จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1527

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหญิงสาวคนนั้นแล้ว ชายวัยกลางคนก็ส่งเสียงฮึอย่างหนักและเย็นชาขึ้นอีกครั้ง จากนั้นก็นั่งลงไปด้วยความโมโห

สละสิทธิ์โอกาสการแย่งชิงในครั้งนี้

บนเวที

นางฟ้าชิงหยู่เห็นเหตุการณ์ดังนั้นแล้ว ก็ไม่ได้ลังเลใจอะไร

เคาะปิดประมูลทันที

วิชาฝึกฝนเล่มนี้ก็ได้ตกเป็นของหญิงสาวลึกลับที่อยู่ในห้องรับรองส่วนตัวเหมือนเช่นเคย

เริ่มประมูลสินค้าชิ้นต่อไป

สิ่งของสามชิ้นหลังจากนั้นล้วนเป็นสิ่งของที่ค่อนข้างธรรมดา

จึงไม่ได้ทำให้เกิดบรรยากาศที่ครึกโครมฮือฮาแต่อย่างใด

บรรยากาศที่ตึงเครียดสุด ๆ เหมือนก่อนหน้านี้นั้น ก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายลงไปไม่น้อย

ส่วนหญิงสาวในห้องรับรองส่วนตัวก็ไม่ได้ลงมือเรียกราคาประมูลอีก

เมื่อสิ่งของประมูลชิ้นที่สี่ถูกนำออกมา ทันใดนั้นบรรยากาศในสถานที่จัดงานก็กลับมาตึงเครียดอีกครั้ง

สิ่งของชิ้นนี้ก็คือยามารเลือดเม็ดนั้นของหลินหยุนนั่นเอง

โดยเปิดประมูลที่ราคาหนึ่งแสน

ราคานี้จะบอกว่าสูงก็ไม่สูง จะบอกว่าต่ำก็ไม่ต่ำ

สำหรับโอสถที่มีฤทธิ์พิเศษเม็ดนี้ ก็ถือว่าเป็นราคาที่ปกติแล้ว

แต่เมื่อนางฟ้าชิงหยู่ได้ประกาศระยะเวลาการเกิดผลของฤทธิ์ยาออกมาให้ทราบแล้วนั้น

ทุกคนต่างก็พากันสูดหายใจอย่างรุนแรง

สายตาของทุกคนต่างก็แสดงอาการที่เหลือเชื่อออกมากันทั้งหมด

ราคาประมูลนั้นก็พุ่งสูงเกินกว่าหินทิพย์สองแสนก้อนแล้ว

หลินหยุนพยักหน้าเล็กน้อย

ถ้าหากพิจารณาจากสถานการณ์การประมูลในวันนี้แล้ว

ยามารเลือดเม็ดนี้คงจะถูกประมูลในราคาประมาณสี่ถึงห้าแสนเห็นจะได้

แต่ ในขณะนั้นเอง

หญิงสาวในห้องรับรองส่วนตัวชั้นสองก็เสนอราคาขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

โดยเรียกราคาเพิ่มขึ้นไปอีกห้าหมื่นเลย

ทำให้ขณะนี้มีราคาอยู่ที่สองแสนห้าหมื่นแล้ว

ได้ยินหญิงสาวคนนี้เสนอราคา

ขณะนั้น สถานการณ์ที่เดิมทีมีเสียงดังวุ่นวายก็ได้สงบเงียบลงไปในทันใด

ผู้บำเพ็ญเซียนส่วนใหญ่ที่กำลังแข่งขันประมูลราคาอยู่นั้น หลังจากที่มองไปยังห้องพักรับรองส่วนตัวชั้นสองแล้วก็เกิดความลังเลใจขึ้น

และมีอีกหลายคนที่ไม่แม้แต่จะลังเลใจ โดยเลือกที่จะนั่งลงไปทันที

สละสิทธิ์การร่วมประมูลสิ่งของชิ้นนี้

เมื่อเห็นสถานการณ์ดังกล่าว

หลินหยุนถึงกับขมวดคิ้วขึ้นโดยพลัน

ในขณะนั้นเอง หั่วหลงผู้นั้นก็ได้พูดเสียงดังขึ้นว่า “สามแสน! ”

เมื่อได้ยินเขาเสนอราคาที่สูงขึ้นไปอีกห้าหมื่น

ทุกคนต่างก็จ้องมองไปที่เขาทันที

ส่วนหั่วหลงเองก็ทำเป็นเหมือนกับไม่เห็นสายตาของคนอื่นที่จ้องมองมาที่เขาอย่างไรอย่างนั้น

หญิงสาวในห้องรับรองส่วนตัวชั้นสองก็พลันส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็นว่า “สามแสนห้าหมื่น! ”

เมื่อเห็นว่าหั่วหลงยังคงตามเรียกราคาสูงขึ้นอีก

หลินหยุนก็โล่งอกลงไปได้บ้าง

ไม่อย่างนั้นเกรงว่ายามารเลือดเม็ดนี้ อาจจะไม่สามารถประมูลราคาได้ดั่งที่ใจต้องการแล้ว!

หลังจากที่ได้ยินหญิงสาวคนนั้นเสนอราคาที่สามแสนห้าหมื่นแล้ว

หั่วหลงก็กำลังจะเสนอราคาที่สูงขึ้น

แต่ในขณะนั้นเอง ก็ถูกชายชราคนหนึ่งที่อยู่ด้านข้างขัดขวางเอาไว้

หลังจากที่ส่งเสียงฮึอย่างหนักและเย็นชาแล้ว ก็วางแขนที่ยกอยู่กลางอากาศนั้นลงทันที

แน่นอนว่าหลินหยุนก็สังเกตเห็นเหตุการณ์ดังกล่าวแล้ว

เขาก็ขมวดคิ้วขึ้นอีกครั้ง

ในเวลานี้ ชิงหยู่ที่อยู่บนเวทีก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า “แขกที่อยู่ในห้องรับรองส่วนตัวชั้นสองได้เสนอราคาที่สามแสนห้าหมื่นแล้ว ยังมีแขกคนไหนที่จะเสนอราคาอีกไหม? ”

“ยังมีแขกที่ต้องการเสนอราคาอีกไหม? ”

ชิงหยู่สอบถามติดต่อกันสองครั้ง

ทุกคนต่างก็ทยอยมองไปบริเวณโดยรอบ

กลับไม่มีผู้ใดเอ่ยปากขึ้น

ยามารเลือดชั้นยอดหนึ่งเม็ดราคาสามแสนห้าหมื่น

ราคานี้ สำหรับคนส่วนใหญ่ที่อยู่ในงานแล้วนั้น ต่างก็สามารถจ่ายได้กันทั้งนั้น

และต่างก็เป็นที่ต้องการด้วย

สิ่งของแบบนี้มีใครบ้างล่ะที่ไม่ต้องการ?

แต่หญิงสาวในห้องรับรองส่วนตัวนั้นได้สร้างความกดดันอย่างมากให้กับทุกคน

แต่ละคนต่างก็เฉลียวฉลาด

โดยการที่จะไปล่วงเกินสามสำนักใหญ่นั้น ไม่ใช่ว่าใครก็กล้าที่จะกระทำได้

ขณะที่ทุกคนต่างก็กำลังคิดว่า คงจะไม่มีใครเสนอราคาแข่งประมูลอีกแล้วนั้น

หลินหยุนก็เอ่ยปากขึ้น

เสียงของเขาดังขึ้นมาจากห้องรับรองส่วนตัวหมายเลขสาม

“สี่แสน! ”

ได้ยินหลินหยุนเสนอราคา สายตาของทุกคนต่างก็จับจ้องมายังห้องพักรับรองส่วนตัวของเขา

หอซิวซินของเขา

แม้ว่าจะไม่เกรงกลัวอิทธิพลอำนาจของใคร

แต่ว่า

เนื่องจากตนเองดำเนินธุรกิจการค้า

หากสามารถควบคุมไม่ให้เกิดปัญหาหรือเรื่องเลวร้ายอะไรขึ้นได้ ก็พยายามควบคุมไม่ให้เกิดขึ้นจะเป็นการดีที่สุด

เขาพยักหน้าให้กับนางฟ้าชิงหยู่

นางฟ้าชิงหยู่ก็พูดต่อว่า “โอเค ตอนนี้เริ่มทำการประมูลกันต่อได้”

“แขกในห้องรับรองส่วนตัวหมายเลขสาม ได้เสนอราคาที่สี่แสน! ยังมีผู้ใดที่จะเสนอราคาที่สูงกว่านี้อีกไหม? ”

เวลานี้ หลินหยุนเองก็เริ่มเคร่งเครียดขึ้นมาบ้างแล้ว

ที่เขาทำไปก็เพื่อเสนอราคาให้สูงมากขึ้น

ถ้าหากฝ่ายตรงข้ามไม่เสนอราคาเพิ่มอีก เขาก็ตกที่นั่งลำบากแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ฝ่ายตรงข้ามได้จ่ายหินทิพย์ไปแล้วที่จำนวนสองล้านกว่าก้อน ไม่รู้ว่ายังจะมีหินทิพย์เพียงพออยู่อีกหรือไม่

ซึ่งถือเป็นคำถามใหญ่เลยทีเดียว

แต่ยังดีที่ว่า หลังจากนั้นเสียงอันเยือกเย็นของหญิงสาวคนนั้นก็ดังขึ้น ซึ่งลดความกังวลของหลินหยุนลงไปได้มากเลย

น้ำเสียงของเหลิงชิงชิวทุ้มต่ำอย่างที่สุด ซึ่งพูดขึ้นด้วยความโมโหอย่างเห็นได้ชัด “สี่แสนห้าหมื่น! ”

ครั้งนี้ หลินหยุนไม่ได้เรียกราคาเพิ่มขึ้นอีกแล้ว

เพราะเขากังวลจริง ๆ ว่า ฝ่ายตรงข้ามจะไม่เรียกราคาเพิ่มขึ้นแล้ว

หลังจากที่ผ่านไปสักครู่หนึ่ง นางฟ้าชิงหยู่ก็ตัดสินใจเคาะราคาประมูล

ยามารเลือดตกลงราคาประมูลที่หินทิพย์สี่แสนห้าหมื่นก้อน สำเร็จเรียบร้อย

ที่จริงแล้วราคานี้ เกินกว่าที่หลินหยุนคาดคิดเอาไว้แล้วด้วย

แต่ว่า เมื่อขึ้นเรือข้ามฟากเดินทางไปยังเขตกลางฟ้าแล้ว

หินทิพย์เหล่านี้ คาดว่าคงจะไม่พอใช้อย่างแน่นอน

หลังจากที่เกิดความขัดแย้งกันช่วงเวลาสั้น ๆ แล้ว

หลินหยุนก็เงียบสงบลงอีกครั้ง

การประมูลวิชาฝึกฝนในอีกสักครู่ ไม่ว่าจะประมูลได้หินทิพย์จำนวนเท่าไร ที่จริงแล้วเขาก็ยอมรับได้ทั้งหมด

การประมูลได้ดำเนินต่อไป

ผ่านไปอีกสิบกว่าชิ้นแล้ว

เวลาได้ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งคืนและอีกหนึ่งช่วงกลางวัน

โดยงานประมูลฤดูใบไม้ร่วงครั้งนี้ก็ใกล้จะถึงช่วงสุดท้ายแล้ว

สิ่งของที่จะขึ้นประมูลชิ้นสุดท้ายนั้นก็คือวิชาฝึกฝนธาตุฟ้าร้องระดับดินของหลินหยุน

เมื่อวิชาฝึกฝนได้ถูกนำออกมา

ก็ปลุกกระแสการแย่งชิงกันอย่างดุเดือดของทุกคนภายในงานทันที