จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1523

หลินหยุนพูดขึ้นว่า “ผู้ฝึกอิสระ หลินหยุน! ”

หลิ่วหมิงพยักหน้า แล้วหันหน้ากลับไปพูดกับชายชรานั้นว่า “เดิมทีก็คือสหายหลินหยุนนั่นเอง สหายหลินหยุน ท่านนี้คืออาจารย์กู่เหอเป็นผู้ที่ควบคุมดูแลหอซิวซินในเมืองเทียนเอินแห่งนี้! ”

“อาจารย์กู่เหอเป็นนักกลั่นยาระดับสี่ขั้นสูงสุด! ”

“เมื่อครู่ที่ฉันบอกว่าเคยพบเห็นยามารเลือดมาครั้งหนึ่งนั้น! ”

“ยามารเลือดเม็ดนั้น ก็มาจากการกลั่นของอาจารย์กู่เหอคนนี้! ”

หลินหยุนเองได้ยกมือแสดงความเคารพให้กับฝ่ายตรงข้าม

แต่ดูเหมือนว่าอาจารย์กู่เหอท่านนี้จะมีนิสัยที่ไม่ค่อยดีนัก

เห็นดังนั้นแล้วก็เพียงแค่กวาดสายตามองไปที่หลินหยุน จากนั้นก็เดินเข้ามาหยิบขวดหยกที่อยู่บนโต๊ะ แล้วหันหลังไปพูดกับหลิ่วหมิงว่า “ยามารเลือดเม็ดนี้น่ะเหรอที่นายบอกว่า ฤทธิ์ของยาสามารถมีผลได้ยาวนานถึงครึ่งชั่วโมงเลย? ”

หลิ่วหมิงรีบพยักหน้าและพูดขึ้นอย่างสุภาพว่า “ถูกต้อง! คือยามารเลือดเม็ดนี้ ซึ่งมีกลิ่นอายที่รุนแรง และก็น่าจะมีความแข็งแกร่งมากกว่าเม็ดที่ฉันเคยเห็นที่ท่านอาจารย์ก่อนหน้านี้ด้วย! ”

“สหายหลินหยุนบอกว่า ยามารเลือดเม็ดนี้กลั่นมาจากบัวเลือดเจ็ดดาวที่เติบโตเต็มที่! ”

“เป็นยามารเลือดชั้นยอดในบรรดายามารเลือดทั้งหมด! ”

“สามารถที่จะออกฤทธิ์ยาวนานได้ถึงครึ่งชั่วโมงเลย! ”

“แน่นอนว่า เรื่องนี้จะต้องให้อาจารย์กู่เหอตรวจสอบวินิจฉัยด้วยตนเองก่อน! ”

กู่เหอได้ยินดังนั้น พลันส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา แล้วก็กวาดสายตามองไปยังหลินหยุนด้วยความเหยียดหยาม และพูดขึ้นว่า “ยามารเลือดที่สามารถออกฤทธิ์ได้ยาวนานครึ่งชั่วโมงนั้น ฉันเองไม่เพียงแต่จะไม่เคยเห็น และยิ่งจะไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อนเลยด้วย! ”

“ดูเหมือนว่าวันนี้ ฉันสามารถที่จะได้เปิดหูเปิดตาเพิ่มพูนความรู้แล้ว! ”

ขณะที่พูด ก็ได้เปิดขวดหยกออก

ทันใดนั้น

พลังชี่เลือดที่แข็งแกร่งรวมถึงกลิ่นหอมของโอสถก็แผ่กระจายไปทั่ว

ขณะนั้น กู่เหอก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที

พลันสูดหายใจลึก

ดวงตาที่แก่ชราคู่นั้นก็เป็นประกายขึ้น

แสดงอาการท่าทางที่เหลือเชื่อ!

“นี่......”

“นี่คือยามารเลือดจริง ๆ เหรอ? ”

“เป็นไปได้อย่างไร? ”

“ทำไมที่ตัวยามารเลือดถึงได้มีกลิ่นอายที่รุนแรงกำลังผันผวนอยู่? ”

เขาหายใจถี่ขึ้นในทันที

จากนั้นก็ได้เทยามารเลือดออกมาจากในขวดหยกนั้น

วางไว้บนมือ

กลิ่นอายที่ผันผวนนั้นยิ่งรุนแรงมากขึ้น

แม้แต่ลวดลายด้านบนของโอสถก็มองเห็นได้อย่างชัดเจน

มองดูอยู่ครู่หนึ่ง กู่เหอก็ยังคงตื่นเต้นดีใจอย่างที่สุด สายตาที่ตื่นตะลึงไม่ได้ลดน้อยลงไปเลย

เขาพลันมองไปที่หลินหยุน และถามขึ้นว่า “ไอ้หนุ่ม โอสถนี้ใครเป็นผู้กลั่น? ”

หลินหยุนได้ยินดังนั้น ก็หันหน้ามองไปที่หลิ่วหมิงที่อยู่ด้านข้าง และพูดขึ้นว่า “เถ้าแก่หลิ่ว หอของท่านมีกฎเกณฑ์แบบนี้ด้วยอย่างนั้นเหรอ? ”

หลิ่วหมิงส่ายมือไปมา พร้อมกับกล่าวขอโทษและพูดอธิบายว่า “สหายหลินหยุนอย่าได้เข้าใจผิดไป หอซิวซินของเราไม่มีกฎเกณฑ์แบบนี้! ”

ขณะที่พูด ก็รีบหันมองไปที่กู่เหอและพูดขึ้นว่า “อาจารย์กู่เหอ หอของพวกเรานั้นไม่สามารถที่จะสอบถามเรื่องเหล่านี้กับทางลูกค้าได้”

กู่เหอกลับไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ พลันเดินขึ้นมาด้านหน้า และพูดขึ้นอย่างรีบร้อน “ไอ้หนุ่ม ฉันขอสอบถามนายเป็นการส่วนตัว เพียงแค่นายสามารถบอกผู้ที่กลั่นยานี้ให้กับฉันแล้ว ฉันจะตกลงช่วยกลั่นยาให้นายสามครั้ง! ”

หลินหยุนพูดขึ้นว่า “แล้วโอสถเม็ดนี้ของฉัน อาจารย์กู่คิดว่าไม่มีปัญหาอะไรแล้วใช่ไหม? ”

กู่เหอพูดขึ้นทันทีว่า “ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน! โอสถนี้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสี หรือว่าลักษณะ ลวดลาย รวมถึงกลิ่นอายของโอสถแล้ว ล้วนไม่มีปัญหาอะไรเลย! ”

“ก่อนหน้านี้ที่ได้ยินหลิ่วหมิงพูดนั้น! ”

“ฉันเองก็ยังไม่อยากจะเชื่อ! ”

“ตอนนี้ฉันได้เห็นกับตาของตนเองแล้ว และได้สัมผัสด้วยตนเองแล้ว! ”

“กลับกลายเป็นเหมือนการตบหน้าของตนเอง! ”

“โอสถนี้คือโอสถชั้นยอดจริง ๆ! ”

“ในจำนวนโอสถสี่ระดับนั้น ถือว่าโอสถนี้เป็นโอสถชั้นสูงสุดอย่างแน่นอน! ”

“ต้องขออภัยกับท่านทั้งสองด้วย! ”

หลินหยุนไม่ต้องการที่จะสร้างปัญหาความวุ่นวายใหม่ให้เกิดขึ้น

กู่เหอคนนี้แม้ว่าจะมีนิสัยที่ไม่ดี แต่ก็พอที่จะมองออกได้บ้างว่า คนผู้นี้คือผู้ที่หลงใหลในโอสถ

เขายังต้องการที่จะทำการประมูลที่หอซิวซิน

ดังนั้นจึงไม่อยากที่จะทำลายความสัมพันธ์นี้!

และหลีกเลี่ยงปัญหาความยุ่งยากที่จะเกิดขึ้นโดยไม่จำเป็น

ได้ยินหลินหยุนพูดแบบนี้แล้ว ท่าทางความผิดหวังของกู่เหอก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาทันที

ส่ายศีรษะไปมาอย่างจำใจ และพูดขึ้นว่า “เป็นอย่างนี้นี่เอง......อาจารย์กลั่นยาระดับนี้ กลับไม่มีโชคที่จะได้รู้จัก นับเป็นความเสียใจในชีวิตของฉันจริง ๆ โธ่......”

ขณะที่พูด กู่เหอก็ถอนหายใจยาว

หลิ่วหมิงพูดขึ้นว่า “จริงด้วย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อาจารย์กู่เหอก็ไม่ต้องไปติดใจอะไรอีกแล้ว! ”

กู่เหอพยักหน้าอย่างจำใจ และพูดว่า “โอสถนี้ไม่มีปัญหา อีกทั้งยังมีมูลค่าที่สูงมาก! จากที่ฉันวิเคราะห์ ฤทธิ์ของยานี้สามารถมีผลยาวนานได้ครึ่งชั่วโมงเลย ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน! ”

“ฉันว่า โอสถนี้สามารถที่จะใช้เป็นสิ่งของประมูลชิ้นสุดท้ายในงานได้เลย! ”

“แต่จะกำหนดจัดการอย่างไรนั้น ก็ขึ้นอยู่กับความสะดวกของพวกนายเอง”

ขณะที่พูด กู่เหอก็ได้นำโอสถบรรจุลงไปในขวดหยก

จากนั้นก็นำขวดหยกไปวางไว้บนโต๊ะเบา ๆ

ท้ายสุดก็ได้มองไปที่หลินหยุนอย่างลึกซึ้ง แล้วก็ก้าวเดินจากไป

ทั้งสองคนมองกู่เหอเดินจากไป แล้วหลิ่วหมิงก็รีบพูดกับหลินหยุนว่า “สหายหลินหยุน อย่าได้ถือสาไปเลย อาจารยย์กู่เหอมีลักษณะนิสัยแบบนี้อยู่แล้ว ที่จริงแม้ว่าฉันจะเป็นเถ้าแก่ แต่ก็ไม่สามารถที่จะควบคุมจัดการอะไรเขาได้! ”

หลินหยุนส่ายศีรษะเล็กน้อย และพูดขึ้นว่า “ไม่เป็นไร! ”

มือของหลิ่วหมิงเปล่งประกายแสงขึ้น แผ่นทองแผ่นหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาบนมือของเขา

จากนั้นก็ส่งมอบให้กับหลินหยุนและพูดว่า “สหายหลินหยุน นี่คือบัตรเชิญแขกวีไอพีเข้าร่วมงานประมูลของหอซิวซินของเรา! เชิญท่านรับเอาไว้! งานประมูลจะเริ่มขึ้นในอีกสองวันถัดไป”

“ขอเชิญสหายมาร่วมงานในโอกาสนั้นด้วย! ”

“นอกจากนี้ ฉันจะร่างสัญญาฉบับหนึ่งเพื่อใช้สำหรับการยื่นประมูลยามารเลือดเม็ดนี้ด้วย! ”