หลินหยุนมองไปยังฝ่ายตรงข้าม และพูดขึ้นว่า “แต่ไหนแต่ไรฉันไม่เคยปฏิเสธกับผู้ที่ประสงค์อยากตายเป็นอย่างมากมาก่อนเลย! ”
ได้ยินที่หลินหยุนพูด ผู้อาวุโสก็หัวเราะฮ่าฮ่าเสียงดัง “น่าสนใจไม่น้อย! เด็กหนุ่มที่กำเริบเสิบสานอย่างนายนี้ ฉันเองก็ไม่ได้พบเจอมาตั้งนานแล้ว! ”
“ไอ้หนุ่ม อย่าได้บอกว่าฉันไม่ให้โอกาสอะไรกับนายนะ! ”
“นำสิ่งของที่ได้มาจากภายในหุบขวัญเลือดนั้นมอบออกมาทั้งหมด ฉันจะให้นายตายลงไปในสภาพศพที่สมบูรณ์! ”
หลินหยุนพูดขึ้นว่า “โอ้ว? นายมั่นใจได้อย่างไรว่าภายในหุบขวัญเลือดนั้นมีของดี และเป็นฉันที่ได้ของดีนั้นมาแล้วล่ะ? ”
ผู้อาวุโสหัวเราะเหอะเหอะและพูดว่า “ง่ายมาก เพราะว่าฉันเห็นกับตาของตนเองว่านายเข้าไปในหุบขวัญเลือด และเห็นกับตาว่าหลังจากที่นายเข้าไปในหุบขวัญเลือดแล้ว ภายในนั้นก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขึ้น! ”
“ในขณะเดียวกันก็เห็นกับตาว่านายออกมาจากหุบขวัญเลือด! ”
“ดังนั้น ฉันจึงสามารถมั่นใจได้อย่างแน่นอน! ”
หลินหยุนดวงตาเป็นประกาย และพูดขึ้นว่า “แต่ว่าตอนที่ฉันออกมาจากหุบขวัญเลือดนั้น นายคงไม่ได้อยู่ที่ปากทางของหุบเขา แต่อยู่ในบริเวณที่ห่างออกไปสักระยะหนึ่งไม่ใช่เหรอ? ”
ผู้อาวุโสหัวเราะเหอะเหอะขึ้นอีกครั้ง พยักหน้า และพูดว่า “ถูกต้อง! นั่นเป็นเพราะฉันเองก็ไม่แน่ใจว่า ภายในหุบเขานั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น ถึงได้มีการสั่นสะเทือนหวั่นไหวที่รุนแรงขนาดนั้น! ”
“คิดเชื่อมโยงไปถึงระดับอันตรายความเสี่ยงภายในหุบเขาแล้ว! ”
“ฉันเองก็คงไม่โง่เขลาถึงขั้นที่จะยืนอยู่ตรงหน้าปากหุบเขาโดยตลอดหรอก! ”
“แน่นอนว่า นอกจากนี้แล้วยังมีอีกเรื่องหนึ่ง! ”
“นั่นก็คือหากมียอดฝีมือมาถึง ฉันอยู่ในระยะที่ไกลออกไปเล็กน้อย ก็จะไม่ทำให้เกิดการเข้าใจผิดอะไรกันขึ้น! ”
“เมื่อครู่นายก็เห็นแล้วไม่ใช่เหรอ”
“พวกคนที่มาที่นี่นั้น ต่างก็มุ่งหน้ามายังหุบเขากันทั้งสิ้น”
“แต่มีเพียงแค่ฉันคนเดียว ที่มาไล่ตามตัวนาย! ”
“เหอะเหอะ มันไม่ดีหรอกเหรอ? ”
หลินหยุนพยักหน้า เข้าใจทุกอย่างชัดเจน และพูดขึ้นว่า “ฉลาดใช้ได้เลย! แต่น่าเสียดายที่ พลังบำเพ็ญยังห่างชั้นกันมากเกินไปนัก! ”
ได้ยินหลินหยุนพูดขึ้นแบบนี้ ผู้อาวุโสจึงหัวเราะเยาะ และพูดขึ้นด้วยท่าทางเหยียดหยามว่า “อย่างนั้นเหรอ? นายก็แค่พลังบำเพ็ญขั้นแดนจิตปฐมตอนต้นเท่านั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าฉันยังกล้าที่จะพูดแบบนี้ออกมาอีก ซึ่งฉันเองคาดคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ! ”
“ฉันต้องการจะดูว่า นายมีพลังความสามารถมากแค่ไหนกัน! ”
เมื่อผู้อาวุโสพูดจบ
ก็เกิดประกายแสงขึ้นบนมือ
ขวดหยกเขียวใบหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนมือของเขา
โดยผู้อาวุโสได้นำปากขวดเล็งเป้าหมายไปยังหลินหยุน
ทันใดนั้น พลังกลืนกินอันหนักหน่วงก็โหมกระหน่ำขึ้นอย่างกะทันหัน
หลินหยุนมีสายตาที่เปลียนไปทันที นึกไม่ถึงว่าจะควบคุมร่างกายของตนเองไม่ค่อยได้แล้ว
อีกทั้ง พลังที่มองไม่เห็นนี้ ก็ได้ปกคลุมห่อหุ้มร่างของเขาเอาไว้ เพื่อที่จะดึงดูดเข้าไปภายในขวดนั้น
ถึงขนาดที่ว่า แม้แต่ความเร็วในการขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญของเขา ก็เปลี่ยนเป็นช้าลงอย่างเห็นได้ชัด
พลังดังกล่าวนี้ มีความคล้ายคลึงกับที่ก่อนหน้านี้ได้พบเจอตรงลำน้ำที่เหือดแห้งภายในหุบขวัญเลือด
แต่ถ้าหากเปรียบเทียบระหว่างพลังทั้งสองแล้ว
พลังการกลืนกินของขวดใบนี้รุนแรงทรงพลังมากกว่า
กระทั่งแม้แต่ความเร็วในการขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญก็เปลี่ยนเป็นช้าลงไปอย่างมาก นี่ไม่ใช่พลังในรูปแบบของลำน้ำที่เหือดแห้งนั้นเลย
ขวดหยกเขียวในมือของฝ่ายตรงข้ามนั้น ไม่ธรรมดาเลย!
หลินหยุนตะโกนขึ้นอย่างดุดันว่า “เจียซิน! ”
ในขณะนั้นเอง พลังจิตญาณที่แข็งแกร่งไร้ขอบเขตของเจียซิน
ก็ได้โหมกระหน่ำราวกับคลื่นน้ำที่ซัดโหมอย่างรุนแรง
ทันใดนั้นก็ได้ปกคลุมห่อหุ้มผู้อาวุโสคนนั้นพร้อมทั้งขวดหยกเขียวเอาไว้ภายใน
ขวดหยกเขียวนั้นขาดพลังการควบคุมอย่างหมดสิ้น
และพลังการกลืนกินที่ทรงอานุภาพไร้ที่สิ้นสุดนั้น ก็สูญสิ้นลงไปด้วยเช่นกัน
หลินหยุนฟื้นฟูความสามารถในการเคลื่อนไหวร่างกายอีกครั้ง
การขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญก็ไม่ช้าเหมือนก่อนแล้ว
ดาบเฮ่าเทียนปรากฏขึ้นในมือของหลินหยุน พร้อมกับแสดงเพลงกระบี่พลังผกผันทิ่มแทงออกไปอย่างดุเดือด
ฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถที่จะหลบหลีกอะไรได้เลย
ถูกพลังกระบี่ที่ทรงพลังของหลินหยุน ทิ่มแทงจนร่างกายแหลกสลาย
และจิตปฐมก็ได้ปรากฏออกมา ซึ่งเดิมทีน่าจะหลบหนีไปในทันที หรือว่าจะต้องโจมตีกลับอย่างบ้าคลั่ง
แต่ในเวลานี้
จิตปฐมของฝ่ายตรงข้ามกลับไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรเลยแม้แต่น้อย
จิตปฐมของเขา ได้ถูกพลังจิตญาณของเจียซินควบคุมเอาไว้อย่างอยู่หมัด
ขยับเคลื่อนไหวอะไรไม่ได้เลย!
เวลานี้ หลินหยุนก็ได้ฟาดฟันเข้าใส่อีกครั้ง
ชี่กระบี่อันทรงพลัง โหมกระหน่ำอย่างรุนแรงในทันที
พุ่งเข้าทำลายจิตปฐมของฝ่ายตรงข้าม
ตั้งแต่ต้นจนจบ
ก็แค่ช่วงเวลาเพียงไม่กี่อึดใจเท่านั้น
ยอดฝีมือจิตปฐมตอนกลางคนหนึ่ง
ได้ถูกหลินหยุนสังหารจนจบชีวิตลงไปแล้ว!
พูดให้ตรงตามจริง ก็คือถูกหลินหยุนกับเจียซินร่วมมือกันสังหาร!
พลังจิตญาณของเจียซิน
หลังจากที่ได้รับการฟื้นฟูกลับคืนมาโดยสมบูรณ์แล้ว
ถึงขั้นที่ว่ามีพลังเหนือกว่ายอดฝีมือแดนจิตปฐมระยะหลังบริบูรณ์เสียอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...