน่ ซึ่งไม่เหมือนกับไอ้โง่จินเอี้ยนนั้น! ”

“สำนักหั่วหลิงคือผู้มีอิทธิพลอำนาจยิ่งใหญ่ในภาคเหนือของพวกเรา”

“ถ้าหากยังไม่ถึงช่วงสถานการณ์บีบบังคับ ไอ้โง่จินเอี้ยนนั้น พวกเราไม่จำเป็นที่จะสังหารก็จะไม่สังหาร ซึ่งไม่เป็นปัญหาอะไร! ”

“แต่หลินหยุนนี้ไม่เหมือนกัน! ”

“เมื่อพวกเราสังหารเขาแล้ว ก็สามารถได้รับสมบัติล้ำค่ามากมายในตัวของเขา เมื่อถึงเวลานั้นก็หาสถานที่แห่งหนึ่งที่ไม่มีคนแล้วเก็บตัวบำเพ็ญฝึกฝนก็สิ้นเรื่อง”

“ต่อให้มียอดฝีมือมาตามหา ถึงตอนนั้นพวกเราเองก็ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนแล้ว! ”

“นี่คือการลงมือที่ไม่ขาดทุนอย่างแน่นอน! ”

“ว่าอย่างไร อยากที่จะทำไหมล่ะ? ”

ลู่ซานขมวดคิ้วและพูดว่า “แม้ว่าสิ่งที่นายพูดนั้นจะไม่เลวเลย แต่ว่า ตอนนี้คนผู้นี้กำลังอยู่กับจื่อหยุน แม้ว่าจื่อหยุนจะไม่เชี่ยวชาญในการต่อสู้ แต่ก็ไม่อาจมองข้ามได้”

“พวกเราสองคนเผชิญหน้ากับพวกเขาสองคน โอกาสชนะไม่ได้ถือว่ามากเลย! ”

“ฉันว่า ไม่ใช่จะง่ายดายขนาดนั้น! ”

จูหยู่ยิ้มเยาะและพูดขึ้นว่า “จื่อหยุนก็เป็นเพียงแค่หญิงที่ไร้สมองคนหนึ่งเท่านั้น ต่อให้เธอเป็นพวกเดียวกันกับหลินหยุน ภายใต้สถานการณ์ที่พวกเราได้วางแผนกันเอาไว้โดยที่เธอนั้นไม่รับรู้ ก็ถือว่ามีโอกาสชนะอย่างมากเลยทีเดียว! ”

“อีกทั้ง นายอย่าลืมนะว่า”

“ภายในคฤหาสน์นี้ ยังมีไอ้โง่จินเอี้ยนนั้นอยู่ด้วย! ”

“แม้ว่าพวกเราจะไม่สามารถสังหารเขาต่อหน้าคนอื่นได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เมื่อเปลี่ยนสถานที่แล้วพวกเราก็ยังไม่สามารถลงมือสังหารได้! ”

“เพียงแค่สังหารหลินหยุนกับจื่อหยุนแล้ว พวกเราก็นำตัวของไอ้โง่นั้น ไปยังสถานที่ที่ห่างไกลจากภาคเหนือ แล้วพวกสมบัติล้ำค่าในตัวของเขานั้นก็ตกเป็นของพวกเราทั้งหมดแล้วไม่ใช่เหรอ? ”

“นี่คือการลงมือที่ได้ผลกำไรมากมายเลยทีเดียว! ”

ลู่ซานได้ยินดังนั้น สีหน้าท่าทางก็เคร่งเครียดขึ้นอีกครั้ง ครุ่นคิดอยู่สักพัก แล้วก็มองไปที่จูหยู่และพูดขึ้นว่า “แกนี่ ช่างมีจิตใจที่มืดมนจริง ๆ! ”

จูหยู่ยิ้มเยาะและพูดขึ้นว่า “ไอ้แก่นี่ นายอย่าได้แกล้งทำเป็นคนดีอีกเลย! ”

ถูกเขาพูดว่าแบบนี้ ลู่ซานเองก็หัวเราะเบา ๆ จากนั้นก็พยักหน้าและพูดว่า “ตกลง ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็ทำตามที่นายพูดก็แล้วกัน แต่ว่า จะต้องหาโอกาสที่เหมาะสมถึงจะดีที่สุด! ”

“ถ้าหากไม่ได้จริง ๆ ก็ต้องรอให้ออกไปจากสถานที่แห่งนี้กันก่อนแล้วค่อยมาว่ากันอีกที! ”

จูหยู่พยักหน้า และพูดว่า “ไปกันเถอะ พวกเราเข้าไปด้านในกัน”

ขณะที่พูด ทั้งสองคนก็เดินเข้าไปในถ้ำอย่างระมัดระวัง

เวลานี้หลินหยุนก็ได้พาจื่อหยุน เข้ามาถึงด้านในของภูเขาแล้ว และตอนนี้ เบื้องหน้าของพวกเขาก็ปรากฏสถานที่โล่งกว้างขนาดใหญ่

เพราะว่าสุดปลายทางของทางเดินนั้น ก็คือหลุมลึกที่มีขนาดใหญ่มาก

ภายในหลุมลึกนั้น เต็มไปด้วยโครงกระดูกที่ทับซ้อนกันเป็นจำนวนมาก

พลังจำนวนนับไม่ถ้วน ได้พุ่งทะยานขึ้นมา

แต่พวกปราณพิฆาตเหล่านี้กลับไม่ได้แผ่กระจายออกมาจากกลางหลุมลึกนั้น แต่จะลอยวนเวียนอยู่ด้านบนเหนือหลุมลึก

ในขณะนั้นเอง น้ำเสียงที่แก่ชราที่แฝงไปด้วยความเยาะเย้ยก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

“ในที่สุดพวกนายก็มากันแล้ว! ”

“ลงมาเถอะ! ”

“มาที่ฉันตรงนี้ พวกนายต้องการอะไร ฉันก็จะให้กับพวกนายได้! ”

“โดยที่ไม่ต้องสงสัย! ”

เจียซินที่อยู่ในหัวสมองของหลินหยุนได้พูดขึ้นว่า “ตรวจสอบอะไรไม่ได้เลย ปราณพิฆาตของที่นี่ช่างหนาแน่นมากเหลือเกิน แทบจะกลายเป็นของจริงที่จับต้องได้แล้ว”

“ที่นี่มีคนตายจำนวนมาก! ”

“อีกทั้งล้วนเป็นผู้บำเพ็ญเซียนที่มีพลังบำเพ็ญ! ”

“ดังนั้นจึงทำให้มีปราณพิฆาตที่หนาแน่นมากขนาดนี้ได้! ”

“แต่ว่าสถานที่แห่งนี้สำหรับฉันแล้วนั้น กลับเป็นแหล่งล้ำค่า! ”

เมื่อเจียซินพูดจบ หลินหยุนก็มองเห็นหนอนชั่วเข้าไปด้านในของหลุมลึก และเพียงครู่เดียวก็สูญหายไปท่ามกลางปราณพิฆาต

ไม่นาน เจียซินก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า “ด้านล่างล้วนมีแต่โครงกระดูกขาวโพลน นอกจากนั้น ก็ไม่มีอะไรอีกแล้ว! ”

“ฉันคาดเดาว่า สิ่งที่พูดขึ้นนั้นน่าจะเป็นวิญญาณมรณะ! ”

“ตอนยังมีชีวิต คนผู้นี้น่าจะมีพลังความสามารถที่แข็งแกร่งมหาศาล! ”

“อย่างน้อยน่าจะเป็นยอดฝีมือขั้นแดนดั่งเทพ! ”

“ไม่อย่างนั้น ต่อให้ตายไปแล้ว ก็คงจะไม่กลายเป็นวิญญาณมรณะหรอก! ”

หลินหยุนพยักหน้า

ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!

“คุณรู้ไหมว่าหญ้าหยินหยางคืออะไร? ”

“หญ้าทิพย์ชนิดนี้ ได้ยินมาว่าสามารถย้อนหยินหยางได้”

“ฉันเคยได้ยินมาบ้างถึงตำนานเล่าขานของหญ้าชนิดนี้! ”

“ได้ยินว่าหากใช้หญ้าชนิดนี้ในการหลอมยา สามารถที่จะทำให้ผู้บำเพ็ญเซียนที่เสียชีวิตไปแล้วฟื้นคืนชีพมาได้”

“นี่ นี่ไม่ได้โกหกหลอกลวงกันใช่ไหม? ”

หลินหยุนพยักหน้า และพูดว่า “มีการเล่าขานกันแบบนี้จริง อีกทั้งตำนานที่เล่าขานนี้ก็ไม่ได้เป็นเรื่องเท็จ และหญ้าหยินหยางนี้ก็เป็นของจริง! ”

หลินหยุนรู้จักหญ้าหยินหยางอย่างแน่นอน

อีกทั้งยังรู้จักและเข้าใจมากกว่าเจียซินเสียอีก

เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงว่า ในสถานที่แห่งนี้ จะปรากฏหญ้าหยินหยางสิ่งที่หาได้ยากในโลกนี้

แต่ เมื่อเขาย้อนคิดถึง หลุมศพหมื่นคนที่อยู่เบื้องหน้านี้

ก็เข้าใจขึ้นในทันทีว่า

ทำไมเจ้าของสถานที่แห่งนี้ หลังจากที่สังหารยอดฝีมือจำนวนมากมายแล้ว ถึงได้นำศพมาวางไว้ในวิมานของตนเอง

ประมาณว่าฝ่ายตรงข้ามคิดต้องการที่จะสร้างสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมกับการถือกำเนิดขึ้นของหญ้าหยินหยาง

คิดถึงจุดนี้แล้ว หลินหยุนก็พูดขึ้นอย่างหนักแน่นว่า “แม้ว่าการปกคลุมหญ้าหยินหยางนั้นจะเป็นสิ่งที่คุ้มค่า แต่ก็เพิ่งจะมีขึ้นได้ไม่นานเท่าไรเอง! ”

“ส่วนหญ้าหยินหยางที่เพิ่งจะถือกำเนิดขึ้นนั้น ก็ไม่เห็นจะมีความน่าสนใจอะไรเลย! ”

“ดังนั้น หากต้องการที่จะให้พวกเราลงไป สิ่งของเพียงเท่านี้ ยังไม่เพียงพอหรอก! ”

ได้ยินที่หลินหยุนพูด สมบัติล้ำค่านั้นก็ส่งเสียงหัวเราะเยาะขึ้น “คิดไม่ถึงว่า จะเป็นพวกมดแมลงที่มีความรู้และประสบการณ์มากทีเดียว”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เพิ่มสิ่งนี้เข้าไปอีกจะว่าไงล่ะ? ”

“พอไหม? ”

เมื่อเขาพูดจบ ลูกปัดสีดำเม็ดหนึ่งก็ลอยขึ้นมาทันที

ทันทีที่เห็นลูกปัดนี้ เจียซินก็พูดขึ้นว่า “นี่คือลูกปัดจิตมรณะ! คือสมบัติล้ำค่าสูงสุดที่ถือกำเนิดขึ้น หลังจากที่วิญญาณมรณะที่แข็งแกร่งได้ดับสูญลงไป! ”

“ดูเหมือนว่าจะไม่ได้มีเพียงแค่วิญญาณมรณะตนเดียว ระหว่างพวกวิญญาณมรณะก็ยังมีการเปิดศึกต่อสู้กันอีกด้วย! ”

หลินหยุนก็คิดได้แล้ว จากนั้นก็ส่งเสียงฮึขึ้น และพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็จะไม่เกรงใจอีกต่อไปแล้ว! ”