จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1495

เมื่อได้ยินเรื่องเล่าต่างๆจากโม่หยู่ หลินหยุนก็พยักหน้าทันที สำหรับดาวนกขาวแห่งนี้ ตอนนี้เขาเข้าใจโลกใบนี้มากขึ้น

เขาเงยหน้าไปมองโม่หยู่และพูด "ขอบคุณแม่นางโม่หยู่ที่เล่าเรื่องต่างๆให้ฉันฟัง อย่างไรก็ตาม ถ้าฉันคาดเดาไม่ผิดละก็ หลังจากนี้ตระกูลโม่อาจจะเกิดเรื่องอันตรายก็ได้!"

"หลังจากนี้ แม่นางโม่หยู่จะทำยังไงต่อ?"

เมื่อโม่หยู่ได้ยิน สีหน้าของเธอก็เคร่งขรึมทันที ผ่านไปสักพัก เธอก็ถอนหายใจออกมาและพูด "ฉันรู้เรื่องนี้ดี อย่างไรก็ตาม ฉันไม่มีพลังที่แข็งแกร่งมากพอที่จะไปจัดการเรื่องนี้!"

"สำหรับฉันในตอนนี้ สิ่งสำคัญที่สุดคือการรักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้!"

"เรื่องนี้สำคัญกว่าเรื่องอื่นๆ!"

"ถ้าฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันก็ยังคงมีโอกาส!"

"ใช่แล้ว พี่หลินหยุน……ถ้าฉันเรียกคุณแบบนี้ ไม่มีปัญหาใช่ไหม?"

หลินหยุนส่ายหัวเบาๆและพูด "ไม่มีปัญหา! คุณจะเรียกอย่างนี้ก็ได้!"

โม่หยู่พูด "พี่หลินหยุน คุณไม่อยากจะรู้เหรอ คนที่อยู่ในแดนเหมันต์ พวกเขาใช้ชีวิตรอดยังไง?"

โม่หยู่มองหน้าหลินหยุน เธอเงียบอยู่ชั่วครู่แล้วพูด "ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูด อันที่จริงพี่หลินหยุนอยู่ตรงนี้ มันอันตรายมากๆ!"

"ให้ฉันพาพี่หลินหยุนไปที่แดนเหมันต์ไหม?"

"พี่หลินหยุนไม่ต้องกังวลใจ!"

"แดนเหมันต์กว้างใหญ่ไพศาลมากๆ ถึงแม้นิกายวิญญาณบริสุทธิ์ลงมือจริงๆ พวกเขาก็หวาดกลัวแดนเหมันต์เหมือนกัน!"

"ดังนั้น สถานที่แห่งนั้นเป็นที่ซ่อนตัวที่ดีมากๆ!"

"เวลาหลายพันปีที่ผ่านมา!"

"ไม่ใช่เพราะนิกายวิญญาณบริสุทธิ์ไม่อยากฆ่าล้างพวกเราให้สิ้นซาก!"

"แต่เป็นเพราะด้านในของแดนเหมันต์อันตรายมากๆต่างหาก!"

"ถ้าพวกเราต้องการสังหารพวกเราให้สิ้นซาก พวกเขาก็ต้องสูญเสียมากๆอย่างแน่นอน!"

"อาจจะได้ไม่คุ้มเสียด้วยซ้ำ!"

"ดังนั้นพวกเขาเลือกที่จะไม่ลงมือ!"

"พวกเขาแค่เฝ้าอยู่ด้านนอกเท่านั้น!"

"และพี่หลินหยุนพึ่งฝึกฝนถึงแดนจิตปฐม!"

"พลังยังไม่ค่อยมั่นคง!"

"และแดนจิตปฐมนั้น พลังจิตพึ่งจะเปลี่ยนเป็นจิตวิญญาณ"

"สำหรับประเภทของจิตวิญญาณและพลังของจิตวิญญาณ มันเป็นเส้นทางที่ค้นหาได้ยากและลำบากมากๆ!"

"ถ้าอยู่ในแดนเหมันต์!"

"มีดอกวิญญาณชั่วอยู่ชนิดหนึ่ง"

"ดอกไม้ชนิดนี้มีประโยชน์ต่อจิตวิญญาณมากๆ!"

"ดังนั้น ฉันแนะนำให้พี่หลินหยุนไปที่แดนเหมันต์สักครั้ง!"

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ หลินหยุนไม่พูดอะไรอีก เจียซินที่อยู่ในหลิงไถก็พูดทันที "เป็นผู้หญิงที่เจ้าเล่ห์มากๆ!"

"เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเธออยากให้คุณไปเห็นความเป็นอยู่ที่รันทดของคนพวกนั้น!"

"ทำให้คุณเกิดความสงสาร !"

"ถึงแม้ไม่ได้พูดเกลี้ยกล่อมคุณ !"

"แต่ทำให้คุณเปลี่ยนความคิดเอง!"

"และพูดว่าการไปที่นั่นมีแต่ผลดีกับคุณ!"

"พูดกันตามตรง เป็นแผนการที่ยอดเยี่ยมมากๆ!"

"แต่มีเรื่องหนึ่งที่เธอไม่รู้อย่างแน่นอน คุณไม่ต้องฝึกฝนจนทำให้พลังมั่นคงแล้ว ?"

หลินหยุนหัวเราะเบาๆและพูด "สำหรับฉันแล้ว ดอกวิญญาณชั่วไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากนัก แต่มันน่าจะมีประโยชน์กับคุณมากๆใช่ไหม?"

โม่หยู่พยักหน้าและพูด "สำหรับการดำรงอยู่ของหอซิวซินนั้นมีมานานมากๆ ตามตำนานเล่าว่า สมัยนั้นตอนที่บรรพบุรุษของเราออกมาจากดาวไกอา หอนี้ก็มีอยู่แล้ว!"

"และหอซิวซินนั้นลึกลับมากๆ!"

"ว่ากันว่าพวกเราไม่ได้ตั้งอยู่แค่ในดาวนกขาวเท่านั้น!"

"ในโลกฉองหลง ก็มีหอนี้เต็มไปหมด!"

"ไม่เคยมีเรื่องอะไรที่พวกเขาจัดการไม่ได้!"

"ถ้าคุณสามารถจ่ายไหว!"

"พวกเขาก็จะให้ในสิ่งที่คุณต้องการเสมอ!"

หลินหยุนอึ้งไปชั่วครู่ หอที่แข็งแกร่งมากขนาดนี้ มันน่าสนใจจริงๆ

สามารถมีสาขามากมายอยู่ในโลกใบหนึ่งได้

พวกเขาจะต้องไม่ธรรมดาและคงแข็งแกร่งมากๆ

หลินหยุนพูด "งั้นคงต้องรบกวนแม่นางโม่หยู่ไปซื้อข้อมูลจากหอซิวซินให้หน่อย! ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าพวกเขาจะทำได้ทุกอย่างจริงๆหรือเปล่า!"

โม่หยู่พยักหน้าและพูด "พี่หลินหยุนพูดมาได้เลย!"

หลินหยุนหายใจเข้าลึกๆและพูด "คุณลองถามหอซิวซินหน่อย พวกเขารู้ไหมว่านอกจากบรรพบุรุษของพวกคุณที่มาจากดาวไกอาแล้ว ในหลายพันปีที่ผ่านมา ยังมีนักบำเพ็ญเซียนคนอื่นๆที่มาจากดาวไกอาไหม!"

ถ้าหอซิวซินสามารถทำได้ทุกอย่าง ถ้างั้นในสมัยนั้น ขณะที่เย่เยว่มาถึงสถานที่แห่งนี้ พวกเขาต้องรู้เรื่องนี้อย่างแน่นอน

เมื่อรู้ว่านักบำเพ็ญเซียนจากดาวไกอาที่มาถึงที่นี่ในสมัยนั้น และต้องอยู่อย่างรันทดแบบนี้

สิ่งที่ทำให้หลินหยุนรู้สึกงุนงงมากที่สุดก็คือ หลังจากเย่เยว่ออกจากโลกคุนชางและมาถึงที่นี่ ด้วยพลังแดนจิตปฐมของเธอในตอนนั้น เธอต้องรู้เรื่องเหล่านี้อย่างแน่นอน

แต่ด้วยนิสัยของเย่เยว่ เธอกลับไม่ได้สนใจเรื่องนี้ เรื่องนี้ทำให้หลินหยุนคิดไม่ตกจริงๆ

จากนิสัยของเย่เยว่ที่เขาเข้าใจ ถึงแม้ชาติที่แล้วเย่เยว่จะไม่ได้เกิดเป็นคนของดาวไกอา

แต่เมื่อมองคนพวกนี้ และเป็นนักบำเพ็ญเซียนจากดาวไกอาเหมือนกันเขา เย่เยว่คงไม่ทำเป็นมองไม่เห็นและไม่สนใจเรื่องนี้ ก็คงเป็นไปไม่ได้