จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1484

นั่นคือหญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง

มองดูแล้วรู้สึกเหมือนว่าจะเป็นคนที่อ่อนโยน

อีกทั้งภายในร่างกายก็ไม่มีการเคลื่อนไหวของพลังทิพย์ที่ชัดเจน

เมื่อมาถึง ก็ได้พยักหน้าทักทายกับหลินหยุนและคนอื่น ๆ แล้วก็เดินไปนั่งอยู่ด้านข้าง

โดยที่ไม่ได้มานั่งรวมอยู่กับพวกหลินหยุน

แต่ว่า สายตาของเธอได้จ้องมองมาที่หลินหยุนอยู่เป็นเวลานาน

หลินหยุนเองก็ได้กวาดสายตาชำเลืองมองไปยังฝ่ายตรงข้ามเล็กน้อย แล้วก็เบนสายตากลับมา

หลังจากนั้น การทดสอบรอบแรกก็ดำเนินต่อไป เมื่อมาถึงเวลาช่วงพลบค่ำ การทดสอบรอบแรกก็เสร็จสิ้นลงเรียบร้อย

สำหรับจำนวนผู้ที่ผ่านการทดสอบในรอบแรกนั้น มีทั้งสิ้นสิบเก้าคน

ในจำนวนสิบเก้าคนนี้ ยังมีคนรู้จักคุ้นเคยอยู่หนึ่งคนด้วย นั่นก็คือถังม่อ

ทั้งสองคนนั่งอยู่ด้วยกัน พร้อมกับดื่มชาไปพลาง และพูดคุยกันไปพลาง

ถังม่อเป็นคนคุยเก่ง รับรู้สิ่งต่าง ๆ มากมาย ดังนั้นมักจะมีเรื่องราวที่ให้พูดคุยโดยไม่รู้จบ

สำหรับเรื่องการทดสอบของหลินหยุนนั้น จะต้องได้รับคำชื่นชมเยินยออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ไม่นาน ชายชราในชุดขาวคนหนึ่ง ก็เดินตรงมายังศาลาแห่งนี้

“ทุกท่าน คุณชายแต่ละท่านได้ผ่านการทดสอบรอบแรกของตระกูลโม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว”

“การทดสอบในวันนี้ ก็สิ้นสุดลงเพียงเท่านี้! ”

“จากนี้ไป ทุกคนจะต้องพักอาศัยอยู่ที่ตระกูลโม่ โดยพวกเราจะจัดแจงที่พักอาศัยให้กับทุกท่าน รวมไปถึงอาหารการกินด้วย”

“ขอเชิญทุกท่านตามฉันมาเลย! ”

เมื่อชายชราพูดจบ ก็หันหลังแล้วมุ่งหน้าเดินไปยังลานบ้านส่วนที่สาม

หลินหยุนกับถังม่อและคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้พูดอะไรมากนัก

และเดินตามหลังของชายชราผู้นั้นไป

ภายในลานบ้านส่วนที่สาม ก็มีบริเวณพื้นที่กว้างขวางอย่างมาก ถึงขนาดมีสวนดอกไม้ มีภูเขาจำลอง ซึ่งสภาพแวดล้อมบรรยากาศเยี่ยมยอดมากทีเดียว

หลินหยุนกับถังม่อและคนอื่น ๆ ได้ถูกจัดแจงให้เข้าพักในห้องรับแขกที่อยู่ด้านข้างสระน้ำ

หลินหยุนกับถังม่อ พักอยู่ในห้องพักที่ติดกันแน่นอน

โดยที่คนอื่นก็ไม่ได้พูดอะไร

จิตใจของทุกคนต่างหมกมุ่นอยู่กับการทดสอบที่จะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้

ท้องฟ้ามืดมิดลงไปอย่างรวดเร็ว

ร่วมทานอาหารกันอย่างเรียบง่าย แล้วทุกคนก็แยกย้ายกลับเข้าไปในห้องพักของตนเอง

ส่วนหลินหยุนยืนอยู่หน้าประตูห้องพัก และมองไปยังสระน้ำอย่างเงียบสงบ

โดยกำลังพิจารณาสำรวจการออกแบบและตกแต่งภายในบริเวณลานบ้านแห่งนี้

หากบอกว่าคนของตระกูลโม่ เป็นคนที่มาจากดาวไกอาที่มาเยือนสถานที่แห่งนี้เมื่อครั้งอดีต บางทีในรายละเอียดจุดเล็กจุดน้อย อาจจะทำให้เขาพบเจอกับเบาะแสบ้างก็เป็นได้

แต่เมื่อสังเกตสอดส่องอยู่สักพักใหญ่แล้ว หลินหยุนก็เกิดความผิดหวังขึ้นเล็กน้อย

ซึ่งเขาไม่พบเจอข้อมูลพิเศษอะไรแม้แต่น้อยเลย

หลังจากที่สำรวจครู่หนึ่งแล้ว หลินหยุนก็กลับเข้าห้องพัก นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง เริ่มต้นบำเพ็ญฝึกฝน

เวลานี้เขาอยู่ในขั้นยาทองระดับแปดชั้นสูงสุดแล้ว

ถ้าหากมีสมบัติล้ำค่าสูงสุดที่ใช้ในการหลอมยาทอง เขาก็สามารถทำการหลอมยาทองได้ทุกเมื่อเลย

แต่ตอนนี้ไม่สามารถหลอมยาทองได้ ทำได้เพียงแค่บำเพ็ญฝึกฝนต่อไป

เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการหลอมยาทอง

แต่ว่า หลังจากผ่านพ้นช่วงเวลาเที่ยงคืนไปแล้ว ทันใดนั้น ก็มีพลังเคลื่อนไหวที่เบาบางแวบผ่านห้องพักของหลินหยุน

พลังเคลื่อนไหวนี้อ่อนแอเบาบางอย่างมาก ถึงขนาดที่หลินหยุนเหมือนจะรู้สึกว่าเป็นภาพลวงตา

แต่จิตใจที่ระแวดระวังของเขานั้นแตกต่างไม่เหมือนกับคนอื่น

ขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญขึ้น โดยที่ยังไม่ได้ลงมือกระทำการบุ่มบ่าม

เพราะเขารู้สึกได้ถึงความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า

ซึ่งชัดเจนเลยว่าเกิดจากพลังที่อ่อนแอนั้น

หลินหยุนขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญเพื่อขจัดความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าให้หมดไป

ที่นี่คือตระกูลโม่ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีคนคิดลงมือทำร้ายเขา