จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1517

แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่งูยักษ์สีเลือดก็ยังคงระเบิดความโมโหอย่างสุดขีด

เริ่มที่จะต่อสู้อย่างสุดชีวิตแล้ว

หลินหยุนเห็นดังนั้น ก็เหาะถอยหลังลงไปเล็กน้อย

ในขณะเดียวกันก็ปล่อยหมัดโจมตีออกไปอีกครั้ง

พลังอานุภาพที่สะเทือนเลือนลั่น ซัดโหมกระหน่ำ รวดเร็วดั่งสายฟ้าฟาด ซึ่งพลังเพียงหมัดเดียว ก็ยังมีความรุนแรงถึงขั้นที่ดวงดาวร่วงตกตกมาเลย

ในขณะนั้นเอง งูยักษ์สีเลือดก็ได้พ่นหมอกเลือดออกมาจากปาก

พลังหมัดทำลายหมอกเลือดลง แล้วพุ่งตรงเข้าสู่ปากของงูยักษ์ทันที

งูยักษ์ร้องโอดครวญเสียงดังขึ้นอีกครั้ง

ส่วนหมอกเลือกที่แหลกสลายไปนั้น ได้ร่วงตกมาบนร่างกายของหลินหยุน หลินหยุนจึงรู้สึกว่าพลังกัดกร่อนอย่างหนึ่ง

ได้ตกลงมาบนร่างกายของเขาแล้ว

ชี่ทิพย์ป้องกันกายของหลินหยุนใช้การอะไรไม่ได้ เนื้อหนังถูกกัดกร่อนจนเปื่อยยุ่ย เผยให้เห็นกระดูกสีขาวที่อยู่ภายใน

แต่หลินหยุนก็ยังคงไม่หยุดมือลง ขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญอย่างบ้าคลั่ง ก้าวกระโดดพุ่งไปข้างหน้า

และยังคงกวัดแกว่งดาบเฮ่าเทียนอย่างไม่หยุด

อาศัยช่วงจังหวะที่งูยักษ์สีเลือดตัวนั้นกำลังจะกลืนกินบัวเลือดเจ็ดดาวเข้าไป

จึงได้ใช้กระบี่ฟันไปที่ลำตัวของงูยักษ์จนขาดสะบั้น

ลำตัวขนาดใหญ่ของงูยักษ์ถูกฟันจนขาดเป็นสองท่อน เลือดพุ่งกระจาย ชี่เลือดที่รุนแรงก็ได้แผ่กระจายออกเป็นวงกว้าง

ในขณะเดียวกัน บัวเลือดเจ็ดดาวนั้นเวลานี้เหมือนจะกลับมามีชีวิตใหม่ขึ้นอีกครั้ง

ดูดซับชี่เลือดจากร่างของงูยักษ์ตัวนั้นอย่างไม่หยุด

ระดับของบัวเลือดก็เพิ่มสูงขึ้นทันตาเห็น

หลินหยุนเห็นเหตุการณ์ดังนั้น ก็ถอนหายใจยาวได้อย่างโล่งอก

จากนั้นก็นำโอสถออกมาแล้วกินเข้าไป

ขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญ กลั่นฤทธิ์ของยาอย่างต่อเนื่อง เพื่อทำการขับพลังกัดกร่อนนั้นทิ้งไป

แต่ในขณะนั้นเอง บริเวณหุบเขาก็เกิดระเบิดเสียงดังตูมตามขึ้นอย่างกะทันหัน

สั่นสะเทือนเลือนลั่นไปทั้งหมด

ในขณะเดียวกัน

กลิ่นอายลมหายใจที่แข็งแกร่งทีละกลิ่นอาย ได้พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

หลินหยุนดวงตาเป็นประกาย พร้อมกับขมวดคิ้วทั้งสองข้างขึ้นในทันที

พลังชี่เลือดของงูยักษ์กำลังถูกบัวเลือดเจ็ดดาวดูดซับอยู่

แต่กลิ่นอายของบัวเลือดเจ็ดดาวก็ได้กระจายสลายไปหมดแล้ว

เพราะสิ่งนี้จึงทำให้หุบขวัญเลือดเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

เจียซินรีบพูดขึ้นว่า “การเติบโตเต็มที่ของบัวเลือดเจ็ดดาวนั้น จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสักช่วงระยะหนึ่ง อาจจะมีมารเลือดปรากฏขึ้นอีกก็เป็นได้ โดยพวกมารเลือดนั้น ต่างต้องดูดซับชี่เลือดของบัวเลือดเจ็ดดาวทั้งหมด จึงจะถือกำเนิดขึ้นได้! ”

“ดังนั้นแม้ว่าพวกมันจะไม่มีสติปัญญา! ”

“แต่เพียบพร้อมด้วยสัญชาตญาณความสามารถที่เก่งกาจ! ”

“เมื่อได้กลืนกินบัวเลือดเจ็ดดาวที่เติบโตเต็มที่อย่างสมบูรณ์แล้ว ก็สามารถที่จะทำให้พวกมันมีสติปัญญา และเริ่มต้นเส้นทางการบำเพ็ญเซียนได้นับจากนี้! ”

“ดังนั้นเพียงแค่เป็นมารเลือดในหุบเขาแห่งนี้ ก็จะต้องปรากฏตัวออกมาทั้งหมดอยู่แล้ว! ”

“หากเมื่อมีจำนวนที่มากเกินไป......”

“อีกทั้ง ตอนนี้ภายในหุบขวัญเลือดได้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขึ้น ก็จะต้องชักนำพวกผู้เพ็ญเซียนในบริเวณโดยรอบนั้นมาอย่างแน่นอน! ”

“หากชักนำยอดฝีมือมาล่ะ! ”

“นายก็จะยิ่งตกอยู่ในสภาพที่อันตรายมากขึ้น! ”

หลินหยุนพยักหน้า “ไม่ว่าจะเป็นใคร ผู้บำเพ็ญเซียนก็ดี หรือมารเลือดก็ดี หากคิดที่จะแย่งชิงบัวเลือด ก็จะต้องตายทั้งหมด! ”

บัวเลือดเจ็ดดาว!

บัวเลือดเจ็ดดาวที่เติบโตโดยสมบูรณ์!

ถือเป็นสมบัติล้ำค่าสูงสุดที่หาได้ยากมาก!

ถ้าหากกลั่นยามารเลือดได้สำเร็จ ก็จะกลายเป็นโอสถที่ทรงพลังสามารถยกระดับขึ้นพลังบำเพ็ญได้ในทันทีเลย

ส่วนการเพิ่มขึ้นของพลังบำเพ็ญนั้น อย่างน้อยก็หนึ่งขั้นแดนเล็กเลยทีเดียว!

แม้ว่ายามารเลือดจะมีผลข้างเคียงไม่น้อยในภายหลัง

แต่ในช่วงจังหวะเวลาสำคัญ

สามารถปกป้องรักษาชีวิตได้!

นอกจากจะสามารถกลั่นยามารเลือดได้แล้ว สำหรับผู้บำเพ็ญเซียนนั้น ยังมีสรรพคุณผลดีอีกอย่างหนึ่ง

นั่นก็คือยกระดับขั้นของสายเลือด!

ตรงจุดนี้ สำหรับผู้บำเพ็ญเซียนขั้นแดนดั่งเทพแล้ว ต่างก็เป็นผลดีทั้งสิ้น!

และยังมีผลที่สำคัญมากด้วย!

การยกระดับขึ้นของสายเลือด สำหรับผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมในอนาคต ย่อมจะส่งผลดีที่สำคัญอย่างมากแน่นอน

สรุปได้ว่า สมบัติล้ำค่าสูงสุดอย่างบัวเลือดเจ็ดดาวนี้

ไม่ว่าใครต่างก็ต้องการจะแย่งชิงเอามาครอบครองให้ได้ทั้งนั้น!

ในขณะนั้นเอง มารเลือดสองตนก็ได้ปรากฏตัวขึ้นในเหมืองแร่

สองคนนี้ มีกลิ่นอายลมหายใจที่แข็งแกร่งอย่างมาก

เมื่อพิจารณาจากลมหายใจแล้ว

ตนหนึ่งน่าจะเป็นจิตปฐมตอนกลาง

อีกตนหนึ่งน่าจะเป็นจิตปฐมตอนต้น

หลินหยุนขมวดคิ้วขึ้น จากนั้นเงาร่างก็แวบหายไป มาถึงยังเบื้องหน้ามารเลือดสองตนนั้น

พร้อมกับแสดงเพลงกระบี่พลังผกผันขึ้นทันที

ทันใดนั้นก็สังหารมารเลือดแดนจิตปฐมตอนต้นนั้นจนเสียชีวิต เหลืออยู่เพียงแค่มารเลือดแดนจิตปฐมตอนกลาง